Saam 62

1 Katoeng kruek zaehoikung hanah. Jeduthun ah sak koi David ih Saam laa. Tangtang ni, ka hinghaih mah laisaep ai ah Sithaw to zing; kai pahlonghaih doeh anih khae hoiah ni angzoh.

Til songmeisteren, for Jedutun; ein salme av David. Einast hjå Gud er mi sjæl still, frå honom kjem mi frelsa.

2 Anih khue ni ka lungsong hoi ka pahlonghaih ah oh; anih loe kai ih sipae ah oh pongah, mawnh paraihaih ka tawn mak ai.

Einast han er mitt fjell og mi frelsa, han er mi borg, dei skal ikkje rikka meg mykje.

3 Kami maeto to nasetto maw na tuk o han? Kai loe amtimh tom sipae, angkhaa thai ai khongkha baktiah ni ka oh boeh, nangcae boih mah nasetto thungah maw nang hum o han vop?

Kor lenge vil de alle storma inn på ein mann, brjota honom ned som ein hallande mur, ein nedrapa vegg?

4 Nihcae loe ka ohhaih hmuensang hoiah kai pakhrak hanah poek o; lok amlai o; pakha hoiah tahamhoihaih to paek o, toe palung thung hoiah loe kasae to a thuih o. (Selah)

Dei samråder seg berre um å støypa honom ned frå hans høgd. Dei likar lygn. Med munnen velsignar dei, men i hjarta bannar dei. (Sela)

5 Ka hinghaih loe, laisaep ai ah Sithaw khue ni zing; ka oephaih doeh anih khae hoiah ni angzoh.

Einast hjå Gud ver still, mi sjæl, for frå honom kjem mi von.

6 Anih khue ni ka lungsong hoi ka pahlonghaih ah oh; anih loe kai ih sipae ah oh pongah, mawnh paraihaih ka tawn mak ai.

Einast han er mitt fjell og mi frelsa, mi borg, dei skal ikkje rikka meg.

7 Ka pahlonghaih hoi ka lensawkhaih loe Sithaw khaeah ni oh; ka thacakhaih lungsong hoi ka buephaih loe Sithaw ni.

Hjå Gud er mi frelsa og mi æra; mitt sterke fjell, mi livd er i Gud.

8 Aw kaminawk, anih khaeah amha o poe ah loe, anih khaeah palungthin to paek oh; Sithaw loe aicae abuephaih ah oh. (Selah)

Lit på honom all tid, folk, renn dykkar hjarta ut for hans åsyn! Gud er livd for oss. (Sela)

9 Tangtang ni, khosak kahnaem kaminawk loe takhi khue ah ni oh o, khosak sang kaminawk doeh amsawnlok thui kami ah ni oh o; tahhaih hoiah tah naah, nihcae loe takhi pongah anghoep o kue.

Berre fåfengd er menneskjesøner, lygn er mannesøner. I vegtskåli stig dei upp - lettare enn fåfengd alle saman.

10 Pacaekthlaekhaih to oep hmah loe, lomh ih hmuenmae pongah doeh amoek o hmah; hmuenmae hoi angraeng parai naah, to hmuenmae nuiah na poekhaih suem hmah.

Lit ikkje på vald, og set ikkje fåfengd von til ran! Når buet veks, fest ikkje hjarta ved det!

11 Sithaw mah lok vaito thuih; vai hnetto thuih naah, thacakhaih loe Sithaw ih ni, tiah ka thaih.

Ein gong hev Gud sagt, tvo gonger hev eg høyrt dette, at styrke høyrer Gud til.

12 Aw Angraeng, nang loe palungnathaih hoiah na koi; nang loe kaminawk boih hanah a tok sakhaih baktih toengah tangqum to na paek.

Og hjå deg, Herre, er miskunn, for du gjev kvar ein etter hans gjerning.