Job 22

1 To naah Teman acaeng Eliphaz mah,

A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:

2 palungha kami loe angmah han ih ni atho oh, kami loe Sithaw han amekhaih oh maw?

Izali Bogu człowiek może być pożytecznym? raczej pożyteczny jest sam sobie, mądrze się sprawując.

3 Na toenghaih mah Thacak Sithaw anghoesak tih maw? Coek koi om ai tuinuen hoihaih rang hoiah anih han tih amekhaih maw oh?

Izali się kocha Wszechmogący w tem, że się ty usprawiedliwiasz? albo co za zysk ma, gdy doskonałe pokazujesz drogi twoje?

4 Sithaw ka zit pongah anih mah ang thuitaek, tiah na poek maw? Anih loe lokcaekhaih ahmuen ah nang hoi nawnto caeh tih maw?

Aza cię będzie karał bojąc się ciebie? albo z tobą pójdzie do sądu?

5 Na zaehaih loe paroeai len, na zaehaih loe kroek laek ai pop pongah na ai maw hae tiah na oh?

Azaż złość twoja nie jest wielka, i niemasz końca nieprawościom twoim?

6 Nang loe nam nawkamyanawk ih hmuenmae to na lak pae, nihcae ih khukbuen to na khringh pae moe, bangkrai ah na suek.

Albowiemeś pobierał zastaw od braci twoich bez przyczyny, a z szat odzierałeś nagich.

7 Angpho kami tuinaek hanah na paek ai, zok amthlam kami doeh buh na pacah ai.

Wodyś spracowanemu nie podał, a głodnemu odmówiłeś chleba.

8 Thacak kami loe long to a tawnh; khingya koi kaom kami loe to ah khosak.

Ale człowiekowi możnemu dałeś ziemię, a ten, który był w powadze, mieszkał w niej.

9 Toe lamhmainawk to bangkrai ah na patoeh ving moe, ampa tawn ai kaminawk ih ban to nang khaehsak.

Wdowy puszczałeś próżne, a sierót ramiona potarłeś.

10 To pongah ni nang loe thaangnawk mah ang takui o khoep moe, zithaih mah raihaih ang paek;

A przetoż ogarnęły cię sidła, a trwoży cię strach nagły.

11 to tih ai boeh loe na hnu thai ai ih, vinghaih mah raihaih ang paek moe, paroeai pop tuinawk mah ang uem.

Albo cię ogarnęły ciemności, iż nie widzisz? a wielkości wód okryły cię.

12 Sithaw loe kasang van ah na ai maw oh? Van ih cakaehnawk loe nasetto maw sang o, tiah khen ah!

Mówisz: Izali Bóg nie jest na wysokości niebios? Spojrzyj proszę na wierzch gwiazd, jako są wysokie.

13 Toe nang mah loe, Sithaw mah kawbangmaw panoek tih? Anih loe kathah tamai kamnum thung hoiah lokcaek thai tih maw?

Przetoż mówisz: A cóż wie Bóg? izaż przez chmury sądzić będzie?

14 Kathah parai tamai mah anih to khuk khoep pongah, anih mah hnu mak ai; anih loe van amhaehaih loklam ranui ah ni amkaeh, tiah na thuih.

Obłoki są skrytością jego, iż nie widzi, a po okręgu niebieskim przechadza się.

15 Kasae kaminawk caehhaih loklam kangquem to na pazui han maw?

Izaż ścieszki wieku przeszłego nie baczysz, którą deptali ludzie złośliwi?

16 Nihcae loe atue akoep ai naah amro o moe, nihcae angdoethaih ahmuen doeh tui mah lak pae king.

Którzy są wykorzenieni przed czasem, a powodzią zalały się grunty ich.

17 Nihcae mah Sithaw khaeah, Kaicae hae na caeh taak ah; Thacak Sithaw mah kaicae han timaw sah thai tang tih, tiah thuih o.

Którzy mawiali Bogu: Odejdź od nas; cóżby im uczynił Wszechmogący?

18 Sithaw mah kahoih hmuen hoiah nihcae ih im to koisak; toe kai loe kasae kaminawk ih poekhaih to kang qoi taak.

Gdyż on był napełnił dobrem domy ich; (ale rada niepobożnych daleka jest odemnie.)

19 Nihcae amrohaih to katoeng kaminawk mah hnuk o naah, anghoe o; zaehaih tawn ai kaminawk mah nihcae to pahnui o thuih.

Co widząc sprawiedliwi, weselili się, a niewinny naśmiewał się z nich.

20 Kaicae ih misanawk loe amro o tangtang boeh, kanghmat nihcae ih hmuennawk doeh hmai mah kangh boih boeh.

Zwłaszcza, iż nie była wycięta majętność nasza, lecz ostatki ich ogień pożarł.

21 Sithaw khae ang paek o ah loe, anih hoi angdaeh oh; to tiah na sak o nahaeloe nang khaeah khosak hoihaih angzo tih.

Przyuczaj się, proszę, z nim przestawać, a uczyń sobie z nim pokój: boć się tak będzie szczęściło.

22 Anih pakha thung hoi tacawt daan to talawk ah loe, anih ih lok to na palung thungah khrum ah.

Przyjmij, proszę, z ust jego zakon, a złóż wyroki jego w sercu twojem.

23 Thacak Sithaw khaeah nam laem o nahaeloe, anih mah na raemh let tih; na ohhaih kahni imthung hoiah na sakpazaehaih to takhoe ving nahaeloe,

Jeźli się nawrócisz do Wszechmocnego, zbudowany będziesz, a oddalisz nieprawość od przybytku twego:

24 sui to maiphu baktih, Ophir ih sui to tuipui ih thlung baktiah na patung tih.

Tedy nakładziesz po ziemi wybornego złota; a złota z Ofir, jako kamienia z potoku.

25 Ue, Thacak Sithaw loe nang ih sui ah om ueloe, atho kana sumkanglung paroeai na tawn tih.

I będzie Wszechmocny wybornem złotem twojem, i srebrem, i siłą twoją.

26 To tiah nahaeloe Thacak Sithaw pongah anghoehaih na tawn ueloe, Sithaw to na doeng tahang tih.

Tedy się w Wszechmocnym rozkochasz, a podniesiesz ku Bogu oblicze twoje.

27 Anih khaeah lawk na thuih naah, anih mah na tahngai pae tih; to tiah lokkamhaih to na koepsak tih.

Będziesz mu się modlił, a wysłucha cię, i śluby twoje oddasz mu.

28 Na patoep ih hmuen to angcoeng ueloe, na caehhaih loklam to aang tih.

Bo cokolwiek postanowisz, będzieć się darzyło, a na drogach twoich rozjaśni się światłość.

29 Kaminawk pakhrak tathuk naah, nang loe pakoehhaih ah ka oh, tiah na thui tih; mi tlim ah khosah kami loe Sithaw mah pahlong tih.

Gdy inni zniżeni będą, ty rzeczesz: Jam jest wywyższon; bo tego, co jest uniżonych oczów, Bóg zbawia.

30 Anih mah zaehaih tawn kami to pahlong tih; kaciim na ban hoiah anih to pahlong tih, tiah a naa.

Wybawi i tego, który nie jest niewinny, i wybawion będzie w czystości rąk twoich.