< Isaiah 51 >

1 Toenghaih hnukah pazui moe, Angraeng pakrong kaminawk, ka lok hae tahngai oh; na aah o ih lungsong hoi na takaeh o ih tangqom to khen oh;
Écoutez-moi, vous qui poursuivez la justice, qui cherchez l'Éternel! Portez vos regards sur le rocher d'où vous fûtes détachés, sur la carrière d'où vous fûtes tirés!
2 nam pa Abraham hoi nangcae cunkung Sarah to khen oh; tangsuek naah loe anih khue ni ka kawk, toe tahamhoihaih ka paek pongah, anih loe kating ai ah pung.
Portez vos regards sur Abraham, votre père, et sur Sara qui vous donna naissance! Car je l'appelai lui seul, et le bénis et le multipliai.
3 Angraeng mah Zion to mongsak tih; kamro ahmuennawk boih doeh mongsak tih; anih ih praezaek to Eden baktiah angcoengsak ueloe, anih ih long karoem ahmuen to Angraeng ih takha baktiah angcoengsak tih; athung ah loe anghoehaih, oephaih, anghoe lok thuihaih hoi laasakhaih loknawk to om tih.
Oui, l'Éternel prend pitié de Sion, Il prend pitié de toutes ses ruines, et Il changera son désert en un Éden, et son sol aride en un jardin de l'Éternel. La joie et l'allégresse s'y trouveront, les hymnes et les chants.
4 Kai ih kaminawk, ka lok hae tahngai oh; Aw ka caengnawk, kai khaeah naa patueng oh; patuk ih toenghaih lok loe kai khae hoiah tacawt tih, ka toenghaih loe prae kaminawk hanah aanghaih ah om tih.
Prête-moi attention, mon peuple, et ouvre-moi ton oreille, ô ma nation! Car une loi émanera de moi, et je poserai mon droit comme lumière des peuples.
5 Ka toenghaih loe zoi boeh, ka pahlonghaih doeh longh li boeh, ka ban mah kaminawk to lokcaek tih; tuipui thung ih prae kaminawk mah kai to zing o ueloe, ka ban thacakhaih to oep o tih.
Ma justice est près, mon salut va paraître, et mes bras jugeront les peuples, les îles espéreront en moi et seront dans l'attente de mon bras.
6 Van ah na mik padai o tahang ah loe long ah khen o tathuk ah; van loe hmaikhue baktiah anghmaa ving tih, long doeh kahni baktiah prawn ueloe, athung ah kaom kaminawk loe taksae baktiah dueh o tih.
Levez vos yeux au ciel, et portez-les en bas sur la terre! Car les Cieux s'évanouiront comme une fumée, et la terre s'usera comme un vêtement, et ses habitants périront comme des mouches, mais mon salut durera éternellement, et ma justice ne cessera pas.
7 Toenghaih panoek kaminawk hoi palung thungah ka patuk ih lok suem kaminawk, ka lok hae tahngai oh; kaminawk mah zoehhaih to zii o hmah, nihcae mah kasae thuihaih pongah doeh tasoeh o hmah.
Écoutez-moi, vous qui connaissez la justice, peuple qui a ma loi dans son cœur! Ne redoutez pas les mépris de l'homme, et de leurs outrages ne vous épouvantez pas!
8 Karaa mah nihcae to kahni baktiah caa king ueloe, langkawk mah nihcae to tuumui baktiah caa tih; toe ka toenghaih loe dungzan khoek to cak poe tih, ka pahlonghaih doeh caanawk ih adung khoek to om poe tih.
Car la teigne les rongera comme un vêtement, et la gerce les rongera comme la laine, mais ma justice dure éternellement, et mon salut d'âge en âge.
9 Aw Angraeng ih ban nang, Angthawk ah, anglawt ah loe thacakhaih hoiah om ah; canghnii ih ni kalaem baktih, adung kangquem baktiah, angthawk ah. Rahab to takroek pat moe, pahui pui ahmaa caasakkung loe nang na ai maw?
Réveille-toi! réveille-toi! arme-toi de vigueur, bras de l'Éternel! réveille-toi, comme aux jours d'autrefois, dans les anciens âges! N'est-ce pas toi qui abattis Rahab, qui perças le dragon?
10 Tuipui hoi kathuk parai tuinawk kangsakkung loe nang na ai maw? Kathuk tuipui nuiah akrang tangcae kaminawk caehhaih loklam sahkung loe nang na ai maw?
N'est-ce pas toi qui desséchas la mer, les eaux du grand abîme, qui fis du fond de la mer une route pour le trajet des rachetés?
11 To pongah Angraeng mah akrang tangcae kaminawk to amlaem o let ueloe, laasakhaih hoiah Zion ah akun o tih; nihcae loe dungzan anghoehaih lumuek to angmuek o tih; oephaih hoi anghoehaih to hnu o tih; to naah palungsethaih hoi qahhaih loe cawn ving tih boeh.
Et les rachetés de l'Éternel reviendront et s'avanceront vers Sion avec allégresse, portant sur leurs fronts une joie éternelle; le contentement et la joie se rencontrent, la douleur et les soupirs s'enfuient.
12 Nangcae pathloepkung loe Kai, kaimah hae boeh ni; kadueh thaih kami, phroh baktiah azaem thaih kami capa to maw na zit o?
C'est moi, c'est moi qui vous console. Qui es-tu pour redouter l'homme qui meurt, et l'enfant d'Adam qu'on jette comme l'herbe,
13 Vannawk payuengkung, long angdoethaih sahkung, nang sahkung Angraeng to na pahnet ving boeh; pacaekthlaekkung mah kai hae hum tih boeh, tiah palung thung hoiah na poek o moe, ni thokkruek zithaih hoiah kho na sak o; pacaekthlaek kami palungphuihaih loe naa ah maw oh?
et pour oublier l'Éternel ton créateur, qui déploya les Cieux et fonda la terre, et pour trembler incessamment tout le jour devant la furie de l'oppresseur, quand il ajuste pour faire périr? Et où est maintenant la furie de l'oppresseur?
14 Thongkrah kaminawk loe thongim thungah dueh o mak ai, zok doeh amthlam o mak ai, anih loe loih phrat tih.
Bientôt l'homme courbé sous les fers sera élargi, et il ne mourra pas dans la fosse, et son pain ne lui manquera pas.
15 Kai loe tuipui mah hangh hanah, tuipui angthawksakkung Angraeng na Sithaw ah ka oh; Anih ih ahmin loe misatuh kaminawk ih Angraeng, tiah oh.
Je suis l'Éternel, ton Dieu, qui soulève la mer, et ses flots bruissent: l'Éternel des armées est son nom.
16 Vannawk angmah ih ahmuen ah suemkung, long angdoethaih ahmuen sahkung, Zion khaeah, Nangcae loe kai ih kami ah na oh o, tiah thuih hanah, na pakha ah ka loknawk to ka suek moe, ka ban hoiah kang pakaa boeh.
Et je mets mes paroles en ta bouche, et de l'ombre de ma main je te couvre, pour tendre des Cieux [nouveaux] et fonder une terre [nouvelle] et dire à Sion: Tu es mon peuple!
17 Angraeng ban ih palungphuihaih boengloeng kanae Aw Jerusalem, anglawt lai ah, angthawk ah loe angdoe ah; tasoehhaih boengloeng to na naek boeh; anaengnawk doeh na naek boih boeh.
Courage! courage! lève-toi, Jérusalem, qui de la main de l'Éternel bus le calice de sa fureur, bus et épuisas le vase, la coupe d'enivrement!
18 Angmah tapen ih capanawk thungah hoiah angmah han loklam patuekkung mi doeh om o ai; angmah pacah ih capanawk thungah doeh, anih ban hoiah zae kami om o ai.
Il n'y eut pour la conduire aucun de tous les fils qu'elle avait enfantés, et pour la prendre par la main aucun des fils qu'elle avait élevés.
19 Patangkhanghaih hnetto ah kaom, caaknaek khaa pongah kami amrohaih ah kaom sumsen hoi duekhaih to na nuiah phak naah, mi mah maw na qah haih tih? Kawbangmaw kang pathloep thai han?
Deux maux te survinrent: qui saurait te plaindre? le ravage et la ruine, la famine et l'épée. Comment te consolerais-je?
20 Na capanawk loe tha zok o sut boeh moe, thaang pongah aman sathar baktiah, lamkrung kruekah angsongh o; nihcae loe Angraeng palungphuihaih hoi na Sithaw thuitaekhaih to amhah o sut boeh.
Tes fils étaient étendus défaillants à tous les carrefours, comme un cerf dans la toile, pleins de la fureur de l'Éternel et des menaces de ton Dieu.
21 To pongah pacaekthlaekhaih tongh kami, misurtui hoi nae ai ah mu paquih kami, vaihi tahngai ah;
Aussi entends-le donc, malheureuse, enivrée, mais non pas de vin!
22 angmah ih kaminawk khenzawnkung, na Sithaw, na Angraeng Sithaw mah, Khenah, na ban pong ih tasoehhaih boengloeng, palung ka phuihaih boengloeng pong ih anaengnawk to na naek let han ai ah, na ban thung hoiah ka lak ving boeh:
Ainsi parle ton Seigneur, l'Éternel, et ton Dieu qui venge son peuple: Voici, je reprends de ta main le calice d'enivrement, le vase, la coupe de ma fureur; désormais tu n'y boiras plus!
23 na nuiah caeh kaminawk hanah, loklam baktiah na takpum to long ah baih pae ah, na nuiah ka caeh o thai hanah, long ah tabok oh, tiah kathui, nangcae pacaekthlaek kaminawk ban ah to boengloeng to ka suek pae han, tiah a thuih.
et je le place dans la main de ceux qui t'attristèrent, qui te dirent: « Incline-toi, afin que nous marchions par dessus! » et tu fis de ton dos comme un sol, et comme un chemin pour les passants.

< Isaiah 51 >