Habakkuk 2
1 Toephaih imsang ah kang doet moe, imsang nuiah ka oh han; anih mah tih lok maw na thui tih, tito ka zing moe, kai kasae ang thuih naah timaw ka pathim han, tiah ka khet han.
Na swej warcie będę stać, stanę na baszcie i będę się wpatrywać, aby zobaczyć, co [Bóg] będzie mówił i co mam odpowiedzieć, gdy zostanę upomniany.
2 To naah Angraeng mah lok ang pathim, kai khaeah, Na hnuk ih hmuen to tarik ah, kami mah cawnh hoi kroek thaih hanah thlung kangphaek nuiah kamtueng ah tarik ah, tiah ang naa.
Wtedy PAN mi odpowiedział: Zapisz to widzenie, [zapisz je] wyraźnie na tablicach, aby czytający mógł je szybko przeczytać.
3 Hnuksak ih hmuen loe atue boenghaih kawng, atue khaehhaih kawng ah oh: amsawnlok na ai ni: angzo phrat ai cadoeh, zing ah; angzo tangtang tih, akra mak ai boeh.
[To] widzenie bowiem [dotyczy] oznaczonego czasu, [a] na końcu oznajmi, a nie skłamie; [a] choćby się odwlekało, oczekuj go, bo z pewnością przyjdzie, nie spóźni się.
4 Khenah, amoek kami loe poekhaih toeng ai, toe katoeng kami loe a tanghaih hoiah hing tih:
Oto dusza tego, który się wywyższa, nie jest w nim prawa. Ale sprawiedliwy będzie żył ze swojej wiary.
5 ue, misurtui nae kami loe zaehaih to sak, anih loe im ah a tawnh ih hmuen hoiah zok amhah thai ai: anih koehhaih loe hell baktiah kawk moe, duekhaih baktiah palung khuek tih thai ai, angmah khaeah acaeng kaminawk to pakhueng boih moe, kaminawk to angmah hanah a suek boih. (Sheol h7585)
Owszem, ponieważ upija się, jest on hardym człowiekiem i nie pozostaje w [swoim] domu; pomnaża swoją żądzę jak piekło i jak śmierć nie może się nasycić, choć zgromadził u siebie wszystkie narody i zebrał u siebie wszystkich ludzi. (Sheol h7585)
6 Hae kaminawk loe anih koeh ai ih patahhaih hoi pahnui thuihaih lok to patoh o tih; nihcae mah, Amsoem ai kaminawk ih hmuenmae lomhaih hoi angraeng kami loe khosak bing! Anih loe nasetto maw hae tiah laiba hoi caeh thai tih? tiah thui o mak ai maw?
Czy ci wszyscy nie ułożą o nim przypowieści i szyderczego przysłowia, mówiąc: Biada temu, który gromadzi nie swoje rzeczy (jak długo?) i obciąża się gęstym błotem!
7 Nihcae loe poek ai pui hoiah nangcae kaek hanah angthawk o mak ai maw? Angthawk o ueloe, palung na phui o sak mak ai maw? Nangcae loe nihcae mah lomh ih hmuen ah na om o tih.
Czy nie powstaną nagle [ci], którzy będą cię kąsać, i nie obudzą się [ci], którzy będą cię szarpać? A staniesz się dla nich łupem.
8 Nangcae mah kaminawk athii na long o sak moe, prae hoi vangpui thung ih hmuennawk to na paro pae o; pop parai prae kaminawk to na lomh pongah, kahing kanghmat to ih kaminawk mah nang to na lomh o toeng tih.
Ponieważ złupiłeś wiele narodów, złupią cię też wszystkie pozostałe narody z powodu krwi ludzkiej i przemocy [dokonanej w] ziemi, miastu i wszystkim jego mieszkańcom.
9 Karai hmuen tonghaih hoiah loih thai hanah, amsoem ai loklam hoi hnuk ih hmuen hoiah hmuensang ah angmah ih im sah kami loe khosak bing!
Biada temu, który chciwie pragnie niegodziwego zysku dla swego domu, aby wystawił wysoko swoje gniazdo i tak uszedł mocy zła!
10 Paroeai kaminawk hoi kam hoe ah na oh, na imthung takoh na zatsak moe, na hinghaih zaehaih sahsak kami ah na oh.
Postanowiłeś wytracić wiele narodów na hańbę swemu domowi, a grzeszyłeś przeciwko własnej duszy.
11 Sipae ah na patoh ih thlungnawk to hang o ueloe, thing thung ih thingphaek mah lok to pathim tih.
Kamień bowiem będzie wołać z muru i sęk z drewna da [o tym] świadectwo.
12 Athii palonghaih hoiah vangpui to sak moe, zaehaih hoiah vangpui angdoesak kami loe khosak bing!
Biada [temu], który krwią buduje miasto i utwierdza miasto nieprawością!
13 Khenah, kaminawk mah tha pathok moe, sak o ih hmuen to azom pui ah oh hanah, misatuh kaminawk ih Angraeng mah hmai hoiah lokcaek boeh na ai maw?
Czyż to nie [pochodzi] od PANA zastępów, że ludy będą się trudzić przy ogniu, a narody będą się męczyć daremnie?
14 Tuipui loe tuinawk hoiah koi baktih toengah, long loe lensawk Angraeng panoekhaih hoiah koi tih.
Ziemia bowiem będzie napełniona poznaniem chwały PANA, jak wody napełniają morze.
15 Angmah ih imtaeng kami naeksak hanah mu paek kami, anih to mu paquisak moe, nihcae bangkrai ah ohhaih khet hanah, anih han mu pailang paek kami loe khosak bing!
Biada temu, który poi swego bliźniego, przystawiając mu swe naczynie, aż go upoi, by patrzeć na jego nagość!
16 Nang loe pakoehhaih pongah azathaih hoiah ni na koi tih: nang doeh mu paquisak ueloe, tangzat to amtuengsak tih! Angraeng bantang bang ih boengloeng loe nang khaeah angqoi ueloe, azathaih loe na lensawkhaih ah om tih.
Nasyciłeś się hańbą zamiast sławą; upij się sam i będziesz obnażony. Kielich prawicy PANA zwróci się przeciw tobie i sromotne wymioty [pokryją] twoją sławę.
17 Nang mah kami ih athii to na palong, minawk prae hoi vangpui thung ih hmuennawk to na lomh pae; Lebanon mae nuiah na sak ih athii palonghaih hoiah moinawk to na dueksak baktih toengah, na nuiah pha tih boeh.
Okryje cię bowiem bezprawie Libanu i spustoszenie bestii, które ich straszyły, z powodu krwi ludzkiej i przemocy [dokonanej w] ziemi miastu i wszystkim jego mieszkańcom.
18 Krang sah kami mah sakcop ih krang bokhaih loe timaw atho oh! Sakcop ih krang loe amsawnlok patukkung ah ni oh, tipongah krang sah kami mah lok apae thai ai krang to sak moe, a ban hoi sak ih krang to a tang loe?
Cóż pomoże rzeźbiony posąg, który wykonał jego rzemieślnik, [albo] odlany [obraz] i nauczyciel kłamstwa, aby rzemieślnik pokładał w nim ufność, czyniąc nieme bożki?
19 Thing khaeah, anglawt ah! Lok apae thai ai thlung khaeah, angthawk ah! tiah thui kami loe khosak bing! Khenah, a nuiah sui hoi sum kanglung tui to pazut o, toe a thungah anghahhaih takhi roe om ai. To baktih hmuen mah, kami patuk thai tih maw?
Biada [temu], który mówi do drewna: Przebudź się, a do niemego kamienia: Obudź się! Czyż on może nauczać? Spójrz na niego, jest powleczony złotem i srebrem, ale nie ma w nim żadnego ducha.
20 Toe Angraeng loe angmah ih kaciim tempul thungah oh; anih hmaa ah longnawk boih anghngai o duem nasoe.
PAN jest w swoim świętym przybytku. Niech cała ziemia zamilknie przed nim.
