Ezekiel 43

1 To pacoengah anih mah ni angzae bang ah anghae, khongkha ah ang caeh haih,

So let han meg ganga til porten, den porten som snudde i aust.

2 khenah, Israel Sithaw lensawkhaih loe ni angzae bang hoiah angzoh; a lok loe tuipui lok baktiah oh; a aanghaih mah long to toeh phaeng.

Og sjå, herlegdomen åt Israels Gud kom austan-ifrå, og ljomen av honom var som ljomen av store vatn, og jordi skein av herlegdomen hans.

3 Hae hnuksakhaih loe Sithaw mah Jerusalem vangpui phraek hanah ang hnuksak ih hnuksakhaih hoiah anghmong; Khebar vapui taengah ka hnuk ih hnuksakhaih hoiah anghmong phaek; to naah mikhmai long ah ka kuep.

Og den syni som eg såg, var likeins som den syni eg hadde set då eg kom og skulde leggja byen i øyde, og som den syni eg hadde set burtmed Kebarelvi, soleis var synerne. Og eg fall å gruve på mitt andlit.

4 Angraeng lensawkhaih loe ni angzae bang anghae khongkha hoiah tempul thungah akun.

Og Herrens herlegdom for inn i huset gjenom den porten som snudde i aust.

5 To naah Muithla mah kai ang toengh tahang moe, athung ih longhma ah ang pakhrak; khenah, tempul loe Angraeng lensawkhaih hoiah koi.

Og anden lyfte meg upp og førde meg inn i den indre fyregarden. Og sjå, Herrens herlegdom fyllte huset.

6 To kami kai taengah angdoet naah, tempul thung hoiah ang thuih ih lok to ka thaih.

Og eg høyrde einkvan tala til meg utor huset, og ein mann stod attmed meg.

7 Anih mah, Kami capa, Hae loe kang hnuthaih angraeng tangkhang ohhaih ahmuen, khok ka koenghaih ahmuen, Israel caanawk khaeah dungzan ah ka ohhaih ahmuen ah oh, Israel imthung takoh loe natuek naah doeh kai ih kaciim ahmin to amhnong o sak mak ai boeh, nihcae hoi nihcae ih siangpahrangnawk loe, tangzat zawhhaih hmuensangnawk ah hinghaih tawn ai angmacae siangpahrangnawk ih krang bokhaih hoiah doeh amhnong o sak mak ai boeh.

Og han sagde med meg: «Menneskjeson! Dette er den staden der kongsstolen min og fotskammelen min skal standa, og der eg vil bu hjå Israels-borni æveleg. Og Israels-borni skal aldri meir vanhelga mitt heilage namn, korkje dei eller kongarne deira, med hordomen sin og med liki av kongarne sine og med offerhaugarne sine -

8 Nihcae siangpahrang im akunhaih khongkha doeh kai ih tempul akunhaih khongkha taengah ka thling moe, nihcae ih thok tung doeh kai ih thok tung taengah ka thling; kai hoi nihcae salakah tapang maeto khue ni oh, a sak o ih panuet thok hmuennawk hoiah kaciim kai ih ahmin to amhnong o sak; to pongah palungphuihaih hoiah nihcae to kam rosak.

dei som sette dørstokken sin attmed dørstokk min og dørskierne sine attmed dørskierne mine, so det berre var veggen millom meg og deim. Og på den måten gjorde dei mitt heilage namn ureint med styggedomen sin som dei for med, so eg laut tyna deim i min vreide.

9 Vaihi tangzat zawh o haih hoi hinghaih tawn ai angmacae siangpahrangnawk ih krang to kai khae hoi kangthla ah takhoe o nasoe, kai loe dungzan khoek to nihcae salakah ka oh han boeh.

No skal dei hava sin hordom og liki av kongarne sine langt burt ifrå meg, so eg vil bu hjå deim æveleg.

10 Kami capa, A sakpazae o haih pongah a zat o hanah, tempul to Israel kaminawk khaeah patuek ah; tempul krang to tah o nasoe.

Du menneskjeson! Kunngjer for Israels-lyden um dette huset, so dei må blygjast for misgjerningarne sine, og mæla den vel tilmåta bygnaden.

11 A sak o ih hmuennawk boih pongah azat o nahaeloe, tempul krang hoi sakhaih dan, tacawthaih hoi akunhaih, pungcannawk boih, sakhaih dannawk boih, sak han koi atawknawk boih to patuek ah; sak han koi hmuennawk hoi pazui han koi hmuennawk to pakuem o thai boih hanah, nihcae hma ah ca ah tarik paeh.

Og når dei blygjest for alt det dei hev gjort, so skal du kunngjera for deim skapnaden på huset og skipnaden i det: utgangar og inngangar og skapnader på alt og alle fyresegnerne um alt, ja, all skapnaden og alle loverne um det; og rit det av framfor deira augo, so dei kann koma i hug heile skapnaden på huset og fyresegnerne um det, og gjera etter deim.

12 Hae loe tempul ih daan ah oh; Maesom nui hoi a taeng boih loe ciimcai koek ahmuen ah om tih. Khenah, hae loe tempul ih daan ni, tiah ang naa.

Dette er lovi um huset: På toppen av fjellet skal heile umkverven kringum det vera høgheilag. Sjå, dette er lovi um huset.

13 Hmaicam loe dong hoi tah naah hae tiah oh, (to dong loe dongto pacoeng baek maeto oh): atlim bang sanghaih loe dongto om ueloe, dongto kawk tih, aqai kangbuet loe karto sawk tih; hmaicam sanghaih dan loe hae tiah om tih.

Og dette er måli på altaret i alnetal, kvar aln ei handbreidd lengre enn ei vanleg aln: det skal vera eit fotstykke, ei aln høgt og ei aln breidt, og kantlisti på kanten av det ei spann breid rundt ikring. Dette er underlaget åt altaret.

14 Long hoi atlim koek hmaicam asom loe dong hnetto om ueloe, dongto kawk tih, asom kathoeng hoi asom kalen salak loe dong palito om ueloe, dongto kawk tih.

Og frå fotstykket på jordi uppåt den nedste skori skal det vera tvo alner, og breiddi skal vera ei aln, og frå den litle skori uppåt den store skori skal det vera fire alner, og breiddi skal vera ei aln.

15 Hmaicam loe dong palito sang tih, hmaicam ranui loe maitaw taki baktiah taki palito cawn tahang tih.

Og «Guds-fjellet» skal vera fire alner, og frå «Guds-åren» skal dei fire horni stinga upp.

16 Hmaicam loe im baktiah takii palito om ueloe, ahnuk ahma dong angvan boih tih, dong hathlai hnetto sawk ueloe, dong hathlai hnetto kawk tih.

Og Guds-åren skal vera tolv alner lang og tolv alner breid, firkanta med fire jamlange sidor.

17 Atlim ih asom doeh im baktiah takii palito om ueloe, ahnuk ahma dong angvan boih tih, dong hathlai palito sawk ueloe, dong hathlai palito kawk tih; aqai kangbuet loe dong ahap to om ueloe, atlim koek ih aqai kangbuet loe dongto om tih, thlak loe ni angzae bang ah anghae tih, tiah ang naa.

Og skori skal vera fjortan alner lang og fjortan alner breid, med fire jamlange sidor, og kantlisti kringum henne ei halv aln tjukk, og fotstykket ei aln rundt ikring, og tropperne skal snu i aust.»

18 To pacoengah anih mah kai khaeah, Kami capa, Angraeng Sithaw mah, Hmai angbawnhaih sak moe, athii to haeh hanah, hmaicam sak na niah pazui han ih atawknawk loe hae tih om tih, tiah ang thuih.

Og han sagde med meg: «Menneskjeson! So segjer Herren, Herren: Dette er fyresegnerne um altaret den dagen det vert gjort, so ein kann ofra brennoffer og skvetta blod på det.

19 Kai khae toksak han akun, Zadok ih atii thung hoi tacawt Levi acaeng qaimanawk khaeah, zae angbawnhaih hanah maitaw caa atae maeto paek han oh, tiah Angraeng Sithaw mah thuih.

Du skal gjeva dei levitiske prestarne, dei som er av Sadoks-ætti, og som stig nær meg og tener meg, segjer Herren, Herren, ein ungukse til syndoffer.

20 Athii to la ah loe hmaicam hoi tacawt tahang takii palito, im takii palito hoi aqai boih ah suem ah; to tiah hmaicam to na ciimsak moe na pasaeh han angaih.

Og du skal taka noko av blodet hans og strjuka på dei fire altarhorni og på dei fire skorhyrno og på kantlisti rundt ikring; soleis skal du reinsa det frå synd og gjera soning for det.

21 Zae angbawnhaih sak hanah maitaw tae to la ah, hmuenciim tasa bang ah sak ih ahmuen ah anih mah hmai hoiah pakhaem tih.

Og du skal taka syndofferuksen, og honom skal dei brenna på mynstringsplassen åt huset, utanfor heilagdomen.

22 Ni hnetto naah coek koi om ai maeh caa to la ah loe, zae angbawnhaih ah paek ah; maitaw tae hoiah hmaicam to ciimsak baktih toengah, maeh hoiah doeh ciimcaisak tih.

Og andre dagen skal du ofra ein lytelaus bukk til syndoffer, og dei skal reinsa altaret frå synd likeins som dei reinsa det med uksen.

23 To tiah hmaicam to ciimsak pacoengah, coek koi om ai maitaw tae maeto, coek koi om ai tuu khongkha thung ih tuu tae maeto paek han angaih.

Når du då hev gjort frå deg reinsingi, skal du leida fram ein lytelaus ungukse og ein lytelaus ver or saueflokken.

24 To hmuennawk to Angraeng hma ah paek ah, qaimanawk mah a nuiah paloi to phuih o ueloe, hmai hoi angbawn haih ah Angraeng khaeah paek o tih.

Du skal leida deim fram for Herrens åsyn, og prestarne skal strå salt på deim og ofra deim til brennoffer åt Herren.

25 Ni sarihto thung ni thokkruek maeh tae maeto zae angbawn haih ah na paek han oh; to khue ai coek koi om ai maitaw tae kanawk maeto, coek koi om ai tuu khongkha thung ih tuu tae maeto doeh paek han angai vop.

I sju dagar skal du ofra ein bukk til syndoffer kvar dag; og ein ungukse og ein ver or saueflokken, båe lytelause, skal du ofra.

26 Ni sarihto thung hmaicam to pasae o ueloe, ciimcai o sak tih; angmacae takpum doeh angpaek o tih, tiah thuih.

I sju dagar skal dei gjera soning for altaret og reinsa det og vigja det.

27 To tiah sak ih aninawk boeng pacoeng, ni tazetto pacoengah qaimanawk mah hmaicam nuiah hmai angbawnhaih hoi angdaeh angbawnhaih to na sah pae tih; to tiah ni nangcae to kang talawk thai tih, tiah Angraeng Sithaw mah thuih.

Og når dei hev fullenda dei dagarne, skal prestarne åttande dagen og fremetter ofra brennofferet dykkar og takkofferi dykkar på altaret, og eg vil hava hugnad i dykk, segjer Herren, Herren.»