2 Timote 1
1 Kri Jesu ah kahing lokkamhaih baktih toengah, Sithaw koehhaih hoiah Jesu Kri mah patoeh ih Pawl mah ca tarik,
Παύλος, απόστολος Ιησού Χριστού διά θελήματος Θεού κατά την επαγγελίαν της ζωής της εν Χριστώ Ιησού,
2 palung ih ka capa, Timote khaeah, Ampa Sithaw, aicae Angraeng Kri Jesu khae hoi ih tahmenhaih, palungnathaih hoi monghaih om nasoe.
προς Τιμόθεον το αγαπητόν τέκνον· είη χάρις, έλεος, ειρήνη από Θεού Πατρός και Χριστού Ιησού του Κυρίου ημών.
3 Kam panawk mah bok o ih baktih toengah, poekcimhaih hoiah a tok ka sak pae ih Sithaw khaeah oephaih ka tawnh, aqum athun apet ai ah nang han lawk kang thuih pae;
Ευχαριστώ τον Θεόν, τον οποίον λατρεύω από προγόνων μετά καθαράς συνειδήσεως, ότι αδιαλείπτως σε ενθυμούμαι εν ταις δεήσεσί μου νύκτα και ημέραν,
4 mikkhraetui na longhaih to ka pahnet ai, anghoehaih hoiah ka koi thai hanah, nang hnuk han ka koeh parai;
επιποθών να σε ίδω, ενθυμούμενος τα δάκρυά σου, διά να εμπλησθώ χαράς,
5 nang thungah kaom tanghaih tangtang loe nam sae Loisi hoi nam no Euni khaeah oh hmaloe, tito ka panoek, to tanghaih loe nang thungah doeh oh, tiah ka tang.
ανακαλών εις την μνήμην μου την εν σοι ανυπόκριτον πίστιν, ήτις πρώτον κατώκησεν εν τη μάμμη σου Λωΐδι και εν τη μητρί σου Ευνίκη, είμαι δε πεπεισμένος ότι και εν σοι.
6 Na nuiah ka ban koenghaih hoiah na hnuk ih Sithaw tangqum to na patoh hanah kang thaisak.
Διά την οποίαν αιτίαν σε υπενθυμίζω να αναζωπυρής το χάρισμα του Θεού, το οποίον είναι εν σοι διά της επιθέσεως των χειρών μου·
7 Sithaw mah aicae han zithaih palungthin to paek ai; toe thacakhaih, amlunghaih, kahoih poekhaihnawk ni paek.
διότι δεν έδωκεν εις ημάς ο Θεός πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμού.
8 To pongah aicae Angraeng ih lok taphonghaih to azat haih hmah loe, anih ih thongkrah kami kai doeh azat haih hmah: Sithaw thacakhaih baktiah kahoih tamthanglok pongah pacaekthlaekhaih tong kami ah om ah.
Μη αισχυνθής λοιπόν την μαρτυρίαν του Κυρίου ημών μηδέ εμέ τον δέσμιον αυτού, αλλά συγκακοπάθησον μετά του ευαγγελίου με την δύναμιν του Θεού,
9 Anih loe aicae toksakhaih rang hoiah na ai, long om ai nathuem hoi Kri Jesu ah aicae han paek ih, angmah ih atimhaih hoi tahmenhaih baktih toengah ni, aicae hae pahlong moe, kaciim kawkhaih hoiah ang kawk, (aiōnios g166)
όστις έσωσεν ημάς και εκάλεσε με κλήσιν αγίαν, ουχί κατά τα έργα ημών, αλλά κατά την εαυτού πρόθεσιν και χάριν, την δοθείσαν εις ημάς εν Χριστώ Ιησού προ χρόνων αιωνίων, (aiōnios g166)
10 toe vaihi loe aicae pahlongkung Jesu Kri amtuenghaih hoiah panoeksak boeh, anih mah duekhaih to phraek moe, hinghaih to paek boeh, kahoih tamthanglok rang hoiah anghma thai ai aanghaih thungah a caeh haih boeh:
φανερωθείσαν δε τώρα διά της επιφανείας του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, όστις κατήργησε μεν τον θάνατον, έφερε δε εις φως την ζωήν και την αφθαρσίαν διά του ευαγγελίου,
11 to kahoih tamthanglok to panoeksak hanah, kai hae tamthanglok thuikung, patoeh ih kami, Gentelnawk patukkung ah ang suek.
εις το οποίον ετάχθην εγώ κήρυξ και απόστολος και διδάσκαλος των εθνών.
12 To pongah ni hae baktih patangkhanghaih hae ka tongh: toe ka zat ai: mi maw ka tang, tito ka panoek, anih khaeah kang aap baktih toengah, Anih loe to na Ni phak karoek to pakuem thaih, tiah oephaih ka tawnh.
Διά την οποίαν αιτίαν και πάσχω ταύτα, πλην δεν επαισχύνομαι· διότι εξεύρω εις τίνα επίστευσα, και είμαι πεπεισμένος ότι είναι δυνατός να φυλάξη την παρακαταθήκην μου μέχρις εκείνης της ημέρας.
13 Tanghaih hoi amlunghaih loe Kri Jesu ah oh, tiah panoekhaih hoiah kai khae hoi na thaih ih katoeng patukhaih lok to kacakah patawn ah.
Κράτει το υπόδειγμα των υγιαινόντων λόγων, τους οποίους ήκουσας παρ' εμού, μετά πίστεως και αγάπης της εν Χριστώ Ιησού.
14 Nang khaeah kang aap ih kahoih hmuen to aicae thungah kaom Kacai Muithla rang hoiah pakuem ah.
Την καλήν παρακαταθήκην φύλαξον διά του Πνεύματος του Αγίου του ενοικούντος εν ημίν.
15 Asia prae ah kaom kaminawk boih mah kai ang caeh o taak, tito na panoek; nihcae thungah Phygellu hoi Hermoge athum hoi.
Εξεύρεις τούτο, ότι με απεστράφησαν πάντες οι εν τη Ασία, εκ των οποίων είναι ο Φύγελλος και ο Ερμογένης.
16 Angraeng mah Onesiphora imthung takoh nuiah palungnathaih tawn nasoe; anih mah loe tha ang paek toepsoep, sumqui hoi pathlet ah ka oh naah doeh na zat haih ai:
Είθε ο Κύριος να δώση έλεος εις τον οίκον του Ονησιφόρου, διότι πολλάκις με παρηγόρησε και δεν επησχύνθη την άλυσίν μου,
17 Rom vangpui ah ka oh naah, anih mah kai hnu ai karoek to ang pakrong.
αλλ' ότε ήλθεν εις την Ρώμην, με εζήτησε μετά σπουδής πολλής και με εύρεν·
18 To na Niah anih mah Angraeng palungnathaih hnuk thai hanah, Angraeng khaeah lawk ka thuih pae: Efisa vangpui ah ka oh naah, kawkruk maw anih mah kai ang khetzawn, tito kahoih ah na panoek.
είθε ο Κύριος να δώση εις αυτόν να εύρη έλεος παρά Κυρίου εν εκείνη τη ημέρα· και όσας διακονίας έκαμεν εν Εφέσω, συ εξεύρεις καλήτερα.
