< 2 Samuel 17 >

1 Ahithophel mah Absalom khaeah, kami sang hatlaihnetto ka qoih moe, vaiduem ah David to ka patom han;
Achitophel dit à Absalom: Laisse-moi maintenant choisir douze mille hommes, je me lèverai et je poursuivrai David cette nuit.
2 dawnrai li moe, thazok nathuem ah anih to ka tuk moe, zit kaom ah ka hum han; to tiah nahaeloe a taengah kaom kaminawk to cawn o boih tih; to naah siangpahrang khue to ka hum han,
J'arriverai sur lui pendant qu'il sera fatigué et épuisé, et je l'effrayerai. Tout le peuple qui est avec lui s'enfuira. Je ne frapperai que le roi,
3 kaminawk loe nang khaeah kang hoih han; na pakrong ih kami to dueh nahaeloe, kalah kaminawk boih loe amlaem o let ueloe, kamongah om o tih, tiah a naa.
et je ramènerai tout le peuple vers toi. L'homme que tu cherches est comme si tous étaient revenus. Tout le peuple sera en paix. »
4 To tiah pacaenghaih to Absalom hoi Israel kacoehtanawk boih mah hoih, tiah poek o.
Cette parole plut à Absalom et à tous les anciens d'Israël.
5 To pacoengah Absalom mah, Ark acaeng Hushai doeh kawk oh; anih mah loe kawbangmaw thui tih, tiah tahngai o si, tiah a naa.
Et Absalom dit: « Maintenant, appelez aussi Huschaï, l'Architecte, et écoutons de même ce qu'il dira. »
6 Hushai anih khae phak naah, Absalom mah anih khaeah, Ahithophel mah loe hae tiah poekhaih ang paek; a thuih ih lok baktiah ka sak o han maw? Ka sak o han om ai, tiah na poek nahaeloe, na poekhaih to na thui ah, tiah a naa.
Lorsque Huschaï fut arrivé auprès d'Absalom, celui-ci lui parla ainsi: « Ahithophel a parlé ainsi. Faisons-nous ce qu'il dit? Sinon, parlez. »
7 Hushai mah Absalom khaeah, Ahithophel mah thuih ih lok loe vaihi thuemah sak han hoih ai.
Huschaï dit à Absalom: « Le conseil qu'Ahitophel a donné cette fois-ci n'est pas bon. »
8 Hushai mah, Nampa hoi anih ih kaminawk to na panoek; nihcae loe thacak misatuh kami ah oh o; nihcae loe taw ah a caa kakaek hmawhsaeng taqom baktiah palungthin tawnh o; to pacoengah nampa loe misatuh kop kami ah oh, anih loe angmah ih misatuh kaminawk hoi doeh nawnto om mak ai.
Huschaï dit encore: « Tu connais ton père et ses hommes, ce sont des hommes puissants, et ils sont féroces dans leur esprit, comme une ourse qui a volé ses petits dans les champs. Ton père est un homme de guerre, et il ne veut pas loger avec le peuple.
9 Khenah, anih loe vaihi doeh naa ih thlungkhaw hoi naa ih ahmuen ah maw anghawk boeh mue, misa angtuk hmaloe naah nang ih misatuh thoemto kaminawk to dueh o nahaeloe, to tamthang to nihcae mah thaih o naah, Absalom hnukbang misatuh kaminawk loe duek o boih boeh, tiah nihcae mah thui o tih.
Voici, il est maintenant caché dans quelque fosse, ou dans quelque autre lieu. Lorsque quelques-uns d'entre eux seront tombés les premiers, quiconque l'entendra dira: « Il y a un massacre parmi le peuple qui suit Absalom! »
10 To naah loe misahoih kami hoi kaipui baktiah poekhaih tawn kaminawk loe tui baktiah amzawt o tih; nampa loe misatuh kami ah oh moe, a taengah kaom kaminawk doeh, misahoih kami ah oh o, tiah Israel kaminawk boih mah panoek o.
Même celui qui est vaillant et dont le cœur est comme celui d'un lion se fondra dans la masse; car tout Israël sait que ton père est un homme puissant et que ceux qui sont avec lui sont des hommes vaillants.
11 To pongah hae tiah poekhaih kang paek; Israel kaminawk boih, Dan hoi Beersheba khoek to, kroek laek ai tuipui taeng ih savuet zetto kapop kaminawk to nangmah khaeah pakhuengh loe, nang mah roe nihcae to misatuk hanah khawng ah.
Mais je conseille que tout Israël se rassemble autour de toi, depuis Dan jusqu'à Beersheba, comme le sable qui est au bord de la mer pour la multitude, et que tu ailles au combat dans ta propre personne.
12 To tiah nahaeloe aicae mah anih to ahmuen maeto ah loe hnu thai tih, anih khaeah van bang hoiah kakrah dantui baktiah krah thuih si; to tiah nahaeloe anih hoi angmah ih kaminawk maeto doeh loih o mak ai.
Nous l'atteindrons dans quelque lieu où il se trouvera, et nous l'éclairerons comme la rosée tombe sur le sol; puis nous ne laisserons pas un seul de lui et de tous les hommes qui sont avec lui.
13 Nampa vangpui thungah cawn nahaeloe, Israel kaminawk boih mah qui to sin si loe, thlung maeto doeh anghmat ai ah to vangpui to vapui ah ruet si, tiah a naa.
De plus, s'il est entré dans une ville, tout Israël apportera des cordes à cette ville, et nous la tirerons dans le fleuve, jusqu'à ce qu'il ne s'y trouve plus une seule petite pierre. »
14 To naah Absalom hoi Israel kaminawk boih mah, Ark acaeng Hushai mah thuih ih lok loe Ahithophel poekhaih pongah hoih kue, tiah a hnuk o. Angraeng mah, Absalom nuiah sethaih phaksak hanah, Ahithophel mah paek ih poekhaih to amrosak hanah a sak pae.
Absalom et tous les hommes d'Israël dirent: « Le conseil de Huschaï, l'Architecte, vaut mieux que le conseil d'Achitophel. » Car Yahvé avait décidé de faire échouer le bon conseil d'Achitophel, afin que Yahvé fasse venir le malheur sur Absalom.
15 Hushai mah qaima Zadok hoi Abiathar khaeah, Ahithophel mah Absalom hoi Israel kacoehtanawk khaeah to tiah sak hanah poekhaih paek baktih toengah, kai mah doeh to tiah sak hanah poekhaih ka paek boeh.
Alors Huschaï dit aux sacrificateurs Tsadok et Abiathar: Ahithophel a conseillé à Absalom et aux anciens d'Israël de suivre cette voie, et moi j'ai conseillé de suivre cette voie.
16 Vaihi David khaeah karangah laicaeh to patoeh loe, Vai duem aqum loe praezaek azawn ah om o hmah; karangah tui to angkaat oh; to tih ai nahaeloe siangpahrang hoi a taengah kaom kaminawk to paaeh o boih tih boeh, tiah thuih pae hanah lokpat pae.
Maintenant, envoie vite dire à David: « Ne passe pas cette nuit aux gués du désert, mais passe absolument, de peur que le roi et tout le peuple qui est avec lui ne soient engloutis ».
17 Minawk mah hnu moeng tih, tiah a poek hoi pongah, Jonathan hoi Ahimaaz loe En-Rogel ah oh hoi. Tamna nongpata maeto mah caeh moe, nihnik to thaisak; nihnik loe David khaeah caeh hoi moe, pat ih lok to thuih pae hoi.
Or Jonathan et Ahimaaz logeaient près d'En Rogel; une servante avait l'habitude d'aller leur faire des rapports, et ils allaient en parler au roi David, car ils ne pouvaient pas risquer d'être vus en entrant dans la ville.
18 Toe thendoeng maeto mah nihnik to hnuk pongah, Absalom khaeah thuih pae; toe nihnik loe karangah caeh hoi moe, Bahurim ah kaom kami maeto ih im ah akun hoi pacoengah, to kami longhmaa ih tuikhaw thungah akun hoi ving.
Mais un garçon les vit et le dit à Absalom. Tous deux s'en allèrent rapidement et arrivèrent à la maison d'un homme de Bahurim, qui avait un puits dans sa cour, et ils y descendirent.
19 Nongpata maeto mah tuikhaw to kraeng khoep moe, a nuiah cang qawk thuih pongah, mi mah doeh to hmuen to panoek ai.
La femme prit la couverture et l'étendit sur l'embouchure du puits, et y répandit du grain pilé; et rien ne fut connu.
20 Absalom ih kaminawk nongpata im ah phak o naah, nihcae mah, Ahimaaz hoi Jonathan loe, naa ah maw oh hoi? tiah dueng o. Nongpata mah nihcae khaeah, Vacong tui angkat hoi ving boeh, tiah a naa. To kaminawk mah nihnik to pakrong o, toe hnu o ai; to pongah nihcae loe Jerusalem ah amlaem o let.
Les serviteurs d'Absalom vinrent trouver la femme à la maison; ils dirent: « Où sont Ahimaats et Jonathan? » La femme leur dit: « Ils sont passés de l'autre côté du ruisseau. » Après avoir cherché et n'avoir pu les trouver, ils retournèrent à Jérusalem.
21 To kaminawk amlaem o pacoengah, nihnik loe tuikhaw thung hoiah tacawt hoi tahang; David siangpahrang khaeah caeh hoi poe moe, anih khaeah, Angthawk oh loe, vapui to karangah angkat oh; Ahithophel mah nangcae amrosak hanah lokthuih pae boeh, tiah a naa hoi.
Après leur départ, ils remontèrent du puits et allèrent avertir le roi David; ils lui dirent: « Lève-toi et passe rapidement l'eau, car c'est ainsi qu'Achitophel a conseillé contre toi. »
22 To pongah David hoi a taengah kaom kaminawk boih angthawk o moe, Jordan tuipui to angkat o. Khodai naah loe Jordan vapui kangkat ai kami maeto doeh anghmat ai boeh.
Alors David se leva, ainsi que tout le peuple qui était avec lui, et ils passèrent le Jourdain. A la lumière du matin, il ne manquait pas un seul d'entre eux qui n'avait pas passé le Jourdain.
23 Ahithophel mah paek ih poekhaih kahoih baktiah sah ai, tiah panoek naah, anih loe laa hrang to angthueng moe, angmah ih vangpui, angmah im ah amlaem taak ving; angmah im to kahoihah pakuem pacoengah, angmah hoi angmah to amhnawh moe, duek; anih to ampa ih taprong ah aphum o.
Lorsqu'Ahithophel vit que son conseil n'était pas suivi, il sella son âne, se leva, rentra dans sa ville, remit sa maison en ordre et se pendit; il mourut et fut enterré dans le tombeau de son père.
24 David loe Mahaniam ah caeh. Absalom loe angmah hoi nawnto kaom Israel kaminawk hoiah Jordan vapui to angkat o.
Puis David arriva à Mahanaïm. Absalom passa le Jourdain, lui et tous les hommes d'Israël avec lui.
25 Absalom mah Joab zuengah Amasa to misatuh angraeng ah suek; Amasa loe Joab ih amno, Zeruiah ih amnawk nongpata, Nahash canu Abigail ih sava, Israel acaeng Ithra capa ah oh.
Absalom mit Amasa à la tête de l'armée à la place de Joab. Or Amasa était le fils d'un homme du nom d'Ithra, l'Israélite, qui était entré en relation avec Abigaïl, fille de Nahash, sœur de Tseruja, mère de Joab.
26 Absalom loe Israel kaminawk hoi Gilead prae ah atai o.
Israël et Absalom campèrent dans le pays de Galaad.
27 David Mahanaim ah angzoh naah, Ammon acaeng Rabbah vangpui ih kami, Nahash capa Shobi, Lo-Debar vangpui ih Ammiel capa Makir, Gilead acaeng Rogelim vangpui ih kami Barzillai mah,
Lorsque David fut arrivé à Mahanaïm, Schobi, fils de Nachasch, de Rabba, des enfants d`Ammon, Makir, fils d`Ammiel, de Lodebar, et Barzillaï, Galaadite, de Rogelim,
28 taw ah zok amthlam o, tui anghaeh o moe, angpho o parai boeh, tiah poek o pongah, David hoi anih ih kaminawk mah caak o hanah, takaw cang, Barli cang, takaw dip hoi kamtong, cangro thaih, peh congca,
apportèrent des lits, des bassins, des vases de terre, du froment, de l`orge, de la farine, des grains desséchés, des haricots, des lentilles, des grains rôtis,
29 khoitui, maitaw tahnutui, tuunawk, tahnutui hoi sak ih kalah hmuennawk, iihkhunnawk, sabaenawk, long laomnawk to sin pae o.
du miel, du beurre, des brebis et du fromage du troupeau, pour le repas de David et du peuple qui était avec lui; car ils disaient: « Le peuple a faim, il est fatigué et il a soif dans le désert. »

< 2 Samuel 17 >