Mga Salmo 147
1 Dayegon ninyo si Jehova; Kay maayo man ang pag-awit ug mga pagdayeg sa atong Dios; Kay kini matahum ug angay ang pagdayeg.
Alleluya. Herie ye the Lord, for the salm is good; heriyng be myrie, and fair to oure God.
2 Si Jehova nagapatindog sa Jerusalem; Ginatigum niya sa tingub ang mga sinalikway sa Israel.
The Lord schal bilde Jerusalem; and schal gadere togidere the scateryngis of Israel.
3 Iyang ginaayo ang kasingkasing nga nangadugmok, Ug ginabugkosan niya ang ilang mga samad.
Which Lord makith hool men contrit in herte; and byndith togidere the sorewes of hem.
4 Iyang ginaisip ang gidaghanon sa mga bitoon; Nagahingalan siya kanilang tanan sa ilang mga ngalan.
Which noumbrith the multitude of sterris; and clepith names to alle tho.
5 Daku ang atong Ginoo, ug sa gahum nga dili hitupngan; Ug ang iyang salabutan walay kinutoban.
Oure Lord is greet, and his vertu is greet; and of his wisdom is no noumbre.
6 Ginasapnay ni Jehova ang mga maaghup: Ginapukan niya ang mga dautan ngadto sa yuta.
The Lord takith vp mylde men; forsothe he makith low synneris `til to the erthe.
7 Manag-awit kamo kang Jehova nga adunay mga pasalamat; Manag-awit kamo nga adunay alpa ngadto sa atong Dios,
Bifore synge ye to the Lord in knoulechyng; seye ye salm to oure God in an harpe.
8 Nga nagatabon sa kalangitan sa mga panganod, Nga nagatagana sa ulan alang sa yuta, Nga nagapaturok sa balili ibabaw sa kabukiran.
Which hilith heuene with cloudis; and makith redi reyn to the erthe. Which bryngith forth hei in hillis; and eerbe to the seruice of men.
9 Siya nagahatag sa mananap sa iyang makaon, Ug sa mga kuyabog sa mga uwak nga nanag-iyagak.
Which yyueth mete to her werk beestis; and to the briddys of crowis clepinge hym.
10 Wala niya kahimut-i ang kusog sa kabayo: Siya walay kalipay sa mga tiil nga matulin sa tawo.
He schal not haue wille in the strengthe of an hors; nether it schal be wel plesaunt to hym in the leggis of a man.
11 Ang kalipay ni Jehova anaa kanila nga may kahadlok kaniya, Anaa niadtong mga nagalaum sa iyang mahigugmaong-kalolot.
It is wel plesaunt to the Lord on men that dreden hym; and in hem that hopen on his mercy.
12 Dayega si Jehova, Oh Jerusalem; Dayegon mo ang imong Dios, Oh Sion.
Jerusalem, herie thou the Lord; Syon, herie thou thi God.
13 Kay iyang gilig-on ang mga trangka sa imong mga ganghaan; Siya nanalangin sa imong mga anak nga anaa sa sulod nimo.
For he hath coumfortid the lockis of thi yatis; he hath blessid thi sones in thee.
14 Gibuhat niya ang pakigdait diha sa imong mga utlanan; Iyang ginabusog ikaw sa katambok sa trigo.
Which hath set thi coostis pees; and fillith thee with the fatnesse of wheete.
15 Siya nagapadla sa iyang sugo sa ibabaw sa yuta; Sa matulin gayud nagadalagan ang iyang pulong.
Which sendith out his speche to the erthe; his word renneth swiftli.
16 Siya nagahatag sa nieve sama sa balhibo sa carnero; Ginasaliyab niya ang tun-og sama sa mga abo.
Which yyueth snow as wolle; spredith abrood a cloude as aische.
17 Ginasalibay niya ang iyang yelo sama sa mga tinipak sa tinapay: Sa atubangan sa iyang katugnaw kinsa ba ang makaantus?
He sendith his cristal as mussels; who schal suffre bifore the face of his cooldnesse?
18 Siya nagapadala sa iyang pulong, ug ginatunaw (sila) Ginapahuros niya ang iyang hangin, ug mingbul-og ang katubigan.
He schal sende out his word, and schal melte tho; his spirit schal blowe, and watris schulen flowe.
19 Ginapakita niya ang iyang pulong kang Jacob, Ang iyang kabalaoran ug ang iyang mga tulomanon kang Israel.
Which tellith his word to Jacob; and hise riytfulnessis and domes to Israel.
20 Wala niya buhata ang ingon niini sa bisan unsa nga nasud; Ug mahitungod sa iyang mga tulomanon, (sila) wala manghibalo q2 niana. Dayegon ninyo si Jehova.
He dide not so to ech nacioun; and he schewide not hise domes to hem.
