Mga Salmo 147

1 Dayegon ninyo si Jehova; Kay maayo man ang pag-awit ug mga pagdayeg sa atong Dios; Kay kini matahum ug angay ang pagdayeg.

Aleluja! Hvalite Jahvu jer je dobar, pjevajte Bogu našem jer je sladak; svake hvale on je dostojan!

2 Si Jehova nagapatindog sa Jerusalem; Ginatigum niya sa tingub ang mga sinalikway sa Israel.

Jahve gradi Jeruzalem, sabire raspršene Izraelce.

3 Iyang ginaayo ang kasingkasing nga nangadugmok, Ug ginabugkosan niya ang ilang mga samad.

On liječi one koji su srca skršena i povija rane njihove.

4 Iyang ginaisip ang gidaghanon sa mga bitoon; Nagahingalan siya kanilang tanan sa ilang mga ngalan.

On određuje broj zvijezda, svaku njezinim imenom naziva.

5 Daku ang atong Ginoo, ug sa gahum nga dili hitupngan; Ug ang iyang salabutan walay kinutoban.

Velik je naš Gospodin i svesilan, nema mjere mudrosti njegovoj.

6 Ginasapnay ni Jehova ang mga maaghup: Ginapukan niya ang mga dautan ngadto sa yuta.

Jahve pridiže ponizne, zlotvore do zemlje snizuje.

7 Manag-awit kamo kang Jehova nga adunay mga pasalamat; Manag-awit kamo nga adunay alpa ngadto sa atong Dios,

Pjevajte Jahvi pjesmu zahvalnu, svirajte na citari Bogu našem!

8 Nga nagatabon sa kalangitan sa mga panganod, Nga nagatagana sa ulan alang sa yuta, Nga nagapaturok sa balili ibabaw sa kabukiran.

Oblacima on prekriva nebesa i zemlji kišu sprema; daje da po bregovima raste trava i bilje na službu čovjeku.

9 Siya nagahatag sa mananap sa iyang makaon, Ug sa mga kuyabog sa mga uwak nga nanag-iyagak.

On stoci hranu daje i mladim gavranima kada grakću.

10 Wala niya kahimut-i ang kusog sa kabayo: Siya walay kalipay sa mga tiil nga matulin sa tawo.

Za konjsku snagu on ne mari nit' mu se mile bedra čovječja.

11 Ang kalipay ni Jehova anaa kanila nga may kahadlok kaniya, Anaa niadtong mga nagalaum sa iyang mahigugmaong-kalolot.

Mili su Jahvi oni koji se njega boje, koji se uzdaju u dobrotu njegovu.

12 Dayega si Jehova, Oh Jerusalem; Dayegon mo ang imong Dios, Oh Sion.

Slavi Jahvu, Jeruzaleme, hvali Boga svoga, Sione!

13 Kay iyang gilig-on ang mga trangka sa imong mga ganghaan; Siya nanalangin sa imong mga anak nga anaa sa sulod nimo.

On učvrsti zasune vrata tvojih, blagoslovi u tebi tvoje sinove.

14 Gibuhat niya ang pakigdait diha sa imong mga utlanan; Iyang ginabusog ikaw sa katambok sa trigo.

On dade mir granicama tvojim, pšenicom te hrani najboljom.

15 Siya nagapadla sa iyang sugo sa ibabaw sa yuta; Sa matulin gayud nagadalagan ang iyang pulong.

Besjedu svoju šalje na zemlju, brzo trči riječ njegova.

16 Siya nagahatag sa nieve sama sa balhibo sa carnero; Ginasaliyab niya ang tun-og sama sa mga abo.

Kao vunu snijeg razbacuje, prosipa mraz poput pepela.

17 Ginasalibay niya ang iyang yelo sama sa mga tinipak sa tinapay: Sa atubangan sa iyang katugnaw kinsa ba ang makaantus?

On sipa grÓad kao zalogaje, voda mrzne od njegove studeni.

18 Siya nagapadala sa iyang pulong, ug ginatunaw (sila) Ginapahuros niya ang iyang hangin, ug mingbul-og ang katubigan.

Riječ svoju pošalje i vode se tope; dunu vjetrom i vode otječu.

19 Ginapakita niya ang iyang pulong kang Jacob, Ang iyang kabalaoran ug ang iyang mga tulomanon kang Israel.

Riječ svoju on objavi Jakovu, odluke svoje i zakone Izraelu.

20 Wala niya buhata ang ingon niini sa bisan unsa nga nasud; Ug mahitungod sa iyang mga tulomanon, (sila) wala manghibalo q2 niana. Dayegon ninyo si Jehova.

Ne učini tako nijednom narodu: nijednom naredbe svoje ne objavi! Aleluja!