< Panultihon 10 >

1 Ang mga proverbio ni Salomon. Ang usa ka anak nga manggialamon maoy kalipay sa iyang amahan; Apan ang usa ka anak nga buang-buang maoy kaguol sa iyang inahan.
Filius sapiens lætificat patrem: filius vero stultus mœstitia est matris suæ.
2 Ang mga bahandi sa kadautan walay kapuslanan; Apan ang pagkamatarung magaluwas gikan sa kamatayon.
Nil proderunt thesauri impietatis: iustitia vero liberabit a morte.
3 Si Jehova dili motugot sa kalag sa tawong matarung nga magutom; Apan ipahilayo niya ang tinguha sa dautan.
Non affliget Dominus fame animam iusti, et insidias impiorum subvertet.
4 Mahimong kabus ang magabuhat uban ang usa ka kamot nga tapulan; Apan ang kamot sa makugihon makapahimong adunahan.
Egestatem operata est manus remissa: manus autem fortium divitias parat. Qui nititur mendaciis, hic pascit ventos: idem autem ipse sequitur aves volantes.
5 Kadtong nagaani panahon sa tinginit maoy usa ka manggialamon nga anak; Apan kadtong nagakatulog sa tingani maoy usa ka anak nga nagapakaulaw.
Qui congregat in messe, filius sapiens est: qui autem stertit æstate, filius confusionis.
6 Ang mga panalangin maoy anaa sa ibabaw sa ulo sa matarung; Apan ang pagpanlupig nagatabon sa baba sa dautan.
Benedictio Domini super caput iusti: os autem impiorum operit iniquitas.
7 Ang handumanan sa matarung maoy bulahan; Apan ang ngalan sa dautan madunot.
Memoria iusti cum laudibus: et nomen impiorum putrescet.
8 Ang manggialamon sa kasingkasing magadawat ug mga sugo; Apan ang usa ka buang-buang nga witwitan mahulog sa kagul-anan.
Sapiens corde præcepta suscipit: stultus cæditur labiis.
9 Kadtong nagalakat sa pagkamatul-id nagalakat sa kasigurohan; Apan kadtong nagamasukihon sa iyang mga dalan mahibaloan.
Qui ambulat simpliciter, ambulat confidenter: qui autem depravat vias suas, manifestus erit.
10 Kadtong nagapangilo sa mata nagahatag ug kasubo; Apan ang usa ka buang-buang nga witwitan mahulog sa kagul-anan.
Qui annuit oculo, dabit dolorem: et stultus labiis verberabitur.
11 Ang baba sa matarung maoy usa ka tuburan sa kinabuhi; Apan ang pagpanlupig nagatabon sa baba sa dautan.
Vena vitæ, os iusti: et os impiorum operit iniquitatem.
12 Ang pagdumot nagapapukaw sa mga kasamok; Apan ang gugma nagatabon sa tanang mga kalapasan.
Odium suscitat rixas: et universa delicta operit charitas.
13 Diha sa mga ngabil niadtong adunay panimuot hikaplagan ang kaalam: Apan ang usa ka bunal alang sa likod niadtong walay pagsabut.
In labiis sapientis invenitur sapientia: et virga in dorso eius qui indiget corde.
14 Ang mga tawong manggialamon nagatigum ug kahibalo; Apan ang baba sa buang-buang mao ang usa ka pagkalaglag karon.
Sapientes abscondunt scientiam: os autem stulti confusioni proximum est.
15 Ang bahandi sa tawong adunahan mao ang iyang malig-on nga ciudad; Ang pagkalaglag sa mga kabus mao ang ilang pagkakabus.
Substantia divitis, urbs fortitudinis eius: pavor pauperum, egestas eorum.
16 Ang pagpamoo sa tawong matarung nagapadulong ngadto sa kinabuhi; Ang abut sa tawong dautan, ngadto sa pagpakasala.
Opus iusti ad vitam: fructus autem impii ad peccatum.
17 Anaa sa dalan sa kinabuhi kadtong mamati sa pagbadlong; Apan kadtong nagasalikway sa pagbadlong anaa sa kasaypanan.
Via vitæ, custodienti disciplinam: qui autem increpationes relinquit, errat.
18 Kadtong nagatago sa pagdumot adunay bakakon nga mga ngabil; Ug kadtong nagapamulong us usa ka butang-butang maoy usa ka buang.
Abscondunt odium labia mendacia: qui profert contumeliam, insipiens est.
19 Diha sa daghang mga pulong dili mawad-an sa kalapasan; Apan kadtong nagapugong sa iyang mga ngabil nagabuhat sa manggialamon gayud.
In multiloquio non deerit peccatum: qui autem moderatur labia sua prudentissimus est.
20 Ang dila sa tawong matarung ingon sa piniling salapi: Ang kasingkasing sa tawong dautan diyutay ra ug bili.
Argentum electum, lingua iusti: cor autem impiorum pro nihilo.
21 Ang mga ngabil sa matarung magapakaon ug daghan; Apan ang buang-buang mamatay tungod sa pagkakulang ug salabutan,
Labia iusti erudiunt plurimos: qui autem indocti sunt, in cordis egestate morientur.
22 Ang panalangin ni Jehova, nagapadato kini; Ug siya wala magadugang ug kasubo niana.
Benedictio Domini divites facit, nec sociabitur eis afflictio.
23 Maoy usa ka lingaw-lingaw sa usa ka buang ang pagbuhat ug kadautan; Ug maingon niini ang kaalam alang sa usa ka tawo nga masinabuton,
Quasi per risum stultus operatur scelus: sapientia autem est viro prudentia.
24 Ang kahadlok sa tawong dautan, kini modangat sa ibabaw niya; Ug ang tinguha sa tawong matarung igatugot man.
Quod timet impius, veniet super eum: desiderium suum iustus dabitur.
25 Sa paglabay sa alimpulos ang dautan mahanaw; Apan ang matarung maoy usa ka patukoranan nga walay katapusan.
Quasi tempestas transiens non erit impius: iustus autem quasi fundamentum sempiternum.
26 Maingon sa suka nga alang sa mga ngipon, ug sa aso nga alang sa mga mata, Mao man usab ang tapulan alang niadtong nagasugo kaniya.
Sicut acetum dentibus, et fumus oculis, sic piger his, qui miserunt eum.
27 Ang pagkahadlok kang Jehova nagapalugway sa mga adlaw; Apan ang mga tuig sa dautan pagahamub-on.
Timor Domini apponet dies: et anni impiorum breviabuntur.
28 Ang paglaum sa matarung mao ang kalipay; Apan ang gipaabut niadtong dautan mawagtang.
Expectatio iustorum lætitia: spes autem impiorum peribit.
29 Ang dalan ni Jehova maoy usa ka malig-ong salipdanan sa tawong matul-id; Apan kini maoy usa ka pagkalaglag sa mga mamumuhat sa kasal-anan.
Fortitudo simplicis via Domini: et pavor his, qui operantur malum.
30 Ang matarung dili gayud matarug; Apan ang dautan dili magadayon sa yuta.
Iustus in æternum non commovebitur: impii autem non habitabunt super terram.
31 Ang baba sa matarung magabunga ug kaalam; Apan ang dila nga masukihon pagaputlon.
Os iusti parturiet sapientiam: lingua pravorum peribit.
32 Ang mga ngabil sa matarung mahibalo sa angay nga pagadawaton; Apan ang baba sa dautan nagapamulong sa pagkamasukihon.
Labia iusti considerant placita: et os impiorum perversa.

< Panultihon 10 >