Job 41
1 Makuha ba nimo ang leviathan sa taga sa isda? Kun magapus ba ang iyang dila sa lubid?
Kann du fiska krokodillen, binda tunga hans med taum,
2 Matuhog mo ba ug pisi ang iyang ilong? Kun kapalapsan kanimo ang iyang apapangig sa usa ka taga?
Draga snor i gjenom nosi, hogga krok i kjaken hans?
3 Maghimo ba siya ug daghanan nga pangamuyo kanimo? Kun mosulti ba siya kanimo ug mga pulong malomo?
Vil han tigga um nåde, tala mjuke ord til deg?
4 Magabuhat ba siya ug pakigsaad kanimo, Aron ikaw isipon niya nga sulogoon sa walay katapusan?
Tru han vil gjera samband med deg og din træl for alltid verta?
5 Makigdula ba ikaw kaniya ingon sa usa ka langgam? Kun gapuson ba nimo siya alang sa imong mga kadalagahan?
Kann du han som leikfugl halda for smågjentorne i band?
6 Ang katiguman sa mga mangingisda, maghimo ba kaniya nga igbabaligya? Ibahinbahin ba siya nila sa mga magbabaligya?
Handlar fiskarlag med honom, skiftar ut til kræmarar?
7 Mapalapsan ba nimo ang iyang panit sa mga puthaw nga tinalinsan, Kun mapalapsan ba ang iyang ulo sa salapang?
Kann hans hud med spjot du fylla, og hans hovud med harpunar?
8 Itapion ang imong kamot kaniya; Hinumdumi ang gubat, ug ayaw na kana pagbuhata.
Berre prøv - du skal det minnast; enn ein gong du gjer det ikkje!
9 Ania karon, kawang lamang ang paglaum tungod kaniya; Dili ba kita matumba bisan na lamang sa pagtan-aw kaniya?
Kvar og ein vil missa voni, verta feld ved syni av han.
10 Walay bisan kinsa nga mabangis nga mangahas sa pagpalihok kaniya; Nan kinsa man ang makapangatubang kanako?
Ingen torer eggja honom; kven kann då mot meg reisa?
11 Kinsa ba ang unang nakahatag kanako, aron unta ako magabalus kaniya? Bisan unsang butanga nga ania sa ilalum sa tibook langit, ako man.
Kven gav meg, so eg gjev att? Under himmeln alt eg eig.
12 Ako dili magahilum mahitungod sa iyang bukton, Ni sa iyang daku nga kakusog, ni sa iyang matahum nga panagway.
Ei eg tegjer um hans lemer, um hans sterke, væne bygnad.
13 Kinsa ba ang makakuha sa iyang labing gawas nga saput? Kinsa ba ang mopaduol sa sulod sa iyang mga apapangig?
Kven hev drege brynja av han, Gjenge inn i duble tanngard?
14 Kinsa ba ang makaabli sa mga pultahan sa iyang nawong? Makalilisang ang ginalibutan sa iyang ngipon.
Kven hev opna kjakeporten? Rædsla kring hans tenner ligg.
15 Ang iyang mabaga nga mga hingbis maoy iyang garbo, Maayong pagkatapot, sama sa sello nga gipapilit.
Sterke er hans skjolde-rader, feste med ei fast forsigling.
16 Ang usa ug ang usa haduol kaayo, Sa ingon nga paagi, nga sa taliwala kanila walay hangin nga makasulod.
Tett dei ligg innåt kvarandre, ingi luft slepp millom deim.
17 Sila ginahiusa ang usa ug usa; Sila nanag-ipon, ug dili na mabulag.
Eine skjolden i den andre heng i hop, skilst ikkje åt.
18 Sa iyang pagbugwak may kahayag nga mokidlap, Ug ang iyang mga mata ingon sa mga tabontabon sa kabuntagon.
Ljos ifrå hans njosing strålar, augo skin som morgonroden.
19 Gikan sa iyang baba, mga sulo nga nagadilaab manggula, Ug mga aligato sa kalayo managtulasik.
Or hans gap skyt brandar fram, gneistar sprutar derifrå.
20 Gikan sa iyang ilong may aso nga magagula, Ingon sa kolon nga magabukal, ug mga tangbo nga mangasunog.
Or hans nasar stig det røyk, liksom eim or kjel som kokar.
21 Ang iyang gininhawa makapasiga sa mga uling, Ug usa ka kalayo nagagula gikan sa iyang baba.
Anden hans set eld på kol, logen ut or gapet stend.
22 Sa iyang liog nagapuyo ang kusog, Ug sa iyang atubangan ang kahadlok nagasayaw.
I hans nakke styrken bur, rædsla spring framfor hans åsyn.
23 Ang mga bahin sa iyang unod nagatapot: Sila mga malig-on sa ibabaw niya; sila dili magango.
Tette sit kjøtvalkarne, støypte fast urikkelg.
24 Ang iyang kasingkasing malig-on sama sa usa ka bato; Oo, malig-on sama sa bato sa galingan nga sa ilalum.
Hjarta hans er hardt som stein, fast som understein i kverni.
25 Sa diha nga siya motindog, ang mga gamhanan mangahadlok: Tungod sa dakung kakugang sila kawad-an sa buot.
Kjempor ræddast når han ris, misser både mod og hugs;
26 Ang pinuti niadtong motigbas kaniya dili makadulot; Ni makadulot ang bangkaw, kun balaraw kun salapang.
Sverd vil ikkje bita på, ikkje skot med spjot og pil.
27 Ginaisip niya ang puthaw ingon sa uhot, Ug ang tumbaga ingon sa kahoy nga gabok.
Jarn agtar han liksom strå, kopar nett som fauskeved.
28 Ang pana dili makapadalagan kaniya: Kaniya ang mga bato sa lambuyog mabalhin nga mga dagami:
Ei han vik for bogesonen; stein frå slyngja vert som halm,
29 Ang mga puspus ginaila nga mga tuod sa balili; Ang hinadyong sa bangkaw iyang ginakataw-an.
og stridsklubba vert som strå, og han lær åt spjot som susar.
30 Ang mga dapit sa ilalum niya ingon sa mga bika nga talinis: Sa ibabaw sa lapok iyang gipahaluna ang mga butang nga tinalinsan.
Under han er kvasse broddar, spor dei set som treskjeslede.
31 Ang kahiladman iyang gipabukal ingon sa usa ka kolon: Ang dagat iyang gihimo nga ingon sa kolon nga haplas.
Djupet kokar som ei gryta, sjøen som ein salvekjel.
32 Sa iyang likod nagapadan-ag siya ug usa ka dalan; Bisan kinsa makahunahuna nga ang kahiladman sa dagat ubanon.
Vegen lyser etter honom, djupet skin som sylverhår.
33 Sa ibabaw sa yuta walay mahisama kaniya, Nga usa ka binuhat walay kahadlok.
Liken hans på jord ei finst, denne skapning utan ræddhug.
34 Siya nagatan-aw sa bisan unsa nga butang nga hataas: Hari man siya sa mga anak sa mapahitas-on.
Han ser ned på alt som høgt er, konge yver alle kaute.»
