Job 41
1 Makuha ba nimo ang leviathan sa taga sa isda? Kun magapus ba ang iyang dila sa lubid?
“Can you draw out Leviathan with a fish hook, or press down his tongue with a cord?
2 Matuhog mo ba ug pisi ang iyang ilong? Kun kapalapsan kanimo ang iyang apapangig sa usa ka taga?
Can you put a rope into his nose, or pierce his jaw through with a hook?
3 Maghimo ba siya ug daghanan nga pangamuyo kanimo? Kun mosulti ba siya kanimo ug mga pulong malomo?
Will he make many petitions to you, or will he speak soft words to you?
4 Magabuhat ba siya ug pakigsaad kanimo, Aron ikaw isipon niya nga sulogoon sa walay katapusan?
Will he make a covenant with you, that you should take him for a servant forever?
5 Makigdula ba ikaw kaniya ingon sa usa ka langgam? Kun gapuson ba nimo siya alang sa imong mga kadalagahan?
Will you play with him as with a bird? Or will you bind him for your girls?
6 Ang katiguman sa mga mangingisda, maghimo ba kaniya nga igbabaligya? Ibahinbahin ba siya nila sa mga magbabaligya?
Will traders barter for him? Will they part him among the merchants?
7 Mapalapsan ba nimo ang iyang panit sa mga puthaw nga tinalinsan, Kun mapalapsan ba ang iyang ulo sa salapang?
Can you fill his skin with barbed irons, or his head with fish spears?
8 Itapion ang imong kamot kaniya; Hinumdumi ang gubat, ug ayaw na kana pagbuhata.
Lay your hand on him. Remember the battle, and do so no more.
9 Ania karon, kawang lamang ang paglaum tungod kaniya; Dili ba kita matumba bisan na lamang sa pagtan-aw kaniya?
Behold, the hope of him is in vain. Won’t one be cast down even at the sight of him?
10 Walay bisan kinsa nga mabangis nga mangahas sa pagpalihok kaniya; Nan kinsa man ang makapangatubang kanako?
None is so fierce that he dare stir him up. Who then is he who can stand before me?
11 Kinsa ba ang unang nakahatag kanako, aron unta ako magabalus kaniya? Bisan unsang butanga nga ania sa ilalum sa tibook langit, ako man.
Who has first given to me, that I should repay him? Everything under the heavens is mine.
12 Ako dili magahilum mahitungod sa iyang bukton, Ni sa iyang daku nga kakusog, ni sa iyang matahum nga panagway.
“I will not keep silence concerning his limbs, nor his mighty strength, nor his goodly frame.
13 Kinsa ba ang makakuha sa iyang labing gawas nga saput? Kinsa ba ang mopaduol sa sulod sa iyang mga apapangig?
Who can strip off his outer garment? Who will come within his jaws?
14 Kinsa ba ang makaabli sa mga pultahan sa iyang nawong? Makalilisang ang ginalibutan sa iyang ngipon.
Who can open the doors of his face? Around his teeth is terror.
15 Ang iyang mabaga nga mga hingbis maoy iyang garbo, Maayong pagkatapot, sama sa sello nga gipapilit.
Strong scales are his pride, shut up together with a close seal.
16 Ang usa ug ang usa haduol kaayo, Sa ingon nga paagi, nga sa taliwala kanila walay hangin nga makasulod.
One is so near to another, that no air can come between them.
17 Sila ginahiusa ang usa ug usa; Sila nanag-ipon, ug dili na mabulag.
They are joined to one another. They stick together, so that they can’t be pulled apart.
18 Sa iyang pagbugwak may kahayag nga mokidlap, Ug ang iyang mga mata ingon sa mga tabontabon sa kabuntagon.
His sneezing flashes out light. His eyes are like the eyelids of the morning.
19 Gikan sa iyang baba, mga sulo nga nagadilaab manggula, Ug mga aligato sa kalayo managtulasik.
Out of his mouth go burning torches. Sparks of fire leap out.
20 Gikan sa iyang ilong may aso nga magagula, Ingon sa kolon nga magabukal, ug mga tangbo nga mangasunog.
Out of his nostrils a smoke goes, as of a boiling pot over a fire of reeds.
21 Ang iyang gininhawa makapasiga sa mga uling, Ug usa ka kalayo nagagula gikan sa iyang baba.
His breath kindles coals. A flame goes out of his mouth.
22 Sa iyang liog nagapuyo ang kusog, Ug sa iyang atubangan ang kahadlok nagasayaw.
There is strength in his neck. Terror dances before him.
23 Ang mga bahin sa iyang unod nagatapot: Sila mga malig-on sa ibabaw niya; sila dili magango.
The flakes of his flesh are joined together. They are firm on him. They can’t be moved.
24 Ang iyang kasingkasing malig-on sama sa usa ka bato; Oo, malig-on sama sa bato sa galingan nga sa ilalum.
His heart is as firm as a stone, yes, firm as the lower millstone.
25 Sa diha nga siya motindog, ang mga gamhanan mangahadlok: Tungod sa dakung kakugang sila kawad-an sa buot.
When he raises himself up, the mighty are afraid. They retreat before his thrashing.
26 Ang pinuti niadtong motigbas kaniya dili makadulot; Ni makadulot ang bangkaw, kun balaraw kun salapang.
If one attacks him with the sword, it can’t prevail; nor the spear, the dart, nor the pointed shaft.
27 Ginaisip niya ang puthaw ingon sa uhot, Ug ang tumbaga ingon sa kahoy nga gabok.
He counts iron as straw, and bronze as rotten wood.
28 Ang pana dili makapadalagan kaniya: Kaniya ang mga bato sa lambuyog mabalhin nga mga dagami:
The arrow can’t make him flee. Sling stones are like chaff to him.
29 Ang mga puspus ginaila nga mga tuod sa balili; Ang hinadyong sa bangkaw iyang ginakataw-an.
Clubs are counted as stubble. He laughs at the rushing of the javelin.
30 Ang mga dapit sa ilalum niya ingon sa mga bika nga talinis: Sa ibabaw sa lapok iyang gipahaluna ang mga butang nga tinalinsan.
His undersides are like sharp potsherds, leaving a trail in the mud like a threshing sledge.
31 Ang kahiladman iyang gipabukal ingon sa usa ka kolon: Ang dagat iyang gihimo nga ingon sa kolon nga haplas.
He makes the deep to boil like a pot. He makes the sea like a pot of ointment.
32 Sa iyang likod nagapadan-ag siya ug usa ka dalan; Bisan kinsa makahunahuna nga ang kahiladman sa dagat ubanon.
He makes a path shine after him. One would think the deep had white hair.
33 Sa ibabaw sa yuta walay mahisama kaniya, Nga usa ka binuhat walay kahadlok.
On earth there is not his equal, that is made without fear.
34 Siya nagatan-aw sa bisan unsa nga butang nga hataas: Hari man siya sa mga anak sa mapahitas-on.
He sees everything that is high. He is king over all the sons of pride.”
