1 Cronicas 19

1 Ug nahibato sa tapus niini, nga si Naas ang hari sa mga anak sa Ammon namatay, ug ang iyang anak nga lalake naghari ilis kaniya.

Some time later, Nahash, the king of the Ammon people-group, died. Then his son Hanun became their king.

2 Ug si David miingon: Ako magapakita ug kalolot kang Hanun ang anak nga lalake ni Naas, tungod kay ang iyang amahan nagpakitag kalolot kanako. Busa si David nagpaadto ug mga alagad aron sa paglipay kaniya mahitungod sa iyang amahan. Ug ang mga alagad ni David nanghiabut ngadto sa yuta sa mga anak sa Ammon ngadto kang Hanun sa paglipay kaniya.

[When] David [heard about that, he] thought [to himself], “Nahash was kind to me, so I will be kind to his son.” So David sent some officials there, to tell Hanun that he was sorry to hear that Hanun’s father [had died]. But when David’s officials came to Hanun in the land where the Ammon people-group lived,

3 Apan ang mga principe sa mga anak sa Ammon nanag-ingon kang Hanun: Naghunahuna ba ikaw nga si David nagatahud sa imong amahan, nga siya nagpadala sa mga maglilipay kanimo? Ang iyang mga alagad wala ba moanhi kanimo aron sa pagsusi, ug sa paggun-ob, ug sa pagpaniid sa yuta?

the leaders of the Ammon people-group said to Hanun, “Do you think that it is really to honor your father that King David is sending these men to say that he is sorry that your father died? [We think that] his men have come to (look around/spy) our city in order to determine how his [army] can conquer us.”

4 Busa ang mga alagad ni David gidakup ni Hanun, ug gikiskisan sila, ug giputlan ang ilang mga sinina sa tungatunga, bisan hangtud sa ilang mga sampot, ug gipalakat sila.

Hanun [believed what they said, so he commanded some soldiers to] seize the officials whom David had sent, and shave off their beards, and [insult them by] cutting off the lower part of their robes, and then send them away. [So his soldiers did that].

5 Unya didto nangadto ang pipila ka tawo, ug nagsugilon kang David kong giunsa pagdawat ang mga tawo. Ug siya nagpaadto aron sa pagpakigkita kanila; tungod kay ang mga tawo nangaulaw sa hilabilan. Ug ang hari miingon: Pabilin kamo sa Jerico hangtud nga ang inyong mga bungot manag-as, ug unya bumalik kamo.

The officials were greatly humiliated/ashamed. When David found out about what had happened to his officials, he sent some messengers to them to tell them, “Stay at Jericho until your beards have grown again, and then return home.”

6 Ug sa diha nga ang mga anak sa Ammon nakakita nga sila nahimo sa ilang kaugalingon nga mga dulumtanan kang David, si Hanun ug ang mga anak sa Ammon nanagpadala ug usa ka libong talento nga salapi aron sa pag-abang alang kanila ug mga carro ug mga tawo nga magkakabayo gikan sa Mesopotamia, ug gikan sa Aramaaka; ug gikan sa Soba.

Then the [leaders of the] Ammon people-group realized that they had greatly insulted [IDM] David. So Hanun and some of his officials sent about (37,000 pounds/34,000 kg.) of silver to hire chariots and chariot-drivers from [the] Aram-Naharaim, Aram-Maacah and Zobah [regions of Syria northeast of Israel].

7 Busa sila nag-abang alang kanila katloan ug duha ka libo nga carro, ug ang hari sa Maacha ug ang iyang katawohan, ming-anha ug mingpahaluna atbang sa Medaba. Ug ang mga anak sa Ammon nagtigum gikan sa ilang mga kalungsoran, ug ming-adto sa gubat.

They hired 32,000 chariots and chariot-drivers, as well as the king of [the] Maacah [region] and his army. They came and set up their tents near Medeba [town in Moab region]. The soldiers from the Ammon people-group also marched out and (stood in their positions/arranged themselves for battle) [at the entrance to their capital city, Rabbah].

8 Ug sa diha nga si David nakadungog niana, iyang gipaadto si Joab, ug ang tanang panon sa mga gamhanang tawo.

When David heard about that, he sent Joab and all his army.

9 Ug ang mga anak sa Ammon minggula ug gipahaluna ang gubat sa ganghaan sa lungsod: ug ang mga hari nga nanghianha diha gayud usab sa kapatagan.

The soldiers of the Ammon people-group came out of their city and lined up for battle at the entrance to [their capital city, Rabbah]. Meanwhile, the other kings who had come [with their armies] stood in their positions in the open fields.

10 Karon sa diha nga si Joab nakakita nga ang gubat gipahimutang na batok kaniya sa atubangan ug sa luyo, siya mipili sa tanang pinili nga mga tawo sa Israel, ug gipahamutang sila batok sa mga Sirianhon.

Joab saw that there were groups of enemy soldiers in front of his troops and behind his troops. So he selected some of the best Israeli troops and put them in positions to fight against the soldiers of Syria.

11 Ug ang uban sa katawohan iyang gitugyan sa kamot ni Abisai nga iyang igsoon nga lalake ug sila nagpahaluna sa ilang kaugalingon batok sa mga anak sa Ammon.

He appointed his [older] brother Abishai to be the commander of his other soldiers and he told them to (stand in their positions/arrange themselves) in front of [the army of] the Ammon people-group.

12 Ug siya miingon: Kong ang mga Sirianhon kusganon da alang kanako, nan tabangan mo ako; apan kong ang mga anak sa Ammon kusganon da alang kanimo, unya tabangan ko ikaw.

Joab said to them, “If the soldiers from Syria are too strong for us to defeat them, then your soldiers must come and help us. But if the soldiers from the Ammon people-group are too strong for you to defeat them, then my soldiers will come and help your men.

13 Magmaisugon ka, ug magpakalake kita alang sa atong katawohan, ug alang sa mga ciudad sa atong Dios; ug si Jehova magabuhat niadtong maayo kaniya.

We must be strong/courageous, and fight hard to [defend] our people and our cities (that belong to/where we worship) our God. I will pray that Yahweh will do what he considers to be good.”

14 Busa si Joab ug ang katawohan nga didto uban kaniya mingpaduol sa atubangan sa mga Sirianhon ngadto sa gubat; ug sila nangalagiw gikan sa iyang atubangan.

So Joab and his troops [advanced to] fight the army of Syria, and the soldiers from Syria ran away from them.

15 Ug sa diha nga ang mga anak sa Ammon nakakita nga ang mga Sirianhon nangalagiw, sila usab sa maong paagi nanagpangalagiw gikan sa atubangan ni Abisai nga iyang igsoon nga lalake, ug mingsulod ngadto sa lungsod. Unya si Joab miadto sa Jerusalem.

And when the soldiers of the Ammon people-group saw that the soldiers from Syria were running away, they also started to run away from Abishai and his army, and they retreated back inside the city. So Joab [and his army] returned to Jerusalem.

16 Ug sa diha nga ang mga Sirianhon nakakita nga sila nalisdan kaayo sa atubangan sa Israel, sila nagpaadto ug mga alagad, ug gikuha ang mga Sirianhon nga dinha sa unahan sa Suba, uban ni Sophach ang capitan sa panon ni Hadareser sa ilang ulohan.

After [the leaders of the army of] Syria realized that they had been defeated by [the army of] Israel, they sent messengers to [another part of Syria on] the east side of the [Euphrates] river, and brought troops from there [to the battle area], with Shophach, the commander of Hadadezer’s army, leading them.

17 Ug kini gisugilon kang David; ug iyang gitigum ang tibook Israel pagtingub, ug mitabok sa Jordan, ug miadto kanila, ug gipahamutang ang gubat batok kanila. Mao nga sa gipahamutang ni David ang gubat batok sa mga Sirianhon, sila nakig-away batok kaniya.

When David heard about that, he gathered all the Israeli soldiers, and they crossed the Jordan [River]. They advanced and took their battle positions to attack the army of Syria.

18 Ug ang mga Sirianhon nangalagiw gikan sa atubangan sa Israel; ug si David nagpatay gikan sa mga Sirianhon sa mga tawo sa pito ka libong carro, ug kap-atan ka libong tawo nga nagtiniil, ug nagpatay kang Sophach ang capitan sa panon.

But the army of Syria ran away from the soldiers of Israel. However, David’s soldiers killed 7,000 of their chariot-drivers and 40,000 other soldiers. They also killed Shophach, their army commander.

19 Ug sa diha nga ang mga alagad ni Hadareser nakakita nga sila nalisdan kaayo sa atubangan sa Israel, sila naghimo ug pakigdait uban kang David, ug ming-alagad kaniya: dili na gayud buot motabang pa ang mga Sirianhon sa mga anak sa Ammon.

When the kings who had been ruled by Hadadezer realized that they had been defeated by the Israeli army, they made peace with David, and agreed to allow him to rule them. So the rulers of Syria did not want to help the rulers of the Ammon people-group any more.