Mga Salmo 102

1 Dungga ang akong pag-ampo, Yahweh; dungga ang akong paghilak kanimo.

Preghiera dell’afflitto quand’è abbattuto e spande il suo lamento dinanzi all’Eterno. Deh ascolta la mia preghiera, o Eterno, e venga fino a te il mio grido!

2 Ayaw tagoi ang imong panagway gikan kanako sa panahon sa akong kalisdanan. Pamatia ako. Sa dihang motawag ako kanimo, tubaga dayon ako.

Non mi nasconder la tua faccia nel dì della mia distretta; inclina a me il tuo orecchio; nel giorno che io grido, affrettati a rispondermi.

3 Kay ang akong adlaw lumalabay lamang sama sa aso, ug ang akong mga bukog daw nasunog sa kalayo.

Poiché i miei giorni svaniscono come fumo, e le mie ossa si consumano come un tizzone.

4 Nadugmok ang akong kasingkasing, ug sama ako sa sagbot nga nalaya. Nakalimot ako sa pagkaon sa bisan unsa nga pagkaon.

Colpito è il mio cuore come l’erba, e si è seccato; perché ho dimenticato perfino di mangiare il mio pane.

5 Sa padayon kong pag-agulo, naniwang ako pag-ayo.

A cagion della voce dei miei gemiti, le mie ossa s’attaccano alla mia carne.

6 Sama ako sa pilicano sa kamingawan, ug nahisama ako sa kwago nga anaa sa kadaot.

Son simile al pellicano del deserto, son come il gufo de’ luoghi desolati.

7 Nagatukaw ako sama sa biniyaan nga langgam, nga nag-inusara sa atop.

Io veglio, e sono come il passero solitario sul tetto.

8 Gihagit ako sa akong mga kaaway sa tibuok adlaw; ug kadtong nagbugalbugal kanako ginamit ang akong ngalan sa pagpanunglo.

I miei nemici m’oltraggiano ogni giorno; quelli che son furibondi contro di me si servon del mio nome per imprecare.

9 Nagkaon ako ug abo sama sa tinapay ug nasagolan ang akong imnonon sa mga luha.

Poiché io mangio cenere come fosse pane, e mescolo con lagrime la mia bevanda,

10 Tungod sa imong hilabihan nga kasuko, gialsa mo ako aron ibundak.

a cagione della tua indignazione e del tuo cruccio; poiché m’hai levato in alto e gettato via.

11 Ang akong mga adlaw sama sa anino nga mahanaw, ug malaya ako sama sa sagbot.

I miei giorni son come l’ombra che s’allunga, e io son disseccato come l’erba.

12 Apan ikaw, Yahweh, magpabilin sa walay kataposan, ug ang imong kabantogan alang sa tanang kaliwatan.

Ma tu, o Eterno, dimori in perpetuo, e la tua memoria dura per ogni età.

13 Motindog ka ug kaluy-an ang Zion. Karon ang takna nga maluoy ka kaniya; ang gitagana nga takna miabot na.

Tu ti leverai ed avrai compassione di Sion, poiché è tempo d’averne pietà; il tempo fissato è giunto.

14 Kay ang imong mga sulugoon nagpugong sa ilang mga pinalanggang mga bato ug naluoy alang sa abog sa iyang kadaot.

Perché i tuoi servitori hanno affezione alle sue pietre, ed hanno pietà della sua polvere.

15 Ang kanasoran magpasidungog sa imong ngalan, Yahweh, ug ang tanang mga hari sa kalibotan magatahod sa imong himaya.

Allora le nazioni temeranno il nome dell’Eterno, e tutti i re della terra la tua gloria,

16 Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Zion ug magpakita diha sa iyang himaya.

quando l’Eterno avrà riedificata Sion, sarà apparso nella sua gloria,

17 Nianang tungora, pagatubagon niya ang pag-ampo sa mga kabos; dili niya isalikway ang ilang mga pag-ampo.

avrà avuto riguardo alla preghiera dei desolati, e non avrà sprezzato la loro supplicazione.

18 Kay nahisulat kini alang sa umaabot nga kaliwatan, ug ang mga tawo nga wala pa nahimugso magadayeg kang Yahweh.

Questo sarà scritto per l’età a venire, e il popolo che sarà creato loderà l’Eterno,

19 Kay midungaw siya gikan sa habog nga balaang dapit; gikan sa langit nakita ni Yahweh ang kalibotan,

perch’egli avrà guardato dall’alto del suo santuario; dal cielo l’Eterno avrà mirato la terra

20 aron sa pagpaminaw sa agulo sa mga binilanggo, aron sa pagpagawas niadtong nasilotan sa kamatayon.

per udire i gemiti de’ prigionieri, per liberare i condannati a morte,

21 Unya imantala sa mga tawo ang ngalan ni Yahweh sa Zion ug ang iyang pagdayeg sa Jerusalem

affinché pubblichino il nome dell’Eterno in Sion e la sua lode in Gerusalemme,

22 sa dihang magatigom ang katawhan ug ang mga gingharian aron sa pag-alagad kang Yahweh.

quando i popoli e i regni si raduneranno insieme per servire l’Eterno.

23 Gikuha niya ang akong kusog sa kinatung-an sa akong kinabuhi. Gipamubo niya ang akong mga adlaw.

Egli ha abbattuto le mie forze durante il mio cammino; ha accorciato i miei giorni.

24 Miingon ako, “Akong Dios, ayaw kuhaa ang akong kinabuhi sa akong pagkabatan-on; anaa ka sa tanang kaliwatan.

Io ho detto: Dio mio, non mi portar via nel mezzo dei miei giorni; i tuoi anni durano per ogni età.

25 Kaniadto pa imo nang gipahimutang ang kalibotan; ang kalangitan mao ang buhat sa imong mga kamot.

Tu fondasti ab antico la terra, e i cieli son l’opera delle tue mani.

26 Mangahanaw (sila) apan ikaw magapabilin; mangadaan silang tanan sama sa panapton; sama sa bisti, pahawa-on mo (sila) ug mangahanaw (sila)

Essi periranno, ma tu rimani; tutti quanti si logoreranno come un vestito; tu li muterai come una veste e saranno mutati.

27 Apan ikaw mao lamang gihapon, ug walay kataposan ang imong katuigan.

Ma tu sei sempre lo stesso, e gli anni tuoi non avranno mai fine.

28 Ang mga anak sa imong mga sulugoon managpadayon, ug ang ilang mga kaliwatan magkinabuhi diha sa imong presensya.”

I figliuoli de’ tuoi servitori avranno una dimora, e la loro progenie sarà stabilita nel tuo cospetto.