Marcos 5
1 Miabot sila sa tabok sa lanaw, sa rehiyon sa Gerasenhon.
AND they came to the other side of the sea, to the region of the Gadroyee.
2 Sa dihang si Jesus mihaw-as sa bangka, ang usa ka tawo nga adunay hugaw nga espiritu mitagbo kaniya. Migawas siya gikan sa mga lubnganan.
And when he had come from the vessel, there met him from the place of tombs a man who had an unclean spirit,
3 Ang tawo nagpuyo sa mga lubnganan. Wala na gayoy makapugong kaniya, bisan pa gani ang kadena.
and he dwelt in the place of tombs; and with chains no man could bind him:
4 Siya kaniadto kanunay gigapos sa mga kadena ug mga puthaw sa iyang tiil. Gibugto niya ang mga kadena ug ang puthaw nabungkag. Walay bisan usa nga kusgan ang makapugong kaniya.
for, so often as with shackles and chains he had been bound, the chains he had broken, and the shackles he had burst asunder; and no man could subdue him.
5 Matag gabii ug adlaw sa mga lubnganan ug sa mga kabukiran, nagasinggit siya ug iyang ginasamaran ang iyang kaugalingon sa hait nga mga bato.
And at all time, by night and by day, he was in the place of tombs, and in the mountains, crying out, and bruising himself with stones.
6 Sa dihang iyang nakita si Jesus sa layo, midagan siya ngadto kaniya ug miluhod sa iyang atubangan.
But when he saw Jeshu from afar, he ran, worshipped him,
7 Nagsinggit siya sa makusog nga tingog, “Unsa ang akong buhaton diha kanimo, Jesus, Anak sa Labing Hataas nga Dios? Nagpakiluoy ako kanimo sa ngalan sa Dios, ayaw ako paantosa.”
and cried with a high voice, and said, What to me and to thee, Jeshu, Son of Aloha the Most High? I adjure thee by Aloha, that thou torment me not!
8 Tungod kay si Jesus nag-ingon kaniya, “Gawas diha sa tawo, ikaw nga mahugaw nga espiritu.”
For he had said to him, Come forth from the man, unclean spirit!
9 Siya nangutana kaniya, “Unsay ang imong ngalan?” Siya mitubag kaniya, “Akong ngalan kasundalohan, tungod kay daghan kami.”
And he questioned him, How is thy name? And he said to him, Legion is our name, because we are many.
10 Nagpakiluoy siya kaniya sa makadaghan nga higayon nga dili sila ipagawas sa maong rehiyon.
And he besought him much that he would not send him out of the region.
11 Karon ang dakong pundok sa mga baboy nagkaon didto sa bungtod.
Now at the mountain there was a great herd of swine feeding.
12 Sila nanghangyo kaniya, sa pag-ingon, “Ipadala kami ngadto sa mga baboy; tugoti kami nga makasulod kanila.”
And the devils besought him, saying, Send us into those swine, that into them we may enter.
13 Siya nagtugot kanila sa pagbuhat niana. Ang mga mahugaw nga mga espiritu migawas ug misulod sa mga baboy, ug nagdalidali sila palugsong sa bungtod ngadto sa lanaw. Adunay mga 2, 000 ka mga baboy ang nangalunod sa lanaw.
And he suffered them. And those unclean spirits went forth and entered into the swine; and that herd ran to the rock, and plunged into the sea, as two thousand, and were drowned in the waters.
14 Ang mga tawo nga nag-atiman sa mga baboy midagan ug nagsumbong ngadto sa siyudad ug sa kabukiran kung unsa ang nahitabo, ug daghan ang mga tawo ang nangadto aron sa pagtan-aw kung unsa ang nahitabo.
And they who kept them fled, and told in the city, and also in the hamlets; and they came forth to see what was done.
15 Miadto sila kang Jesus, ug sa dihang ilang nakita nga naglingkod didto ang tawo nga gigamhan sa mga demonyo, nakasinina ug anaa na sa iyang maayong panghunahuna—ang tawo nga adunay mga kasundalohan sa mga demonyo—ang mga tawo nangahadlok.
And they came to Jeshu, and saw him who (had had) the devils, sitting, clothed, and sane; him, who had had in him the legion and they were afraid.
16 Kadtong nakakita kung unsa ang nahitabo ngadto sa tawo nga gigamhan sa mga demonyo nag-ingon niadtong nangabot kung unsa ang ilang nakita, ug ila usab gisulti ang mahitungod sa mga baboy.
And they who had seen, related to them what had been done to him who had had the devils, and also concerning those swine.
17 Kadtong katawhan nga naabot didto nanghangyo kang Jesus nga mobiya sa ilang rehiyon.
And they began to beg of him to go from their coast.
18 Ang tawo nga gigamhan kaniadto sa demonyo miduol kang Jesus sa dihang mosakayay na sila sa bangka, nga hapit na mobiya. Ang tawo naghangyo kaniya kung mahimo ba nga mokuyog kaniya.
And when he had ascended the vessel, he in whom had been the devils besought him that he might be with him.
19 Si Jesus wala nagtugot nga siya mouban kanila, apan nag-ingon. “Pauli sa imong panimalay ug sa imong katawhan, ug ingna sila nga ang Ginoo nagpamuhat kanimo, ug unsang kaluoy ang gipatagamtam kanimo.”
But he permitted him not; but said to him, Go to thy house, to thy men, and show them what the Lord hath done for thee, and (how he) hath had mercy on thee.
20 Busa ang tawo mibiya ug iyang gimantala sa Decapolis kung unsa ang gibuhat ni Jesus kaniya. Ug silang tanan natingala.
And he went, and began to preach in the ten cities what Jeshu had done for him: and all marvelled.
21 Sa dihang si Jesus mitabok balik sa bangka sa pikas tampi, ang dakong panon sa katawhan nag-alirong kaniya, ug nagtindog siya sa daplin sa lanaw.
AND when Jeshu had passed in the vessel to the opposite side, there were again congregated unto him great gatherings, while he was upon the shore of the sea.
22 Usa ka pangulo sa sinagoga, usa ka tawo nga ginganlan ug Jairus, sa dihang nakit-an niya si Jesus, mihapa siya sa tiilan ni Jesus.
And there came one whose name was Jorosh, one of the masters of the synagogue; and when he saw him, he fell at his feet,
23 Nagpakiluoy siya sa makadaghan nga higayon, nga nag-ingon, “Ang akong gamay nga anak nga babaye hapit na mamatay. Nagpakiluoy ako kanimo, kuyog kanako ug itapion ang imong kamot sa iyaha aron siya maulian ug mabuhi.”
and besought him much, saying to him, My daughter is greatly afflicted; come, lay thy hand upon her, and she will be healed, and live.
24 Si Jesus miuban kaniya ug ang baga nga panon sa katawhan misunod kaniya, ug nagdutdot palibot kaniya.
And Jeshu went with him; and a great multitude adhered to him, and oppressed him.
25 Karon adunay usa ka babaye nga nag-antos sa dugo nga naggawas kaniya sulod sa dose ka tuig.
But a certain woman, who had a defluxion of blood twelve years,
26 Hilabihan ang iyang pag-antos sa pagpa-atiman sa daghan mga mananambal. Gigasto niya ang tanan niyang salapi aron siya mamaayo. Apan wala gayod siya naayo, hinuon misamot pa.
who much had suffered from many physicians, and had expended all whatever she had, and was nothing helped, but also the more afflicted,
27 Iyang nadunggan ang balita mahitungod kang Jesus. Busa nagsunod siya kaniya samtang naglakaw siya ngadto sa dakong panon, ug iyang gigunitan ang iyang kupo.
having heard of Jeshu, came in the press of the crowd behind him, and touched his vestment.
28 Kay siya miingon, “Kung ako lang magunitan ang iyang bisti, ako mamaayo.”
For she said, If I but touch his vestment, I shall live.
29 Sa dihang siya naggunit kaniya, ang pagdugo miundang, ug nabati niya sa iyang kaugalingon nga naayo siya sa iyang balatian.
And immediately the fountain of her blood was dried; and she felt in her body that she had been healed from her plague.
30 Nasayran ni Jesus sa iyang kaugalingon nianang tungora nga adunay gahom nga migawas gikan kaniya, ug milingi siya sa panon sa katawhan ug nangutana, “Kinsa man ang migunit sa akong bisti?”
But Jeshu at once knew within himself that power had gone forth from him, and he turned to the crowd, and said, Who touched my garments?
31 Ang iyang mga tinun-an nag-ingon kaniya, “Imong nakita nga ang mga panon sa katawhan nagdutdot kanimo, ug moingon ka, 'Kinsa ang migunit kanako?'”
His disciples say to him, Thou seest the crowds that oppress thee, and sayest thou, Who touched me?
32 Apan si Jesus mitan-aw sa palibot aron iyang makita kung kinsa ang nagbuhat niini.
And he looked round to see who this had done.
33 Ang babaye nasayod kung unsa ang nahitabo kaniya, ug busa miduol siya ngadto kaniya nga adunay kahadlok ug nangurog ug mihapa sa atubangan ni Jesus ug gisulti niya ang tanang kamatuoran.
But the woman herself, fearing and trembling, because she knew what had been done for her, came, fell before him, and told him all the truth.
34 Siya miingon kaniya, “Babaye, ang imong pagtuo ang nakaayo kanimo. Lakaw uban ang kalinaw ug mamahimsog ka, gawasnon ka gikan sa imong balatian.”
But he said to her, My daughter, thy faith hath saved thee; go in peace, and be healed from thy plague.
35 Samtang nag-istorya siya kaniya, ang mga tawo miabot gikan sa balay sa pangulo sa sinagoga, nga nag-ingon, “Ang imong anak nga babaye namatay na. Nganong hasolon pa man ang magtutudlo?”
And while he was speaking, there came some of the house of the master of the synagogue, saying, Thy daughter is dead: for what then art thou wearying the Teacher?
36 Apan sa dihang iyang nadunggan kung unsa ang ilang giingon, si Jesus miingon sa pangulo sa sinagoga, “Ayaw kahadlok. Salig lang.”
But Jeshu heard the word which they spake, and said to the master of the synagogue, Fear not, only believe.
37 Wala niya tugoti nga ang uban mokuyog kaniya, gawas lang kang Pedro, Santiago, ug Juan, nga igsoon ni Santiago. Unya miabot na sila sa balay sa pangulo sa sinagoga.
And he did not permit any one to go with him, except Shemun Kipha, and Jacub, and Juchanon, brother of Jacub.
38 Nakita ni Jesus ang daghang katawhan nga naguol, kadtong katawhang naghilak ug kadtong nagdangoyngoy.
And they came to the house of that master of the synagogue, and he saw how they made a tumult, and wept and bewailed.
39 Sa dihang nakasulod na sila sa balay, miingon siya kanila, “Nganong nagsubo kamo ug nganong naghilak kamo? Kining bataa wala namatay apan natulog lang.”
And he entered, and said to them, Why make you a tumult, and weep? the damsel is not dead, but asleep.
40 Ila siyang gikataw-an. Apan iyang gipagaws silang tanan. Unya iyang giuban ang amahan sa bata ug ang inahan ug ang iyang mga kauban, ug misulod sa kwarto kung diin gibutang ang bata.
And they derided him. But Jeshu put them all forth, and took the father of the damsel, and her mother, and those who were with her, and went in where the damsel was lying.
41 Iyang gigunitan ang bata sa iyang kamot, miingon siya kaniya, “Talitha koum,” buot ipasabot “Batang babaye, ako moingon kanimo, bangon.”
And he took the hand of the damsel, and said to her, Damsel, arise.
42 Dihadiha ang bata mibangon ug milakaw (kay siya dose na ang pangidaron). Ang mga tawo hilabihan ang katingala ug kahibulong.
And forthwith the damsel arose, and walked; for she was a daughter of twelve years. And they wondered with great admiration.
43 Siya hugot nga nagpasidaan kanila nga kinahangla nga walay bisan usa ang makahibalo mahitungod niini. Ug sila iyang giingnana nga hatagan siya ug pagkaon.
And he charged them greatly that no one should know this, and spake that they should give her (somewhat) to eat.
