Marcos 5
1 Miabot sila sa tabok sa lanaw, sa rehiyon sa Gerasenhon.
They came to the other side of the sea, into the country of the Gadarenes.
2 Sa dihang si Jesus mihaw-as sa bangka, ang usa ka tawo nga adunay hugaw nga espiritu mitagbo kaniya. Migawas siya gikan sa mga lubnganan.
When he had come out of the boat, immediately a man with an unclean spirit met him out of the tombs.
3 Ang tawo nagpuyo sa mga lubnganan. Wala na gayoy makapugong kaniya, bisan pa gani ang kadena.
He lived in the tombs. Nobody could bind him any more, not even with chains,
4 Siya kaniadto kanunay gigapos sa mga kadena ug mga puthaw sa iyang tiil. Gibugto niya ang mga kadena ug ang puthaw nabungkag. Walay bisan usa nga kusgan ang makapugong kaniya.
because he had been often bound with fetters and chains, and the chains had been torn apart by him, and the fetters broken in pieces. Nobody had the strength to tame him.
5 Matag gabii ug adlaw sa mga lubnganan ug sa mga kabukiran, nagasinggit siya ug iyang ginasamaran ang iyang kaugalingon sa hait nga mga bato.
Always, night and day, in the tombs and in the mountains, he was crying out, and cutting himself with stones.
6 Sa dihang iyang nakita si Jesus sa layo, midagan siya ngadto kaniya ug miluhod sa iyang atubangan.
When he saw Yeshua [Salvation] from afar, he ran and bowed down to him,
7 Nagsinggit siya sa makusog nga tingog, “Unsa ang akong buhaton diha kanimo, Jesus, Anak sa Labing Hataas nga Dios? Nagpakiluoy ako kanimo sa ngalan sa Dios, ayaw ako paantosa.”
and crying out with a loud voice, he said, “What have I to do with you, Yeshua [Salvation], you Son of the Elyon El [Most High God]? I adjure you by God, don’t torment me.”
8 Tungod kay si Jesus nag-ingon kaniya, “Gawas diha sa tawo, ikaw nga mahugaw nga espiritu.”
For he said to him, “Come out of the man, you unclean spirit!”
9 Siya nangutana kaniya, “Unsay ang imong ngalan?” Siya mitubag kaniya, “Akong ngalan kasundalohan, tungod kay daghan kami.”
He asked him, “What is your name?” He said to him, “My name is Legion, for we are many.”
10 Nagpakiluoy siya kaniya sa makadaghan nga higayon nga dili sila ipagawas sa maong rehiyon.
He begged him much that he would not send them away out of the country.
11 Karon ang dakong pundok sa mga baboy nagkaon didto sa bungtod.
Now on the mountainside there was a great herd of pigs feeding.
12 Sila nanghangyo kaniya, sa pag-ingon, “Ipadala kami ngadto sa mga baboy; tugoti kami nga makasulod kanila.”
All the demons begged him, saying, “Send us into the pigs, that we may enter into them.”
13 Siya nagtugot kanila sa pagbuhat niana. Ang mga mahugaw nga mga espiritu migawas ug misulod sa mga baboy, ug nagdalidali sila palugsong sa bungtod ngadto sa lanaw. Adunay mga 2, 000 ka mga baboy ang nangalunod sa lanaw.
At once Yeshua [Salvation] gave them permission. The unclean spirits came out and entered into the pigs. The herd of about two thousand rushed down the steep bank into the sea, and they were drowned in the sea.
14 Ang mga tawo nga nag-atiman sa mga baboy midagan ug nagsumbong ngadto sa siyudad ug sa kabukiran kung unsa ang nahitabo, ug daghan ang mga tawo ang nangadto aron sa pagtan-aw kung unsa ang nahitabo.
Those who fed them fled, and told it in the city and in the country. The people came to see what it was that had happened.
15 Miadto sila kang Jesus, ug sa dihang ilang nakita nga naglingkod didto ang tawo nga gigamhan sa mga demonyo, nakasinina ug anaa na sa iyang maayong panghunahuna—ang tawo nga adunay mga kasundalohan sa mga demonyo—ang mga tawo nangahadlok.
They came to Yeshua [Salvation], and saw him who had been possessed by demons sitting, clothed, and in his right mind, even him who had the legion; and they were afraid.
16 Kadtong nakakita kung unsa ang nahitabo ngadto sa tawo nga gigamhan sa mga demonyo nag-ingon niadtong nangabot kung unsa ang ilang nakita, ug ila usab gisulti ang mahitungod sa mga baboy.
Those who saw it declared to them what happened to him who was possessed by demons, and about the pigs.
17 Kadtong katawhan nga naabot didto nanghangyo kang Jesus nga mobiya sa ilang rehiyon.
They began to beg him to depart from their region.
18 Ang tawo nga gigamhan kaniadto sa demonyo miduol kang Jesus sa dihang mosakayay na sila sa bangka, nga hapit na mobiya. Ang tawo naghangyo kaniya kung mahimo ba nga mokuyog kaniya.
As he was entering into the boat, he who had been possessed by demons begged him that he might be with him.
19 Si Jesus wala nagtugot nga siya mouban kanila, apan nag-ingon. “Pauli sa imong panimalay ug sa imong katawhan, ug ingna sila nga ang Ginoo nagpamuhat kanimo, ug unsang kaluoy ang gipatagamtam kanimo.”
He didn’t allow him, but said to him, “Go to your house, to your friends, and tell them what great things MarYah [Master Yahweh] has done for you, and how he had mercy on you.”
20 Busa ang tawo mibiya ug iyang gimantala sa Decapolis kung unsa ang gibuhat ni Jesus kaniya. Ug silang tanan natingala.
He went his way, and began to proclaim in Decapolis how Yeshua [Salvation] had done great things for him, and everyone marveled.
21 Sa dihang si Jesus mitabok balik sa bangka sa pikas tampi, ang dakong panon sa katawhan nag-alirong kaniya, ug nagtindog siya sa daplin sa lanaw.
When Yeshua [Salvation] had crossed back over in the boat to the other side, a great multitude was gathered to him; and he was by the sea.
22 Usa ka pangulo sa sinagoga, usa ka tawo nga ginganlan ug Jairus, sa dihang nakit-an niya si Jesus, mihapa siya sa tiilan ni Jesus.
Behold, one of the rulers of the synagogue, Jairus by name, came; and seeing him, he fell at his feet,
23 Nagpakiluoy siya sa makadaghan nga higayon, nga nag-ingon, “Ang akong gamay nga anak nga babaye hapit na mamatay. Nagpakiluoy ako kanimo, kuyog kanako ug itapion ang imong kamot sa iyaha aron siya maulian ug mabuhi.”
and begged him much, saying, “My little daughter is at the point of death. Please come and lay your hands on her, that she may be made healthy, and live.”
24 Si Jesus miuban kaniya ug ang baga nga panon sa katawhan misunod kaniya, ug nagdutdot palibot kaniya.
He went with him, and a great multitude followed him, and they pressed upon him on all sides.
25 Karon adunay usa ka babaye nga nag-antos sa dugo nga naggawas kaniya sulod sa dose ka tuig.
A certain woman, who had an issue of blood for twelve years,
26 Hilabihan ang iyang pag-antos sa pagpa-atiman sa daghan mga mananambal. Gigasto niya ang tanan niyang salapi aron siya mamaayo. Apan wala gayod siya naayo, hinuon misamot pa.
and had suffered many things by many physicians, and had spent all that she had, and was no better, but rather grew worse,
27 Iyang nadunggan ang balita mahitungod kang Jesus. Busa nagsunod siya kaniya samtang naglakaw siya ngadto sa dakong panon, ug iyang gigunitan ang iyang kupo.
having heard the things concerning Yeshua [Salvation], came up behind him in the crowd, and touched his clothes.
28 Kay siya miingon, “Kung ako lang magunitan ang iyang bisti, ako mamaayo.”
For she said, “If I just touch his clothes, I will be made well.”
29 Sa dihang siya naggunit kaniya, ang pagdugo miundang, ug nabati niya sa iyang kaugalingon nga naayo siya sa iyang balatian.
Immediately the flow of her blood was dried up, and she felt in her body that she was healed of her affliction.
30 Nasayran ni Jesus sa iyang kaugalingon nianang tungora nga adunay gahom nga migawas gikan kaniya, ug milingi siya sa panon sa katawhan ug nangutana, “Kinsa man ang migunit sa akong bisti?”
Immediately Yeshua [Salvation], perceiving in himself that the power had gone out from him, turned around in the crowd, and asked, “Who touched my clothes?”
31 Ang iyang mga tinun-an nag-ingon kaniya, “Imong nakita nga ang mga panon sa katawhan nagdutdot kanimo, ug moingon ka, 'Kinsa ang migunit kanako?'”
His disciples said to him, “You see the multitude pressing against you, and you say, ‘Who touched me?’”
32 Apan si Jesus mitan-aw sa palibot aron iyang makita kung kinsa ang nagbuhat niini.
He looked around to see her who had done this thing.
33 Ang babaye nasayod kung unsa ang nahitabo kaniya, ug busa miduol siya ngadto kaniya nga adunay kahadlok ug nangurog ug mihapa sa atubangan ni Jesus ug gisulti niya ang tanang kamatuoran.
But the woman, fearing and trembling, knowing what had been done to her, came and fell down before him, and told him all the truth.
34 Siya miingon kaniya, “Babaye, ang imong pagtuo ang nakaayo kanimo. Lakaw uban ang kalinaw ug mamahimsog ka, gawasnon ka gikan sa imong balatian.”
He said to her, “Daughter, your trusting faith has made you well. Go in peace, and be cured of your disease.”
35 Samtang nag-istorya siya kaniya, ang mga tawo miabot gikan sa balay sa pangulo sa sinagoga, nga nag-ingon, “Ang imong anak nga babaye namatay na. Nganong hasolon pa man ang magtutudlo?”
While he was still speaking, people came from the synagogue ruler’s house saying, “Your daughter is dead. Why bother the Teacher any more?”
36 Apan sa dihang iyang nadunggan kung unsa ang ilang giingon, si Jesus miingon sa pangulo sa sinagoga, “Ayaw kahadlok. Salig lang.”
But Yeshua [Salvation], when he heard the message spoken, immediately said to the ruler of the synagogue, “Don’t be afraid, only believe.”
37 Wala niya tugoti nga ang uban mokuyog kaniya, gawas lang kang Pedro, Santiago, ug Juan, nga igsoon ni Santiago. Unya miabot na sila sa balay sa pangulo sa sinagoga.
He allowed no one to follow him, except Peter [Rock], James [Surplanter], and John [Yah is gracious] the brother of James [Surplanter].
38 Nakita ni Jesus ang daghang katawhan nga naguol, kadtong katawhang naghilak ug kadtong nagdangoyngoy.
He came to the synagogue ruler’s house, and he saw an uproar, weeping, and great wailing.
39 Sa dihang nakasulod na sila sa balay, miingon siya kanila, “Nganong nagsubo kamo ug nganong naghilak kamo? Kining bataa wala namatay apan natulog lang.”
When he had entered in, he said to them, “Why do you make an uproar and weep? The child is not dead, but is asleep.”
40 Ila siyang gikataw-an. Apan iyang gipagaws silang tanan. Unya iyang giuban ang amahan sa bata ug ang inahan ug ang iyang mga kauban, ug misulod sa kwarto kung diin gibutang ang bata.
They ridiculed him. But he, having put them all out, took the father of the child, her mother, and those who were with him, and went in where the child was lying.
41 Iyang gigunitan ang bata sa iyang kamot, miingon siya kaniya, “Talitha koum,” buot ipasabot “Batang babaye, ako moingon kanimo, bangon.”
Taking the child by the hand, he said to her, “Talita kumi! ·Little girl, I tell you, get up·!”
42 Dihadiha ang bata mibangon ug milakaw (kay siya dose na ang pangidaron). Ang mga tawo hilabihan ang katingala ug kahibulong.
Immediately the girl rose up and walked, for she was twelve years old. They were amazed with great amazement.
43 Siya hugot nga nagpasidaan kanila nga kinahangla nga walay bisan usa ang makahibalo mahitungod niini. Ug sila iyang giingnana nga hatagan siya ug pagkaon.
He strictly ordered them that no one should know this, and commanded that something should be given to her to eat.
