Job 16

1 Unya mitubag si Job ug miingon,

Da tok Job til orde og sa:

2 “Nakadungog na ako sa daghang mga butang nga ingon niana; kamong tanan walay pulos nga manghuhupay.

Jeg har hørt meget som dette; I er plagsomme trøstere alle sammen.

3 Aduna bay katapusan ang walay hinungdan nga mga pulong? Unsa bay nakapahagit kaninyo nga mitubag man kamo sama niini?

Blir det aldri ende på de vindige ord? Eller hvad egger dig til å svare?

4 Makasulti usab ako sama sa inyong gibuhat, kung kamo pa ang anaa sa akong kahimtang; Makatigom ako ug usahon ang mga pulong batok kaninyo ug magpanglingo sa akong ulo sa pagbugalbugal kaninyo.

Også jeg kunde tale som I; om I var i mitt sted, kunde jeg sette ord sammen mot eder, og jeg kunde ryste på hodet over eder;

5 O, pagadasigun ko gayod kamo sa akong baba! Pagahupayon ko gayod ang inyong kasubo gikan sa akong mga ngabil!

jeg kunde styrke eder med min munn, og mine lebers medynk kunde stille eders smerte.

6 Kung mosulti ako, ang akong pagsubo dili mokunhod; kung magpadayon ako sa pagsulti, sa unsang paagi ako matabangan?

Om jeg taler, stilles ikke min smerte, og lar jeg det være, hvad lindring får jeg da?

7 Apan karon, O Dios, gipasubo mo ako; gikuha mo ang tanan kong pamilya.

Ja, nu har han trettet mig ut; du har ødelagt hele mitt hus.

8 Gihimo mo akong uga, nga maoy usa ka pagpamatuod batok kanako; ang kapayat sa akong kalawasan mibatok kanako, ug nagpamatuod kini batok sa akong panagway.

Og du grep mig fatt - det blev et vidne mot mig; min magerhet stod op imot mig, like i mitt åsyn vidnet den mot mig.

9 Gikuniskunis ako sa Dios sa iyang kapungot ug gilutos ako; mikagot ang iyang ngipon kanako; gisigaan ako sa mga mata sa akong kaaway samtang iya akong gikuniskunis.

Hans vrede sønderrev mig og forfulgte mig; han skar tenner imot mig; som min motstander hvesset han sine øine mot mig.

10 Nagnganga ang baba sa mga tawo; gisagpa nila ang akong aping uban ang pagpakaulaw; nagkatigom sila batok kanako.

De spilet op sin munn mot mig, med hån slo de mine kinnben; alle slo de sig sammen mot mig.

11 Gitugyan ako sa Dios sa dili diosnon nga mga tawo, ug gilabay ako ngadto sa mga kamot sa mga tawong daotan.

Gud gir mig i urettferdige folks vold og styrter mig i ugudelige menneskers hender.

12 Anaa ako sa kaharuhay, ug iya akong gipikas. Tinuod gayod, gituok niya ang ako ug gidugmok ako sa pino; gihimo usab niya ako ingon nga iyang ig-onon.

Jeg levde i ro; da sønderbrøt han mig, han grep mig i nakken og sønderknuste mig, han satte mig op til skive for sig.

13 Ang iyang mga magpapana nag-alirong kanako sa tanang higayon; gitusok sa Dios ang akong mga kidney ug wala niya ako luwasa; giula niya ang akong apdo sa yuta.

Hans skyttere kringsatte mig, han kløvde mine nyrer uten barmhjertighet; han øste ut min galle på jorden.

14 Gibalikbalik niya sa pagdugmok ang akong pader; midasmag siya kanako sama sa manggugubat.

Han rev i mig rift på rift; han stormet mot mig som en kjempe.

15 Gitahi ko ang sako nga bisti sa akong panit; Gihulog ko ang akong budyong ngadto sa yuta.

Jeg har sydd sekk om min hud og stukket mitt horn i støvet;

16 Ang akong panagway mipula na sa paghilak; sa akong mga mata anaa ang landong sa kamatayon

mitt ansikt er rødt av gråt, og over mine øielokk ligger det dødsskygge.

17 bisan walay pagpanlupig ang akong mga kamot, ug putli ang akong mga pag-ampo.

Og dog er det ingen urett i mine hender, og min bønn er ren.

18 Yuta, ayaw taboni ang akong dugo; ayaw papahulaya ang akong paghilak.

Å jord, dekk ikke mitt blod, og måtte det ikke være noget sted hvor mitt skrik stanser!

19 Bisan karon, tan-awa, ang akong saksi atua sa langit; siya nga nagsaksi alang kanako atua sa kahitas-an.

Selv nu har jeg mitt vidne i himmelen og i det høie en som kan stadfeste mine ord.

20 Gibiaybiay ako sa akong mga higala, apan ang akong mata mihilak ngadto sa Dios.

Stadig spotter mine venner mig; mot Gud skuer gråtende mitt øie,

21 Maghangyo ako nianang saksi sa langit aron mangatarungan alang niining tawhana uban sa Dios sama sa gibuhat sa usa ka tawo ngadto sa iyang silingan!

at han må la mannen få rett i hans strid med Gud og menneskebarnet rett mot hans næste;

22 Kay sa paglabay sa pipila ka mga katuigan, moadto ako sa dapit nga kung diin dili na ako mobalik pa.

for få år vil det gå før jeg vandrer den vei som jeg ikke vender tilbake.