Hebreohanon 12
1 Busa, sanglit ginalibotan kita sa usa ka dako nga panon sa mga saksi, atong ilabay ang tanang butang nga makapabug-at kanato ug ang sala nga sayon kaayong naggapos kanato. Magmapailobon kita pagdagan sa lumba nga gibutang sa atong atubangan.
So then, since we are surrounded by such a great cloud of witnesses, we too must run with endurance the race that is set before us, laying aside every impediment and the sin that so easily ensnares,
2 Itutok nato ang atong mga mata kang Jesus, ang tinubdan ug maghihingpit sa atong pagtuo, kinsa alang sa kalipay nga gibutang sa iyang atubangan milahutay sa krus, gitamay sa kaulawan, ug naglingkod sa tuong kamot ngadto sa trono sa Dios.
looking unto Jesus, the Founder and Perfecter of the Faith, who for the joy that was set before Him endured a cross, scorning its ignominy, and took His seat at the right hand of the throne of God.
3 Kay isipa siya nga milahutay sa mga madumtanong pagpamulong nga gikan sa makasasala batok sa iyang kaugalingon, aron nga dili na kamo kapoyan o magmaluya.
Do consider Him who endured such hostility from sinners against Himself, so as not to grow weary, losing courage in your souls.
4 Wala pa kamo misukol o nakigbisog batok sa sala hangtod nga mawad-an ug dugo.
In your struggle against sin you have not yet resisted to the point of bloodshed.
5 Ug inyong nahikalimtan ang pagdasig nga nagtudlo kaninyo ingon nga mga anak: “Akong anak, hatagi ug dakong pagtagad ang pagpanton sa Ginoo, ni mabugnaw sa dihang badlongon kamo niya.”
And you have forgotten the exhortation that instructs you as sons: “My son, do not make light of the Lord's discipline, nor lose heart when you are reproved by Him;
6 Kay pantonon sa Ginoo ang bisan kinsa nga iyang gihigugma, ug silotan niya ang matag anak nga iyang gidawat.
because whom the Lord loves He chastens, yes scourges every son whom He accepts.”
7 Paglahutay sa mga pagsulay ingon nga pagpanton. Ang Dios nagtagad kaninyo ingon nga iyang mga anak, kay unsa man ang anak kung ang iyang amahan wala magpanton?
If you are enduring discipline, God is dealing with you as with sons; for what son is there whom a father does not discipline?
8 Apan kung wala kamoy pagpanton, nga giambitan natong tanan, busa kamo mga anak sa gawas ug dili iyang mga anak.
But if you are without discipline (something everyone undergoes), then you are illegitimate and not sons.
9 Dugang pa niini, aduna kita'y mga kalibotanong amahan aron mopanton kanato, ug gitahod nato sila. Dili ba kinahanglan nga mas labaw pa natong tumanon ang Amahan sa espiritu ug magkinabuhi?
Furthermore, we have had our human fathers as correctors and respected them. Shall we not much more readily be in subjection to the Father of spirits and live?
10 Kay ang atong amahan tuod man nagpanton kanato sa pipila ka katuigan ingon nga kini matarong alang kanila, apan ang Dios nagpanton kanato alang sa maayo aron nga makaambit kita sa iyang pagkabalaan.
Now they indeed disciplined us during a short period as seemed best to them, but He for our profit, so that we may partake of His holiness.
11 Walay pagpanton nga daw maanindot sa kasamtangan apan hinuon sakit gayod. Bisan pa niini, sa ulahi mamunga kini ug malinawon nga bunga sa pagkamatarong alang niadtong mga nabansay pinaagi niini.
Now no discipline seems to be pleasant at the time, but painful; yet afterward it yields the peaceable fruit of righteousness to those who have been exercised by it.
12 Busa ipataas ang inyong mga kamot nga nagmaluya ug himoa ang inyong huyang nga mga tuhod nga magmalig-on pag-usab;
Therefore strengthen the listless hands and weakened knees,
13 paghimo ug tul-id nga mga dalan alang sa inyong tiil, aron nga bisan kinsa ang bakol dili mahisalaag apan hinuon mamaayo.
and make straight paths for your feet, so that the lame not be turned aside but rather be healed.
14 Ipadayon ang kalinaw uban sa tanang katawhan, ug usab ang pagkabalaan nga kung wala niini walay bisan usa nga makakita sa Ginoo.
Pursue peace with all, and the holiness without which no one will see the Lord;
15 Pagbantay aron nga walay bisan usa ang dili malabot sa grasya sa Dios, ug walay gamot sa kasuko ang motubo aron maghimo ug kagubot ug makadaot sa daghan.
taking care that no one come short of the grace of God, that no root of bitterness springing up cause trouble and thereby many be defiled,
16 Pagbantay nga walay malaw-ay nga pakighilawas o dili diosnon nga tawo sama kang Esau, nga alang sa usa lang ka kan-anan gibaligya ang iyang katungod isip magulang.
that no one be a fornicator, or worldly like Esau, who in exchange for one meal gave up his birthright.
17 Kay nahibalo kamo nga human niana, sa dihang iyang gitinguha ang pagpanunod sa panalangin, gisalikway siya, tungod kay wala siya nakakaplag ug kahigayonan alang sa paghinulsol uban sa iyang amahan, bisan tuod nangita siya niini sa kakugi inubanan sa mga luha.
Because you do indeed know that afterward, when he wanted to inherit the blessing he was rejected; he found no place for a change of mind, though he sought it diligently with tears.
18 Kay wala kamo mianhi sa usa ka bukid nga mahikap, bukid sa nagdilaab nga kalayo, sa kangitngit, sa kasubo, ug bagyo.
Now you have not come to a touchable mountain burning with fire, to blackness and darkness, to tempest;
19 Wala kamo mianhi sa kusog nga dinahunog sa trumpeta, o sa mga pulong gikan sa usa ka tingog nga maoy hinungdan nga ang makadungog niini magpakiluoy nga wala na untay laing pulong ang isulti ngadto kanila.
to a trumpet blast and spoken words such that those who heard begged that no further word be spoken to them
20 Kay dili sila makakaya kung unsa ang gimando: “Bisan gani kung ang usa ka mananap mohikap sa bukid, kinahanglan batohon kini.”
(because they could not bear what was commanded: “If even an animal touches the mountain it must be stoned!”
21 Makalilisang kaayo kini nga talan-awon nga si Moises miingon, “Nalisang ako pag-ayo nga ako nangurog.”
and the sight was so terrifying that Moses said, “I am terrified and trembling!”);
22 Hinuon, mianhi kamo sa Bukid sa Zion ug ngadto sa siyudad sa buhi nga Dios, ang langitnong Jerusalem, ug sa 10, 000 ka mga anghel sa pagsaulog.
but you have come to Mount Zion, even to the City of the Living God, Heavenly Jerusalem; to myriads of angels in festal gathering,
23 Mianhi kamo sa panagtigom sa tanang kamagulangang anak nga nalista sa langit, ngadto sa Dios ang maghuhukom sa tanan, ug ngadto sa mga espiritu sa matarong nga gihingpit.
to an assembly of firstborn ones who have been enrolled in heaven; to God, Judge of all; to the spirits of the perfected righteous;
24 Mianhi kamo kang Jesus, ang tigpataliwala sa bag-o nga kasabotan, ug sa giwisikwisik nga dugo nga nagsulti ug mas maayo kaysa dugo ni Abel.
to Jesus, Mediator of a new covenant, and to a blood of sprinkling that speaks better things than that of Abel.
25 Tan-awa nga dili kamo mobalibad sa usa nga nagsulti. Kay kung wala sila miikyas sa dihang mibalibad sila sa usa nga nagpahimangno kanila dinhi sa kalibotan, dili gayod kita maka-ikyas kung mopalayo kita sa usa nga nagpahimangno gikan sa langit.
See to it that you not refuse Him who speaks. Because if they did not escape who refused Him who gave divine warning on earth, how much less will we, if we turn away from Him who warns from Heaven!
26 Nianang panahona ang iyang tingog motay-og sa kalibotan. Apan karon siya nagsaad ug miingon, “Apan sa makausa pa akong tay-ogon dili lamang ang kalibotan, apan usab ang kalangitan.”
Then His voice shook the earth, but now He has promised, saying, “Yet once more I shake not only the earth but also the heaven.”
27 Kining mga pulonga, “Apan sa makausa pa,” nagpaila sa pagtangtang niadtong mga butang nga natay-og, mao kana, ang mga butang nga nabuhat, aron nga kadtong mga butang diin dili matay-og magpabilin.
Now the ‘yet once more’ clearly indicates the removal of the things being shaken (created things), so that the unshakables may remain.
28 Busa, sa pagdawat sa gingharian nga dili matay-og, magmapasalamaton kita ug niini nga paagi simbaha ang Dios nga madinawaton uban sa pagtahod ug pagkahadlok,
Therefore, since we are receiving an unshakable kingdom, let us hold on to the grace by which we serve God acceptably, with reverence and godly fear;
29 kay ang atong Dios usa ka kalayo nga molukop.
because our God is indeed a consuming fire.
