2 Cronicas 1

1 Gipakusgan ni Solomon nga anak ni David ang iyang pagdumala, ug si Yahweh nga iyang Dios nag-uban kaniya ug naghimo kaniya nga labing gamhanan.

Then Salomon the sonne of Dauid was confirmed in his kingdome: and the Lord his God was with him, and magnified him highly.

2 Nakigsulti si Solomon ngadto sa tibuok Israel, sa mga pangulo sa kasundalohan sa liboan ug sa gatosan, sa mga maghuhukom, sa matag prinsipe sa tibuok Israel, ug sa mga nagdumala sa mga balay sa mga amahan.

And Salomon spake vnto all Israel, to the captaines of thousandes, and of hundreths, and to the iudges, and to all the gouernours in all Israel, euen the chiefe fathers.

3 Busa miadto si Solomon ug ang tanan nga nagtigom uban kaniya sa taas nga dapit nga anaa sa Gibeon, kay atua didto ang tolda nga tagboanan sa Dios, nga gibuhat ni Moises nga sulugoon ni Yahweh didto sa kamingawan.

So Salomon and all the Congregation with him went to the hie place that was at Gibeon: for there was the Tabernacle of the Congregation of God which Moses the seruant of the Lord had made in the wildernesse.

4 Apan gidala ni David ang sudlanan sa kasabotan sa Dios gikan sa Kiriat Jearim ngadto sa dapit nga iyang giandam alang niini, kay nagtukod siya ug tolda alang niini didto sa Jerusalem.

But the Arke of God had Dauid brought vp from Kiriath-iearim, when Dauid had made preparation for it: for he had pitched a tent for it in Ierusalem.

5 Dugang pa niini, ang tumbaga nga halaran nga binuhat ni Bezalel ang anak nga lalaki ni Uri nga anak nga lalaki ni Hur atua didto sa atubangan sa tabernakulo ni Yahweh; miadto didto si Solomon ug ang panagtigom.

Moreouer the brasen altar that Bezaleel the sonne of Vri, the sonne of Hur had made, did hee set before the Tabernacle of the Lord: and Salomon and the Congregation sought it.

6 Mitungas si Solomon didto padulong sa tumbaga nga halaran sa atubangan ni Yahweh, nga anaa sa tolda nga tagboanan, ug naghalad ug usa ka libo nga mga halad sinunog didto.

And Salomon offred there before the Lord vpon the brasen altar that was in the Tabernacle of the Congregation: euen a thousand burnt offrings offred he vpon it.

7 Mipakita ang Dios kang Solomon nianang gabhiona ug miingon ngadto kaniya, “Pangayo! Unsa man ang ihatag ko kanimo?”

The same night did God appeare vnto Salomon, and sayde vnto him, Aske what I shall giue thee.

8 Miingon si Solomon ngadto sa Dios, “Gipakita nimo ang dakong kasabotan sa pagkamatinud-anon ngadto sa akong amahan nga si David, ug gihimo mo akong hari puli kaniya.

And Salomon sayde vnto God, Thou hast shewed great mercy vnto Dauid my father and hast made me to reigne in his stead.

9 Karon, Yahweh nga Dios, tugoti nga matuman ang imong saad ngadto sa akong amahan nga si David, kay gihimo mo akong hari labaw niining katawhan nga sama kadaghan sa abog sa kalibotan.

Nowe therefore, O Lord God, let thy promise vnto Dauid my father be true: for thou hast made mee King ouer a great people, like to the dust of the earth.

10 Karon hatagi ako ug kaalam ug kahibalo, aron nga makahimo ako sa pagdumala niining katawhan, kay kinsa man ang makahukom sa imong katawhan, nga hilabihan kadaghan?”

Giue me now wisdome and knowledge, that I may go out and go in before this people: for who can iudge this thy great people?

11 Miingon ang Dios ngadto kang Solomon, “Tungod kay mao kini ang anaa sa imong kasingkasing, ug tungod kay wala ka mangayo ug bahandi, kabtangan, o kadungganan, ni kinabuhi niadtong nasilag kanimo, ni taas nimo nga kinabuhi, apan nangayo ka ug kaalam ug kahibalo alang sa imong kaugalingon, aron nga makahimo ka sa pagdumala sa akong katawhan, diin gihimo ko ikaw nga hari labaw kanila, ug mao kini ang akong pagabuhaton.

And God sayde to Salomon, Because this was in thine heart, and thou hast not asked riches, treasures nor honour, nor the liues of thine enemies, neither yet hast asked long life, but hast asked for thee wisdome and knowledge that thou mightest iudge my people, ouer whome I haue made thee King,

12 Hatagan ko ikaw karon ug kaalam ug kahibalo. Hatagan ko usab ikaw ug bahandi, kabtangan, ug kadungganan, nga wala nabatonan sa mga hari nga nag-una kanimo; ug dili mabatonan sa mosunod kanimo.”

Wisdome and knowledge is granted vnto thee, and I will giue thee riches and treasures and honour, so that there hath not bene the like among the Kings which were before thee, neither after thee shall there be the like.

13 Busa miadto si Solomon sa Jerusalem gikan sa taas nga dapit nga anaa sa Gibeon, gikan sa atubangan sa tolda nga tagboanan; naghari siya sa Israel.

Then Salomon came from the hie place, that was at Gibeon, to Ierusalem from before the Tabernacle of the Congregation, and reigned ouer Israel.

14 Gitigom ni Solomon ang mga karwahe ug ang mga tigkabayo, ug aduna siyay 1, 400 ka mga karwahe ug 12, 000 nga mga tigkabayo, nga iyang gibutang sa mga siyudad sa karwahe, ug uban kaniya, nga mao ang hari sa Jerusalem.

And Salomon gathered the charets and horesemen: and he had a thousand and foure hundreth charets, and twelue thousande horsemen, whome he placed in the charet cities, and with the King at Ierusalem.

15 Gipakasama sa hari ang plata ug bulawan ngadto sa mga kasagarang mga bato sa Jerusalem, ug gipakasama niya ang sedro nga kahoy sa mga sikomoro nga kahoy nga kasagarang anaa sa kapatagan.

And the King gaue siluer and gold at Ierusalem as stones, and gaue cedar trees as the wilde figge trees, that are abundantly in the playne.

16 Alang usab sa mga kabayo nga ipadala ngadto kang Solomon gikan sa Ehipto ug sa Kue, gipalit kini sa iyang mga tigpatigayon sa usa ka kantidad.

Also Salomon had horses brought out of Egypt and fine linen: the Kings marchants receiued the fine linen for a price.

17 Nagkuha sila ug karwahe gikan sa Ehipto sa kantidad nga 600 ka shekel nga plata, ug ang kabayo sa kantidad nga 150 ka shekel. Gidala usab nila kini ngadto sa mga hari sa mga Hitihanon ug sa mga Arameanhon.

They came vp also and brought out of Egypt some charet, worth sixe hundreth shekels of siluer, that is an horse for an hundreth and fiftie: and thus they brought horses to all the Kings of the Hittites, and to the Kings of Aram by their meanes.