< Lucas 2 >

1 André ocolas chibeses anacó, que chaló abrí yeque edicto de Cæsar Augusto, somia que sari a sueti sinara jinada.
E aconteceu n'aquelles dias que saiu um decreto da parte de Cesar Augusto, para que todo o mundo se alistasse
2 Ocola brotoboro jinamiento sinaba querdi por Cyrino, Chino-baro de Syria.
(Este primeiro alistamento foi feito sendo Cyrenio presidente da Syria),
3 Y chalaban os sares á libanarse os naos cata yeque á desquero foros.
E todos iam alistar-se, cada um á sua propria cidade.
4 Y ardiñó tambien Joseph del foros de Nazareth, á Judea, al foros de David, sos se heta Bethlehém: presas sinaba del quer y de la rati de David,
E subiu tambem José da Galilea, da cidade de Nazareth, á Judea, á cidade de David, chamada Bethlehem (porque era da casa e familia de David),
5 Somia libanarse o nao sat desqueri romi Maria, sos sinaba cambri.
Para alistar-se com Maria, sua mulher, que estava gravida.
6 Y sinando oté, anacó, que se pereláron os chibeses andré que terelaba de chindar.
E aconteceu que, estando elles ali se cumpriram os dias em que havia de dar á luz.
7 Y minchabó a desquero Chaboro broto-chindado, y lo chibó andré diclés, y lo chitó andré yeque olibar: presas na sinaba lugar por junos andré a mesuna.
E deu á luz a seu filho primogenito, e envolveu-o em pannos, e deitou-o n'uma mangedoura, porque não havia logar para elles na estalagem.
8 Y sinaba yeques durotunes andré ocola comarca, sos sinaban velando, y nacando as ocanas e rachí opré desquerias brajias.
Ora havia n'aquella mesma comarca pastores que estavam no campo, e guardavam durante as vigilias da noite o seu rebanho.
9 Y he acoi se childó sunparal á junos yeque Manfariel e Erañoró, y a dut de Debél os cercó de yacque, y tereláron baro dal.
E eis que o anjo do Senhor veiu sobre elles, e a gloria do Senhor os cercou de resplendor, e tiveram grande temor.
10 Y les penó o Manfariel: nacangueleis: presas he acoi anuncio á sangue gosuncho baro, sos sinará á sari a sueti.
E o anjo lhes disse: Não temaes, porque eis aqui vos dou novas de grande alegria, que será para todo o povo:
11 Que sejonia sinela chindado a sangue o Salvador, sos sinela o Christo Erañó, andré o foros de David.
Que hoje, na cidade de David, vos nasceu o Salvador, que é Christo, o Senhor.
12 Y ocona sinará á sangue o simache: Alachareis o Chaboro chibado andré dicles; y chitado andré yeque olibar.
E isto vos será por signal: Achareis o menino envolto em pannos, e deitado n'uma mangedoura.
13 Y yescotria se mecó dicar sat o Manfariel butrés manuces es jundunares e Tarpe, sos majarificaban a Debél, y penaban:
E, no mesmo instante, appareceu com o anjo uma multidão dos exercitos celestiaes, louvando a Deus, e dizendo:
14 Chimusolano á Debél andré o Tárpe, y andré a phu paz á os sares de lachi suncái.
Gloria a Deus nas alturas, paz na terra, boa vontade para os homens.
15 Y anacó, que yescotria que os Manfarieles chaláron de junos al Tarpe, os durotunés penaban os yeques a os averes: Chalemos disde Bethlehém, y diquelemos ma ha anacado, ma o Erañó, ha diado á amangue.
E aconteceu que, ausentando-se d'elles os anjos para o céu, disseram os pastores uns aos outros: Vamos pois até Bethlehem, e vejamos isso que aconteceu, e que o Senhor nos notificou.
16 Y chaláron singó, y alacháron á Maria, y á Joseph, y al chaboro chitado andré o olibar.
E foram apressadamente, e acharam Maria, e José, e o menino deitado na mangedoura.
17 Y pur ocono dicáron, jabilláron ma se les habia penado acerca de ocola Chaboró.
E, vendo-o, divulgaram a palavra que ácerca do menino lhes fôra dita;
18 Y os sares sos lo juneláron, se zibáron: y tambien de ma os durotunés les habian penado.
E todos os que os ouviram se maravilharam do que os pastores lhes diziam.
19 Tami Maria aracateaba sarias ocolas buchias, estongerandolas andré desquero carló.
Mas Maria guardava todas estas coisas, conferindo-as em seu coração.
20 Y se limbidiáron os durotunés chimusolanificando y majarificando á Debél por sarias as buchias, ma habian junelado y dicado, andiar sasta les habia sinado penado.
E voltaram os pastores, glorificando e louvando a Deus por tudo o que tinham ouvido e visto, como lhes havia sido dito.
21 Y despues que sináron nacados os otor chibeses somia chinar o postin e quilen al Chaboro, araqueráron desquero nao Jesus, sasta le habia araquerado o Manfariel, gres que sinaba concebido andré o trupo.
E, quando os oito dias foram cumpridos, para circumcidar o menino, foi-lhe dado o nome de Jesus, que pelo anjo lhe fôra posto antes de ser concebido.
22 Y pur sináron nacados os chibeses e purificacion de Maria, segun la eschastra de Moyses, lo lligueráron á Jerusalém somia presentarlo al Erañoró,
E, cumprindo-se os dias da purificação, segundo a lei de Moysés, o levaram a Jerusalem, para o apresentarem ao Senhor,
23 Sasta sinela randado andré la Eschastra e Erañoró: que o saro manu sos despandase beo, sinará majarificado al Erañó.
Segundo o que está escripto na lei do Senhor: Todo o macho primogenito será consagrado ao Senhor;
24 Y somia diñar a ofrenda sasta sinela penado andré a Eschastra e Erañoró, yeque par de gobareyes, o dui custañias.
E para darem a offerta segundo o disposto na lei do Senhor: um par de rolas ou dois pombinhos.
25 Y sinaba al chiros andré Jerusalém gachó sos se hetó Simeón, y ocola manu lacho y daraño de Debél, ujarando a consolacion de Israel, y o Peniche sinaba andré ó.
E eis que havia em Jerusalem um homem cujo nome era Simeão; e este homem era justo e temente a Deus, e esperava a consolação d'Israel; e o Espirito Sancto estava sobre elle.
26 Y chanelaba del Peniche, que ó na dicaria meripen, bi dicar grés al Christo e Erañoró.
E fôra-lhe divinamente revelado pelo Espirito Sancto que elle não morreria antes de ter visto o Christo do Senhor.
27 Y abilló por ochi á la cangri, y lanelando os batuces al Chaboro Jesus, somia querelar segun la beda e Eschastra sat ó:
E pelo Espirito foi ao templo, e, quando os paes introduziram o menino Jesus, para com elle procederem segundo o uso da lei,
28 Entonces lo ustiló andré sus murcias, y majarificó á Debél, y penó:
Elle então o tomou em seus braços, e louvou a Deus, e disse:
29 Acana, Erañó, mequeles á tun lacró chalar en paz, segun tiri varda:
Agora, Senhor, despedes em paz o teu servo, segundo a tua palavra.
30 Presas han dicado minrias aquias tun golipen,
Pois já os meus olhos viram a tua salvação,
31 Sos has aparejado antela chiché de sari la sueti;
A qual tu preparaste perante a face de todos os povos;
32 Dut somia sinar revelada á os Busnés, y somia chimusolano de Israel tiri sueti.
Luz para alumiar as nações, e para gloria de teu povo Israel.
33 Y desquero batu y dai sinaban maravillados de ocolas buchías que se penelaban de ó.
E José, e sua mãe, se maravilharam das coisas que d'elle se diziam.
34 Y os majarificó Simeón, y penó á Maria desqueri dai: He acoi que ocona Chaboro sinela sinchitó somia querelar perar, y somia ardiñar á baribustres andré Israel; y somia simáche á os sares sos contrapenarán:
E Simeão os abençoou, e disse a Maria, sua mãe: Eis que este é posto para queda e elevação de muitos em Israel, e para signal que será contradicto;
35 Y un estuche velará tiro bucos de tun mateja, somia que sinelen chanelados os pensamientos de sares carlochines
E uma espada traspassará tambem a tua propria alma; para que se manifestem os pensamentos de muitos corações.
36 Y sinaba yeque chuan jañí, araquerada Ana, dugida de Phanuel, e tribu de Aser: ocona ya terelaba butrés chibeses, y habia socabado eñia berjis sat desquero rom desde su pachi.
E estava ali a prophetiza Anna, filha de Fanuel, da tribo de Aser. Esta era já avançada em edade, e tinha vivido com o marido sete annos, desde a sua virgindade,
37 Y siró sinaba piulí, sasta de otorenta y star berjis; y na chalaba abrí de la cangri, sirviendo chibes y rachí andré ayunos y ocanagimias.
E era viuva, de quasi oitenta e quatro annos, e não se affastava do templo, servindo a Deus em jejuns e orações, de noite e de dia.
38 Y sasta siró bigorease andré a mateja ocana, majarificaba al Eraño: y penaba de ó á os sares sos ujaraban la mestepé de Israel.
E esta, sobrevindo na mesma hora, dava graças a Deus, e fallava d'elle a todos os que esperavam a redempção em Jerusalem.
39 Y pur tereláron querdi o saro, conforme a lá Eschastra e Erañoró, se limbidiáron a Galiléa á desquero foros de Nazareth.
E, quando acabaram de cumprir tudo segundo a lei do Senhor, voltaram á Galilea, para a sua cidade de Nazareth.
40 Y o chaboro se queró baro y silno, sinando perelalo de chanelería, y a gracia de Debél sinaba andré ó.
E o menino crescia, e se fortalecia em espirito, cheio de sabedoria; e a graça de Deus estava sobre elle.
41 Y desqueres batuces chaláron sarias as berjis á Jerusalém andré o chibes de la Ciria.
Ora, todos os annos iam seus paes a Jerusalem, á festa da paschoa;
42 Y pur tereló duideque berjis, ardiñaron á Jerusalém, segun a beda e chibes baro.
E, tendo elle já doze annos, subiram a Jerusalem, segundo o costume do dia da festa.
43 Y acabados os chibeses, pur se limbidiaban, se quedisaró o chaboro Jesus andré Jerusalém, bi que desqueres batuces lo chanelasen.
E, regressando elles, terminados aquelles dias, ficou o menino Jesus em Jerusalem, e não o souberam seus paes.
44 Y penchabando que sinaba sat os averes de la plastañí, chaláron drun de yeque chibes, y le orotáron enré os parientes, y os monres.
Pensando, porém, elles que viria de companhia pelo caminho, andaram caminho de um dia, e buscavam-n'o entre os parentes e conhecidos;
45 Y pur na le rachelasen, se limbidiáron á Jerusalém, orotándole.
E, como o não encontrassem, voltaram a Jerusalem em busca d'elle.
46 Y anacó que trin chibeses despues le alacháron andré á cangrí, bestelando en medio es Chandés, junandolos, y puchabandolos.
E aconteceu que, passados tres dias, o acharam no templo, assentado no meio dos doutores, ouvindo-os, e interrogando-os.
47 Y os sares sos le junelaban, se pasmaban, de desqueri chaneleria y de las respuestas de ó.
E todos os que o ouviam admiravam a sua intelligencia e respostas.
48 Y pur le dicáron, se zibáron, y le penó desqueri dai: chaboro presas has querdi andiar sat amangue? dicá sasta tun batu y menda emposunó te orotabamos,
E elles, vendo-o, maravilharam-se, e disse-lhe sua mãe: Filho, porque fizeste assim para comnosco? Eis que teu pae e eu anciosos te buscavamos.
49 Y les rudeló: ¿Para qué orotabais mangue? ¿Na chanelabais, que me jomte sinar andré as buchias que sinelan de minrio Dadá?
E elle lhes disse: Porque é que me buscaveis? Não sabeis que me convem tratar dos negocios de meu Pae?
50 Tami junos na jabilláron a varda, que les penó.
E elles não comprehenderam as palavras que lhes dizia.
51 Y se guilló ostely sat junos, y abilló á Nasareth: y sinaba sugeto á junos. Y sun dai aracateaba sarias ocolas buchias andré su carló.
E desceu com elles, e foi para Nazareth, e era-lhes sujeito. E sua mãe guardava no seu coração todas estas coisas.
52 Y Jesus se queró baro andré chaneleria, y andré berjis, y andré furuné anglal de Debél y es manuces.
E crescia Jesus em sabedoria, e em estatura, e em graça para com Deus e os homens.

< Lucas 2 >