+ Lucas 1 >

1 Á cána que sares han penchabado chibar de pacuaró a narracion es buchías que andré amángue han sinado quereladas.
Quoniam quidem multi conati sunt ordinare narrationem, quæ in nobis completæ sunt, rerum:
2 Sásta junos as penáron á amángue sos desde o principio as diqueláron sa’ desquerias aquías, y sináron ministres e varda.
sicut tradiderunt nobis, qui ab initio ipsi viderunt, et ministri fuerunt sermonis:
3 Pre o matéjo ha parecido lachó á mángue, despues de orotar mistós sasta se las quereláron desde o principio, libanartelas de pacuaró, ó baro Theophilo.
visum est et mihi, assecuto omnia a principio diligenter, ex ordine tibi scribere, optime Theophile,
4 Somia que pincharéles a chachipen de ocolas buchías andré que has sinado instruido.
ut cognoscas eorum verborum, de quibus eruditus es, veritatem.
5 Sinaba andré os chibéses de Herodes, Crállis de Judea; yeque erajai, sos se hetó Zacharias, e baji de Abías, y desqueri romi es dugidas de Aaron, y o nao de ocóna Elisabeth.
Fuit in diebus Herodis, regis Judææ, sacerdos quidam nomine Zacharias de vice Abia, et uxor illius de filiabus Aaron, et nomen ejus Elisabeth.
6 Y sinaban os dui lachés anglal de Debél, pirando bi grecos andré os sares mandamientos y eschastras e Erañoró.
Erant autem justi ambo ante Deum, incedentes in omnibus mandatis et justificationibus Domini sine querela.
7 Y na terelaban chaboro, presas Elisabeth sinaba estéril, y os dui chalados dur andré sus chibéses.
Et non erat illis filius, eo quod esset Elisabeth sterilis, et ambo processissent in diebus suis.
8 Y anacó que querelando Zacharias desquero ministerio anglal de Debél andré o orden de desqueri begai,
Factum est autem, cum sacerdotio fungeretur in ordine vicis suæ ante Deum,
9 Segun o costumbre es erajais, sicabó por desquerí baji á chibar o incienso, chalando andré a cangri e Erañoró.
secundum consuetudinem sacerdotii, sorte exiit ut incensum poneret, ingressus in templum Domini:
10 Y os hambés catanés sinaban abrí manguelando á Un-debél á la ocana e incienso.
et omnis multitudo populi erat orans foris hora incensi.
11 Y dicó al Manfariel e Erañoró, sinando en pindré á la bastarí e altar e incienso.
Apparuit autem illi angelus Domini, stans a dextris altaris incensi.
12 Y Zacharias al dicarle cangueló, y peró dal opré ó.
Et Zacharias turbatus est videns, et timor irruit super eum.
13 Tami o Manfariel le penó: Na darañeles Zacharias, presas tirias ocanagimias han sinado juneladas: y tiri romi Elisabeth chindará á tucue yeque chaboro, y araquelarás desquero nao Juan.
Ait autem ad illum angelus: Ne timeas, Zacharia, quoniam exaudita est deprecatio tua: et uxor tua Elisabeth pariet tibi filium, et vocabis nomen ejus Joannem:
14 Y terelarás pesquital y alegría, y se asaselarán baribustres manuces andré desquero nacimiento.
et erit gaudium tibi, et exsultatio, et multi in nativitate ejus gaudebunt:
15 Presas sinará haro anglal o Erañoró; y na piyará mol ni peñacoró, y sinará perelaló e Peniche desde as poriás de sun dai.
erit enim magnus coram Domino: et vinum et siceram non bibet, et Spiritu Sancto replebitur adhuc ex utero matris suæ:
16 Y á baribústres es chabores de Israel querelará limbidiar al Erañó, o Debél de junós.
et multos filiorum Israël convertet ad Dominum Deum ipsorum:
17 Presas ó chalará anglal de ó sa’ la suncai y sila de Elias, somia querelar limbidiar os carlochines es batuces á os chabores, y os sos na pachibélan al drun es majarés, somia preparar al Erañó una sueti perfecta.
et ipse præcedet ante illum in spiritu et virtute Eliæ: ut convertat corda patrum in filios, et incredulos ad prudentiam justorum, parare Domino plebem perfectam.
18 Y penó Zacharias al Manfariel: ¿en que pincharé ocóno? presas menda sinelo puró, y minri romí sinela dur andré desqueres chibéses.
Et dixit Zacharias ad angelum: Unde hoc sciam? ego enim sum senex, et uxor mea processit in diebus suis.
19 Y rudeló o Manfariel y penó: sinelo Gabriel, sos asisto anglal de Debél: y sinelo bichabado á penarte, y á lanarte ocóna nueva lachi.
Et respondens angelus dixit ei: Ego sum Gabriel, qui asto ante Deum: et missus sum loqui ad te, et hæc tibi evangelizare.
20 Y tucue sinarás musilé, y no astisararás chamuliar disde o chibés andré sos ocóno sinará querelado, presas na pachibelaste á minrias vardas, sos se cumplirán á sun chiros.
Et ecce eris tacens, et non poteris loqui usque in diem quo hæc fiant, pro eo quod non credidisti verbis meis, quæ implebuntur in tempore suo.
21 Y os manuces sinaban ujarando á Zacharias: y os sares zibaban de que tasiabase ó andré a cangri.
Et erat plebs exspectans Zachariam: et mirabantur quod tardaret ipse in templo.
22 Y pur se sicobó abrí, na les astisaraba chamuliar; y chaneláron que habia dicado buchí andré a cangri, y ó lo penó por simaches, y sinaba musilé.
Egressus autem non poterat loqui ad illos, et cognoverunt quod visionem vidisset in templo. Et ipse erat innuens illis, et permansit mutus.
23 Y pur sináron cumplidos os chibéses de desquero ministerio, se chaló á su quer.
Et factum est, ut impleti sunt dies officii ejus, abiit in domum suam:
24 Y á la anda de ocónos chibéses se dicó cambri Elisabeth a romi de ó, y sinaba escondida pansch chonos, penando:
post hos autem dies concepit Elisabeth uxor ejus, et occultabat se mensibus quinque, dicens:
25 Presas o Erañó me ha querelado ocono andré os chibéses, en que penchabó á nicabar minrio oprobio de enré os manuces.
Quia sic fecit mihi Dominus in diebus, quibus respexit auferre opprobrium meum inter homines.
26 Y al zobio chonos o Manfariel Gabriel sinaba bichabado de Debél á yeque foros de Galiléa, sos se hetó Nazareth,
In mense autem sexto, missus est angelus Gabriel a Deo in civitatem Galilææ, cui nomen Nazareth,
27 A yeque bedori romandiñada sat manu, sos se hetó Joseph, e quer de David, y o nao e bedori sinaba Maria.
ad virginem desponsatam viro, cui nomen erat Joseph, de domo David: et nomen virginis Maria.
28 Y pur chaló o Manfariel andré, anduque sinaba, penó: Un-debél te diñele golipén, perelali de gracia: O Erañó con tucue: Majari tucue enré as cadchiás.
Et ingressus angelus ad eam dixit: Ave gratia plena: Dominus tecum: benedicta tu in mulieribus.
29 Y pur siró juneló ocono, se darañó sat as vardas de ó, y penchababa, que salutacion sinaba ocola.
Quæ cum audisset, turbata est in sermone ejus, et cogitabat qualis esset ista salutatio.
30 Y o Manfariel le penó: na cangueles Maria, presas has alachado gracia anglal de Debél.
Et ait angelus ei: Ne timeas, Maria: invenisti enim gratiam apud Deum.
31 He acoi concebirás andré tiro chepo, y chindarás chaboro, y araquerarás desquero nao Jesus.
Ecce concipies in utero, et paries filium, et vocabis nomen ejus Jesum:
32 Ocóla sinará baro, y sinará araquerado chaboro e Udscho, y le diñará Un-debél Erañó o throno de David desquero batu;
hic erit magnus, et Filius Altissimi vocabitur, et dabit illi Dominus Deus sedem David patris ejus:
33 y sinará Crallis deltó andré o quer de Jacob. Y desquero chim na terelará anda. (aiōn g165)
et regnabit in domo Jacob in æternum, et regni ejus non erit finis. (aiōn g165)
34 Y penó Maria al Manfariel: ¿Sasta sinará, ocono? y menda na pincharelo manu.
Dixit autem Maria ad angelum: Quomodo fiet istud, quoniam virum non cognosco?
35 Y rudelando o Manfariel, penó: se bestelará opré tucue, y te querelará sombra a sila e Udscho. Y por ocono o Majaro, sos se chindará de tucue, sinará araquerado Chaboro de Debél.
Et respondens angelus dixit ei: Spiritus Sanctus superveniet in te, et virtus Altissimi obumbrabit tibi. Ideoque et quod nascetur ex te sanctum, vocabitur Filius Dei.
36 Y Elisabeth tiri cachicálli siró tambien sinela cambri de yeque chaboro, sinando puri: y ocono sinela o zobio chonos de siró, sos sinela araquerada a esteril.
Et ecce Elisabeth cognata tua, et ipsa concepit filium in senectute sua: et hic mensis sextus est illi, quæ vocatur sterilis:
37 Presas na sinela chi n’astis para Un-debél.
quia non erit impossibile apud Deum omne verbum.
38 Y penó Maria: Menda a lacrí e Erañoró, querelese andré mangue segun tiri varda. Y se chaló o Manfariel.
Dixit autem Maria: Ecce ancilla Domini: fiat mihi secundum verbum tuum. Et discessit ab illa angelus.
39 Y andré ocolas chibéses se ardiñó Maria y chaló al bur, á yeque foros e chim de Judá.
Exsurgens autem Maria in diebus illis, abiit in montana cum festinatione, in civitatem Juda:
40 Y chaló andré o quer de Zacharias, y saludisaró á Elisabeth.
et intravit in domum Zachariæ, et salutavit Elisabeth.
41 Y pur Elisabeth juneló a salutacion de Maria, o chinoró diñó saltos andré desquero trupo: y sinaba Elisabeth perelalí e Peniche.
Et factum est, ut audivit salutationem Mariæ Elisabeth, exsultavit infans in utero ejus: et repleta est Spiritu Sancto Elisabeth:
42 Y diñó yeque gole y penó: Majari tucue andré as cadchiás, y majaró o mibao e tiro trupo.
et exclamavit voce magna, et dixit: Benedicta tu inter mulieres, et benedictus fructus ventris tui.
43 De duque sinela ocono á mangue, que a Dai e minrio Erañó abillela á mangue?
Et unde hoc mihi, ut veniat mater Domini mei ad me?
44 Presas yescotria que bigoreó a varda de tiri salutacion á minres canés, o chinoró diñó saltos de pesquital andré minrio trupo.
Ecce enim ut facta est vox salutationis tuæ in auribus meis, exsultavit in gaudio infans in utero meo.
45 Y majaró ma andré tun men, presas sinará querelado o saro ma fué penado á tucue de parte e Erañoró.
Et beata, quæ credidisti, quoniam perficientur ea, quæ dicta sunt tibi a Domino.
46 Y penó Maria: Minri ochi engrandece al Erañó:
Et ait Maria: Magnificat anima mea Dominum:
47 Y minri suncai se asaseló andré Debél minrío Salvador.
et exsultavit spiritus meus in Deo salutari meo.
48 Presás ha dicado a chinoría de desqueri lacrí: pues ya desde acana as sarias generaciones araquelarán mangue majari.
Quia respexit humilitatem ancillæ suæ: ecce enim ex hoc beatam me dicent omnes generationes,
49 Ha querdi buchías bariás á mangue ó sos terela sila, y majaró o nao de ó.
quia fecit mihi magna qui potens est: et sanctum nomen ejus,
50 Su canrea sinela de generacion andré generacion opré os sares que le darañelan.
et misericordia ejus a progenie in progenies timentibus eum.
51 Queró sila sat su murcia: queró najar á os superbios sat as imaginaciones de sus carlochines.
Fecit potentiam in brachio suo: dispersit superbos mente cordis sui.
52 Queró á os silares perar sus besti, y ardiñó á os humildes.
Deposuit potentes de sede, et exaltavit humiles.
53 Hinchió de buchias lachias á os que terelaban bóquis; y á os balbales mecó chichi.
Esurientes implevit bonis: et divites dimisit inanes.
54 Ustiló andré sun chepó á Israel sun lacró, enjallandose de sun canrea.
Suscepit Israël puerum suum, recordatus misericordiæ suæ:
55 Andiar sasta penó á amáres batuces, á Abraham y á sus chaborés deltó. (aiōn g165)
sicut locutus est ad patres nostros, Abraham et semini ejus in sæcula. (aiōn g165)
56 Y Maria sinaba sat siró sasta trin chonos: y se limbidió á desquero quer.
Mansit autem Maria cum illa quasi mensibus tribus: et reversa est in domum suam.
57 Tami Elisabeth se le chaló o chiros de chindar, y chindó yeque chaboro.
Elisabeth autem impletum est tempus pariendi, et peperit filium.
58 Y juneláron os quiribés y os cachicállis de siró que o Erañó habia querelado canrea bari sat siró, y se alendáron sat siró.
Et audierunt vicini et cognati ejus quia magnificavit Dominus misericordiam suam cum illa, et congratulabantur ei.
59 Y sinaba que al otoró chibés abilláron á chinar o postin e quilén al chaboró, y le araqueráron del nao de desquero batu, Zacharias.
Et factum est in die octavo, venerunt circumcidere puerum, et vocabant eum nomine patris sui Zachariam.
60 Y rudelando desqueri dai, penó: nanai, sino Juan sinará araquerado.
Et respondens mater ejus, dixit: Nequaquam, sed vocabitur Joannes.
61 Y le penáron: cayque sinela andré tiri ráti, sos se heta sat ocola nao.
Et dixerunt ad illam: Quia nemo est in cognatione tua, qui vocetur hoc nomine.
62 Y pucháron por simaches al batu e chaboro, como camelaba que se le araquerase.
Innuebant autem patri ejus, quem vellet vocari eum.
63 Y mangando li, libanó, penando: Juan sinela su nao: y os sares se zibáron.
Et postulans pugillarem scripsit, dicens: Joannes est nomen ejus. Et mirati sunt universi.
64 Y yescotria sinaba pendrabado desquero mui, y su chipe, y chamuliaba majarificando á Debél.
Apertum est autem illico os ejus, et lingua ejus, et loquebatur benedicens Deum.
65 Y peró dal opré os sares sunparales: y se penáron de sarias oconas buchias por os sares bures de Judéa.
Et factus est timor super omnes vicinos eorum: et super omnia montana Judææ divulgabantur omnia verba hæc:
66 Y os sares que as junelaban, as ujaraban andré sus carlochines, penando: ¿coin penchabais, que sinará ocona chaboro? Presas a baste e Erañoró sinaba sat ó.
et posuerunt omnes qui audierant in corde suo, dicentes: Quis, putas, puer iste erit? etenim manus Domini erat cum illo.
67 Y Zacharias sun batu sinaba perelalo e Peniche, y garló baji, penando.
Et Zacharias pater ejus repletus est Spiritu Sancto: et prophetavit, dicens:
68 Majaró o Eraño Debél de Israel, presas abilló y diñó mestepé á sun sueti.
Benedictus Dominus Deus Israël, quia visitavit, et fecit redemptionem plebis suæ:
69 Y ardiñó á amangue o rogos de golipen andré o quer de David sun lacró.
et erexit cornu salutis nobis in domo David pueri sui,
70 Como penó por mui de sus majarés Prophetas, andré os sarés gresés. (aiōn g165)
sicut locutus est per os sanctorum, qui a sæculo sunt, prophetarum ejus: (aiōn g165)
71 Mestepé de amáres daschmanuces, y de la baste de os sares que na camelan amangue.
salutem ex inimicis nostris, et de manu omnium qui oderunt nos:
72 Somia querelar canrea sat amáres batuces, y ojararse de su majarí varda.
ad faciendam misericordiam cum patribus nostris: et memorari testamenti sui sancti:
73 O juramento sos juró á amaro batu Abraham, que ó diñaria á amangue;
jusjurandum, quod juravit ad Abraham patrem nostrum, daturum se nobis
74 Somia que listrabados de las bastes de amáres daschmanuces, le querelemos servicio bi dal,
ut sine timore, de manu inimicorum nostrorum liberati, serviamus illi
75 André majaridad, y andré justicia anglal de ó, os sares chibeses de amári chipén.
in sanctitate et justitia coram ipso, omnibus diebus nostris.
76 Y tucue, chaboro, sinarás araquerado Propheta e muy Udscho, presas chalarás anglal la chiché e Erañoró, somia aparejar desqueres drunés:
Et tu puer, propheta Altissimi vocaberis: præibis enim ante faciem Domini parare vias ejus,
77 Somia diñar conocimiento de golipen á sun sueti para a remision de desqueres grecos.
ad dandam scientiam salutis plebi ejus in remissionem peccatorum eorum
78 Por as porias de canrea de amaro Debél con qué visitó amangue del Udscho e Oriente:
per viscera misericordiæ Dei nostri, in quibus visitavit nos, oriens ex alto:
79 Somia diñar dut a junós sos bestelélan andré a rachi, y andré o butron de meripen: somia enseelar amáres pindrés á drun de paz.
illuminare his qui in tenebris et in umbra mortis sedent: ad dirigendos pedes nostros in viam pacis.
80 Y o chaboro se querelaba baro, y sinaba querdi silnó andré suncai; y sinaba andré os desiertos, disde o chibes pur nichobeló á Israel.
Puer autem crescebat, et confortabatur spiritu: et erat in desertis usque in diem ostensionis suæ ad Israël.

+ Lucas 1 >