लूका 9
1 यीशुए अपने 12 चेले एप्पू कां कुजाए ते तैन शक्ति ते अधिकार दित्तो कि सैरी भूतन कढन ते बिमैरी दूर केरन।
Әйса он иккиләнни чақирип, уларға барлиқ җинларни һайдиветиш вә кесәлләрни сақайтишқа қудрәт вә һоқуқ бәрди.
2 ते यीशुए तैना परमेशरेरे राज़्ज़ेरो प्रचार केरनेरे लेइ ते बिमार बज़्झ़ानेरे लेइ भेज़े।
Андин уларни Худаниң падишалиғини җар қилиш вә кесәлләрни сақайтишқа әвәтти.
3 तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “बत्तां जो किछ न नेइयथ, न सोटी न झोलो न रोट्टी न पेंइसे ते न दुइयोवं लिगड़ां।
У уларға: — Силәр сәпәр үчүн һеч нәрсә алмаңлар, нә һаса, нә хурҗун, нә нан, нә пул еливалмаңлар; бирәр артуқ йәктәкму еливалмаңлар.
4 ज़ैस घरे मां गाथ त तैड़ी बिश्शी रेइयथ ज़ां तगर तुस तैस नगरे मरां न गाथ।
Вә қайси өйгә [қобул қилинип] кирсәңлар, у жуттин кәткичә шу өйдә туруңлар.
5 ते ज़ैस नगरेरे लोक तुसन कबूल न केरन त तैस नगर मरां गांते बार अपने पांवां केरि धूड़ ठुड़कथ, ताके तैन पुड़ गवाही भोए।”
Әнди қайси йәрдики кишиләр силәрни қобул қилмиса, у шәһәрдин чиққиниңларда уларға агаһ-гува болсун үчүн айиғиңлардики топиниму қеқиветиңлар! — деди.
6 बस्सा, तैना च़ले जे, ते ड्लोव्वें-ड्लोव्वें गेइतां परमेशरेरी खुशखबरी शुनाते, ते लोकन बिमैरन करां बज़्झ़ाते च़ले जे।
Мухлислар йолға чиқип, йеза-қишлақларни арилап хуш хәвәрни елан қилип, һәммә йәрдә кесәлләрни сақайтти.
7 मुलखेरो च़ेवरोवं हिस्से पुड़ हेरोदेस राज़ो राज़ केरतो थियो, तै एन सब शुन्तां डेरि जेव। किजोकि किछ ज़ोते थिये यूहन्ना मुड़दन मरां ज़ींतो भोरोए।
Әнди Һерод һаким униң барлиқ қилғанлиридин хәвәр тепип, қаймуқуп қалди. Чүнки бәзиләр: «Мана Йәһя өлүмдин тирилипту!» десә,
8 ते किछ ज़ोते थिये एलिय्याह लेइहोरोए, ते किछ ज़ोते थिये नेबन मरां कोई ज़ींतो भोरोए।
йәнә бәзиләр: «Иляс пәйғәмбәр [қайта] пәйда болди» вә йәнә башқилар: «Қедимки пәйғәмбәрләрдин бири қайтидин тирилипту!» дәйтти.
9 पन हेरोदेसे ज़ोवं, “यूहन्नारी क्रोड़ी त मीं कट्टेव्री थी, पन ए कौन आए, ज़ेसेरे बारे मां एरी ज़ेरि गल्लां शुन्ने मां एजने लोरिन?” ते हेरोदेस यीशु हेरनेरी इच्छा की।
Һерод: «Мән Йәһяниң каллисини алдурған едим, әнди мән мошу гепини аңлаватқан зат зади кимду?» — деди. Шуниң билән у уни көрүш пурситини издиди.
10 फिरी प्रेरितेईं वापस एइतां ज़ैन किछ कियेरू थियूं, यीशु सेइं शुनावं, ते यीशु तैन अलग नेइतां बैतसैदा नव्वेंरे नगर मां च़लो जेव।
Расуллар болса қайтип келип, өзлириниң қилған ишлириниң һәммисини Әйсаға мәлум қилди. У уларни елип, хупиянә һалда Бәйт-Саида дегән шәһәрдики хилвәт бир йәргә кәлди.
11 ते बड़े लोक तैस पत्ती च़ले, ते यीशु बड़े खुशी सेइं तैन सेइं मिलो। ते तैन सेइं परमेशरेरे राज़्ज़ेरी गल्लां केरने लगो, ते ज़ैना बिमार ठीक भोनू चाते थिये, तैनी तैना बज़्झ़ाए।
Бирақ халайиқ буниңдин хәвәр тепип униңға әгишип кәлди. У уларни қарши елип, уларға Худаниң падишалиғи тоғрисида сөзлиди вә шипаға муһтаҗларни сақайтти.
12 ज़ैखन दिहाड़ी डुबने लगी त तैन 12 चेलेईं यीशु सेइं ज़ोवं, “एन लोकन भेज़ी छ़ड एना कोस्कोई ड्लोंव्वन मां गेइतां बिशन ते रोट्टारो इंतज़ाम केरन। किजोकि असां गैर आबाद ठैरी आम।”
Күн олтирай дегәндә, он иккилән униң алдиға келип униңға: — Халайиқни йолға салсаң, улар әтраптики йеза-қишлақларға вә етизларға берип қонғидәк җайлар вә озуқ-түлүк тапсун; чүнки мошу йәр чөллүк екән, — деди.
13 तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “तुस्से एन किछ खाने जो देथ।” तैनेईं ज़ोवं, “असन कां पंच़ रोट्टी ते दूई मेछ़लीन करां जादे किछ भी नईं, पन असां गेइतां एन जेई रोट्टी मुल्ले घिन्तां आनतम, त इन भोइ बटते।”
Лекин у уларға: — Уларға өзүңлар озуқ бериңлар, — деди. — Биздә пәқәт бәш нан билән икки белиқтин башқа нәрсә йоқ. Бу барлиқ хәлиқкә озуқ-түлүк сетивелип келәмдуқ?! — дейишти улар.
14 (किजोकि तैन लगभग 5000 मड़द थिये।) यीशुए अपने चेलन सेइं ज़ोवं, “एन लोकन 50-50 मैन्हु केरि हुन्डी मां बिशाला।”
Чүнки шу йәрдә жиғилған әрләрниңла сани бәш миңчә еди. У мухлисларға: — Халайиқни әлликтин-әлликтин бөлүп олтарғузуңлар, — деди.
15 ते चेलेईं तैन्ने कियूं ते तैना तेन्च़रे बिशाले।
Улар униң дегиничә қилип һәммәйләнни олтарғузди.
16 तैखन तैनी तैना पंच़ रोट्टी ते दूई मेछ़ली नी, ते अम्बरेरां तेकतां शुक्र कियूं, फिरी तैनी तैना रोट्टी ट्लोड़ी ते चेलन कां दित्ती, कि तैन बिशालोरे लोकन खांने जो देन।
Әйса бәш нан билән икки белиқни қолиға елип, асманға қарап [Худаға] тәшәккүр ейтип буларни бәрикәтлиди. Андин уларни уштуп, халайиққа сунуп бериш үчүн мухлислириға бәрди.
17 सारे मैन्हु खेइतां रेज़्ज़ी जे। तैल्ला पत्ती, यीशुएरे चेलेईं बच़ोरे टुक्ड़न सेइं 12 टोकरी भेरि।
Һәммәйлән йәп тоюнди. Андин шулардин ешип қалған парчилирини он икки севәткә жиғип қачилиди.
18 एक्की बार यीशु अकैल्लो प्रार्थना केरने लोरे थियो, ते चेले भी तैस सेइं थिये। यीशुए तैन पुच़्छ़ू, “कि लोक मींजो कुन ज़ोतन?”
Вә шундақ болдики, у өзи ялғуз дуа қиливатқанда, мухлислири йенида туратти. У улардин: — Халайиқ мени ким дәйду? — дәп сориди.
19 चेलेईं जुवाब दित्तो, “किछ ज़ोतन यूहन्ना बपतिस्मो देनेबालो, ते किछ ज़ोतन एलिय्याह, ते किछ ज़ोतन नेबन मरां कोई अक ज़ींतो भोरोए।”
Улар җававән: — Бәзиләр сени Чөмүлдүргүчи Йәһя, бәзиләр Иляс [пәйғәмбәр], вә йәнә бәзиләр қедимки пәйғәмбәрләрдин бири тирилипту дәйду, — деди.
20 तैखन यीशुए चेलन पुच़्छ़ू, “पन तुस मेरे बारे मां कुन सोचतथ कि अवं कौन आईं?” पतरसे जुवाब दित्तो, “तू परमेशरेरो मसीह आस।”
У улардин: — Силәрчу? Силәр мени ким дәп билисиләр? — дәп сориди. Петрус җавап берип: — Сән Худаниң Мәсиһидурсән, — деди.
21 तैखन तैनी तैन खबरदार केरतां ज़ोवं, “कि ए गल केन्ची सेइं न ज़ोइयथ।”
У уларға қаттиқ җекиләп, бу ишни һеч кимгә тинмаңлар, дәп тапилиди.
22 यीशुए ज़ोवं, “मैनेरे मट्ठेरे लेइ ज़रूरी आए, कि तै बड़ो दुःख झ़ैल्ले, यहूदी लोकां केरे बुज़ुर्गन, प्रधान याजकन, ते शास्त्री तैस घटिया सेमझ़तां मारेले, ते तै ट्लेइयोवं दिहाड़े फिरी ज़ींतो भोलो।”
— Чүнки Инсаноғлиниң нурғун азап-оқубәт тартиши, ақсақаллар, баш каһинлар вә Тәврат устазлири тәрипидин чәткә қеқилиши, өлтүрүлүши вә үч күндин кейин тирилдүрүлүши муқәррәр, — деди.
23 फिरी यीशुए तैन सेब्भन ज़ोवं, “अगर कोई मीं पत्ती एजनो चाए, त अपने आपेरो इन्कार केरे, ते रोज़ अपनू क्रूस छ़ूए ते मीं पत्ती च़ले।
Андин у уларниң һәммисигә мундақ деди: — Кимдәким маңа әгишишни нийәт қилса, өзидин кечип, һәр күни өзиниң крестини көтирип маңа әгәшсун!
24 किजोकि ज़ै कोई अपनि जान बच़ांनी चाते तै तैस गुवालो, पन ज़ै मेरे लेइ अपनि जान गुवालो त तै तैस बच़ालो।
Чүнки кимдәким өз һаятини қутқузимән дәйдикән, чоқум униңдин мәһрум болиду, лекин мән үчүн өз һаятидин мәһрум болған киши һаятини қутқузиду.
25 मैन्हु अगर सारी दुनिया हासिल केरे, ते अपनि जानरो नुकसान केरे, या अपनो आप गुवाए, त तैस कुन फैइदो?
Чүнки бир адәм пүтүн дунияға егә болуп, өзини һалак қилса яки өзидин мәһрум қалса, буниң немә пайдиси болсун?!
26 किजोकि अगर कोई मैन्हु मीं करां त कने मेरी गल्लन करां शरमाते, त मैनेरू मट्ठू यानी अवं भी तैस केरां शरमालो। ज़ेइस अवं अपने बाजी केरि महिमा सेइं साथी त कने पवित्र स्वर्गदूतन सेइं साथी वापस एज्जलो, त तेइस अवं तैस केरां भी शरमालो।”
Чүнки кимдәким мәндин вә мениң сөзлиримдин номус қилса, Инсаноғли өзиниң шан-шәриви ичидә, униң Атисиниң вә муқәддәс пәриштиләрниң шан-шәриви ичидә қайтип кәлгинидә униңдинму номус қилиду.
27 “अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोतईं कि ज़ैना इड़ी खड़े आन, तैन मरां किछ मैन्हु एरे आन कि ज़ांतगर तैना परमेशरेरे राज़्ज़ेरी शक्ति न हेरेले, तांतगर तैना न मरेले।”
Лекин мән дәрһәқиқәт силәргә шуни ейтип қояйки, бу йәрдә турғанларниң арисидин өлүмниң тәмини тетиштин бурун җәзмән Худаниң падишалиғини көридиғанлар бардур.
28 एन गल्लां केरे लगभग अठ दिहाड़ना बाद पतरस, ते यूहन्ना ते याकूब साथी नेइतां एक्की पहाड़े पुड़ प्रार्थना केरने च़ले जे।
Бу сөзләрдин тәхминән сәккиз күн кейин шундақ болдики, у Петрус, Юһанна вә Яқупни елип, дуа қилиш үчүн бир таққа чиқти.
29 ते ज़ैखन यीशु प्रार्थना लोरो थियो केरने, त तैसेरी शकल बेदलोई जेई, ते तैसेरां लिगड़ां लोअरां ज़ेरां चमकने लगो।
У дуа қиливатқинида, униң йүзиниң қияпити өзгәрди вә кийимлири аппақ болуп чақмақтәк чақниди.
30 ते हेरा, मूसा, ते एलिय्याह, इन्ना दूई मड़द तैस सेइं गल्लां केरने लग्गे।
Вә мана, икки адәм пәйда болуп униң билән сөзлишишиватқан еди; улар Муса вә Иляс [пәйғәмбәрләр] еди.
31 इन्ना महिमा सेइं साथी लेइहोए, ते तैसेरे मरनेरी गलबात केरने लोरे थिये, ज़ैन किछ यरूशलेम नगरे मां भोनेबालू थियूं।
Улар парлақ җула ичидә аян болуп, униң билән Йерусалимда ада қилидиған «дуниядин өтүп кетиш»и тоғрисида сөһбәтләшти.
32 पन पतरस ते तैसेरे सैथी केरि एछ़्छ़ी निड्ली सेइं गिरकी भोरी थी, ज़ैखन तैना बींझ़े, त तैनेईं तैसेरी महिमा ते तैना दूई मड़द भी लाए, ज़ैना तैस सेइं साथी खड़े थिये।
Әнди Петрус вә униң һәмраһлирини хелә үгидәк басқан еди; лекин уларниң уйқиси толуқ ечилғанда улар униң шан-шәривини вә униң билән биллә турған икки адәмзатни көрди.
33 ज़ैखन तैना तैस करां च़ले, त पतरसे यीशु सेइं ज़ोवं, “हे गुरू, इश्शू इड़ी रानू रोड़ोए, कि असां ट्लाई डेरे बनाम, अक तेरे लेइ, ते अक मूसेरे लेइ, ते एलिय्याहरे लेइ।” तैस पतो न थियो, कि तै कुन लोरोए ज़ोने।
Вә шундақ болдики, бу иккиси Әйсадин айриливатқанда, Петрус өзиниң немини дәватқанлиғини билмигән һалда Әйсаға: — Устаз, бу йәрдә болғинимиз интайин яхши болди! Бирини саңа, бирини Мусаға, йәнә бирини Илясқа атап бу йәргә үч кәпә ясайли, — деди.
34 तै इन ज़ोई राओरो थियो, तैन पुड़ बिदलार घिरी जेई, ते ज़ैखन तैन केरे च़ेव्रे पासन बिदलारी घिरी त तैना डेरि जे।
Лекин у бу гәпләрни қиливатқанда, бир парчә булут пәйда болуп уларни қапливалди; улар булут ичигә кирип қалғинида қорқушуп кәтти.
35 तैखन तैस बिदलारी मरां अक आवाज़ अई, “एन मेरू ट्लारू मट्ठू आए। ध्याने सेइं एसेरी गल शुना!”
Булуттин туюқсиз бир аваз аңлинип: — Бу Мениң сөйүмлүк Оғлумдур. Униңға қулақ селиңлар! — деди.
36 ते तैस आवाज़ी सेइं साथी तैनेईं यीशु अकैल्लो लाव, ते तैना च़ुप राए ते ज़ैन किछ लाहेरू थियूं, तैन केन्ची सेइं न ज़ोवं।
Аваз аңланғандин кейин, қариса, Әйса өзи ялғуз қалған еди. Улар сүкүт қилип қелишти вә шу күнләрдә өзлири көргән ишлардин һеч қайсисини һеч кимгә ейтмиди.
37 होरसां एरू भोवं कि ज़ैखन तैना पहाड़े पुड़ेरां उन्ढे ओरे थिये, त बड़े मैन्हु केरि भीड़ तैन कां आई।
Әтиси, улар тағдин чүшкән вақтида, зор бир топ кишиләр уни қарши алди.
38 ते हेरा, एक्की मैने तैन लोकन मरां बड़े ज़ोरे सेइं हक देइतां ज़ोवं, “ए गुरू अवं तीं कां ज़ोवले हथ केरतां कि मेरे मट्ठे पुड़ दया केर; तैन मेरू अक्के मट्ठूए।
Мана, топниң арисидин бирәйлән вақирап: — Устаз, өтүнүп қалай, оғлумға ичиңни ағритип қарап қойғайсән! Чүнки у мениң бирла балам еди.
39 ते हेर, अक भूत तैस अपने कब्ज़े मां केरते, ते तैन अकदम चिन्डां मारते, ते कम्बने लगते, ते तैसेरे ऐशेरां शैमफ निसचे, ते भूत तैस बड़े बुरे तरीके सेइं ज़ख्मी केरतां शारते।
Мана, уни дайим бир роһ тутувелип, у өзичила вақирап-җақирап кетидиған болуп қалди; у униң бәдинини тартиштуруп, ағзидин ақ көпүк кәлтүрүветиду. [Җин] уни дайим дегидәк қийнап, униңға һеч арам бәрмәйду.
40 ते मीं तेरे चेलन कां बिनती कियोरी थी, कि तैस कढन, पन तैना न केढी सके।”
Мән мухлислириңиздин роһни һайдиветишни өтүнүвидим, бирақ улар ундақ қилалмиди, — деди.
41 यीशुए जुवाब दित्तो, “हे विश्वास न केरने बालाव ते ढीठ लोकव, अवं केइस तगर तुसन सेइं साथी रेइलो ते तुश्शी झ़ैल्लेलो? अपने मट्ठे इड़ी आन।”
Әйса җававән: — Әй етиқатсиз вә тәтүр дәвир, силәр билән қачанғичә туруп, силәргә сәвир қилай? — Оғлуңни алдимға елип кәлгин — деди.
42 तै मसां ओरो थियो, त भूते तैन मट्ठू मुरोड़तां शारू, पन यीशुए भूत झ़िड़कतां कढ़ू, ते तैन मट्ठू बज़्झ़ेइतां तैसेरे बाजेरे हवाले कियूं।
Бала техи йолда келиватқанда, җин уни жиқитип, пүтүн бәдинини тартиштурди. Әйса напак роһқа тәнбиһ берип, балини сақайтти вә уни атисиға қайтуруп бәрди.
43 ते सब लोक परमेशरेरी बेड़ि कुदरती हेरतां हैरान रेइजे, ते ज़ैखन सब लोक तैन कम्मां ज़ैन यीशु केरतो थियो हैरान रहते थिये। त तैनी अपने चेलन सेइं ज़ोवं।
Һәммәйлән Худаниң шәрәплик күч-қудритигә қин-қиниға патмай тәәҗҗүпләнди. Һәммиси Әйсаниң қилғанлириға һәйран қелишип турғанда, у мухлислириға мундақ ейтти:
44 “मेरी इन गल्लां रोड़ेच़ारे शुना किजोकि मैनेरू मट्ठू मैन्हु केरे हवाले भोने बालूए।”
— Бу сөзләрни қулақлириңларға убдан сиңдүрүп қоюңлар. Чүнки Инсаноғли пат арида [сатқунлуқтин] инсанларниң қолиға тапшуруп берилиду, — деди.
45 पन यीशुएरी ए गल चेलां केरि समझ़ी मां न आई, किजोकि तैन करां ए गल छ़पोरी थी। कि तैन न समझ़न, ते चेले एस बारे मां यीशु पुच्छ़ने करां डरते भी थिये।
Бирақ улар бу сөзни чүшинәлмиди. Буниң мәнаси улар чүшинип йәтмисун үчүн улардин йошурулған еди. Улар униңдин бу сөз тоғрилиқ сорашқиму петиналмиди.
46 फिरी चेलन एप्पू मांमेइं बड़ी बेंस भोइ, कि असन मां बड्डो कौन आए?
Әнди мухлислар арисида улардин кимниң әң улуқ болидиғанлиғи тоғрилиқ талаш-тартиш пәйда болди.
47 यीशु तैन केरि दिलेरी गल्लां बुझ़तां निकड़ो बच्चो आनो ते तै एप्पू कां खड़ू कियूं।
Амма Әйса уларниң көңлидики ойларни көрүп йетип, кичик бир балини елип йенида турғузуп,
48 ते अपने चेलन सेइं ज़ोवं, “ज़ै इस बच्चे मेरे नंव्वे सेइं कबूल केरते, तै मीं कबूल केरते, ते ज़ै मीं कबूल केरते, तै मेरे भेज़ने बाले कबूल केरते। किजोकि ज़ै तुसन मां निकड़े करां निकड़ोए तै सेब्भन करां बड्डोए।”
уларға: — Ким мениң намимда бу кичик балини қобул қилса, мени қобул қилған болиду вә ким мени қобул қилса, мени әвәткүчини қобул қилған болиду. Араңларда өзини әң төвән тутқини болса улуқ болиду, — деди.
49 तैखन यूहन्ना यीशु सेइं ज़ोवं, “ए गुरू, असेईं अक मैन्हु तेरे नंव्वे सेइं भूतां केरो सैयो कढतो लाव, ते असेईं तैस ठाकू किजोकि तै असन सेइं साथी मिलतां तीं पत्ती न च़ले।”
Юһанна җававән униңға: — Устаз, сениң намиң билән җинларни һайдаватқан бирисини көрдуқ. Лекин у биз билән биргә саңа әгәшмигәнлиги түпәйлидин, уни тостуқ, — деди.
50 पन यीशुए जुवाब दित्तो, “तैस न ठाका, किजोकि ज़ै तुश्शे खलाफ नईं तै तुश्शो पासे।”
Лекин Әйса униңға: — Уни тосмаңлар. Чүнки ким силәргә қарши турмиса силәрни қоллиғанлардиндур, — деди.
51 ज़ैखन यीशुएरे उबरे नेनेरे दिहाड़े पूरे भोने पुड़ थी त तैनी पक्के च़ारे यरूशलेम नगरेरे पासे गानेरो खियाल कियो।
Вә шундақ болдики, униң асманға елип кетилидиған күнлириниң тошушиға аз қалғанда, у қәтъийлик билән йүзини Йерусалимға беришқа қаратти.
52 ते एप्पू करां अग्री-अग्री किछ बिस्तार देनेबाले लोक भेज़े। ते लोक सामरी लोकां केरे एक्की ड्लोव्वें मां जे ताके यीशुएरे एजनेरी ठार तियारी केरन।
[Шуниң үчүн] у алдин әлчиләрни әвәтти. Улар йолға чиқип, униң келишигә тәйярлиқ қилиш үчүн Самарийә өлкисидики бир йезиға кирди.
53 पन लोकेईं तै एजने न दित्तो, किजोकि तै यरूशलेम नगरे जो च़लोरो थियो।
Бирақ у йүзини Йерусалимға қаратқанлиғи түпәйлидин йезидикиләр Әйсани қобул қилмиди.
54 एन हेरतां तैसेरे चेले याकूब ते यूहन्ना ज़ोने लगे, “हे प्रभु, कुन तू चातस, कि अस हुक्म देम, अम्बरेरां अग बखेनतां एन लोकन भस्म केरे?”
Униң мухлислиридин Яқуп билән Юһанна бу ишни көрүп: — И Рәб, уларни көйдүрүп йоқитиш үчүн Илияс пәйғәмбәрдәк асмандин от йеғишини чиқиришимизни халамсән? — деди.
55 पन तैनी बेदलोइतां तक्कू, ते तैना झ़िड़के (ते ज़ोवं, “तुस न ज़ानथ कि तुस कौस आत्मारे आथ।
Лекин у бурулуп уларни әйипләп: «Силәр қандақ роһтин болғанлиғиңларни билмәйдикәнсиләр» — деди.
56 किजोकि मैनेरू मट्ठू लोकां केरे प्राणन नाश केरने लेइ नईं बल्के बच़ांने ओरोए)” तैखन तैना होरि ड्लोंव्वेरे पासे च़ले जे।
Андин улар башқа бир йезиға өтүп кәтти.
57 ज़ैखन तैना बत्तां च़लोरे थिये, त केन्चे तैस सेइं ज़ोवं, “तू ज़ैड़ी-ज़ैड़ी भी गालो, अवं तीं पत्ती च़लेलो।”
Вә шундақ болдики, улар йолда кетиватқанда, бириси униңға: — И Рәб, сән қәйәргә барма, мән саңа әгишип маңимән, — деди.
58 यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “लौई केरि कूढां ते अम्बरेरे च़ुड़ोल्लू केरे आले भोतन, पन मैनेरे मट्ठे यानी मीं कां कोई ठार नईं ज़ैड़ी अवं झ़ुल्ली सेक्खी।”
Әйса униңға: — Түлкиләрниң өңкүрлири, асмандики қушларниң угилири бар. Бирақ Инсаноғлиниң бешини қойғидәк йериму йоқ, — деди.
59 फिरी यीशु एक्की होरि जो ज़ोवं, “मीं पत्ती च़ल,” पन तैनी मैने ज़ोवं, “हे प्रभु मीं घरे गानेरी अज़ाज़त दे, मेरे बाजेरे मरनेरां बाद अवं तैस देबतां एज्जेलो ते फिरी तीं पत्ती च़लेलो।”
У йәнә башқа бирисигә: — Маңа әгәшкин! — деди. Лекин у: — Рәб, авал берип атамни йәрликкә қойғили иҗазәт бәргәйсән, — деди.
60 यीशुए तैस जो ज़ोवं, “ज़ैना लोक आत्मिक तरीके सेइं मर्रेन तैन अपने मैन्हु मरने बलगने दे, पन तू गा ते परमेशरेरे राज़्ज़ेरे बारे मां लोकन मां प्रचार केर।”
Лекин Әйса униңға — Өлүкләр өз өлүклирини көмсун! Бирақ сән болсаң, берип Худаниң падишалиғини җакалиғин, — деди.
61 एक्के होरे भी ज़ोवं, “ए प्रभु अवं तीं पत्ती च़लेलो, पन पेइले मीं भेज़ कि अवं अपने घरेबालन ज़ोईं।”
Йәнә бириси: — Әй Рәб, мән саңа әгишимән, лекин авал өйүмгә берип, өйдикилирим билән хошлишишимға иҗазәт бәргәйсән, — деди.
62 यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “ज़ै कोई हल्ली पुड़ हथ रेखतां पत्रोवं फिरतां तकते, तै परमेशरेरे राज़्ज़ेरे काबल नईं।”
— Ким қолида хошниң тутқучини тутуп туруп кәйнигә қариса, у Худаниң падишалиғиға лайиқ әмәстур, — деди.
