< Markos 3 >

1 Guero sar cedin berriz synágogán, eta cen han guiçombat escua eyhartua çuenic.
Et introivit iterum in synagogam: et erat ibi homo habens manum aridam.
2 Eta gogoatzen çutén eya Sabbathoan sendaturen çuenez accusa leçatençat.
Et observabant eum, si sabbatis curaret, ut accusarent illum.
3 Eta diotsa guiçon escu eyhartua çuenari, Iaiqui adi artera.
Et ait homini habenti manum aridam: Surge in medium.
4 Guero dioste, Sabbathoan vngui eguitea da sori, ala gaizqui eguitea? persona baten emparatzea, ala hiltzea: baina hec ichilic ceuden.
Et dicit eis: Licet sabbatis benefacere, an male? animam salvam facere, an perdere? At illi tacebant.
5 Eta hetarát inguru behaturic asserrerequin, eta hayén bihotzeco obstinationeaz contristaturic, diotsa guiçonari, Heda eçac eure escua: Eta heda çeçan, eta haren escua, bercea beçain senda cedin.
Et circumspiciens eos cum ira, contristatus super cæcitate cordis eorum, dicit homini: Extende manum tuam. Et extendit, et restituta est manus illi.
6 Orduan ilkiric Phariseuéc, bertan Herodianoequin conseillu eduqui ceçaten haren contra, hura hil lecatençat.
Exeuntes autem pharisæi, statim cum Herodianis consilium faciebant adversus eum quomodo eum perderent.
7 Baina Iesus bere discipuluequin retira cedin itsas alderát: eta iarrequi cequión gendetze handia Galileatic eta Iudeatic.
Jesus autem cum discipulis suis secessit ad mare: et multa turba a Galilæa et Judæa secuta est eum,
8 Eta Ierusalemetic, eta Idumeatic, eta Iordanaz berce aldetic: eta Tyreco eta Sydoneco inguruètan habitatzen ciradenetaric gendetze handi, ençunic cein gauça handiac eguiten cituen, ethor citecen harengana.
et ab Jerosolymis, et ab Idumæa, et trans Jordanem: et qui circa Tyrum et Sidonem multitudo magna, audientes quæ faciebat, venerunt ad eum.
9 Eta erran ciecén bere discipuluey vncichobat bethi prest eduqui lequión, gendetzearen causaz, hers ezleçatençát.
Et dicit discipulis suis ut navicula sibi deserviret propter turbam, ne comprimerent eum:
10 Ecen anhitz sendatu vkan çuen, hala non afflictionetan ciraden guciac oldartzen baitziraden harengana hunqui lecatençat.
multos enim sanabat, ita ut irruerent in eum ut illum tangerent, quotquot habebant plagas.
11 Eta spiritu satsuéc hura ikusten çutenean, haren aitzinera bere buruäc egoizten cituztén, eta oihu eguiten çuten, cioitela, Hi aiz Iaincoaren Sem
Et spiritus immundi, cum illum videbant, procidebant ei: et clamabant, dicentes:
12 Baina harc haguitz mehatchatzen cituen, manifesta ez leçatençat.
Tu es Filius Dei. Et vehementer comminabatur eis ne manifestarent illum.
13 Guero igan cedin mendi batetara, eta dei citzan beregana nahi cituenac: eta ethor citecen harengana.
Et ascendens in montem vocavit ad se quos voluit ipse: et venerunt ad eum.
14 Eta ordena citzan hamabi harequin içateco, eta predicatzera igorteco:
Et fecit ut essent duodecim cum illo: et ut mitteret eos prædicare.
15 Eta lutén bothere eritassunén sendatzeco, eta deabruén campora egoizteco.
Et dedit illis potestatem curandi infirmitates et ejiciendi dæmonia.
16 Lehenic Symon, (ceini icen eman baitzieçon Pierris: )
Et imposuit Simoni nomen Petrus:
17 Eta Iacques Zebedeoren semea, eta Ioannes Iacquesen anayea, (eta hæy icen eman ciecén Boanerges, erran nahi baita, igorciri semeac)
et Jacobum Zebedæi, et Joannem fratrem Jacobi, et imposuit eis nomina Boanerges, quod est, Filii tonitrui:
18 Eta Andriu eta Philippe, eta Bartholomeo, eta Mattheu, eta Thomas, eta Iacques Alpheoren semea, eta Thaddeo, eta Simon Cananeoa,
et Andream, et Philippum, et Bartholomæum, et Matthæum, et Thomam, et Jacobum Alphæi, et Thaddæum, et Simonem Cananæum,
19 Eta Iudas Iscariot, ceinec bera traditu-ere baitzuen.
et Judam Iscariotem, qui et tradidit illum.
20 Eta ethor citecen etchera: eta berriz gendetze handibat bil cedin, hala non oguiaren iateco artea -ere ecin har baitziroiten.
Et veniunt ad domum: et convenit iterum turba, ita ut non possent neque panem manducare.
21 Eta haur ençun çutenean haren ahaideac ilki citecen hatzaman leçatençat: ecen erraiten çuten, çoratu cela.
Et cum audissent sui, exierunt tenere eum: dicebant enim: Quoniam in furorem versus est.
22 Eta Ierusalemetic iautsi içan ciraden Scribéc erraiten çutén, ecen Beelzebub çuela, eta deabruén princearen partez deabruac campora egoizten cituela.
Et scribæ, qui ab Jerosolymis descenderant, dicebant: Quoniam Beelzebub habet, et quia in principe dæmoniorum ejicit dæmonia.
23 Eta hec beregana deithuric, erran ciecén comparationez, Nolatan Satanec Satan campora egotz ahal deçaque.
Et convocatis eis in parabolis dicebat illis: Quomodo potest Satanas Satanam ejicere?
24 Ecen baldin resumabat bere contra partitua bada, ecin dauque resuma hura.
Et si regnum in se dividatur, non potest regnum illud stare.
25 Eta baldin etchebat bere contra partitua bada, ecin dauque etche hura.
Et si domus super semetipsam dispertiatur, non potest domus illa stare.
26 Hala baldin Satan-ere altcha badadi eta partitua bada bere contra, ecin dauque, baina fin du.
Et si Satanas consurrexerit in semetipsum, dispertitus est, et non poterit stare, sed finem habet.
27 Ecin nehorc borthitz baten ostillamenduac, haren etchera sarthuric, pilla ahal ditzaque, baldin lehen borthitza esteca ezpadeça: eta orduan haren etchea pillaturen du.
Nemo potest vasa fortis ingressus in domum diripere, nisi prius fortem alliget, et tunc domum ejus diripiet.
28 Eguiaz erraiten drauçuet, ecen bekatu guciac guiçonén seméy barkaturen çaiztela, eta blasphematu dituqueizten blasphemio guciac:
Amen dico vobis, quoniam omnia dimittentur filiis hominum peccata, et blasphemiæ quibus blasphemaverint:
29 Baina norc-ere blasphematuren baitu Spiritu sainduaren contra eztu barkamenduric vkanen seculan, baina içanen da condemnatione eternalaren hoguendun. (aiōn g165, aiōnios g166)
qui autem blasphemaverit in Spiritum Sanctum, non habebit remissionem in æternum, sed reus erit æterni delicti. (aiōn g165, aiōnios g166)
30 Ecen erraiten çuten, Spiritu satsua du.
Quoniam dicebant: Spiritum immundum habet.
31 Ethorten dirade bada haren anayeac eta haren ama: eta lekorean ceudela igor citzaten batzu harengana, haren deitzera.
Et veniunt mater ejus et fratres: et foris stantes miserunt ad eum vocantes eum,
32 Eta iarriric cegoen haren inguruän gendetzea, eta hec erran cieçoten, Huná, hire amac eta hire anayéc lekorean galdeguiten aute.
et sedebat circa eum turba: et dicunt ei: Ecce mater tua et fratres tui foris quærunt te.
33 Orduan ihardets ciecén, cioela, Nor da ene ama, edo ene anayeac?
Et respondens eis, ait: Quæ est mater mea et fratres mei?
34 Eta inguru behatu çuenean haren inguruän iarriric ceuden discipuluetara, dio, Huná ene ama, eta ene anayeac.
Et circumspiciens eos, qui in circuitu ejus sedebant, ait: Ecce mater mea et fratres mei.
35 Ecen norc-ere eguine baitu Iaincoare vorondatea, hura da ene anaye eta ene arreba, eta ama
Qui enim fecerit voluntatem Dei, hic frater meus, et soror mea, et mater est.

< Markos 3 >