< Eginak 12 >

1 Eta dembora berean iar cedin regue Herodes Eliçaco batzuén affligitzen.
Foi por esse tempo que o Rei Herodes [Agripa mandou soldados ][MTY] que prenderam e [encarceraram ]alguns dos [líderes ]da congregação [em Jerusalém. Ele agiu assim ]porque queria causar sofrimento para os cristãos.
2 Eta hil ceçan Iacques Ioannesen anayea, ezpataz.
Ele mandou [um soldado ]cortar a cabeça [do apóstolo ]Tiago, irmão mais velho [do apóstolo ]João.
3 Eta ikussiric hori laket çayela Iuduey, auança cedin Pierrisen-ere hatzamaitera: (eta ciraden altchagarri gaberico oguién egunac)
Quando Herodes se deu conta de que tinha agradado os [governantes/líderes ]dos judeus [pelo ato de mandar matar o Tiago, ]mandou que [os soldados ]prendessem Pedro [para matá-lo ]também. Isso aconteceu durante os dias solenes, [quando os judeus comiam ]pães sem fermento {pães asmos}.
4 Eta hatzamanic eçar ceçan presoindeguian, eta eman ciecén laur laurnazco gendarmesi beguiratzera: bazco ondoan hura populuari presentatu nahiz.
Depois de [os soldados ]prenderem Pedro, Herodes [mandou que eles ]o colocassem na cadeia. Ele escalou quatro grupos de soldados para guardarem Pedro. Cada [grupo ]era composto de quatro soldados [e de quatro em quatro horas um novo grupo passava a guardar Pedro. ]Herodes tencionava tirar Pedro [da prisão e julgá-lo ]na presença dos [judeus ]após [terminar o Festival ]da Páscoa[. Então pretendia mandar que os soldados o matassem.]
5 Pierris bada beguiratzen çutén presoindeguian: baina Eliçác harengatic ardura Iaincoari othoitz eguiten ceraucan.
Por isso, [durante vários dias ]Pedro foi guardado {eles guardaram Pedro} na prisão. Mas os [demais membros ]da congregação de [Jerusalém ]oravam com fervor a Deus [que Ele fosse ajudar ]Pedro.
6 Eta Herodesec hura presentatzeco çuenean, gau hartan lo cetzan Pierris bi gendarmesen artean, bi cadenaz estecatua, eta goardéc borthaitzinean beguiratzen çutén presoindeguia.
Na véspera [do dia em que ]Herodes pretendia tirar Pedro [da cadeia e julgá-lo em presença do povo, ]Pedro estava dormindo [na prisão ]entre dois soldados. Os braços dele estavam amarrados com duas correntes {Duas correntes amarravam os braços de Pedro} [e elas estavam ligadas aos braços dos soldados. Outros ]soldados guardavam a/o porta/portão da cadeia.
7 Eta huná, Iaunaren Ainguerubat ethor cedin, eta arguibatec argui ceçan presoindeguian, eta ioric Pierrisen seihetsa, iratzar ceçan, cioela, Iaiqui adi fitetz, eta eror cequizquión cadenác escuetaric.
De repente um anjo [que ]o Senhor [Deus tinha mandado ]apareceu/ficou [ao lado de Pedro, ]e um luz [forte ]brilhou na [cela ]da cadeia. O anjo deu uma cutucada no flanco de Pedro, acordando-o. Então ele disse: “Levante-se logo!” [Enquanto Pedro se levantava, ]as correntes caíram dos pulsos dele. [Os soldados], [contudo, não perceberam isso. ]
8 Eta erran cieçón Aingueruäc, Guerricadi, eta iaunz itzac eure sandaleac. Eta eguin ceçan hala. Guero erran cieçón, Har eçac eure arropá, eta arreit niri.
Então o anjo lhe disse: “Ponha a roupa e pegue as sandálias!” Pedro fez isso. Então o anjo lhe disse: “Amarre o/as cinto/roupas [ao corpo ]e calce as sandálias!” Assim o Pedro fez. Então o anjo o mandou: “Ponha a capa e siga- me!”
9 Eta ilkiric Pierris iarreiqui cequión, eta etzaquian eguia cenez Aingueruäz eguiten cena: baina vste çuen cembeit visione ikusten çuela.
Assim, [após Pedro vestir a capa e as sandálias, ]ele seguiu [o anjo ]e saiu [da cela da prisão; ]mas não fazia ideia de que as ações do anjo realmente estavam acontecendo. Pelo contrário, ele pensou [que estivesse ]tendo uma visão.
10 Eta iraganic lehen goardia eta bigarrena, ethor citecen burdinazco borthara, ciuitatera daramanera, cein bere buruz irequi baitzequién, eta ilkiric iragan ceçaten karricabat, eta bertan parti cedin Aingueruä harenganic.
Pedro e o anjo passaram ao longo dos soldados que vigiavam aos dois pontos [na cadeia. Esses soldados nem os viram.] Chegaram [depois ]no portão de ferro [da/do prisão/pátio]. [Sempre que ele estava aberto, as pessoas ]poderiam sair para a cidade. O portão abriu por si só, e Pedro e o anjo saíram [da prisão para uma rua da cidade. ]Após caminharem [por algum tempo ]pela rua, o anjo de repente desapareceu.
11 Orduan Pierrisec accordaturic erran ceçan, Orain daquit eguiazqui ecen Iaunac igorri vkan duela bere Aingueruä, eta idoqui nauela Herodesen escutic, eta Iuduén populuaren vstecari gucitaric.
Então Pedro se deu conta [finalmente ]de que [aquilo que lhe] [aconteceu, ]não foi uma visão, senão um fato real. Portanto, disse [para si mesmo: ]“Agora sei sem dúvida que o Senhor [Deus ]mandou um anjo [para me ajudar. ]Ele me livrou daquilo que Herodes desejava/pretendia fazer [MTY] [comigo ]e [também de ]todas as coisas que os [líderes ]judaicos [SYN] esperavam que [Herodes me fizesse]”.
12 Eta gauçá consideraturic ethor cedin Maria Ioannesen, icen goiticoz Marc deitzen cenaren amaren etchera, non baitziraden anhitz bilduac eta othoitze eguiten ceudela.
Quando Pedro se deu conta [de que Deus o tinha resgatado], dirigiu-se à casa que [pertencia a ]Maria. Ela era mãe de João, cujo segundo nome era Marcos. Muitos [cristãos ]estavam reunidos ali e eles estavam orando para [que Deus ajudasse Pedro de algum modo. ]
13 Eta bulkatu çuenean Pierrisec etche aitzineco borthá, ilki cedin nescatobat behatzera, Rhode deitzen cenic.
Pedro bateu na porta da frente. Chegou uma serva chamada Rode, tentando descobrir [quem estava do lado de fora da porta. ]
14 Eta eçaguturic Pierrisen voza, bozcarioz etzeçan irequi etche aitzineco borthá, baina barnera laster eguinic declara ciecén, Pierris borthaitzinean cegoela.
[Quando Pedro lhe respondeu, ]ela reconheceu a voz dele. Mas ficou tão contente e afobada que nem abriu a porta! Ao invés disso, ela voltou correndo [para dentro da casa. Toda agitada], Rode anunciou [aos demais cristãos ]que Pedro estava do lado de fora da porta/entrada.
15 Eta hec erran cieçoten, Erhoa aiz. Baina harc seguratzen çuen hala cela: eta hec cioiten, Haren Aingueruä dun.
Mas eles/[um ]deles disseram/disse a ela: “Você está doida!” Mas ela continuava afirmando que era [de fato verdade]. [Então ]eles continuavam dizendo: [“Não pode ser o Pedro. Deve ser ]o anjo [da guarda ]dele [que aqui chegou”. ](OU, É o anjo [que ]o [guardava/protegia, e que veio agora nos avisar da morte de Pedro.])
16 Baina Pierrisec bulkatzez perseueratzen çuen: eta irequiric, ikus ceçaten hura, eta spanta citecen.
Mas Pedro continuava batendo [na porta. Portanto, quando alguém finalmente ]abriu a porta, eles viram que era de fato Pedro e ficaram totalmente maravilhados!
17 Eta hæy keinu eguinic escuaz ichil litecen, conta ciecén nola Iaunac idoqui çuen presoindeguitic: eta erran ciecén, Conta ietzeçue gauça hauc Iacquesi eta anayey. Eta ilkiric ioan cedin berce leku batetara.
Pedro fez um sinal com a mão para eles todos ficarem calados. Depois, explicou a eles exatamente como o Senhor [Deus ]o tinha guiado da prisão. Ele disse [também: ]“Avisem [nosso líder congregacional, ]Tiago, e [demais ]irmãos cristãos deste acontecimento”. Então Pedro [saiu da casa da Maria e ]se dirigiu a outra cidade.
18 Baina arguitu cenean gudu handia cen gendarmesén artean eya Pierris cer eguin cen.
Na manhã seguinte, os soldados que [tinham guardado Pedro ]ficaram profundamente preocupados/aflitos, [pois não sabiam ]o que tinha acontecido a ele.
19 Eta Herodesec hura galdeguinic eriden etzuenean, goardez informatione eguinic, mana ceçan punitzera eraman litecen: eta iautsiric Iudeatic Cesareara, han egon cedin.
Herodes [ouviu do caso. ]Por isso ele [mandou soldados ]em busca de Pedro, mas eles não conseguiram localizá-lo. Então ele indagou aos soldados [que tinham guardado Pedro, ]perguntando-lhes: [“Como é possível que Pedro tenha fugido enquanto vocês estavam ali, vigiando-o?” Mas eles não tinham explicação. Por isso ]ele mandou que eles fossem levados [para serem executados/mortos ]{[que outros soldados ]os levassem [embora para executá-/matá-los.}. Depois, ]Herodes saiu da [província da ]Judeia em direção à [cidade de ]Cesareia, [onde ]ficou [por algum tempo].
20 Eta Herodesec çuen guerla eguiteco gogo Tyrianoén eta Sidonianoén contra: baina hec gogo batez ethor citecen harengana, eta irabaciric Blasto, cein baitzén regueren gamberaco guehién, baque esquez ceuden: ceren hayén comarcá reguerenetic entretenitzen baitzen.
[Naquela altura, ]o Rei Herodes se zangou violentamente com os habitantes [das cidades de ]Tiro e Sidom. [Então ]alguns homens [que representavam os moradores ]chegaram em comitiva [a Cesareia para um encontro com ]Herodes. Eles persuadiram Blasto, um dos importantes oficiais de Herodes, a avisar [Herodes ]de que os habitantes [das cidades deles ]desejavam fazer as pazes [com ele. Eles desejavam ter comércio com as pessoas governadas por Herodes, ]pois precisavam receber comida {precisavam da comida recebida} daquela região. [Herodes tinha mandado que as pessoas governadas por ele deixassem de mandar comida aos habitantes daquelas cidades. ]
21 Eta egun assignatu batez, Herodesec regue arropaz veztituric, iudicioco iar lekuan iarriric, harengabat eguin ciecén.
No mesmo dia que Herodes anunciou a sua disposição [de se encontrar com eles, ]ele vestiu roupas bem caras que simbolizavam o fato de ele ser rei. Então ele se sentou no/na seu/sua trono/poltrona, de onde governava [as pessoas, ]e se dirigiu [formalmente ]a [todos ]os [que estavam ali reunidos].
22 Eta populua oihuz iar cedin, Iaincoaren voza, eta ez guiçonarena!
As pessoas [que o escutavam ]gritavam repetidas vezes acerca [dele: “Este homem que ]fala é um deus, não um ser humano!”
23 Eta bertan io ceçan hura Iaincoaren Aingueruäc, ceren ezpaitzeraucan Iaincoari gloria eman: eta harabarturic hil cedin.
Imediatamente um anjo [mandado pelo ]Senhor [Deus ]fez com que Herodes ficasse bem doente, pois Herodes tinha [deixado que as pessoas o louvassem, sem mandar que elas ]louvassem [antes ]a Deus. [Muitos ]vermes comeram as/os tripas/intestinos de Herodes e ele morreu logo [com muitas dores.]
24 Baina Iaincoaren hitza auançatzen cen eta multiplicatzen.
[Os cristãos ]continuavam divulgando às pessoas em muitos lugares a mensagem de Deus [sobre Jesus ]e [o número de pessoas ]que [acreditavam em Jesus ][MTY] aumentava continuamente.
25 Barnabas-ere eta Saul itzul citecen Ierusalemetic, carguä complituric, berequin harturic Ioannes-ere icen goiticoz Marc deitzen cena.
Após Barnabé e Saulo [entregarem o dinheiro destinado à ajuda dos cristãos judaicos da Judeia, ]eles saíram de Jerusalém e voltaram à [cidade de ]Antioquia, [na província da Síria]. Eles levaram consigo João, cujo segundo nome era Marcos.

< Eginak 12 >