< 1 Korintoarrei 13 >

1 Baldin guiçonén eta Aingueruen lengoagez minça banadi, eta charitateric eztudan, eguin naiz cobre soinu eguiten duenaren, edo cymbala dindatzen duenaren pare.
Ie mirehake am-pamele’ ondaty naho anjely raho fe tsy amam-pikokoañe le feon-torisìke mikontsiañe naho fika­tsakatsañan-kantsàñe avao.
2 Eta baldin banu prophetiazco dohaina, eta naquizquian mysterio guciac eta scientia gucia: eta nuen fede gucia, hambat non mendiac transporta nitzan, eta charitateric eztudan, deus eznaiz.
Ie mahafitoky naho maharen­dreke ze hene mietake naho ze atao hilala vaho lifo-patokisañe mahaveve vohitse fe tsy aman-koko, le kafo­ake.
3 Eta baldin distribui baditzat neure on guciac paubrén hatzeco, eta baldin eman badeçat neure gorputza erre içateco, eta charitateric eztudan, etzait deus probetchatzen.
Naho koàheko o varakoo hamahànako o rarakeo mbore afoeko ho foreheteñe ty sandriko, f’ie tsy aman-koko, le tsy mahasoa ahy.
4 Charitatea patient da, benigno da, charitatea ezta inuidioso: charitateac eztu insolentiaric, eta ezta hancen:
Mahaliñe ty koko naho matarike, tsy mamarahy ty koko, tsy miebotsebotse ty koko vaho tsy mirengevoke;
5 Eztu deshonestateric eguiten, eztabila bere probetchuén ondoan, ezta despitatzen: eztu gaitzic pensatzen:
tsy mijaranjaràñe, tsy mipay ty aze, tsy mora boseke, tsy mitorifike;
6 Ezta bidegabeaz alegueratzen, baina alegueratzen da eguiaz.
tsy ifalea’e ty hatsivokarañe, fe irebeha’e ty hatò;
7 Gauça guciac pairatzen ditu, gauça guciac sinhesten ditu, gauça guciac speratzen ditu, gauça guciac suffritzen ditu.
Hene vavè’e, fonga iantofa’e, songa tamàe’e, sindre ifeaha’e.
8 Charitatea nehoiz-ere ezta erorten: baina are prophetiác abolituren dirade, eta lengoagéc fin harturen duté, eta scientiá abolituren da.
Tsy milesa ty koko; fe hihelañe ty fitokiañe, le hijihetse ty filikolikoañe, vaho hasaok’ añe ty hilala.
9 Ecen partez eçagutzen dugu eta partez prophetizatzen.
Mahafohiñe ty ila’e tika vaho mitoky ty pila’e.
10 Eta perfectionea ethorri datenean, orduan partez dena abolituren date.
F’ie miboak’ eo ty fonitse, le himosaoñe añe o am-paha’eo.
11 Haourra nincenean, haour anço minço nincén, haour anço iugeatzen nuen, haour anço pensatzen nuen: baina guiçon eguin naicenean, abolitu vkan ditut haourtassuneco manerác.
Ie niajaja raho, nirehake hoe ajaja, nandrèndreke hoe ajaja, nitsa­kore hoe ajaja; zaho bey le nadòko o hajajàñeo.
12 Ecen orain mirail batez ikusten dugu ilhunqui: baina orduan beguithartez beguitharte ikussiren dugu: orain eçagutzen dut partez, baina orduan eçaguturen dut eçagutu-ere naicén beçala.
Henaneo mahaisake hoe an-ketsoro malompolompo; ie añe, hifampiatre-daharañe. Maharendreke ty ila’e raho henaneo, f’ie añe ro hahafohiñe hambañe amy te arofoanañe.
13 Bada orain badaude hirur gauça hauc, fedea, sperançá, charitatea: baina hautarico handiena charitatea da.
Sehanga’e henaneo, ty ­fatokisañe, ty fitamàñe, ty fikokoañe, i telo rezay; fe lohà’e ty fikokoañe.

< 1 Korintoarrei 13 >