< Zəbur 78 >

1 Asəfin maskili. Ey xalqım, təlimimi dinləyin, Dilimdən çıxan sözləri eşidin.
Учение Асафа. Внимай, народ мой, закону моему, приклоните ухо ваше к словам уст моих.
2 Ağzımı bu məsəllə açıb Keçmişdəki müəmmaları bəyan edəcəyəm.
Открою уста мои в притче и произнесу гадания из древности.
3 Bunları eşitmişik, bilirik, Bizə atalarımız nəql edib.
Что слышали мы и узнали, и отцы наши рассказали нам,
4 Bunu onların nəvələrindən gizlətməyəcəyik; Rəbbin həmdə layiq işlərini, Onun qüdrətini, etdiyi xariqələri Gələcək nəsillərə söyləyəcəyik.
не скроем от детей их, возвещая роду грядущему славу Господа, и силу Его, и чудеса Его, которые Он сотворил.
5 Rəbb öyüd vermək üçün Yaqub nəslinə – İsrailə bir təlim qoydu. Ata-babalarımıza əmr etdi ki, Bu təlimi övladlarına öyrətsin.
Он постановил устав в Иакове и положил закон в Израиле, который заповедал отцам нашим возвещать детям их,
6 Qoy gələcək nəsil də bilsin, Gələcəkdə doğulacaq övladlar da Balalarına bu təlimi verə bilsin.
чтобы знал грядущий род, дети, которые родятся, и чтобы они в свое время возвещали своим детям, -
7 Qoy ümidlərini Allaha bağlasınlar, Allahın işlərini unutmasınlar, Əmrlərini yerinə yetirsinlər.
возлагать надежду свою на Бога и не забывать дел Божиих, и хранить заповеди Его,
8 Qoy ata-babaları kimi olmasınlar, Çünki onlar dikbaş, üsyankar bir nəsil idi. Allaha ürəkləri dönük, Könülləri vəfasız idi.
и не быть подобными отцам их, роду упорному и мятежному, неустроенному сердцем и неверному Богу духом своим.
9 Efrayim övladları ox-kamanla silahlandılar, Amma döyüş günü tez geriyə qayıtdılar.
Сыны Ефремовы, вооруженные, стреляющие из луков, обратились назад в день брани:
10 Allahın əhdini pozanlar belə etdilər, Sənin qanunlarınla yaşamaq istəmədilər.
они не сохранили завета Божия и отреклись ходить в законе Его;
11 Allahın işlərini, Göstərdiyi xariqələrini unutdular.
забыли дела Его и чудеса, которые Он явил им.
12 Allah Misir torpağında, Soan bölgəsində, Ata-babalarının gözləri önündə xariqələr göstərmişdi.
Он пред глазами отцов их сотворил чудеса в земле Египетской, на поле Цоан:
13 Dənizi yarıb onları keçirmişdi, Suları divar kimi saxlamışdı.
разделил море, и провел их чрез него, и поставил воды стеною;
14 Onlara gündüz buludla, Bütün gecə şəfəq saçan alovla yol göstərmişdi.
и днем вел их облаком, а во всю ночь светом огня;
15 Çöldə qayaları yarmışdı, İçsinlər deyə ümman kimi bol su çıxarmışdı.
рассек камень в пустыне и напоил их, как из великой бездны;
16 Qayadan suları sel kimi çıxarmışdı, Bu suları çaylar kimi axıtmışdı.
из скалы извел потоки, и воды потекли, как реки.
17 Amma onlar günah etməyi davam etdirdilər, Səhrada Haqq-Taalaya qarşı üsyankar oldular.
Но они продолжали грешить пред Ним и раздражать Всевышнего в пустыне:
18 İştahaları artdı, yemək tələb etdilər, Ürəklərində Allahı sınağa çəkdilər.
искушали Бога в сердце своем, требуя пищи по душе своей,
19 Allahın əleyhinə belə danışdılar: «Məgər Allah çöldə süfrə qura bilər?
и говорили против Бога и сказали: “может ли Бог приготовить трапезу в пустыне?”
20 Nə olsun qayaya vuranda sular axdı, Sellər aşıb-daşdı. Görəsən O, çörək verə bilərmi? Xalqına ət verə bilərmi?»
Вот, Он ударил в камень, и потекли воды, и полились ручьи. “Может ли Он дать и хлеб, может ли приготовлять мясо народу Своему?”
21 Rəbb bunu eşidərkən qəzəbləndi, Yaquba qarşı alovunu yerə tökdü, İsrailə qarşı hiddəti artdı.
Господь услышал и воспламенился гневом, и огонь возгорелся на Иакова, и гнев подвигнулся на Израиля
22 Çünki onlar Allaha inanmırdılar, Onun qurtuluşuna arxalanmırdılar.
за то, что не веровали в Бога и не уповали на спасение Его.
23 Bununla belə, uca səmaya əmr etdi, Göylərin qapılarını açdırdı.
Он повелел облакам свыше и отверз двери неба,
24 Onlara yemək üçün manna yağdırdı, Göylərin taxılını verdi.
и одождил на них манну в пищу, и хлеб небесный дал им.
25 İnsan mələklərin çörəyindən yedi, Onlara doyunca yemək verildi.
Хлеб ангельский ел человек; послал Он им пищу до сытости.
26 Göylərdə şərq küləyini əsdirdi, Qüdrəti ilə cənub küləyini gətirdi.
Он возбудил на небе восточный ветер и навел южный силою Своею
27 Başlarına toz kimi ət yağdırdı, Onlara dənizdəki qum qədər quşlar göndərdi.
и, как пыль, одождил на них мясо и, как песок морской, птиц пернатых:
28 Düşərgələrinin ortasına, Qaldıqları yerin ətrafına səpələdi.
поверг их среди стана их, около жилищ их, -
29 Onlar doyunca, çox yedi, İştahaları çəkən şeyləri onlara verdi.
и они ели и пресытились; и желаемое ими дал им.
30 Lakin iştahaları qurtarmamış, Yemək ağızlarında olarkən
Но еще не прошла прихоть их, еще пища была в устах их,
31 Allah onlara qarşı hiddətini artırdı, Ətli-canlılarını qırdı, İsrail igidlərini vurub yerə sərdi.
гнев Божий пришел на них, убил тучных их и юношей Израилевых низложил.
32 Bununla belə, günahlarını davam etdirdilər, Onun xariqələrinə inanmadılar.
При всем этом они продолжали грешить и не верили чудесам Его.
33 Buna görə də günlərini puç etdi, Dəhşətlə ömürlərini sona yetirdi.
И погубил дни их в суете и лета их в смятении.
34 Ölənləri görüb Allahı axtardılar, Geri dönüb Allahı səylə aradılar.
Когда Он убивал их, они искали Его и обращались, и с раннего утра прибегали к Богу,
35 Yadlarına düşdü ki, Allah onların Qayası idi, Allah-Taala onların Satınalanı idi.
и вспоминали, что Бог - их прибежище, и Бог Всевышний - Избавитель их,
36 Lakin ağızları ilə Ona yaltaqlanırdılar, Dilləri ilə Ona yalan danışırdılar.
и льстили Ему устами своими и языком своим лгали пред Ним;
37 Qəlblərində Ona qarşı dönük olmuşdular, Əhdinə vəfasız çıxmışdılar.
сердце же их было неправо пред Ним, и они не были верны завету Его.
38 Allah isə rəhmlidir, günahı bağışlayır, Günahkarı yox etmir. Dəfələrlə qəzəbini saxlayır, Hiddətini tamamilə oyanmağa qoymayır.
Но Он, Милостивый, прощал грех и не истреблял их, многократно отвращал гнев Свой и не возбуждал всей ярости Своей:
39 Yada saldı ki, onlar yalnız bəşərdir, Onlar əsən, geri dönməyən küləyə bənzəyir.
Он помнил, что они плоть, дыхание, которое уходит и не возвращается.
40 Neçə dəfə səhrada Ona qarşı üsyankar oldular, Neçə dəfə çöllükdə Onu kədərləndirdilər!
Сколько раз они раздражали Его в пустыне и прогневляли Его в стране необитаемой!
41 Allahı dönə-dönə sınadılar, İsrailin Müqəddəsinin xətrinə dəydilər.
и снова искушали Бога и оскорбляли Святаго Израилева,
42 Xatırlamadılar Onun qüdrətini, Düşməndən azad etdiyi günü,
не помнили руки Его, дня, когда Он избавил их от угнетения,
43 Misirdə göstərdiyi əlamətləri, Soan bölgəsində göstərdiyi möcüzələri.
когда сотворил в Египте знамения Свои и чудеса Свои на поле Цоан;
44 Misirlilər sulardan içə bilməsinlər deyə Suları qana döndərib çaylardan axıtmışdı.
и превратил реки их и потоки их в кровь, чтобы они не могли пить;
45 Onları göndərdiyi mozalanlara yem etmişdi, Göndərdiyi qurbağalar ölkələrini xarabaya çevirmişdi.
послал на них насекомых, чтобы жалили их, и жаб, чтобы губили их;
46 Əkinlərini tırtıllara, Zəhmətlərinin bəhərini çəyirtkələrə vermişdi.
земные произрастения их отдал гусенице и труд их - саранче;
47 Üzümlərini dolu ilə, Firon ənciri ağaclarını şaxta ilə məhv etmişdi.
виноград их побил градом и сикоморы их - льдом;
48 Naxırlarını dolu ilə, Sürülərini şimşəklə qırmışdı.
скот их предал граду и стада их - молниям;
49 Onların üzərinə qızğın qəzəbini, Hirsini, hiddətini, dərdləri, Bir qoşun ölüm mələklərini tökmüşdü.
послал на них пламень гнева Своего, и негодование, и ярость и бедствие, посольство злых ангелов;
50 Qızğın qəzəbinə yol açmışdı, Əsirgəmədən canlarına ölüm vermişdi, Həyatlarına bəla gətirmişdi.
уравнял стезю гневу Своему, не охранял души их от смерти, и скот их предал моровой язве;
51 Hər Misirlinin ilk oğlunu, Ham nəslindən hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu qırmışdı.
поразил всякого первенца в Египте, начатки сил в шатрах Хамовых;
52 Öz xalqını isə qoyun kimi oradan çıxarmışdı, Çöldən onları sürü kimi aparmışdı.
и повел народ Свой, как овец, и вел их, как стадо, пустынею;
53 Onları qorxudan uzaq, asayiş içində aparmışdı, Düşmənləri isə dənizdə qərq olmuşdu.
вел их безопасно, и они не страшились, а врагов их покрыло море;
54 Onları Öz müqəddəs torpağına, Sağ əli ilə aldığı dağlar diyarına gətirdi.
и привел их в область святую Свою, на гору сию, которую стяжала десница Его;
55 Onların qarşısından başqa millətləri qovdu, Torpaqlarını da İsrail qəbilələrinə mülk olaraq payladı, Yaşamaq üçün yurd-yuvalarını onlara verdi.
прогнал от лица их народы и землю их разделил в наследие им, и колена Израилевы поселил в шатрах их.
56 Lakin onlar Allah-Taalanı sınadılar, Ona qarşı üsyankar oldular, Göstərişlərinə əməl etmədilər.
Но они еще искушали и огорчали Бога Всевышнего, и уставов Его не сохраняли;
57 Ataları kimi dönüklük və xəyanət etdilər, Xarab kamandan atılan ox kimi əyri getdilər.
отступали и изменяли, как отцы их, обращались назад, как неверный лук;
58 Onu səcdəgahları ilə qəzəbləndirdilər, Onu yonma bütləri ilə qısqandırdılar.
огорчали Его высотами своими и истуканами своими возбуждали ревность Его.
59 Bunları eşidən Allah çox hiddətləndi, İsraili tamamilə rədd etdi.
Услышал Бог и воспламенился гневом и сильно вознегодовал на Израиля;
60 İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi.
отринул жилище в Силоме, скинию, в которой обитал Он между человеками;
61 Qüdrətini əsarətə, Şərəfini düşmən əlinə təslim etdi.
и отдал в плен крепость Свою и славу Свою в руки врага,
62 Öz xalqını qılıncdan keçirtdi, Öz irsini qəzəbinə düçar etdi.
и предал мечу народ Свой и прогневался на наследие Свое.
63 İgidləri alov uddu, Nişanlı qızlara toy çalınmadı.
Юношей его поедал огонь, и девицам его не пели брачных песен;
64 Kahinləri qılınclarla qırıldı, Arvadları dul qaldı, gözlərinin yaşı qurudu.
священники его падали от меча, и вдовы его не плакали.
65 O zaman Xudavənd yuxulu insan kimi oyandı, Sanki şərabın təsirindən ayılan bir pəhləvandır.
Но, как бы от сна, воспрянул Господь, как бы исполин, побежденный вином,
66 Düşmənlərini vuraraq geri atdı, Əbədi olaraq onları rüsvay etdi.
и поразил врагов его в тыл, вечному сраму предал их;
67 Yusifin nəslini rədd etdi, Efrayim qəbiləsini seçmədi.
и отверг шатер Иосифов и колена Ефремова не избрал,
68 Yəhuda qəbiləsini, Sevdiyi Sion dağını seçdi.
а избрал колено Иудино, гору Сион, которую возлюбил.
69 Öz Müqəddəs məkanını səma kimi, Əbədi qurduğu dünya kimi tikdi.
И устроил, как небо, святилище Свое и, как землю, утвердил его навек,
70 Çoban olan qulu Davudu seçdi, Onu qoyun ağıllarından götürdü.
и избрал Давида, раба Своего, и взял его от дворов овчих
71 Əmlik quzuların qayğısına qalanı gətirdi, Xalqı Yaqub nəslinin və Öz irsi İsrailin çobanı etdi.
и от доящих привел его пасти народ Свой, Иакова, и наследие Свое, Израиля.
72 Davud onları kamil ürəklə otardı, Əlindən gələn məharətlə onları irəli apardı.
И он пас их в чистоте сердца своего и руками мудрыми водил их.

< Zəbur 78 >