Zəbur 28

1 Davudun məzmuru. Ya Rəbb, Səni səsləyirəm, Ey Qayam, qulağını tıxama. Əgər cavab verməsən, Qəbirə düşənlərə bənzəyərəm.

Of David. Unto you, O Lord, do I cry; my rock, be not deaf to me: lest, through holding your peace, I become like those who go down to the pit.

2 Səni yardıma çağırarkən, Məbədinin ən müqəddəs yerinə tərəf əllərimi qaldırarkən, Yalvarış səsimi eşit.

Hear my loud entreaty, as I cry for help to you, lifting my hands, O Lord, towards your holy chancel.

3 Pislərlə, şər iş görənlərlə birgə Məni dartıb aparma. Onlar qonşuları ilə dost kimi danışır, Lakin qəlblərində şər dolaşır.

Take me not off with the wicked, nor with the workers of wrong, whose speech to their neighbours is friendly, while evil is in their heart.

4 Əməllərinə, pis işlərinə görə Onların əvəzini ver, Əllərindən gələn bu işlər nəyə layiqdirsə, Onlar üçün ödə.

Give them as they have done, as their wicked deeds deserve. As their hands have wrought, so give to them: requite to them their deserts.

5 Rəbbin əməllərinə əhəmiyyət vermədiklərinə görə, Onun əllərinin əməllərinə fikir vermədiklərinə görə Rəbb onları yerə vuracaq, Bir daha qaldırmayacaq.

They are blind to all that the Lord does, to all that his hands have wrought; and so he will tear them down, to build them up no more.

6 Alqış olsun Rəbbə, Yalvarış səsimi eşitdi!

Blest be the Lord, who has heard my voice as I plead for mercy.

7 Rəbb qalam, sipərimdir! Qəlbim Ona güvənəndə köməyimə çatır. Sevincdən qəlbim cuşa gəlir, İlahilərimlə Ona şükür edirəm.

The Lord is my strength and my shield; my heart trusts in him. I was helped: so my heart is exultant, and in my song I will praise him.

8 Rəbb Öz xalqının gücüdür, Məsh etdiyi insanın nicat qalasıdır.

The Lord is the strength of his people, the fortress who saves his anointed.

9 Öz xalqını qurtar, Seçdiklərinə xeyir-dua ver. Öz sürünü otar, Xalqının əbədilik qayğısına qal!

O save your people, and bless your inheritance. Be their shepherd and carry them forever.