Zəbur 22

1 Musiqi rəhbəri üçün. Davudun «Ayyelet haşşaxar» üstə oxunan məzmuru. Ey Allahım, Allahım, niyə məni tərk etdin? Niyə ah-zarımdan uzaq durursan, mənə imdad etmirsən?

Til sangmesteren; efter "Morgenrødens hind"; en salme av David. Min Gud! Min Gud! Hvorfor har du forlatt mig? Langt borte fra min frelse er min klages ord.

2 Ey Allahım, gündüz çağıranda mənə cavab vermirsən, Gecə rahatlığım yoxdur.

Min Gud! Jeg roper om dagen, og du svarer ikke, og om natten, og jeg får ikke tie.

3 Nə qədər müqəddəssən! İsrailin həmdləri üzərində taxt quran Sənsən!

Og du er dog hellig, du som troner over Israels lovsanger.

4 Ata-babalarımız Sənə güvənmişdi, Sənə güvənəndə onları xilas etdin.

Til dig satte våre fedre sin lit; de satte sin lit til dig, og du utfridde dem.

5 Sənə yalvararkən qurtuldular, Sənə güvənərkən rüsvay olmadılar.

Til dig ropte de, og de blev reddet; til dig satte de sin lit, og de blev ikke til skamme.

6 Lakin mən torpaq qurduyam, insan deyiləm, Adamların tənə hədəfiyəm, Xalq mənə xor baxır.

Men jeg er en orm og ikke en mann, menneskers spott og folks forakt.

7 Məni hər görən lağ edir, Dodaq büzüb, başını yırğalayıb belə deyir:

Alle de som ser mig, spotter mig, vrenger munnen, ryster på hodet og sier:

8 «Qoy güvəndiyi Rəbb onu azad etsin, Rəbb ondan razı qalıb, qoy onu xilas etsin».

Sett din vei i Herrens hånd! Han skal redde ham, han skal utfri ham, siden han har behag i ham.

9 Lakin bətndən dünyaya məni gətirən, Ana qucağında ikən mənə əminlik verən Sənsən.

Ja, du er den som drog mig frem av mors liv, som lot mig hvile trygt ved min mors bryst.

10 Doğulandan bəri Səndən asılıyam, Ana bətnindən bəri Allahım Sənsən.

På dig er jeg kastet fra mors liv; fra min mors skjød er du min Gud.

11 Məndən uzaq durma, çünki əzab yaxındır, Köməyimə çatan yoxdur.

Vær ikke langt borte fra mig! for trengselen er nær, og det er ingen hjelper.

12 Nə qədər buğa məni dövrəyə salıb, Güclü Başan buğaları yan-yörəmi bürüyüb.

Sterke okser omringer mig, Basans okser kringsetter mig.

13 Yırtıcı aslanlar kimi nərə çəkirlər, Məni parçalamaq üçün ağızlarını açırlar.

De spiler op sin munn imot mig som en sønderrivende og brølende løve.

14 Mən su kimi töküldüm, Bütün sümüklərim oynaqlarından çıxdı, Köksümdəki ürəyim mum kimi əridi.

Jeg er utøst som vann, og alle mine ben skiller sig at; mitt hjerte er som voks, smeltet midt i mitt liv.

15 Saxsı parçası kimi gücüm qurudu, Dilim damağıma yapışdı, Sən məni torpağa salıb ölüm verdin.

Min kraft er optørket som et potteskår, og min tunge henger fast ved mine gommer, og i dødens støv legger du mig.

16 Şər insanlar dəstəsi məni dövrəyə aldı, İt sürüsü kimi yan-yörəmi bürüdülər, Ayaqlarımı, əllərimi deşdilər.

For hunder omringer mig, de ondes hop kringsetter mig; de har gjennemboret mine hender og mine føtter.

17 Sümüklərimi saya bilirəm, Onlar baxırlar, gözlərini mənə zilləyirlər!

Jeg kan telle alle mine ben; de ser til, de ser på mig med lyst.

18 Aralarında paltarlarımı bölüşdürürlər, Geyimim üçün püşk atırlar.

De deler mine klær mellem sig og kaster lodd om min kjortel.

19 Ya Rəbb, uzaq durma, Ey mənim Qüdrətlim, dadıma tez çat!

Men du? Herre, vær ikke langt borte, du min styrke, skynd dig å hjelpe mig!

20 Həyatımı qılıncdan qurtar, Canımı itlərin caynağından qurtar,

Redd min sjel fra sverdet, mitt eneste fra hunders vold!

21 Məni aslanın ağzından xilas et! Çöl öküzləri məni buynuzlayarkən mənə cavab ver.

Frels mig fra løvens gap, og fra villoksenes horn - du bønnhører mig!

22 İsmini qardaşlarıma elan edəcəyəm, Camaat arasında Sənə həmd söyləyəcəyəm:

Jeg vil kunngjøre ditt navn for mine brødre, midt i menigheten vil jeg love dig.

23 «Siz ey Rəbdən qorxanlar, Ona həmd edin, Ey bütün Yaqub nəsli, Onu şərəfləndirin, Siz ey İsrail nəsli, Ona ehtiram edin!

I som frykter Herren, lov ham, all Jakobs ætt, ær ham, og frykt for ham, all Israels ætt!

24 Çünki Rəbb bu məzlumun dərdinə xor baxmadı, Ondan ikrah edərək üzünü gizlətmədi, İmdada çağıranda səsinə cavab verdi».

For han har ikke foraktet og ikke avskydd den elendiges elendighet og ikke skjult sitt åsyn for ham; men da han ropte til ham, hørte han.

25 Çoxlu camaat arasında həmd etdiyim Sənsən! Səndən qorxanların önündə əhd etdiyim təqdimləri verəcəyəm.

Fra dig utgår min pris i en stor forsamling; mine løfter vil jeg holde for deres øine som frykter ham.

26 Qoy məzlumlar doyunca yesin, Rəbbi axtaranlar Ona həmd etsin! Qoy canınız həmişə sağ olsun!

De saktmodige skal ete og bli mette; de som søker Herren, skal love ham; eders hjerte leve til evig tid!

27 Yer üzünün qurtaracağınadək hər yerdə yaşayanlar Rəbbi xatırlayacaq, Ona tərəf dönəcəklər. Bütün millətlərin soyları Onun hüzurunda səcdə qılacaq.

Alle jordens ender skal komme det i hu og vende om til Herren, og alle folkenes slekter skal tilbede for ditt åsyn.

28 Çünki hökmranlıq Rəbbindir, Millətlər üzərində səltənət sürən Odur!

For riket hører Herren til, og han hersker over folkene.

29 Bütün dünya zənginləri yeyib-doyacaq, Rəbbin hüzurunda səcdə qılacaq. Torpağa düşənlərin hamısı – Özlərini ölümdən saxlaya bilməyənlər Onun hüzurunda diz çökəcəklər.

Alle jordens rikmenn skal ete og tilbede; for hans åsyn skal alle de bøie sig som stiger ned i støvet, og den som ikke kan holde sin sjel i live.

30 Gələcək nəsillər Ona qulluq edəcək, Xudavənd haqqında övladlarına deyəcək;

Efterkommerne skal tjene ham, der skal fortelles om Herren til efterslekten.

31 Onun ədalətini, Onun əməllərini Gələcəkdə doğulan xalqa bildirəcək.

De skal komme og kunngjøre hans rettferdighet for det folk som blir født, at han har gjort det.