Zəbur 147
1 Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!
Alleluya. Herie ye the Lord, for the salm is good; heriyng be myrie, and fair to oure God.
2 Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.
The Lord schal bilde Jerusalem; and schal gadere togidere the scateryngis of Israel.
3 O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.
Which Lord makith hool men contrit in herte; and byndith togidere the sorewes of hem.
4 Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.
Which noumbrith the multitude of sterris; and clepith names to alle tho.
5 Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!
Oure Lord is greet, and his vertu is greet; and of his wisdom is no noumbre.
6 Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.
The Lord takith vp mylde men; forsothe he makith low synneris `til to the erthe.
7 Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!
Bifore synge ye to the Lord in knoulechyng; seye ye salm to oure God in an harpe.
8 O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.
Which hilith heuene with cloudis; and makith redi reyn to the erthe. Which bryngith forth hei in hillis; and eerbe to the seruice of men.
9 O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.
Which yyueth mete to her werk beestis; and to the briddys of crowis clepinge hym.
10 O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.
He schal not haue wille in the strengthe of an hors; nether it schal be wel plesaunt to hym in the leggis of a man.
11 Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.
It is wel plesaunt to the Lord on men that dreden hym; and in hem that hopen on his mercy.
12 Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!
Jerusalem, herie thou the Lord; Syon, herie thou thi God.
13 Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.
For he hath coumfortid the lockis of thi yatis; he hath blessid thi sones in thee.
14 Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.
Which hath set thi coostis pees; and fillith thee with the fatnesse of wheete.
15 Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.
Which sendith out his speche to the erthe; his word renneth swiftli.
16 Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.
Which yyueth snow as wolle; spredith abrood a cloude as aische.
17 Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?
He sendith his cristal as mussels; who schal suffre bifore the face of his cooldnesse?
18 Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.
He schal sende out his word, and schal melte tho; his spirit schal blowe, and watris schulen flowe.
19 O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.
Which tellith his word to Jacob; and hise riytfulnessis and domes to Israel.
20 Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!
He dide not so to ech nacioun; and he schewide not hise domes to hem.
