< Süleymanin Məsəlləri 6 >

1 Oğlum, qonşuna zamin durub, Yadlarla əlbir olub,
Fili mi, si spoponderis pro amico tuo, defixisti apud extraneum manum tuam,
2 Ağzından çıxan sözlərlə tələyə düşmüsənsə, Ağzından çıxan sözlərlə ələ keçmisənsə,
illaqueatus es verbis oris tui, et captus propriis sermonibus.
3 Demək bu qonşunun əlinə düşmüsən. Oğlum, çalış, özünü qurtar: Get onun ayağına düş, yalvar-yaxar.
Fac ergo quod dico fili mi, et temetipsum libera: quia incidisti in manum proximi tui. Discurre, festina, suscita amicum tuum:
4 Qoy gözünə yuxu getməsin, Kirpiklərin ağırlaşmasın.
ne dederis somnum oculis tuis, nec dormitent palpebrae tuae.
5 Özünü ovçunun əlindən ceyran kimi, Quşbazın əlindən quş kimi qurtar.
Eruere quasi damula de manu, et quasi avis de manu aucupis.
6 Ey tənbəl, qarışqalara diqqət yetir, Onların həyatından ibrət götür.
Vade ad formicam o piger, et considera vias eius, et disce sapientiam:
7 Onların nə başçıları var, Nə nəzarətçiləri, nə də hökmdarları.
quae cum non habeat ducem, nec praeceptorem, nec principem,
8 Yayda azuqələrini yığar, Biçin vaxtı özlərinə yem toplayarlar.
parat in aestate cibum sibi, et congregat in messe quod comedat.
9 Ey tənbəl, nə qədər yatacaqsan? Nə vaxt yuxudan oyanacaqsan?
Usquequo piger dormies? quando consurges e somno tuo?
10 Bir az da uzanıb yuxuya dalsan, Əl-qolunu uzadaraq yatsan,
Paululum dormies, paululum dormitabis, paululum conseres manus ut dormias:
11 Yoxsulluq soyğunçu kimi üstünə gələr, Ehtiyac quldur kimi sənə hücum çəkər.
et veniet tibi quasi viator, egestas, et pauperies quasi vir armatus. Si vero impiger fueris, veniet ut fons messis tua, et egestas longe fugiet a te.
12 Yaramaz adam – şər insan Əyri danışaraq dolanar,
Homo apostata, vir inutilis, graditur ore perverso,
13 Göz vurar, ayaqları ilə işarə edər, Barmaqları ilə göstərər.
annuit oculis, terit pede, digito loquitur,
14 Qəlbinin məkrli niyyəti var, Həmişə şər qurar, nifaq salar.
pravo corde machinatur malum, et omni tempore iurgia seminat.
15 Ona görə başına qəfildən bəla gələr, Birdən yıxılıb çarəsiz qalar.
huic extemplo veniet perditio sua, et subito conteretur, nec habebit ultra medicinam.
16 Rəbbin zəhləsi altı şeydən gedir, Yeddi şey var, ondan ikrah edir:
Sex sunt, quae odit Dominus, et septimum detestatur anima eius:
17 Təkəbbürlə baxan gözlər; Yalan danışan dil; Nahaq qan tökən əllər;
Oculos sublimes, linguam mendacem, manus effundentes innoxium sanguinem,
18 Məqsədi şər olan ürək; Şərə çatmaq üçün qaçan ayaqlar;
cor machinans cogitationes pessimas, pedes veloces ad currendum in malum,
19 Nəfəsini yalanla çıxaran yalançı şahid; Qardaşlar arasında nifaq salan şəxs.
proferentem mendacia testem fallacem, et eum, qui seminat inter fratres discordias.
20 Oğlum, atanın əmrini yerinə yetir, Ananın öyrətdiklərini atma.
Conserva fili mi praecepta patris tui, et ne dimittas legem matris tuae.
21 Onları qəlbinin başına yapışdır, Həmişə onları boynuna bağla.
Liga ea in corde tuo iugiter, et circumda gutturi tuo.
22 Gəzəndə onlar sənə yol göstərər, Yatanda səni hifz edər, Oyananda sənə məsləhət verər.
Cum ambulaveris, gradiantur tecum: cum dormieris, custodiant te, et evigilans loquere cum eis.
23 Bu əmr çıraqdır, bu təlim nurdur, Tərbiyə üçün edilən məzəmmət həyat yoludur.
quia mandatum lucerna est, et lex lux, et via vitae increpatio disciplinae:
24 Bunlar səni pozğun qadından, Şirindilli yad arvaddan qoruyar.
ut custodiant te a muliere mala, et a blanda lingua extraneae.
25 Onun gözəlliyinə aşiq olma, Onun kirpiklərinin əsiri olma.
Non concupiscat pulchritudinem eius cor tuum, nec capiaris nutibus illius:
26 Fahişənin üzündən insan bir tikə çörəyə möhtac qalar, Kiminsə zinakar arvadı insanın qiymətli canını ovlar.
pretium enim scorti vix est unius panis: mulier autem viri pretiosam animam capit.
27 Bir kişi qoynuna od alanda Əyin-başı yanmazmı?
Numquid potest homo abscondere ignem in sinu suo, ut vestimenta illius non ardeant?
28 Köz üzərində gəzənin Ayaqları bişməzmi?
aut ambulare super prunas, ut non comburantur plantae eius?
29 Qonşusunun arvadının yanına girənin də halı belədir, O qadına toxunan cəzasını çəkər.
sic qui ingreditur ad mulierem proximi sui, non erit mundus cum tetigerit eam.
30 Qarnını doydurmaq üçün ac oğru oğurlarsa, Kimsə onu qınamaz.
Non grandis est culpa, cum quis furatus fuerit: ut esurientem impleat animam:
31 Amma onu tutsalar, yeddi qat ödəməlidir, Evinin var-yoxunu verməlidir.
deprehensus tamen reddet septuplum, et omnem substantiam domus suae tradet.
32 Qadınla zina edən qanmazdır, Özünü məhv etmək istəyən belə edər.
Qui autem adulter est, propter cordis inopiam perdet animam suam:
33 Bu kişinin nəsibi kötək, şərəfsizlikdir, Biabırçılığı üzərindən silinməz.
turpitudinem et ignominiam congregat sibi, et opprobrium illius non delebitur.
34 Çünki ərini qeyrət coşdurar, Ondan amansızcasına qisas alar.
quia zelus et furor viri non parcet in die vindictae,
35 Heç nə ilə ərinin qarşısını almaq olmaz, Nə verilsə belə, o razılaşmaz.
nec acquiescet cuiusquam precibus, nec suscipiet pro redemptione dona plurima.

< Süleymanin Məsəlləri 6 >