Süleymanin Məsəlləri 6
1 Oğlum, qonşuna zamin durub, Yadlarla əlbir olub,
My son, if thou be surety for thy friend, thou hast engaged fast thy hand to a stranger.
2 Ağzından çıxan sözlərlə tələyə düşmüsənsə, Ağzından çıxan sözlərlə ələ keçmisənsə,
Thou art ensnared with the words of thy mouth, and caught with thy own words.
3 Demək bu qonşunun əlinə düşmüsən. Oğlum, çalış, özünü qurtar: Get onun ayağına düş, yalvar-yaxar.
Do therefore, my son, what I say, and deliver thyself: because thou art fallen into the hand of thy neighbour. Run about, make haste, stir up thy friend:
4 Qoy gözünə yuxu getməsin, Kirpiklərin ağırlaşmasın.
Give not sleep to thy eyes, neither let thy eyelids slumber.
5 Özünü ovçunun əlindən ceyran kimi, Quşbazın əlindən quş kimi qurtar.
Deliver thyself as a doe from the hand, and as a bird from the hand of the fowler.
6 Ey tənbəl, qarışqalara diqqət yetir, Onların həyatından ibrət götür.
Go to the ant, O sluggard, and consider her ways, and learn wisdom:
7 Onların nə başçıları var, Nə nəzarətçiləri, nə də hökmdarları.
Which, although she hath no guide, nor master, nor captain,
8 Yayda azuqələrini yığar, Biçin vaxtı özlərinə yem toplayarlar.
Provideth her meat for herself in the summer, and gathereth her food in the harvest.
9 Ey tənbəl, nə qədər yatacaqsan? Nə vaxt yuxudan oyanacaqsan?
How long wilt thou sleep, O sluggard? when wilt thou rise out of thy sleep?
10 Bir az da uzanıb yuxuya dalsan, Əl-qolunu uzadaraq yatsan,
Thou wilt sleep a little, thou wilt slumber a little, thou wilt fold thy hands a little to sleep:
11 Yoxsulluq soyğunçu kimi üstünə gələr, Ehtiyac quldur kimi sənə hücum çəkər.
And want shall come upon thee, as a traveller, and poverty as a man armed. But if thou be diligent, thy harvest shall come as a fountain, and want shall flee far from thee.
12 Yaramaz adam – şər insan Əyri danışaraq dolanar,
A man that is an apostate, an unprofitable man, walketh with a perverse mouth,
13 Göz vurar, ayaqları ilə işarə edər, Barmaqları ilə göstərər.
He winketh with the eyes, presseth with the foot, speaketh with the finger.
14 Qəlbinin məkrli niyyəti var, Həmişə şər qurar, nifaq salar.
With a wicked heart he deviseth evil, and at all times he soweth discord.
15 Ona görə başına qəfildən bəla gələr, Birdən yıxılıb çarəsiz qalar.
To such a one his destruction shall presently come, and he shall suddenly be destroyed, and shall no longer have any remedy.
16 Rəbbin zəhləsi altı şeydən gedir, Yeddi şey var, ondan ikrah edir:
Six things there are, which the Lord hateth, and the seventh his soul detesteth:
17 Təkəbbürlə baxan gözlər; Yalan danışan dil; Nahaq qan tökən əllər;
Haughty eyes, a lying tongue, hands that shed innocent blood,
18 Məqsədi şər olan ürək; Şərə çatmaq üçün qaçan ayaqlar;
A heart that deviseth wicked plots, feet that are swift to run into mischief,
19 Nəfəsini yalanla çıxaran yalançı şahid; Qardaşlar arasında nifaq salan şəxs.
A deceitful witness that uttereth lies, and him that soweth discord among brethren.
20 Oğlum, atanın əmrini yerinə yetir, Ananın öyrətdiklərini atma.
My son, beep the commandments of thy father, and forsake not the law of thy mother.
21 Onları qəlbinin başına yapışdır, Həmişə onları boynuna bağla.
Bind them in thy heart continually, and put them about thy neck.
22 Gəzəndə onlar sənə yol göstərər, Yatanda səni hifz edər, Oyananda sənə məsləhət verər.
When thou walkest, let them go with thee: when thou sleepest, let them keep thee; and when thou awakest, talk with them.
23 Bu əmr çıraqdır, bu təlim nurdur, Tərbiyə üçün edilən məzəmmət həyat yoludur.
Because the commandment is a lamp, and the law a light, and reproofs of instruction are the way of life:
24 Bunlar səni pozğun qadından, Şirindilli yad arvaddan qoruyar.
That they may keep thee from the evil woman, and from the flattering tongue of the stranger.
25 Onun gözəlliyinə aşiq olma, Onun kirpiklərinin əsiri olma.
Let not thy heart covet her beauty, be not caught with her winks:
26 Fahişənin üzündən insan bir tikə çörəyə möhtac qalar, Kiminsə zinakar arvadı insanın qiymətli canını ovlar.
For the price of a harlot is scarce one loaf: but the woman catcheth the precious soul of a man.
27 Bir kişi qoynuna od alanda Əyin-başı yanmazmı?
Can a man hide fire in his bosom, and his garments not burn?
28 Köz üzərində gəzənin Ayaqları bişməzmi?
Or can he walk upon hot coals, and his feet not be burnt?
29 Qonşusunun arvadının yanına girənin də halı belədir, O qadına toxunan cəzasını çəkər.
So he that goeth in to his neighbour’s wife, shall not be clean when he shall touch her.
30 Qarnını doydurmaq üçün ac oğru oğurlarsa, Kimsə onu qınamaz.
The fault is not so great when a man hath stolen: for he stealeth to fill his hungry soul:
31 Amma onu tutsalar, yeddi qat ödəməlidir, Evinin var-yoxunu verməlidir.
And if he be taken he shall restore sevenfold, and shall give up all the substance of his house.
32 Qadınla zina edən qanmazdır, Özünü məhv etmək istəyən belə edər.
But he that is an adulterer, for the folly of his heart shall destroy his own soul:
33 Bu kişinin nəsibi kötək, şərəfsizlikdir, Biabırçılığı üzərindən silinməz.
He gathereth to himself shame and dishonour, and his reproach shall not be blotted out:
34 Çünki ərini qeyrət coşdurar, Ondan amansızcasına qisas alar.
Because the jealousy and rage of the husband will not spare in the day of revenge,
35 Heç nə ilə ərinin qarşısını almaq olmaz, Nə verilsə belə, o razılaşmaz.
Nor will he yield to any man’s prayers, nor will he accept for satisfaction ever so many gifts.
