Mərsiyələr 3

1 Rəbbin qəzəb dəyənəyindən Mən əzab çəkirəm,

Eu sou aquele homem que viu a aflição pela vara do seu furor.

2 O məni apardı, İşıqda deyil, qaranlıqda gəzdirdi.

A mim me guiou e levou às trevas e não à luz.

3 Bütün gün – dəfələrlə qaldırdığı əli Mənə qarşıdır.

Deveras se tornou contra mim e virou a sua mão todo o dia.

4 Ətimi, dərimi çürütdü, Sümüklərimi sındırdı.

Fez envelhecer a minha carne e a minha pele, quebrantou os meus ossos.

5 Məni əzabla, cəfa ilə sarıdı, Mühasirəyə saldı.

Edificou contra mim, e me cercou de fel e trabalho.

6 Çoxdan ölüb-gedənlər kimi Məni zülmətdə yaşatdı.

Assentou-me em lugares tenebrosos, como os que estavam mortos há muito.

7 Ətrafımı hər tərəfdən hasara aldı, Məni zəncirləyib, qaça bilmirəm.

Cercou-me de sebe, e não posso sair: agravou os meus grilhões.

8 Fəryad edib mən imdad istəyərkən O, duamın qarşısına sədd çəkdi.

Ainda quando clamo e grito, ele exclui a minha oração.

9 Yonma daşlarla yollarımı kəsdi, Onları dolaşdırdı.

Cercou de sebe os meus caminhos com pedras lavradas, divertiu as minhas veredas.

10 Mənə ayı kimi pusqu düzəldir, Gizlənib aslan kimi məni güdür.

Fez-se-me como urso de emboscada, um leão em esconderijos.

11 Yoldan sürükləyib məni parçaladı, Çarəsiz hala saldı.

Desviou os meus caminhos, e fêz-me em pedaços; deixou-me assolado.

12 Kamanının yayını çəkdi, Məni Özü üçün bir hədəf etdi.

Armou o seu arco, e me pôs como alvo à flecha.

13 Çəkib oxdanından ox atdı, Böyrəyimə sapladı.

Faz entrar nos meus rins as flechas da sua aljava.

14 Gün boyu xalqımın gülüş hədəfinə döndüm, Məzhəkəli nəğmə ilə məni ələ salırlar.

Fui feito um objeto de escarneio a todo o meu povo, de canção sua todo o dia.

15 O, acı otlardan mənə doyunca yedirtdi, Yovşan suyunu içirtdi.

Fartou-me de amarguras, embriagou-me de absinto.

16 Dişlərimi çınqılla qırdı, Kül içində məni diz çökdürtdü.

Quebrou com pedrinhas de areia os meus dentes; abaixou-me na cinza.

17 Salamatlıqdan canımı uzaq etdi, Yaxşılığı unutdum.

E afastaste da paz a minha alma; esqueci-me do bem.

18 Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».

Então disse eu: Já pereceu a minha força, como também a minha esperança no Senhor.

19 Əzabımı və sərgərdanlığımı, Acı yovşanı və zəhəri yada sal.

Lembra-te da minha aflição e do meu pranto, do absinto e do fel.

20 Daim onları xatırlayıram, Ona görə köksümdən ürəyim üzülür.

Minha alma certamente disto se lembra, e se abate em mim.

21 Amma bunları yada salarkən Məndə ümid yaranır.

Disto me recordarei no meu coração; por isso esperarei.

22 Rəbbin məhəbbətinə görə məhv olmadıq, Çünki mərhəməti tükənməzdir.

As misericórdias do Senhor são a causa de não sermos consumidos; porque as suas misericórdias não tem fim.

23 Hər səhər bunlar təzələnir, Sənin sədaqətin böyükdür.

Novas são cada manhã; grande é a tua fidelidade.

24 Öz-özümə deyirəm: «Rəbb mənim nəsibimdir», Ona görə Rəbbə ümid bəsləyirəm.

A minha porção é o Senhor, diz a minha alma; portanto esperarei nele.

25 Rəbb Ona güvənənlərə, Onu axtaran könüllərə xeyirxahdır.

Bom é o Senhor para os que se atêm a ele, para a alma que o busca.

26 Rəbbə ümid bəsləmək, Sakitcə bizə qurtuluş verməsini gözləmək nə yaxşıdır.

Bom é esperar, e aguardar em silêncio a salvação do Senhor.

27 Yaxşı olar ki, insan Boyunduruğunu gənc yaşından daşısın.

Bom é para o homem levar o jugo na sua mocidade.

28 Qoy susub tənha otursun, Axı Rəbb boynuna boyunduruq salıb.

Assentar-se-á solitário, e ficará em silêncio; porquanto Deus o pôs sobre ele.

29 Üzünü yerə sürtsün, Bəlkə hələ ümid var.

Ponha a sua boca no pó, dizendo: Porventura haverá esperança.

30 İzin versin, qoy sifətinə vursunlar, Qoy ona doyunca böhtan atsınlar.

Dê a sua face ao que o fere; farte-se de afronta.

31 Çünki Xudavənd əbədilik Bizi Özündən kənar etməz.

Porque o Senhor não rejeitará para sempre.

32 Qəm-qüssə versə belə, Bol məhəbbətinə görə rəhmə gələr.

Antes, se entristeceu a alguém, compadecer-se-á dele, segundo a grandeza das suas misericórdias.

33 Çünki ürəkdən istəyərək bəşər övladlarına əzab verməz, Heç kimi kədərləndirməz.

Porque não aflige nem entristece aos filhos dos homens do seu coração.

34 Dünyadakı bütün əsirlərin ayaq altında əzilməsini,

Para atropelar debaixo dos seus pés a todos os presos da terra.

35 Haqq-Taalanın hüzurunda insanın Öz haqlarından məhrum olmasını,

Para perverter o direito do homem perante a face do altíssimo.

36 İnsanın ədalətdən məhrum olmasını Xudavənd heç görmürmü?

Para subverter ao homem no seu pleito; porventura não o veria o Senhor?

37 Xudavənd əmr verməsə, Kimin dediyi həyata keçər?

Quem é aquele que diz, e assim acontece, quando o Senhor o não mande?

38 Həm xeyir, həm də şər, Haqq-Taalanın əmri ilə gələr.

Porventura da boca do altíssimo não sai o mal e o bem?

39 Öz günahının cəzasından Sağ qalan insan niyə şikayətlənir?

De que se queixa logo o homem vivente? queixe-se cada um dos seus pecados.

40 Qoy yollarımıza diqqətlə baxaq, Rəbbə yenidən üz tutaq.

Esquadrinhemos os nossos caminhos, e investiguemo-los, e voltemos para o Senhor.

41 Göylərdəki Allaha əllərimizi, Həm də ürəklərimizi açaq.

Levantemos os nossos corações com as mãos a Deus nos céus, dizendo:

42 Deyək: «Biz qanunsuzluq və üsyankarlıq etdik, Bunu bizə bağışlamadın».

Nós prevaricamos, e fomos rebeldes; por isso tu não perdoaste.

43 Qəzəbə bürünmüsən, bizi təqib etmisən, Aman vermədən öldürmüsən.

Cobriste-nos da tua ira, e nos perseguiste; mataste, não perdoaste.

44 Özünə buludlardan örtük çəkdin, Onların arasından dua keçmir.

Cobriste-te de nuvens, para que não passe a nossa oração.

45 Xalqlar arasında Bizi zibilə, tullantıya çevirmisən.

Por cisco e rejeitamento nos puseste no meio dos povos.

46 Bütün düşmənlərimizin bizə qarşı Ağızları açıldı.

Todos os nossos inimigos abriram contra nós a sua boca.

47 Dəhşət və çuxur, Məhv və qırğın birlikdə başımıza gəldi.

Temor e cova vieram sobre nós, assolação e quebrantamento.

48 Qırılan əziz xalqıma görə Gözlərimdən sel kimi yaş axdı.

Correntes de águas derramou o meu olho pelo quebrantamento da filha do meu povo.

49 Dinmədən, dayanmadan Gözlərimdən yaş axacaq,

O meu olho manou, e não cessa, porquanto não há descanço,

50 Rəbb göylərdən aşağıya baxana qədər, Olanları görənə qədər.

Até que atente e veja o Senhor desde os céus.

51 Şəhərimdəki hər qızın taleyini görərkən Ürəyimi kədər bürüyür.

O meu olho move a minha alma, por causa de todas as filhas da minha cidade.

52 Nahaq yerə mənə düşmən olanlar Məni quş tək ovladılar.

Como ave me caçaram os que são meus inimigos sem causa.

53 Quyuya salıb məni öldürmək istədilər, Daşqalaq etdilər.

Arrancaram a minha vida na masmorra, e lançaram pedras sobre mim.

54 Sular başımdan aşdı, Dedim: «Ömrüm sona çatdı».

Derramaram-se as águas sobre a minha cabeça; eu disse: Estou cortado.

55 Ya Rəbb, ismini O quyunun dibindən səslədim.

Invoquei o teu nome, Senhor, desde a mais profunda cova.

56 «Qulağını tıxama, fəryadımı dinlə» deyərkən Səsimi eşitdin.

Ouviste a minha voz; não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.

57 Səni çağıranda yanıma gəldin, Mənə «qorxma» söylədin.

Tu te chegaste no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.

58 Ey Xudavənd, mənim əməlimə baxdın, Həyatımı satın aldın.

Pleiteaste, Senhor, os pleitos da minha alma, remiste a minha vida.

59 Ya Rəbb, başıma gətirdikləri şəri gördün, Bu iş barədə hökmünü ver.

Viste, Senhor, a injustiça que me fizeram; julga a minha causa.

60 Mənə bəslədikləri kini, Mənə qarşı qurulan fəndləri gördün.

Viste toda a sua vingança, todos os seus pensamentos contra mim.

61 Ya Rəbb, mənə etdikləri həqarəti eşitdin, Əleyhimə fənd qururlar.

Ouviste o seu opróbrio, Senhor, todos os seus pensamentos contra mim,

62 Əleyhdarlarımın pıçıltısını, Gün boyu mənə qarşı mırıltısını eşitdin.

Os ditos dos que se levantam contra mim e as suas imaginações contra mim todo o dia.

63 Onların oturuşuna-duruşuna bax, Onlara məzhəkə nəğməsi olmuşam.

Observa-os a eles ao assentarem-se e ao levantarem-se; eu sou a sua canção.

64 Ya Rəbb, onların əllərinin əməllərinə görə Əvəzini verəcəksən.

Rende-lhes recompensa, Senhor, conforme a obra das suas mãos.

65 Onların qəlbini inadkar et, Qoy lənətin onların üstünə gəlsin.

Dá-lhes ancia de coração, maldição tua sobre eles.

66 Ya Rəbb, qəzəbinlə onları qov, Səma altından məhv edib at!

Na tua ira persegue-os, e desfa-los de debaixo dos céus do Senhor.