Yunus 4
1 Bu iş Yunusun heç xoşuna gəlmədi və o hirsləndi.
But it displeased Jonah exceedingly, and he was very angry.
2 O, Rəbbə dua edərək dedi: «Ya Rəbb! Mən hələ ölkəmdə ikən bunu demirdimmi? Buna görə də mən Tarşişə qaçdım, çünki bilirdim, Sən lütfkar, rəhmli, hədsiz səbirli, bol məhəbbətli Allahsan və rəhm edib bəla göndərməzsən.
And he prayed to the LORD, and said, I pray thee, O LORD, was not this my saying, when I was yet in my country? Therefore I fled before to Tarshish: for I knew that thou art a gracious God, and merciful, slow to anger, and of great kindness, and repentest of the evil.
3 İndi isə, ya Rəbb, yalvarıram, mənim canımı al, çünki mənim üçün yaşamaqdansa, ölmək yaxşıdır».
Therefore now, O LORD, take, I beseech thee, my life from me; for it is better for me to die than to live.
4 Rəbb dedi: «Hirslənməyin yaxşı işdirmi?»
Then said the LORD, Doest thou well to be angry?
5 Yunus şəhərdən çıxdı və şəhərin şərq tərəfində oturdu. Orada özünə çardaq düzəldib kölgəsində oturdu ki, şəhərdə nə baş verəcəyini görsün.
So Jonah went out of the city, and sat on the east side of the city, and there made him a booth, and sat under it in the shadow, till he might see what would become of the city.
6 Rəbb Allah Yunusun başı üstünə qalxıb kölgə salmaq və onu pis halından qurtarmaq üçün bir gənəgərçək bitkisi yetirdi. Yunus bu bitkiyə görə çox sevindi.
And the LORD God prepared a gourd, and made it to come up over Jonah, that it might be a shade over his head, to deliver him from his grief. So Jonah was exceeding glad of the gourd.
7 Lakin ertəsi gün sübh tezdən Allah bir bitki qurdu yetirdi. Qurd bitkini içindən yedi və bitki qurudu.
But God prepared a worm when the morning rose the next day, and it smote the gourd that it withered.
8 Günəş çıxanda Allah isti səmum küləyi yetirdi. Günəş onun başını yandırdı və o taqətdən düşüb özü üçün ölüm diləyərək dedi: «Mənim üçün yaşamaqdansa ölmək yaxşıdır».
And it came to pass, when the sun rose, that God prepared a vehement east wind; and the sun beat upon the head of Jonah, that he fainted, and wished in himself to die, and said, It is better for me to die than to live.
9 Allah Yunusa dedi: «Məgər sənin bu bitkiyə görə hirslənməyin yaxşı işdirmi?» O dedi: «Əlbəttə, yaxşıdır, elə hirsləndim ki, az qala öləm».
And God said to Jonah, Doest thou well to be angry for the gourd? And he said, I do well to be angry, even to death.
10 Onda Rəbb dedi: «Sən zəhmətini çəkmədiyin və yetişdirmədiyin, bir gecədə bitən və bir gecədə məhv olan bitkiyə acıyırsan.
Then said the LORD, Thou hast had pity on the gourd, for which thou hast not laboured, neither made it grow; which came up in a night, and perished in a night:
11 Bəs sağ əlini sol əlindən ayıra bilməyən yüz iyirmi mindən çox insanın və çoxlu heyvanın yaşadığı böyük şəhər Ninevaya Mən necə acımayım?»
And should not I spare Nineveh, that great city, in which are more than an hundred and twenty thousand persons that cannot discern between their right hand and their left hand; and also many cattle?
