Əyyub 39
1 Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
Knowest thou the time when the wild goats of the rock bring forth? or canst thou mark when the hinds do calve?
2 Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
Canst thou number the months that they fulfil? or knowest thou the time when they bring forth?
3 Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
They bow themselves, they bring forth their young ones, they cast out their sorrows.
4 Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
Their young ones are become strong, they grow strong with grain; they go forth, and return not to them.
5 Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
Who hath sent out the wild donkey free? or who hath loosed the bands of the wild donkey?
6 Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
Whose house I have made the wilderness, and the barren land his dwellings.
7 O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
He scorneth the multitude of the city, neither regardeth he the crying of the driver.
8 Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
The range of the mountains is his pasture, and he searcheth after every green thing.
9 Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
Will the unicorn be willing to serve thee, or abide by thy crib?
10 Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
Canst thou bind the unicorn with his band in the furrow? or will he harrow the valleys after thee?
11 Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
Wilt thou trust him, because his strength is great? or wilt thou leave thy labour to him?
12 Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
Wilt thou believe him, that he will bring home thy seed, and gather it into thy barn?
13 Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
Gavest thou the goodly wings to the peacocks? or wings and feathers to the ostrich?
14 Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
Which leaveth her eggs in the earth, and warmeth them in the dust,
15 Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
And forgetteth that the foot may crush them, or that the wild beast may break them.
16 Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
She is hardened against her young ones, as though they were not hers: her labour is in vain without fear;
17 Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
Because God hath withheld wisdom from her, neither hath he imparted to her understanding.
18 Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
When she lifteth herself on high, she scorneth the horse and his rider.
19 Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
Hast thou given the horse strength? hast thou clothed his neck with thunder?
20 Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
Canst thou make him afraid as a grasshopper? the glory of his nostrils is terrible.
21 Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
He paweth in the valley, and rejoiceth in his strength: he goeth on to meet the armed men.
22 Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
He mocketh at fear, and is not dismayed; neither turneth he back from the sword.
23 Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
The quiver rattleth against him, the glittering spear and the shield.
24 Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
He swalloweth the ground with fierceness and rage: neither believeth he that it is the sound of the trumpet.
25 Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
He saith among the trumpets, Ha, ha; and he smelleth the battle afar off, the thunder of the captains, and the shouting.
26 Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
Doth the hawk fly by thy wisdom, and stretch her wings toward the south?
27 Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
Doth the eagle mount up at thy command, and make her nest on high?
28 Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
She dwelleth and abideth on the rock, upon the crag of the rock, and the strong place.
29 Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
From there she seeketh the prey, and her eyes behold afar off.
30 Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».
Her young ones also suck up blood: and where the slain are, there is she.
