Əyyub 31
1 Gözlərim üçün əhd etmişəm, Gözüm bir qıza baxarmı?
Fiz concerto com os meus olhos: como pois attentaria n'uma virgem?
2 İnsan yuxarıdan – Allahdan nə pay alır? İnsana ucalardan – Külli-İxtiyardan nə irs qalır?
Porque qual seria a parte de Deus de cima? ou a herança do Todo-poderoso para mim desde as alturas?
3 Məgər haqsızların başına fəlakət gəlmir? Məgər fitnəkarların başına bəla gəlmir?
Porventura não é a perdição para o perverso, o desastre para os que obram iniquidade?
4 Məgər O, yollarıma baxmır? Məgər O hər addımımı saymır?
Ou não vê elle os meus caminhos, e não conta todos os meus passos?
5 Əgər yalançı olaraq gəzmişəmsə, Ayağım fırıldaq üçün qaçıbsa,
Se andei com vaidade, e se o meu pé se apressou para o engano
6 Qoy Allah məni haqq tərəzisində çəksin, Kamil olduğumu görsün.
(Pese-me em balanças fieis, e saberá Deus a minha sinceridade),
7 Yolumda əyri addım atmışamsa, Gözlərimin ardınca qəlbimi sürükləmişəmsə, Əllərimi ləkələmişəmsə,
Se os meus passos se desviavam do caminho, e se o meu coração segue os meus olhos, e se ás minhas mãos se apegou coisa alguma,
8 Əkdiyimi yadlar yesin, Qoy əkinim kökündən çıxarılsın.
Então semeie eu e outro coma, e seja a minha descendencia arrancada até á raiz.
9 Əgər qəlbim başqa bir qadına meyl edibsə, Qonşumun qapısını pusmuşamsa,
Se o meu coração se deixou seduzir por uma mulher, ou se eu armei traições á porta do meu proximo,
10 Qoy arvadım başqasının taxılını üyütsün, Qoy onunla başqa kişilər yatsın.
Então môa minha mulher para outro, e outros se encurvem sobre ella.
11 Axı bu bir xəcalət olardı, Məhkəməyə veriləsi bir günah sayılardı.
Porque é uma infamia, e é delicto pertencente aos juizes.
12 Çünki bu Həlak yerinədək yandırıb-yaxan bir alovdur. Bu bütün barımı kökündən çıxarardı.
Porque fogo é que consomem até á perdição, e desarreigaria toda a minha renda.
13 Əgər mənimlə çəkişəndə Nökərlərimin və kənizlərimin Haqqını yemişəmsə,
Se desprezei o direito do meu servo ou da minha serva, quando elles contendiam comigo,
14 Allah ayağa qalxanda Mən nə edə bilərəm? Məni yoxlayanda nə cavab verərəm?
Então que faria eu quando Deus se levantasse? e, inquirindo a causa, que lhe responderia?
15 Anamın bətnində məni yaradan Onu yaratmayıbmı? Bətndən bizə quruluş verən O olmayıbmı?
Aquelle que me fez no ventre não o fez tambem a elle? ou não nos formou do mesmo modo na madre?
16 Əgər yoxsulların istədiklərini bir kənara qoymuşamsa, Dul qadının ümidini qırmışamsa,
Se retive o que os pobres desejavam, ou fiz desfallecer os olhos da viuva,
17 Bir tikəmi özüm yeyib Yetimə verməmişəmsə,
Ou só comi o meu bocado, e o orphão não comeu d'elle
18 Gəncliyimdən bəri yetimlərə atalıq etməmişəmsə, Doğulandan bəri dul qadına yol göstərməmişəmsə,
(Porque desde a minha mocidade cresceu comigo como com seu pae, e o guiei desde o ventre de minha mãe),
19 Paltarı olmadığı üçün canı ağrıyan, Ya örtüyə möhtac qalan yoxsulları görəndə
Se a alguem vi perecer por falta de vestido, e ao necessitado por não ter coberta,
20 Qoyunlarımın yunu ilə onları isitməmişəmsə, Onlar da mənə ürəkdən alqış etməyiblərsə,
Se os seus lombos me não abençoaram, se elle não se aquentava com as pelles dos meus cordeiros,
21 Məhkəmədə sözü keçən olduğum üçün Yetimə əl qaldırmışamsa,
Se eu levantei a minha mão contra o orphão, porquanto na porta via a minha ajuda,
22 Qollarım qırılıb çiyinlərimdən düşsün, Qoy qolum lüləsindən sınsın.
Então caia do hombro a minha espadoa, e quebre-se o meu braço do osso.
23 Çünki Allahın bəlasından qorxuram, Əzəməti qarşısında dayana bilmərəm.
Porque o castigo de Deus era para mim um assombro, e eu não podia supportar a sua alteza.
24 Əgər qızıla ümid bağlamışamsa, Saf qızıla “ümidim sənsən” demişəmsə,
Se no oiro puz a minha esperança, ou disse ao oiro fino: Tu és a minha confiança;
25 Əgər bol sərvətimə görə, Əlimin gəlirinin çoxluğuna görə sevinmişəmsə,
Se me alegrei de que era muita a minha fazenda, e de que a minha mão tinha alcançado muito;
26 Əgər parlayan günəşə, İşıq saçaraq dövran edən aya baxıb,
Se olhei para o sol, quando resplandecia, ou para a lua, caminhando gloriosa,
27 Könlümün meylini gizlicə azdırıb, Sitayiş etmək üçün əlimlə onlara Öpüş yollamışamsa,
E o meu coração se deixou enganar em occulto, e a minha bocca beijou a minha mão,
28 Bu da məni ittiham edən günah sayılardı, Çünki ucalarda olan Allahı danmış olardım.
Tambem isto seria delicto pertencente ao juiz: pois assim negaria a Deus que está em cima.
29 Əgər düşmənlərimin bədbəxtliyinə sevinmişəmsə, Başına bəla gəldi deyə fərəhlənmişəmsə,
Se me alegrei da desgraça do que me tem odio, e se eu exultei quando mal o achou
30 Kiminsə canına qarğış yağdıraraq Dilimə günah işlətməyə yol vermişəmsə,
(Tambem não deixei peccar o meu paladar, desejando a sua morte com maldição),
31 Evimdəki insanlar “Əyyubun verdiyi ətlə Qarnını doyurmayan varmı?” deyə soruşmayıblarsa,
Se a gente da minha tenda não disse: Ah, quem nos désse da sua carne! nunca nos fartariamos d'ella:
32 – Heç bir yadelli gecəni küçədə keçirməzdi, Qapım həmişə yoldan keçənlərin üzünə açıq idi –
O estrangeiro não passava a noite na rua; as minhas portas abria ao viandante.
33 Əgər təqsirimi gizlətmişəmsə, Adəm kimi üsyankarlığımı ört-basdır etmişəmsə,
Se, como Adão, encobri as minhas transgressões, occultando o meu delicto no meu seio;
34 Camaatdan qorxduğum üçün, El qınağından dəhşətə gəldiyim üçün Dinməzcə bayıra çıxmamışamsa…
Porque eu temia a grande multidão, e o desprezo das familias me apavoraria, e eu me calaria, e não sairia da porta.
35 Kaş məni bir eşidən olaydı! Bu sözümü təsdiq edirəm, Qoy Külli-İxtiyar mənə bir cavab versin! Əleyhdarım bunu tumara yazıb əlimə versin.
Ah quem me dera um que me ouvisse! eis que o meu intento é que o Todo-poderoso me responda, e que o meu adversario escreva um livro.
36 Şübhəsiz, bu tumarı çiynimdə gəzdirərdim, Başıma tac edərdim.
Por certo que o levaria sobre o meu hombro, sobre mim o ataria por corôa.
37 Onda atdığım hər addımı Allaha bildirərdim, Mən bir şahzadə kimi Onun yanına gedərdim.
O numero dos meus passos lhe mostraria: como principe me chegaria a elle.
38 Torpağım da məndən fəryad edirsə, Kotanın açdığı yarıqlar əlimdən bir ağızdan ağlayırsa,
Se a minha terra clamar contra mim, e se os seus regos juntamente chorarem,
39 Pulunu vermədən məhsulu yemişəmsə, Buranın sakinlərinin ürəyini qırmışamsa,
Se comi a sua novidade sem dinheiro, e suffoquei a alma dos seus donos,
40 Qoy sahəmdə buğda yerinə tikan, Arpa yerinə alaq bitsin». Əyyubun söhbəti sona yetdi.
Por trigo me produza cardos, e por cevada joio. Acabaram-se as palavras de Job.
