Əyyub 3

1 Bundan sonra Əyyub ağzını açıb öz doğulduğu günə lənət etdi.

Después de esto Job abrió su boca y maldijo su día.

2 Dilə gəlib belə dedi:

Y Job habló:

3 «Kaş ki mən doğulan gün yox olaydı, “Oğlun oldu!” deyilən gecə yox olaydı.

Perezca el día cuando nací y la noche cuando se dijo: Un varón fue concebido.

4 O gün qara gələydi, Allah göydən o günün qayğısına qalmayaydı, O gün üçün sabah açılmayaydı.

Sea aquel día oscuridad. No pregunte ʼElohim desde lo alto por él, ni claridad lo ilumine.

5 O günü zülmət, qatı qaranlıq bürüyəydi, Üzünü bulud tutaydı, Nurunu qaranlıq batıraydı.

Que la oscuridad y las tinieblas reclamen [ese día] para ellas, repose sobre él una nube, llénelo de terror la calina del día.

6 O gecəni zil qaranlıq udub yeyəydi, İlin günləri arasında fərəh tapmayaydı, Ayın günləri sırasına girməyəydi.

Que la oscuridad se apodere de aquella noche. No se cuente entre los días del año ni aparezca en el número de los meses.

7 Kaş o gecə qısır olaydı, Sevincsiz, səssiz qalaydı!

Sea esa noche estéril y los gritos de júbilo no penetren en ella.

8 Günlərə lənət oxuyanlar, Livyatanı oyatmağa mahir olanlar Qoy o günə lənət yağdırsın.

Maldíganla los que maldicen en el día, los que se aprestan a excitar al cocodrilo.

9 Dan ulduzları sönəydi, İşığa olan ümidləri boşa çıxaydı, Sübhün nuru görünməyəydi.

Oscurézcanse las estrellas de su alborada. Espere la luz, y no le venga, ni contemple los destellos de la aurora,

10 Əfsus ki O, anamın bətninin qapılarını bağlamadı, Gözlərimi əzabsız saxlamadı.

porque no cerró las puertas de la matriz donde yo estaba, ni escondió la miseria de mis ojos.

11 Niyə doğulanda mən ölmədim, Bətndən çıxarkən nəfəsim kəsilmədi?

¿Por qué no morí yo en la matriz o expiré al salir del vientre?

12 Niyə məni dizlərin arasından aldılar, Əmizdirmək üçün ağzıma döş saldılar?

¿Por qué hallé rodillas que me acogieron y pechos que me amamantaron?

13 Belə olmasaydı, indi rahat uzanardım, Yatıb dincələrdim

Pues ahora yacería tranquilo, dormiría y tendría descanso

14 Özləri üçün viranə şəhərləri tikən Dünya padşahları və müşavirlərlə,

con reyes y consejeros de la tierra que reedificaron ruinas para ellos,

15 Evlərini gümüşə qərq edən Qızıl xəzinəsi olan rəhbərlərlə.

o con príncipes que tuvieron oro, que llenaron de plata sus palacios.

16 Niyə bətndən yarımçıq uşaq tək düşmədim? Niyə işıq üzü görməyən körpə kimi basdırılmadım?

¡Oh! ¿Por qué no fui escondido como aborto, como los fetos que nunca ven la luz?

17 Orada pis adamlar belə, kini atır, Yorğunlar rahatlıq tapır,

Allí dejan de perturbar los perversos. Allí descansan los de agotadas fuerzas.

18 Məhbuslar dinc yaşayır, Nəzarətçinin səsi çıxmır.

Allí también los cautivos gozan del reposo, sin oír la voz del capataz.

19 Orada kiçik də, böyük də vardır, Qul ağasından da azaddır.

Allí están el pequeño y el grande, y el esclavo está libre de su amo.

20 Niyə əzab çəkənlər işıq üzü görür, Əziyyət içində olanlar həyata gəlir?

¿Por qué se da luz al desdichado, y vida a los de ánimo amargado,

21 Ölüm arzulayırlar amma tapmırlar, Dəfinə axtarmaqdan da çox onu axtarırlar,

a los que ansían la muerte y no les llega aunque la busquen más que tesoros escondidos,

22 Onlar məzar tapanda fərəhlənər, Şadlanaraq sevinər.

a los que se alegran grandemente, y se regocijan cuando hallan la tumba,

23 Hara getdiyi bilinməyən insana, Ətrafına Allah sədd çəkdiyi adama niyə ömür verilir?

al hombre para quien su camino está oculto, y a quien ʼElohim tiene acorralado?

24 Çörəkdən əvvəl ah-zar gəlir, Nalələrim sular kimi tökülür.

Porque en lugar de mi pan viene mi suspiro, y mis gemidos corren como aguas,

25 Çəkindiyim şeylər üzərimə tökülür, Qorxduğum şeylər başıma gəlir.

porque me cayó lo que temía y el terror que tenía me aconteció.

26 Rahatlığım, sakitliyim, dincliyim yoxdur, Ancaq sıxıntım vardır».

¡No tengo paz, ni tranquilidad, ni reposo, sino me vino turbación!