Əyyub 19
1 Əyyub belə cavab verdi:
Then Job answered and said,
2 «Nə vaxtadək məni üzəcəksiniz, Məni sözlə əzəcəksiniz,
How long will ye vex my soul, and destroy me with words? only know that the Lord has dealt with me thus.
3 On dəfədir ki, məni təhqir edirsiniz, Utanmadan mənə kəskin sözlər söyləyirsiniz.
Ye speak against me; ye do not feel for me, but bear hard upon me.
4 Həqiqətən, azıb yanlış yola düşmüşəmsə, Səhvim öz üstümdə qalır.
Yea verily, I have erred in truth, (but the error abides with myself) in having spoken words which it was not right [to speak]; and my words err, and are unreasonable.
5 Özünüzü, həqiqətən, məndən üstün tutursunuz, Eybimi üzümə vurursunuz.
But alas! for ye magnify yourselves against me, and insult me with reproach.
6 Amma bilin ki, Allah mənə haqsızlıq etdi, Hər tərəfdən məni toruna saldı.
Know then that it is the Lord that has troubled [me], and has raised his bulwark against me.
7 Budur, “Zorakılıqdır!” deyə bağırıram, Bir cavab verən yoxdur, Kömək üçün nalə çəkirəm, ədalət yoxdur.
Behold, I laugh at reproach; I will not speak: [or] I will cry out, but [there is] nowhere judgment.
8 Keçə bilmirəm, yollarıma sədd çəkilib, Yollarımı qaranlığa salıb.
I am fenced round about, and can by no means escape: he has set darkness before my face.
9 Şərəfimi əynimdən soyundurub, Başımdan tacı götürüb.
And he has stripped me of my glory, and has taken the crown from my head.
10 O məni hər tərəfdən yıxdı, əldən gedirəm, Ümidimi ağac kimi kökündən qopartdı.
He has torn me around about, and I am gone: and he has cut off my hope like a tree.
11 Mənə qarşı qəzəbi od tutub yandı, Məni Özünə düşmən saydı.
And he has dreadfully handled me in anger, and has counted me for an enemy.
12 Orduları üstümə gəlir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir, Çadırımın ətrafında ordugah qurur.
His troops also came upon me with one accord, liars in wait compassed my ways.
13 Qardaşlarımı məndən uzaqlaşdırdı, Tanışlarım mənə yad oldu.
My brethren have stood aloof from me; they have recognized strangers [rather] than me: and my friends have become pitiless.
14 Qohumlarım məni tərk eləyib, Yaxın dostlarım məni unudub.
My nearest of kin have not acknowledged me, and they that knew my name, have forgotten me.
15 Evimin sakinləri və kənizlər Məni özgə sayır, Onların gözündə yad olmuşam.
[As for] my household, and my maid-servants, I was a stranger before them.
16 Qulumu çağırıram, Ağız açıb yalvarsam belə, cavab almıram.
I called my servant, and he hearkened not; and my mouth intreated [him].
17 Nəfəsimdən arvadımın da zəhləsi gedir, Qardaşlarım məndən iyrənir.
And I besought my wife, and earnestly intreated the sons of my concubines.
18 Mənə hətta kiçik uşaqlar xor baxır, Ayağa duranda məni ələ salırlar.
But they rejected me for ever; whenever I rise up, they speak against me.
19 Bütün səmimi dostlarım belə, məndən ikrah edir, Əzizlərim belə, əleyhimə çıxır.
They that saw me abhorred me: the very persons whom I had loved, rose up against me.
20 Bir dəri, bir sümük qalmışam, Ölüm kandarına çatmışam.
My flesh is corrupt under my skin, and my bones are held in [my] teeth.
21 Aman, ey dostlarım, aman, Allahın əli məni vurdu!
Pity me, pity me, O friends; for it is the hand of the Lord that has touched me.
22 Niyə məni Allah kimi qovursunuz? Niyə mənim ətimdən doymursunuz?
Wherefore do ye persecute me as also the Lord [does], and are not satisfied with my flesh?
23 Kaş ki sözlərim yazılaydı, Kitaba köçürüləydi,
For oh that my words were written, and that they were recorded in a book forever,
24 Dəmir qələmlə, qurğuşunla Əbədi qalmaq üçün bir qayaya həkk olaydı.
with an iron pen and lead, or graven in the rocks!
25 Amma mən bilirəm ki, Satınalanım yaşayır, Axırda O, yer üzərində dayanacaq.
For I know that he is eternal who is about to deliver me,
26 Dərim yox olandan sonra Bədən alıb Allahı görəcəyəm.
[and] to raise up upon the earth my skin that endures these [sufferings]: for these things have been accomplished to me of the Lord;
27 Mən Ona baxacağam, Başqası yox, mən öz gözlərimlə görəcəyəm. Budur, ürəyim həsrətdən üzülür!
which I am conscious of in myself, which mine eye has seen, and not another, but all have been fulfilled to me in [my] bosom.
28 Mənim üçün “Bəs onu necə qovaq? Bədbəxtliyin kökü ondadır” desəniz,
But if ye shall also say, What shall we say before him, and [so] find the root of the matter in him?
29 Qılıncdan qorxmalısınız, Çünki qılınc cəzası qəzəblə gəlir. Onda ədalətin var olduğunu görəcəksiniz».
Do ye also beware of deceit: for wrath will come upon transgressors; and then shall they know where their substance is.
