ՏԻՏՈՍ 3

1 Յիշեցո՛ւր անոնց՝ որ հպատակին պետութիւններուն եւ իշխանութիւններուն, անսան պետութեան, ու պատրաստ ըլլան ամէն բարի գործի.

Atorò iareo ty hiambane amo mpifeheo, naho amo bei’eo, tsy hanjehatse, vaho halisa amy ze hene fitoloñan-tsoa,

2 ո՛չ մէկուն հայհոյեն, ըլլան ո՛չ թէ կռուազան, հապա՝ ազնիւ, բոլորովին հեզութիւն ցոյց տալով ամէն մարդու:

le tsy hañìnje ndra ia’ia, tsy hitrobo, fa ho lèm-po, hiasy ze hene ondaty.

3 Որովհետեւ մե՛նք ալ ժամանակին անմիտ էինք, անհնազանդ, մոլորեալ, ու կը ծառայէինք զանազան ցանկութիւններու եւ հաճոյքներու. կը վարուէինք չարամտութեամբ ու նախանձով, հակակրելի էինք եւ կ՚ատէինք զիրար:

Toe ni-seretse ka tika taolo, nanjehatse, finitake, nondevozen-kadrao naho fañiriañe, nañavelo an-ka-lo-tserehañe naho fihàñañe, nirihy, vaho nifankalaiñe.

4 Բայց երբ մեր Փրկիչ Աստուծոյ քաղցրութիւնն ու մարդասիրութիւնը երեւցան,

Fe niboake ty fatarihan’ Añahare Mpandrombak’ antika naho mpikoko ondatio.

5 ան փրկեց մեզ - ո՛չ թէ մեր ըրած արդարութեան գործերով, հապա իր ողորմութեան համաձայն - աւազանին վերստին ծնունդով եւ Սուրբ Հոգիին նորոգութեամբ:

Le rinomba’e, tsy ty amo sata soa nanoen-tika an-kavañonañeo, fa i fiferenaiña’ey, am-pandroañe i fisamaham-baoy naho ami’ty fañavaoa’ i Arofo Masiñey

6 Զայն ճոխութեամբ թափեց մեր վրայ՝ մեր Փրկիչ Յիսուս Քրիստոսի միջոցով,

ze nadoba’e aman-tikañe añam’ Iesoà Norizañe Mpandrombak’ antikañey,

7 որպէսզի՝ անոր շնորհքով արդարացած ըլլալով՝ ժառանգորդ դառնանք, յաւիտենական կեանքի յոյսին համաձայն: (aiōnios g166)

le itika nivantañeñe amy hasoa’ey, ro nanoeñe mpandova ty amy fitamàñe o haveloñe nainai’eo. (aiōnios g166)

8 Այս խօսքը վստահելի է, եւ կը փափաքիմ որ պնդես այս բաներուն վրայ, որպէսզի Աստուծոյ հաւատացողները ճիգ թափեն մատակարար ըլլալու բարի գործերու. այս բաները բարի են, ու մարդոց օգտակար:

Tsara-to izay, aa ty amy tsaraeñe, le noko te isaontsia’o am-patokisañe, soa te himanea’ o mpiato aman’ Añahareo ty hitomitse, hitoloñe sata soa. Mete izay, toe mahasoa ze hene ondaty.

9 Բայց հեռո՛ւ կեցիր յիմար վէճերէն, ազգաբանութիւններէն, հակառակութիւններէն եւ Օրէնքին շուրջ եղած կռիւներէն, որովհետեւ անօգուտ են ու փուճ:

Fe iholiaro o ontane gegeo, o toñon-droaeo, o ali-vavao, naho ty sotasota amy Hake, ie hatsivokarañe naho hakoahañe.

10 Հրաժարէ՛ հերձուածող մարդէն՝ առաջին եւ երկրորդ խրատէն ետք,

Aitò t’indaty mampiriaria ie fa nierete’o in-droe ndra in-draike,

11 գիտնալով թէ այդպիսին խոտորած է ու կը մեղանչէ՝ դատապարտելով ինքզինք:

ampahafohino t’ie mengoke naho mpandilatse vaho mamà-batañe.

12 Երբ Արտեման կամ Տիւքիկոսը ղրկեմ քեզի, փութա՛ գալ ինծի՝ Նիկոպոլիս, որովհետեւ որոշեցի հոն ձմերել:

Naho hahitriko mb’ama’o mb’eo t’i Artema ndra i Tikiko le milozoha lia mb’amako e Nikopolia mb’eo, fa sinafiriko ty hitoboke ao te asotry.

13 Փութաջանութեա՛մբ ուղարկէ Զենաս օրինականը եւ Ապողոսը, հոգ տանելով որ ոչինչ պակսի անոնց:

Maringata hampionjone’o mb’ eo t’i Zena mpañoke Hake naho i Apolosy soa tsy eo ty ho paiae’iareo.

14 Մերիննե՛րն ալ թող սորվին մատակարար ըլլալ բարի գործերու՝ հարկաւոր կարիքներու համար, որպէսզի անպտուղ չըլլան:

Hàmake te hizatse sata soa o mpiaman-tikañeo, hañeneke o raha paiañeo, tsy mone tsy hahavokatse.

15 Կը բարեւեն քեզ բոլոր անոնք՝ որ ինծի հետ են. բարեւէ՛ հաւատքին մէջ մեզ սիրողները: Շնորհքը ձեր բոլորին հետ: Ամէն:

Mañontane azo ze hene amako atoa. Salamao ze mikoko antika amy fatokisañey ao. Hasoa ama’ areo iaby.