ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ 7

1 Միթէ չէ՞ք գիտեր, եղբայրնե՛ր, (քանի որ ես Օրէնքը գիտցողներուն կը խօսիմ, ) թէ Օրէնքը կը տիրէ մարդուն վրայ՝ այնքան ատեն որ ան կ՚ապրի:

ഹേ ഭ്രാതൃഗണ വ്യവസ്ഥാവിദഃ പ്രതി മമേദം നിവേദനം| വിധിഃ കേവലം യാവജ്ജീവം മാനവോപര്യ്യധിപതിത്വം കരോതീതി യൂയം കിം ന ജാനീഥ?

2 Որովհետեւ ամուսին ունեցող կինը Օրէնքով կապուած է իր ամուսինին՝ քանի դեռ ան կ՚ապրի. բայց եթէ ամուսինը մեռնի, արձակուած է ամուսինին Օրէնքէն:

യാവത്കാലം പതി ർജീവതി താവത്കാലമ് ഊഢാ ഭാര്യ്യാ വ്യവസ്ഥയാ തസ്മിൻ ബദ്ധാ തിഷ്ഠതി കിന്തു യദി പതി ർമ്രിയതേ തർഹി സാ നാരീ പത്യു ർവ്യവസ്ഥാതോ മുച്യതേ|

3 Ուրեմն, քանի դեռ ամուսինը կ՚ապրի, շնացող պիտի կոչուի՝ եթէ ուրիշ մարդու մը կին ըլլայ. բայց եթէ ամուսինը մեռնի՝ ազատ կ՚ըլլայ այդ Օրէնքէն, այնպէս որ շնացող չ՚ըլլար՝ եթէ ուրիշ մարդու մը կին ըլլայ:

ഏതത്കാരണാത് പത്യുർജീവനകാലേ നാരീ യദ്യന്യം പുരുഷം വിവഹതി തർഹി സാ വ്യഭിചാരിണീ ഭവതി കിന്തു യദി സ പതി ർമ്രിയതേ തർഹി സാ തസ്യാ വ്യവസ്ഥായാ മുക്താ സതീ പുരുഷാന്തരേണ വ്യൂഢാപി വ്യഭിചാരിണീ ന ഭവതി|

4 Հետեւաբար դո՛ւք ալ, եղբայրնե՛րս, Օրէնքին մեռաք Քրիստոսի մարմինով, որպէսզի ըլլաք ուրիշի՛ մը, անոր՝ որ մեռելներէն յարութիւն առաւ, որպէսզի պտուղ արտադրենք Աստուծոյ:

ഹേ മമ ഭ്രാതൃഗണ, ഈശ്വരനിമിത്തം യദസ്മാകം ഫലം ജായതേ തദർഥം ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥാപിതേന പുരുഷേണ സഹ യുഷ്മാകം വിവാഹോ യദ് ഭവേത് തദർഥം ഖ്രീഷ്ടസ്യ ശരീരേണ യൂയം വ്യവസ്ഥാം പ്രതി മൃതവന്തഃ|

5 Քանի որ երբ մենք մարմինով էինք, մեղքերու կիրքերը՝ որոնք կը դրդուէին Օրէնքէն՝ կը ներգործէին մեր անդամներուն մէջ, որպէսզի պտուղ արտադրենք մահուան:

യതോഽസ്മാകം ശാരീരികാചരണസമയേ മരണനിമിത്തം ഫലമ് ഉത്പാദയിതും വ്യവസ്ഥയാ ദൂഷിതഃ പാപാഭിലാഷോഽസ്മാകമ് അങ്ഗേഷു ജീവൻ ആസീത്|

6 Իսկ հիմա արձակուեցանք Օրէնքէն. որովհետեւ մենք մեռանք անոր՝ որ գերի բռնած էր մեզ, որպէսզի ծառայենք նորոգուած հոգիով, եւ ո՛չ թէ հնամաշ գիրին համաձայն:

കിന്തു തദാ യസ്യാ വ്യവസ്ഥായാ വശേ ആസ്മഹി സാമ്പ്രതം താം പ്രതി മൃതത്വാദ് വയം തസ്യാ അധീനത്വാത് മുക്താ ഇതി ഹേതോരീശ്വരോഽസ്മാഭിഃ പുരാതനലിഖിതാനുസാരാത് ന സേവിതവ്യഃ കിന്തു നവീനസ്വഭാവേനൈവ സേവിതവ്യഃ

7 Ուրեմն ի՞նչ ըսենք. Օրէնքը մե՞ղք է: Ամե՛նեւին: Նոյնիսկ ես պիտի չգիտնայի մեղքը, եթէ Օրէնքը չըլլար. նաեւ պիտի չգիտնայի ցանկութիւնը, եթէ Օրէնքը ըսած չըլլար. «Մի՛ ցանկար»:

തർഹി വയം കിം ബ്രൂമഃ? വ്യവസ്ഥാ കിം പാപജനികാ ഭവതി? നേത്ഥം ഭവതു| വ്യവസ്ഥാമ് അവിദ്യമാനായാം പാപം കിമ് ഇത്യഹം നാവേദം; കിഞ്ച ലോഭം മാ കാർഷീരിതി ചേദ് വ്യവസ്ഥാഗ്രന്ഥേ ലിഖിതം നാഭവിഷ്യത് തർഹി ലോഭഃ കിമ്ഭൂതസ്തദഹം നാജ്ഞാസ്യം|

8 Բայց մեղքը՝ առիթ առնելով պատուիրանէն՝ մէջս իրագործեց ամէն տեսակ ցանկութիւն, որովհետեւ մեղքը մեռած էր առանց Օրէնքին:

കിന്തു വ്യവസ്ഥയാ പാപം ഛിദ്രം പ്രാപ്യാസ്മാകമ് അന്തഃ സർവ്വവിധം കുത്സിതാഭിലാഷമ് അജനയത്; യതോ വ്യവസ്ഥായാമ് അവിദ്യമാനായാം പാപം മൃതം|

9 Արդարեւ ես ժամանակ մը ողջ էի՝ առանց Օրէնքին. բայց երբ պատուիրանը եկաւ՝ մեղքը վերապրեցաւ,

അപരം പൂർവ്വം വ്യവസ്ഥായാമ് അവിദ്യമാനായാമ് അഹമ് അജീവം തതഃ പരമ് ആജ്ഞായാമ് ഉപസ്ഥിതായാമ് പാപമ് അജീവത് തദാഹമ് അമ്രിയേ|

10 ու ես մեռայ. եւ այն պատուիրանը՝ որ կեանքի համար էր, նոյնը ինծի մահուան համար եղաւ:

ഇത്ഥം സതി ജീവനനിമിത്താ യാജ്ഞാ സാ മമ മൃത്യുജനികാഭവത്|

11 Որովհետեւ մեղքը՝ պատուիրանէն առիթ առնելով՝ խաբեց զիս, եւ սպաննեց անով:

യതഃ പാപം ഛിദ്രം പ്രാപ്യ വ്യവസ്ഥിതാദേശേന മാം വഞ്ചയിത്വാ തേന മാമ് അഹൻ|

12 Հետեւաբար Օրէնքը սուրբ է, ու պատուիրանը՝ սուրբ, արդար եւ բարի:

അതഏവ വ്യവസ്ഥാ പവിത്രാ, ആദേശശ്ച പവിത്രോ ന്യായ്യോ ഹിതകാരീ ച ഭവതി|

13 Ուրեմն ինչ որ բարի է՝ մա՞հ պատճառեց ինծի: Ամե՛նեւին: Հապա մեղքն էր որ մահ իրագործեց իմ մէջս՝ բարիին միջոցով, որպէսզի մեղքը գերազանցօրէն մեղաւոր երեւնայ՝ պատուիրանին միջոցով:

തർഹി യത് സ്വയം ഹിതകൃത് തത് കിം മമ മൃത്യുജനകമ് അഭവത്? നേത്ഥം ഭവതു; കിന്തു പാപം യത് പാതകമിവ പ്രകാശതേ തഥാ നിദേശേന പാപം യദതീവ പാതകമിവ പ്രകാശതേ തദർഥം ഹിതോപായേന മമ മരണമ് അജനയത്|

14 Արդարեւ գիտենք թէ Օրէնքը հոգեւոր է, բայց ես մարմնաւոր եմ՝ ծախուած մեղքին հպատակութեան.

വ്യവസ്ഥാത്മബോധികേതി വയം ജാനീമഃ കിന്ത്വഹം ശാരീരതാചാരീ പാപസ്യ ക്രീതകിങ്കരോ വിദ്യേ|

15 որովհետեւ ինչ որ կը գործադրեմ՝ չեմ ըմբռներ: Ո՛չ թէ ինչ որ կ՚ուզեմ՝ զայն կ՚ընեմ, հապա ինչ որ կ՚ատեմ՝ զայն կ՚ընեմ:

യതോ യത് കർമ്മ കരോമി തത് മമ മനോഽഭിമതം നഹി; അപരം യൻ മമ മനോഽഭിമതം തന്ന കരോമി കിന്തു യദ് ഋതീയേ തത് കരോമി|

16 Ուրեմն եթէ չուզածս կ՚ընեմ, հաւանութիւն կու տամ Օրէնքին՝ թէ բարի է:

തഥാത്വേ യൻ മമാനഭിമതം തദ് യദി കരോമി തർഹി വ്യവസ്ഥാ സൂത്തമേതി സ്വീകരോമി|

17 Իսկ հիմա՝ ո՛չ թէ ե՛ս կը գործադրեմ զայն, հապա մե՛ղքը՝ որ կը բնակի իմ մէջս:

അതഏവ സമ്പ്രതി തത് കർമ്മ മയാ ക്രിയത ഇതി നഹി കിന്തു മമ ശരീരസ്ഥേന പാപേനൈവ ക്രിയതേ|

18 Քանի որ գիտեմ թէ իմ մէջս, այսինքն մարմինիս մէջ, ո՛չ մէկ բարի բան կը բնակի. որովհետեւ կամենալը քովս է, բայց չեմ գտներ բարին գործադրելը:

യതോ മയി, അർഥതോ മമ ശരീരേ, കിമപ്യുത്തമം ന വസതി, ഏതദ് അഹം ജാനാമി; മമേച്ഛുകതായാം തിഷ്ഠന്ത്യാമപ്യഹമ് ഉത്തമകർമ്മസാധനേ സമർഥോ ന ഭവാമി|

19 Արդարեւ բարին որ կ՚ուզեմ՝ չեմ ըներ, հապա չարը որ չեմ ուզեր՝ զա՛յն կ՚ընեմ:

യതോ യാമുത്തമാം ക്രിയാം കർത്തുമഹം വാഞ്ഛാമി താം ന കരോമി കിന്തു യത് കുത്സിതം കർമ്മ കർത്തുമ് അനിച്ഛുകോഽസ്മി തദേവ കരോമി|

20 Իսկ եթէ կ՚ընեմ ինչ որ չեմ ուզեր, ա՛լ ո՛չ թէ ե՛ս կը գործադրեմ զայն, հապա մե՛ղքը՝ որ իմ մէջս կը բնակի:

അതഏവ യദ്യത് കർമ്മ കർത്തും മമേച്ഛാ ന ഭവതി തദ് യദി കരോമി തർഹി തത് മയാ ന ക്രിയതേ, മമാന്തർവർത്തിനാ പാപേനൈവ ക്രിയതേ|

21 Ուրեմն ես կը գտնեմ օրէնք մը, որ երբ կամենամ բարին ընելը, չարը քովս կ՚ըլլայ:

ഭദ്രം കർത്തുമ് ഇച്ഛുകം മാം യോ ഽഭദ്രം കർത്തും പ്രവർത്തയതി താദൃശം സ്വഭാവമേകം മയി പശ്യാമി|

22 Որովհետեւ ներքին մարդուն համաձայն՝ կը հաւնիմ Աստուծոյ Օրէնքը.

അഹമ് ആന്തരികപുരുഷേണേശ്വരവ്യവസ്ഥായാം സന്തുഷ്ട ആസേ;

23 բայց անդամներուս մէջ կը տեսնեմ ուրի՛շ օրէնք մը, որ կը մարտնչի միտքիս Օրէնքին դէմ եւ գերի կը դարձնէ զիս մեղքի օրէնքին՝ որ անդամներուս մէջ է:

കിന്തു തദ്വിപരീതം യുധ്യന്തം തദന്യമേകം സ്വഭാവം മദീയാങ്ഗസ്ഥിതം പ്രപശ്യാമി, സ മദീയാങ്ഗസ്ഥിതപാപസ്വഭാവസ്യായത്തം മാം കർത്തും ചേഷ്ടതേ|

24 Ի՜նչ թշուառ մարդ եմ. ո՞վ պիտի ազատէ զիս այս մահկանացու մարմինէն:

ഹാ ഹാ യോഽഹം ദുർഭാഗ്യോ മനുജസ്തം മാമ് ഏതസ്മാൻ മൃതാച്ഛരീരാത് കോ നിസ്താരയിഷ്യതി?

25 Շնորհակալութիւն Աստուծոյ՝՝, մեր Տէրոջ՝ Յիսուս Քրիստոսի միջոցով: Ուրեմն ես ինքս միտքով կը ծառայեմ Աստուծոյ Օրէնքին, իսկ մարմինով՝ մեղքի օրէնքին:

അസ്മാകം പ്രഭുണാ യീശുഖ്രീഷ്ടേന നിസ്താരയിതാരമ് ഈശ്വരം ധന്യം വദാമി| അതഏവ ശരീരേണ പാപവ്യവസ്ഥായാ മനസാ തു ഈശ്വരവ്യവസ്ഥായാഃ സേവനം കരോമി|