< ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ 5 >

1 Ուրեմն մենք՝ հաւատքով արդարացած ըլլալով՝ խաղաղութիւն ունինք Աստուծոյ հետ մեր Տէրոջ՝ Յիսուս Քրիստոսի միջոցով:
وِشْواسینَ سَپُنْیِیکرِتا وَیَمْ اِیشْوَرینَ سارْدّھَں پْرَبھُناسْماکَں یِیشُکھْرِیشْٹینَ میلَنَں پْراپْتاح۔
2 Անով նաեւ արտօնութիւն ունեցանք հաւատքով մօտենալու այս շնորհքին՝ որուն մէջ կեցած ենք, եւ կը պարծենանք Աստուծոյ փառքին յոյսով:
اَپَرَں وَیَں یَسْمِنْ اَنُگْرَہاشْرَیے تِشْٹھامَسْتَنْمَدھْیَں وِشْواسَمارْگینَ تینَیوانِیتا وَیَمْ اِیشْوَرِییَوِبھَوَپْراپْتِپْرَتْیاشَیا سَمانَنْدامَح۔
3 Ո՛չ միայն այսքան, հապա կը պարծենանք տառապանքներու մէջ ալ. որովհետեւ գիտենք թէ տառապանքը կ՚իրագործէ համբերութիւն,
تَتْ کیوَلَں نَہِ کِنْتُ کْلیشَبھوگےپْیانَنْدامو یَتَح کْلیشادْ دھَیرْیَّں جایَتَ اِتِ وَیَں جانِیمَح،
4 համբերութիւնը՝ փորձառութիւն, ու փորձառութիւնը՝ յոյս.
دھَیرْیّاچَّ پَرِیکْشِتَتْوَں جایَتے، پَرِیکْشِتَتْواتْ پْرَتْیاشا جایَتے،
5 եւ յոյսը ամօթահար չ՚ըներ, որովհետեւ Աստուծոյ սէրը մեր սիրտերուն մէջ սփռուած է Սուրբ Հոգիին միջոցով՝ որ տրուեցաւ մեզի:
پْرَتْیاشاتو وْرِیڈِتَتْوَں نَ جایَتے، یَسْمادْ اَسْمَبھْیَں دَتّینَ پَوِتْریناتْمَناسْماکَمْ اَنْتَحکَرَنانِیشْوَرَسْیَ پْریمَوارِنا سِکْتانِ۔
6 Արդարեւ մինչ մենք տակաւին տկար էինք, յարմար ժամանակին՝ Քրիստոս մեռաւ ամբարիշտներուն համար.
اَسْماسُ نِرُپاییشُ سَتْسُ کھْرِیشْٹَ اُپَیُکْتے سَمَیے پاپِناں نِمِتَّں سْوِییانْ پْرَنانْ اَتْیَجَتْ۔
7 հազիւ թէ արդարի մը համար մէկը ուզէ մեռնիլ, (թերեւս բարի մարդու մը համար մէկը յօժարի մեռնիլ, )
ہِتَکارِنو جَنَسْیَ کرِتے کوپِ پْرَنانْ تْیَکْتُں ساہَسَں کَرْتُّں شَکْنوتِ، کِنْتُ دھارْمِّکَسْیَ کرِتے پْرایینَ کوپِ پْرانانْ نَ تْیَجَتِ۔
8 մինչդեռ Աստուած մեզի հանդէպ ունեցած իր սէրը ապացուցանեց այն իրողութեամբ, որ երբ տակաւին մեղաւոր էինք՝
کِنْتْوَسْماسُ پاپِشُ سَتْسْوَپِ نِمِتَّمَسْماکَں کھْرِیشْٹَح سْوَپْرانانْ تْیَکْتَوانْ، تَتَ اِیشْوَروسْمانْ پْرَتِ نِجَں پَرَمَپْریمانَں دَرْشِتَوانْ۔
9 Քրիստոս մեռաւ մեզի համար. ուրեմն հիմա որ արդարացանք իր արիւնով, ո՜րչափ աւելի բարկութենէն պիտի փրկուինք իրմով:
اَتَایوَ تَسْیَ رَکْتَپاتینَ سَپُنْیِیکرِتا وَیَں نِتانْتَں تینَ کوپادْ اُدّھارِشْیامَہے۔
10 Որովհետեւ եթէ մեր թշնամի եղած ատենը հաշտուեցանք Աստուծոյ հետ իր Որդիին մահով, ո՜րչափ աւելի մեր հաշտուած ատենը պիտի փրկուինք անոր կեանքով:
پھَلَتو وَیَں یَدا رِپَوَ آسْمَ تَدیشْوَرَسْیَ پُتْرَسْیَ مَرَنینَ تینَ سارْدّھَں یَدْیَسْماکَں میلَنَں جاتَں تَرْہِ میلَنَپْراپْتاح سَنْتووَشْیَں تَسْیَ جِیوَنینَ رَکْشاں لَپْسْیامَہے۔
11 Եւ ո՛չ միայն ասիկա, այլ նաեւ կը պարծենանք Աստուծմով՝ մեր Տէրոջ՝ Յիսուս Քրիստոսի միջոցով, որով հիմա ստացանք հաշտութիւնը:
تَتْ کیوَلَں نَہِ کِنْتُ یینَ میلَنَمْ اَلَبھامَہِ تیناسْماکَں پْرَبھُنا یِیشُکھْرِیشْٹینَ سامْپْرَتَمْ اِیشْوَرے سَمانَنْدامَشْچَ۔
12 Ուստի ինչպէս մէկ մարդով մեղքը աշխարհ մտաւ, ու մեղքով՝ մահը, եւ այնպէս՝ մահը փոխանցուեցաւ բոլոր մարդոց, քանի որ բոլորն ալ մեղանչեցին.
تَتھا سَتِ، ایکینَ مانُشینَ پاپَں پاپینَ چَ مَرَنَں جَگَتِیں پْراوِشَتْ اَپَرَں سَرْوّیشاں پاپِتْواتْ سَرْوّے مانُشا مرِتے رْنِگھْنا اَبھَوَتْ۔
13 (որովհետեւ մինչեւ Օրէնքին տրուիլը՝ աշխարհի մէջ մեղք կար, բայց մեղք չէր վերագրուեր՝ երբ Օրէնք չկար:
یَتو وْیَوَسْتھادانَسَمَیَں یاوَتْ جَگَتِ پاپَمْ آسِیتْ کِنْتُ یَتْرَ وْیَوَسْتھا نَ وِدْیَتے تَتْرَ پاپَسْیاپِ گَنَنا نَ وِدْیَتے۔
14 Սակայն մահը թագաւորեց Ադամէն մինչեւ Մովսէս, նոյնիսկ Ադամի օրինազանցութեան նման չմեղանչողներուն վրայ. ինք նախատիպն էր անոր՝ որ յետոյ պիտի գար:
تَتھاپْیادَما یادرِشَں پاپَں کرِتَں تادرِشَں پاپَں یَے رْناکارِ آدَمَمْ آرَبھْیَ مُوساں یاوَتْ تیشامَپْیُپَرِ مرِتْیُو راجَتْوَمْ اَکَروتْ سَ آدَمْ بھاوْیادَمو نِدَرْشَنَمیواسْتے۔
15 Բայց շնորհը յանցանքին պէս չէ. որովհետեւ եթէ մէկին յանցանքով շատեր մեռան, ա՛լ ո՜րչափ աւելի շատերուն վրայ առատացաւ Աստուծոյ շնորհքը, եւ պարգեւը՝ որ շնորհուեցաւ մէկ մարդու՝ Յիսուս Քրիստոսի միջոցով:
کِنْتُ پاپَکَرْمَّنو یادرِشو بھاوَسْتادرِگْ دانَکَرْمَّنو بھاوو نَ بھَوَتِ یَتَ ایکَسْیَ جَنَسْیاپَرادھینَ یَدِ بَہُوناں مَرَنَمْ اَگھَٹَتَ تَتھاپِیشْوَرانُگْرَہَسْتَدَنُگْرَہَمُولَکَں دانَنْچَیکینَ جَنینارْتھادْ یِیشُنا کھْرِیشْٹینَ بَہُشُ باہُلْیاتِباہُلْیینَ پھَلَتِ۔
16 Եւ պարգեւը այնպէս չէ, ինչպէս մէկ մեղանչողին պատահածը. որովհետեւ դատաստանը մէկին մեղքով դատապարտութեան մատնեց, բայց շնորհը շատ յանցանքներէ արդարութեան առաջնորդեց:
اَپَرَمْ ایکَسْیَ جَنَسْیَ پاپَکَرْمَّ یادرِکْ پھَلَیُکْتَں دانَکَرْمَّ تادرِکْ نَ بھَوَتِ یَتو وِچارَکَرْمَّیکَں پاپَمْ آرَبھْیَ دَنْڈَجَنَکَں بَبھُووَ، کِنْتُ دانَکَرْمَّ بَہُپاپانْیارَبھْیَ پُنْیَجَنَکَں بَبھُووَ۔
17 Քանի որ եթէ մէկ մարդու յանցանքով՝ մահը թագաւորեց այդ մէկով, ո՜րչափ աւելի անոնք՝ որ կը ստանան շնորհքի ու արդարութեան պարգեւին առատութիւնը, կեանքի մէջ պիտի թագաւորեն միակ Յիսուս Քրիստոսի միջոցով: )
یَتَ ایکَسْیَ جَنَسْیَ پاپَکَرْمَّتَسْتینَیکینَ یَدِ مَرَنَسْیَ راجَتْوَں جاتَں تَرْہِ یے جَنا اَنُگْرَہَسْیَ باہُلْیَں پُنْیَدانَنْچَ پْراپْنُوَنْتِ تَ ایکینَ جَنینَ، اَرْتھاتْ یِیشُکھْرِیشْٹینَ، جِیوَنے راجَتْوَمْ اَوَشْیَں کَرِشْیَنْتِ۔
18 Ուրեմն, ինչպէս բոլոր մարդոց դատապարտութեան վճիռ տրուեցաւ մէկին յանցանքով, այնպէս ալ բոլոր մարդոց կեանք տուող արդարութիւն շնորհուեցաւ մէկին արդարութեամբ:
ایکوپَرادھو یَدْوَتْ سَرْوَّمانَواناں دَنْڈَگامِی مارْگو بھَوَتْ تَدْوَدْ ایکَں پُنْیَدانَں سَرْوَّمانَواناں جِیوَنَیُکْتَپُنْیَگامِی مارْگَ ایوَ۔
19 Որովհետեւ ինչպէս շատեր մեղաւոր եղան մէկ մարդու անհնազանդութեամբ, այնպէս շատեր արդար պիտի ըլլան մէկին հնազանդութեամբ:
اَپَرَمْ ایکَسْیَ جَنَسْیاجْنالَنْگھَنادْ یَتھا بَہَوو پَرادھِنو جاتاسْتَدْوَدْ ایکَسْیاجْناچَرَنادْ بَہَوَح سَپُنْیِیکرِتا بھَوَنْتِ۔
20 Սակայն Օրէնքը ներս սպրդեցաւ՝ որպէսզի յանցանքը աւելնայ. բայց հոն՝ ուր մեղքը աւելցաւ, շնորհքը չափազանց առատացաւ:
اَدھِکَنْتُ وْیَوَسْتھاگَمَنادْ اَپَرادھَسْیَ باہُلْیَں جاتَں کِنْتُ یَتْرَ پاپَسْیَ باہُلْیَں تَتْرَیوَ تَسْمادْ اَنُگْرَہَسْیَ باہُلْیَمْ اَبھَوَتْ۔
21 Որպէսզի՝ ինչպէս մեղքը թագաւորեց մինչեւ մահ, այնպէս ալ շնորհքը թագաւորէ արդարութեամբ՝ մինչեւ յաւիտենական կեանք, մեր Տէրոջ՝ Յիսուս Քրիստոսի միջոցով: (aiōnios g166)
تینَ مرِتْیُنا یَدْوَتْ پاپَسْیَ راجَتْوَمْ اَبھَوَتْ تَدْوَدْ اَسْماکَں پْرَبھُیِیشُکھْرِیشْٹَدْوارانَنْتَجِیوَنَدایِپُنْیینانُگْرَہَسْیَ راجَتْوَں بھَوَتِ۔ (aiōnios g166)

< ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ 5 >