< ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ 4 >

1 Ուրեմն ի՞նչ պիտի ըսենք թէ գտաւ Աբրահամ՝ մարմինի համեմատ մեր նախահայրը.
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ ਕਾਯਿਕਕ੍ਰਿਯਯਾ ਕਿੰ ਲਬ੍ਧਵਾਨ੍ ਏਤਦਧਿ ਕਿੰ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ?
2 որովհետեւ եթէ Աբրահամ արդարացած ըլլար գործերով՝ պիտի պարծենար անոնցմով, բայց ո՛չ Աստուծոյ առջեւ:
ਸ ਯਦਿ ਨਿਜਕ੍ਰਿਯਾਭ੍ਯਃ ਸਪੁਣ੍ਯੋ ਭਵੇਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯਾਤ੍ਮਸ਼੍ਲਾਘਾਂ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਪਨ੍ਥਾ ਭਵੇਦਿਤਿ ਸਤ੍ਯੰ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਨਹਿ|
3 Արդարեւ ի՞նչ կ՚ըսէ Գիրքը. «Աբրահամ հաւատաց Աստուծոյ, եւ ատիկա արդարութիւն սեպուեցաւ իրեն»:
ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੇ ਕਿੰ ਲਿਖਤਿ? ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨਾਤ੍ ਸ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਤਸ੍ਮੈ ਪੁਣ੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਗਣਿਤੋ ਬਭੂਵ|
4 Բայց ա՛ն որ կը գործէ, անոր վարձատրութիւնը շնորհքէ եղած չի սեպուիր, հապա՝ պարտքէ:
ਕਰ੍ੰਮਕਾਰਿਣੋ ਯਦ੍ ਵੇਤਨੰ ਤਦ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹਸ੍ਯ ਫਲੰ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਨੋਪਾਰ੍ਜਿਤੰ ਮਨ੍ਤਵ੍ਯਮ੍|
5 Իսկ ա՛ն որ չի գործեր, բայց կը հաւատայ անոր՝ որ կ՚արդարացնէ ամբարիշտը, իր հաւատքը արդարութիւն կը սեպուի իրեն:
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਪਾਪਿਨੰ ਸਪੁਣ੍ਯੀਕਰੋਤਿ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਃ ਕਰ੍ੰਮਹੀਨਸ੍ਯ ਜਨਸ੍ਯ ਯੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਃ ਸ ਪੁਣ੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਗਣ੍ਯੋ ਭਵਤਿ|
6 Ինչպէս Դաւիթ ալ կը խօսի երանութեան մասին այն մարդուն, որուն Աստուած արդարութիւն կը սեպէ՝ առանց գործերու:
ਅਪਰੰ ਯੰ ਕ੍ਰਿਯਾਹੀਨਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸਪੁਣ੍ਯੀਕਰੋਤਿ ਤਸ੍ਯ ਧਨ੍ਯਵਾਦੰ ਦਾਯੂਦ੍ ਵਰ੍ਣਯਾਮਾਸ, ਯਥਾ,
7 «Երանի՜ անոնց, - կ՚ըսէ, - որոնց անօրէնութիւնները ներուեցան, եւ որոնց մեղքերը ծածկուեցան:
ਸ ਧਨ੍ਯੋ(ਅ)ਘਾਨਿ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨਿ ਯਸ੍ਯਾਗਾਂਸ੍ਯਾਵ੍ਰੁʼਤਾਨਿ ਚ|
8 Երանի՜ այն մարդուն, որուն մեղք չի սեպեր Տէրը»:
ਸ ਚ ਧਨ੍ਯਃ ਪਰੇਸ਼ੇਨ ਪਾਪੰ ਯਸ੍ਯ ਨ ਗਣ੍ਯਤੇ|
9 Ուրեմն այս երանութիւնը միայն թլփատուածներո՞ւն համար է, թէ անթլփատներուն համար ալ. քանի որ կ՚ըսենք թէ “հաւատքը արդարութիւն սեպուեցաւ Աբրահամի”:
ਏਸ਼਼ ਧਨ੍ਯਵਾਦਸ੍ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਿਨਮ੍ ਅਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਿਨੰ ਵਾ ਕੰ ਪ੍ਰਤਿ ਭਵਤਿ? ਇਬ੍ਰਾਹੀਮੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਃ ਪੁਣ੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਗਣਿਤ ਇਤਿ ਵਯੰ ਵਦਾਮਃ|
10 Ուրեմն ի՞նչպէս սեպուեցաւ. թլփատութեա՞ն մէջ եղած ատենը, թէ անթլփատութեան մէջ: Ո՛չ թէ թլփատութեան մէջ, հապա՝ անթլփատութեան:
ਸ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਤਸ੍ਯ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਿਤ੍ਵਾਵਸ੍ਥਾਯਾਂ ਕਿਮ੍ ਅਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਿਤ੍ਵਾਵਸ੍ਥਾਯਾਂ ਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਪੁਣ੍ਯਮਿਵ ਗਣਿਤਃ? ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਿਤ੍ਵਾਵਸ੍ਥਾਯਾਂ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਿਤ੍ਵਾਵਸ੍ਥਾਯਾਂ|
11 Յետոյ թլփատութեան նշանը ստացաւ՝ իբր կնիք անթլփատութեան ատենը ունեցած հաւատքին արդարութեան, որպէսզի ինք ըլլայ հայրը այն բոլոր հաւատացողներուն՝ որոնք անթլփատ են (անոնց ալ արդարութիւն սեպուելու համար),
ਅਪਰਞ੍ਚ ਸ ਯਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਿਨਾਂ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਾਮ੍ ਆਦਿਪੁਰੁਸ਼਼ੋ ਭਵੇਤ੍, ਤੇ ਚ ਪੁਣ੍ਯਵੱਤ੍ਵੇਨ ਗਣ੍ਯੇਰਨ੍;
12 նաեւ հայրը թլփատութեան՝ անոնց համար, որոնք ո՛չ միայն թլփատուած են, այլ նաեւ կ՚ընթանան մեր հօր Աբրահամի անթլփատութեան ատեն ունեցած հաւատքին հետքերով:
ਯੇ ਚ ਲੋਕਾਃ ਕੇਵਲੰ ਛਿੰਨਤ੍ਵਚੋ ਨ ਸਨ੍ਤੋ (ਅ)ਸ੍ਮਤ੍ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ ਅਛਿੰਨਤ੍ਵਕ੍ ਸਨ੍ ਯੇਨ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਮਾਰ੍ਗੇਣ ਗਤਵਾਨ੍ ਤੇਨੈਵ ਤਸ੍ਯ ਪਾਦਚਿਹ੍ਨੇਨ ਗੱਛਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਿਨਾਮਪ੍ਯਾਦਿਪੁਰੁਸ਼਼ੋ ਭਵੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਅਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਿਨੋ ਮਾਨਵਸ੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਾਤ੍ ਪੁਣ੍ਯਮ੍ ਉਤ੍ਪਦ੍ਯਤ ਇਤਿ ਪ੍ਰਮਾਣਸ੍ਵਰੂਪੰ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਚਿਹ੍ਨੰ ਸ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤ੍|
13 Արդարեւ Աբրահամի եւ անոր զարմին՝ աշխարհը ժառանգելու համար տրուած խոստումը ո՛չ թէ Օրէնքով եղաւ, հապա հաւատքին արդարութեամբ:
ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ ਜਗਤੋ(ਅ)ਧਿਕਾਰੀ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯੈਸ਼਼ਾ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾ ਤੰ ਤਸ੍ਯ ਵੰਸ਼ਞ੍ਚ ਪ੍ਰਤਿ ਪੂਰ੍ੱਵਮ੍ ਅਕ੍ਰਿਯਤ ਸਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਮੂਲਿਕਾ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਜਨ੍ਯਪੁਣ੍ਯਮੂਲਿਕਾ|
14 Քանի որ եթէ Օրէնքէն եղողները ժառանգորդ ըլլային, հաւատքը պիտի փճանար, եւ խոստումը ոչնչանար:
ਯਤੋ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਵਲਮ੍ਬਿਨੋ ਯਦ੍ਯਧਿਕਾਰਿਣੋ ਭਵਨ੍ਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋ ਵਿਫਲੋ ਜਾਯਤੇ ਸਾ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਪਿ ਲੁਪ੍ਤੈਵ|
15 Որովհետեւ Օրէնքը բարկութիւն կը գործադրէ. քանի որ ուր Օրէնք չկայ, օրինազանցութիւն ալ չկայ:
ਅਧਿਕਨ੍ਤੁ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਕੋਪੰ ਜਨਯਤਿ ਯਤੋ (ਅ)ਵਿਦ੍ਯਮਾਨਾਯਾਂ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਲਙ੍ਘਨੰ ਨ ਸਮ੍ਭਵਤਿ|
16 Ուստի ժառանգորդ ըլլալը հաւատքէն է, որ շնորհքով եղած ըլլայ, որպէսզի խոստումը մնայուն ըլլայ ամբողջ զարմին. ո՛չ միայն անոր՝ որ Օրէնքէն է, այլ նաեւ անո՛ր՝ որ Աբրահամի հաւատքէն է: Ան մեր բոլորին հայրն է
ਅਤਏਵ ਸਾ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾ ਯਦ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹਸ੍ਯ ਫਲੰ ਭਵੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਮੂਲਿਕਾ ਯਤਸ੍ਤਥਾਤ੍ਵੇ ਤਦ੍ਵੰਸ਼ਸਮੁਦਾਯੰ ਪ੍ਰਤਿ ਅਰ੍ਥਤੋ ਯੇ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਤਦ੍ਵੰਸ਼ਸਮ੍ਭਵਾਃ ਕੇਵਲੰ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮੀਯਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਤਤ੍ਸਮ੍ਭਵਾਸ੍ਤਾਨਪਿ ਪ੍ਰਤਿ ਸਾ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾ ਸ੍ਥਾਸ੍ਨੁਰ੍ਭਵਤਿ|
17 (ինչպէս գրուած է. “Քեզ շատ ազգերու հայր ըրի”) Աստուծոյ առջեւ՝ որուն ինք հաւատաց, որ կեանք կու տայ մեռելներուն ու չեղած բաները կը կոչէ եղածներու պէս:
ਯੋ ਨਿਰ੍ਜੀਵਾਨ੍ ਸਜੀਵਾਨ੍ ਅਵਿਦ੍ਯਮਾਨਾਨਿ ਵਸ੍ਤੂਨਿ ਚ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨਾਨਿ ਕਰੋਤਿ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਭੂਮੇਸ੍ਤਸ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਸੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਆਦਿਪੁਰੁਸ਼਼ ਆਸ੍ਤੇ, ਯਥਾ ਲਿਖਿਤੰ ਵਿਦ੍ਯਤੇ, ਅਹੰ ਤ੍ਵਾਂ ਬਹੁਜਾਤੀਨਾਮ੍ ਆਦਿਪੁਰੁਸ਼਼ੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨਿਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍|
18 Չյուսացուած բանին՝ յոյսով հաւատաց, թէ ինք շատ ազգերու հայր պիտի ըլլայ (ինչպէս ըսուեցաւ ալ թէ “քու զարմդ այսպէս պիտի ըլլայ”).
ਤ੍ਵਦੀਯਸ੍ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ ਵੰਸ਼ੋ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਯਦਿਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਪ੍ਰਤਿਸ਼੍ਰੁਤੰ ਤਦਨੁਸਾਰਾਦ੍ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ ਬਹੁਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਆਦਿਪੁਰੁਸ਼਼ੋ ਯਦ੍ ਭਵਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸੋ(ਅ)ਨਪੇਕ੍ਸ਼਼ਿਤਵ੍ਯਮਪ੍ਯਪੇਕ੍ਸ਼਼ਮਾਣੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
19 եւ հաւատքի մէջ չտկարանալով՝ ուշադիր չեղաւ իր մարմինին, որ արդէն մեռածի պէս էր, (որովհետեւ ինք հարիւր տարեկանի չափ էր, ) ո՛չ ալ Սառայի արգանդին մեռած ըլլալուն:
ਅਪਰਞ੍ਚ ਕ੍ਸ਼਼ੀਣਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋ ਨ ਭੂਤ੍ਵਾ ਸ਼ਤਵਤ੍ਸਰਵਯਸ੍ਕਤ੍ਵਾਤ੍ ਸ੍ਵਸ਼ਰੀਰਸ੍ਯ ਜਰਾਂ ਸਾਰਾਨਾਮ੍ਨਃ ਸ੍ਵਭਾਰ੍ੱਯਾਯਾ ਰਜੋਨਿਵ੍ਰੁʼੱਤਿਞ੍ਚ ਤ੍ਰੁʼਣਾਯ ਨ ਮੇਨੇ|
20 Անհաւատութեամբ չտատամսեցաւ Աստուծոյ խոստումին հանդէպ, հապա հաւատքով զօրացած՝ փառք տուաւ Աստուծոյ,
ਅਪਰਮ੍ ਅਵਿਸ਼੍ਵਾਸਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਵਚਨੇ ਕਮਪਿ ਸੰਸ਼ਯੰ ਨ ਚਕਾਰ;
21 եւ լման համոզուեցաւ թէ ի՛նչ որ ան խոստացաւ՝ կարող է նաեւ իրագործել:
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਤਿਸ਼੍ਰੁਤੰ ਤਤ੍ ਸਾਧਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਯਤ ਇਤਿ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਦ੍ਰੁʼਢਵਿਸ਼੍ਵਾਸਃ ਸਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਹਿਮਾਨੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਾਞ੍ਚਕਾਰ|
22 Ուստի արդարութիւն սեպուեցաւ իրեն:
ਇਤਿ ਹੇਤੋਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਤਦੀਯਪੁਣ੍ਯਮਿਵ ਗਣਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ|
23 Բայց գրուեցաւ ո՛չ միայն անոր համար՝ թէ “սեպուեցաւ իրեն”,
ਪੁਣ੍ਯਮਿਵਾਗਣ੍ਯਤ ਤਤ੍ ਕੇਵਲਸ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਨਿਮਿੱਤੰ ਲਿਖਿਤੰ ਨਹਿ, ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਨਿਮਿੱਤਮਪਿ,
24 այլ նաեւ մեզի համար, որոնց պիտի սեպուի՝ քանի որ կը հաւատանք անո՛ր՝ որ մեռելներէն յարուցանեց Յիսուսը՝ մեր Տէրը,
ਯਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪਾਪਨਾਸ਼ਾਰ੍ਥੰ ਸਮਰ੍ਪਿਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪੁਣ੍ਯਪ੍ਰਾਪ੍ਤ੍ਯਰ੍ਥਞ੍ਚੋੱਥਾਪਿਤੋ(ਅ)ਭਵਤ੍ ਯੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਸ੍ਯੋੱਥਾਪਯਿਤਰੀਸ਼੍ਵਰੇ
25 որ մատնուեցաւ մեր յանցանքներուն համար ու յարութիւն առաւ մեզ արդարացնելու համար:
ਯਦਿ ਵਯੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਾਮਸ੍ਤਰ੍ਹ੍ਯਸ੍ਮਾਕਮਪਿ ਸਏਵ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਃ ਪੁਣ੍ਯਮਿਵ ਗਣਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|

< ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ 4 >