< ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ 3 >

1 Ուրեմն ի՞նչ առաւելութիւն ունի Հրեան, կամ ի՞նչ շահ կայ թլփատութենէն.
อปรญฺจ ยิหูทิน: กึ เศฺรษฺฐตฺวํ? ตถา ตฺวกฺเฉทสฺย วา กึ ผลํ?
2 շատ՝ ամէն կերպով: Նախ այն՝ որ Աստուծոյ պատգամները վստահուեցան անոնց:
สรฺวฺวถา พหูนิ ผลานิ สนฺติ, วิเศษต อีศฺวรสฺย ศาสฺตฺรํ เตโภฺย'ทียตฯ
3 Ուրեմն ի՞նչ. եթէ անոնցմէ ոմանք հաւատարիմ չեղան, միթէ անոնց անհաւատարմութիւնը ոչնչացո՞ւց Աստուծոյ հաւատարմութիւնը. ամե՛նեւին:
ไกศฺจิทฺ อวิศฺวสเน กฺฤเต เตษามฺ อวิศฺวสนาตฺ กิมฺ อีศฺวรสฺย วิศฺวาสฺยตายา หานิรุตฺปตฺสฺยเต?
4 Հապա Աստուած ճշմարտախօս պիտի ճանչցուի՝՝, եւ բոլոր մարդիկ՝ ստախօս. ինչպէս գրուած է. «Հետեւաբար դուն արդար պիտի ըլլաս խօսքերուդ մէջ, եւ յաղթես՝ երբ դատուիս»:
เกนาปิ ปฺรกาเรณ นหิฯ ยทฺยปิ สรฺเวฺว มนุษฺยา มิถฺยาวาทินสฺตถาปีศฺวร: สตฺยวาทีฯ ศาสฺเตฺร ยถา ลิขิตมาเสฺต, อตสฺตฺวนฺตุ สฺววาเกฺยน นิรฺทฺโทโษ หิ ภวิษฺยสิฯ วิจาเร ไจว นิษฺปาโป ภวิษฺยสิ น สํศย: ฯ
5 Ուրեմն եթէ մեր անիրաւութիւնը կ՚ապացուցանէ Աստուծոյ արդարութիւնը, ի՞նչ ըսենք. միթէ անիրա՞ւ է Աստուած, որ բարկութիւն կը ցուցաբերէ
อสฺมากมฺ อนฺยาเยน ยทีศฺวรสฺย นฺยาย: ปฺรกาศเต ตรฺหิ กึ วทิษฺยาม: ? อหํ มานุษาณำ กถามิว กถำ กถยามิ, อีศฺวร: สมุจิตํ ทณฺฑํ ทตฺตฺวา กิมฺ อนฺยายี ภวิษฺยติ?
6 (մարդկօրէն կ՚ըսեմ). ամե՛նեւին: Այլապէս՝ Աստուած ի՞նչպէս պիտի դատէ աշխարհը:
อิตฺถํ น ภวตุ, ตถา สตีศฺวร: กถํ ชคโต วิจารยิตา ภวิษฺยติ?
7 Որովհետեւ եթէ Աստուծոյ ճշմարտութիւնը կը ճոխանայ իմ ստութեամբս՝ իր փառքին համար, ա՛լ ես ինչո՞ւ կը դատուիմ իբր մեղաւոր:
มม มิถฺยาวากฺยวทนาทฺ ยทีศฺวรสฺย สตฺยเตฺวน ตสฺย มหิมา วรฺทฺธเต ตรฺหิ กสฺมาทหํ วิจาเร'ปราธิเตฺวน คโณฺย ภวามิ?
8 Եւ ինչո՞ւ պատշաճ չէ ըսել. «Չարիք գործենք՝ որ բարիք յառաջ գայ», ինչպէս ոմանք մեզի հայհոյելով կը զրպարտեն՝՝ թէ մենք այդպէս կ՚ըսենք: Ատոնց դատապարտութիւնը արդարացի է:
มงฺคลารฺถํ ปาปมปิ กรณียมิติ วากฺยํ ตฺวยา กุโต โนจฺยเต? กินฺตุ ไยรุจฺยเต เต นิตานฺตํ ทณฺฑสฺย ปาตฺราณิ ภวนฺติ; ตถาปิ ตทฺวากฺยมฺ อสฺมาภิรปฺยุจฺยต อิตฺยสฺมากํ คฺลานึ กุรฺวฺวนฺต: กิยนฺโต โลกา วทนฺติฯ
9 Ուրեմն ա՛լ ի՞նչ ըսենք, գերազա՞նց ենք հեթանոսներէն: Ո՛չ մէկ կերպով. որովհետեւ նախապէս մեղադրեցինք Հրեաները եւ Յոյները, թէ բոլո՛րը մեղքի տակ են,
อนฺยโลเกโภฺย วยํ กึ เศฺรษฺฐา: ? กทาจน นหิ ยโต ยิหูทิโน 'นฺยเทศินศฺจ สรฺวฺเวอว ปาปสฺยายตฺตา อิตฺยสฺย ปฺรมาณํ วยํ ปูรฺวฺวมฺ อททามฯ
10 ինչպէս գրուած է. «Ո՛չ մէկ արդար կայ, ո՛չ իսկ մէկ հատ:
ลิปิ รฺยถาเสฺต, ไนโกปิ ธารฺมฺมิโก ชน: ฯ
11 Ո՛չ մէկը կայ որ հասկնայ, ո՛չ մէկը կայ որ փնտռէ Աստուած:
ตถา ชฺญานีศฺวรชฺญานี มานว: โกปิ นาสฺติ หิฯ
12 Բոլո՛րը խոտորեցան, միասին անպէտ դարձան. ո՛չ մէկ բարիք ընող կայ, ո՛չ իսկ մէկ հատ»:
วิมารฺคคามิน: สรฺเวฺว สรฺเวฺว ทุษฺกรฺมฺมการิณ: ฯ เอโก ชโนปิ โน เตษำ สาธุกรฺมฺม กโรติ จฯ
13 «Անոնց կոկորդը բաց գերեզման է, իրենց լեզուով նենգաւոր եղան»: «Իժերու թոյն կայ անոնց շրթունքներուն տակ»:
ตถา เตษานฺตุ ไว กณฺฐา อนาวฺฤตศฺมศานวตฺฯ สฺตุติวาทํ ปฺรกุรฺวฺวนฺติ ชิหฺวาภิเสฺต ตุ เกวลํฯ เตษาโมษฺฐสฺย นิมฺเน ตุ วิษํ ติษฺฐติ สรฺปฺปวตฺฯ
14 «Անոնց բերանը լեցուն է անէծքով ու դառնութեամբ»:
มุขํ เตษำ หิ ศาเปน กปเฏน จ ปูรฺยฺยเตฯ
15 «Անոնց ոտքերը կ՚աճապարեն արիւն թափելու.
รกฺตปาตาย เตษำ ตุ ปทานิ กฺษิปฺรคานิ จฯ
16 կործանում եւ թշուառութիւն կայ անոնց ճամբաներուն մէջ:
ปถิ เตษำ มนุษฺยาณำ นาศ: เกฺลศศฺจ เกวล: ฯ
17 Չճանչցան խաղաղութեան ճամբան»:
เต ชนา นหิ ชานนฺติ ปนฺถานํ สุขทายินํฯ
18 «Աստուծոյ վախը չկայ անոնց աչքերուն առջեւ»:
ปรเมศาทฺ ภยํ ยตฺตตฺ ตจฺจกฺษุโษรโคจรํฯ
19 Բայց գիտենք թէ ի՛նչ որ կ՚ըսէ Օրէնքը, կ՚ըսէ անո՛նց՝ որ Օրէնքին տակ են, որպէսզի ամէն բերան գոցուի եւ ամբողջ աշխարհը դատապարտուի Աստուծոյ առջեւ:
วฺยวสฺถายำ ยทฺยลฺลิขติ ตทฺ วฺยวสฺถาธีนานฺ โลกานฺ อุทฺทิศฺย ลิขตีติ วยํ ชานีม: ฯ ตโต มนุษฺยมาโตฺร นิรุตฺตร: สนฺ อีศฺวรสฺย สากฺษาทฺ อปราธี ภวติฯ
20 Ուստի ո՛չ մէկ մարմին պիտի արդարանայ անոր առջեւ Օրէնքին գործերով, քանի որ Օրէնքին միջոցով կ՚ըլլայ մեղքի գիտակցութիւնը:
อเตอว วฺยวสฺถานุรูไป: กรฺมฺมภิ: กศฺจิทปิ ปฺราณีศฺวรสฺย สากฺษาตฺ สปุณฺยีกฺฤโต ภวิตุํ น ศกฺษฺยติ ยโต วฺยวสฺถยา ปาปชฺญานมาตฺรํ ชายเตฯ
21 Բայց հիմա՝ առանց Օրէնքին՝ Աստուծոյ արդարութիւնը բացայայտ եղած է, վկայուած ըլլալով Օրէնքէն ու Մարգարէներէն.
กินฺตุ วฺยวสฺถายา: ปฺฤถคฺ อีศฺวเรณ เทยํ ยตฺ ปุณฺยํ ตทฺ วฺยวสฺถายา ภวิษฺยทฺวาทิคณสฺย จ วจไน: ปฺรมาณีกฺฤตํ สทฺ อิทานีํ ปฺรกาศเตฯ
22 այսինքն Աստուծոյ արդարութիւնը՝ որ Յիսուս Քրիստոսի վրայ եղած հաւատքով է բոլոր հաւատացողներուն համար, քանի որ խտրութիւն չկայ:
ยีศุขฺรีษฺเฏ วิศฺวาสกรณาทฺ อีศฺวเรณ ทตฺตํ ตตฺ ปุณฺยํ สกเลษุ ปฺรกาศิตํ สตฺ สรฺวฺวานฺ วิศฺวาสิน: ปฺรติ วรฺตฺตเตฯ
23 Արդարեւ բոլորը մեղանչեցին, եւ զրկուած են Աստուծոյ փառքէն.
เตษำ โกปิ ปฺรเภโท นาสฺติ, ยต: สรฺวฺเวอว ปาปิน อีศฺวรียเตโชหีนาศฺจ ชาตา: ฯ
24 բայց ձրի կ՚արդարանան անոր շնորհքով, Քրիստոս Յիսուսով եղած ազատագրութեամբ:
ต อีศฺวรสฺยานุคฺรหาทฺ มูลฺยํ วินา ขฺรีษฺฏกฺฤเตน ปริตฺราเณน สปุณฺยีกฺฤตา ภวนฺติฯ
25 Աստուած նախապէս սահմանեց զայն՝ քաւութիւն ըլլալու անոր արիւնին հաւատացողներուն, որպէսզի ցոյց տայ իր արդարութիւնը՝ ներելով նախապէս - Աստուծոյ հանդուրժողութեան ժամանակ - գործուած մեղքերը:
ยสฺมาตฺ สฺวโศณิเตน วิศฺวาสาตฺ ปาปนาศโก พลี ภวิตุํ ส เอว ปูรฺวฺวมฺ อีศฺวเรณ นิศฺจิต: , อิตฺถมฺ อีศฺวรียสหิษฺณุตฺวาตฺ ปุรากฺฤตปาปานำ มารฺชฺชนกรเณ สฺวียยาถารฺถฺยํ เตน ปฺรกาศฺยเต,
26 Այսինքն՝ իր արդարութիւնը այս ատեն ցոյց տալու համար, որպէսզի ինք արդար ըլլայ եւ արդարացնէ Յիսուսի հաւատացողը:
วรฺตฺตมานกาลียมปิ สฺวยาถารฺถฺยํ เตน ปฺรกาศฺยเต, อปรํ ยีเศา วิศฺวาสินํ สปุณฺยีกุรฺวฺวนฺนปิ ส ยาถารฺถิกสฺติษฺฐติฯ
27 Ուրեմն ո՞ւր մնաց պարծանքը. բացառուեցաւ: Ո՞ր Օրէնքէն, գործերո՞ւ Օրէնքէն: Ո՛չ, հապա հաւատքի Օրէնքէն.
ตรฺหิ กุตฺราตฺมศฺลาฆา? สา ทูรีกฺฤตา; กยา วฺยวสฺถยา? กึ กฺริยารูปวฺยวสฺถยา? อิตฺถํ นหิ กินฺตุ ตตฺ เกวลวิศฺวาสรูปยา วฺยวสฺถไยว ภวติฯ
28 որովհետեւ մենք կը հետեւցնենք թէ մարդ կ՚արդարանայ հաւատքով՝ առանց Օրէնքին գործերուն:
อเตอว วฺยวสฺถานุรูปา: กฺริยา วินา เกวเลน วิศฺวาเสน มานว: สปุณฺยีกฺฤโต ภวิตุํ ศกฺโนตีตฺยสฺย ราทฺธานฺตํ ทรฺศยาม: ฯ
29 Միթէ Աստուած միայն Հրեաներո՞ւնն է ու հեթանոսներունը չէ՞. այո՛, նաեւ հեթանոսներունը:
ส กึ เกวลยิหูทินามฺ อีศฺวโร ภวติ? ภินฺนเทศินามฺ อีศฺวโร น ภวติ? ภินฺนเทศินามปิ ภวติ;
30 Քանի որ մէ՛կ Աստուած կայ, որ թլփատութիւնը կ՚արդարացնէ հաւատքով, նաեւ անթլփատութիւնը՝ նոյն հաւատքով:
ยสฺมาทฺ เอก อีศฺวโร วิศฺวาสาตฺ ตฺวกฺเฉทิโน วิศฺวาเสนาตฺวกฺเฉทินศฺจ สปุณฺยีกริษฺยติฯ
31 Ուստի մենք կ՚ոչնչացնե՞նք Օրէնքը հաւատքով: Ամե՛նեւին. նոյնիսկ կը հաստատե՛նք Օրէնքը:
ตรฺหิ วิศฺวาเสน วยํ กึ วฺยวสฺถำ ลุมฺปาม? อิตฺถํ น ภวตุ วยํ วฺยวสฺถำ สํสฺถาปยาม เอวฯ

< ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ 3 >