ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ 3
1 Ուրեմն ի՞նչ առաւելութիւն ունի Հրեան, կամ ի՞նչ շահ կայ թլփատութենէն.
aparaJca yihUdinaH kiM zreSThatvaM? tathA tvakchedasya vA kiM phalaM?
2 շատ՝ ամէն կերպով: Նախ այն՝ որ Աստուծոյ պատգամները վստահուեցան անոնց:
sarvvathA bahUni phalAni santi, vizeSata Izvarasya zAstraM tebhyo'dIyata|
3 Ուրեմն ի՞նչ. եթէ անոնցմէ ոմանք հաւատարիմ չեղան, միթէ անոնց անհաւատարմութիւնը ոչնչացո՞ւց Աստուծոյ հաւատարմութիւնը. ամե՛նեւին:
kaizcid avizvasane kRte teSAm avizvasanAt kim Izvarasya vizvAsyatAyA hAnirutpatsyate?
4 Հապա Աստուած ճշմարտախօս պիտի ճանչցուի՝՝, եւ բոլոր մարդիկ՝ ստախօս. ինչպէս գրուած է. «Հետեւաբար դուն արդար պիտի ըլլաս խօսքերուդ մէջ, եւ յաղթես՝ երբ դատուիս»:
kenApi prakAreNa nahi| yadyapi sarvve manuSyA mithyAvAdinastathApIzvaraH satyavAdI| zAstre yathA likhitamAste, atastvantu svavAkyena nirddoSo hi bhaviSyasi| vicAre caiva niSpApo bhaviSyasi na saMzayaH|
5 Ուրեմն եթէ մեր անիրաւութիւնը կ՚ապացուցանէ Աստուծոյ արդարութիւնը, ի՞նչ ըսենք. միթէ անիրա՞ւ է Աստուած, որ բարկութիւն կը ցուցաբերէ
asmAkam anyAyena yadIzvarasya nyAyaH prakAzate tarhi kiM vadiSyAmaH? ahaM mAnuSANAM kathAmiva kathAM kathayAmi, IzvaraH samucitaM daNDaM dattvA kim anyAyI bhaviSyati?
6 (մարդկօրէն կ՚ըսեմ). ամե՛նեւին: Այլապէս՝ Աստուած ի՞նչպէս պիտի դատէ աշխարհը:
itthaM na bhavatu, tathA satIzvaraH kathaM jagato vicArayitA bhaviSyati?
7 Որովհետեւ եթէ Աստուծոյ ճշմարտութիւնը կը ճոխանայ իմ ստութեամբս՝ իր փառքին համար, ա՛լ ես ինչո՞ւ կը դատուիմ իբր մեղաւոր:
mama mithyAvAkyavadanAd yadIzvarasya satyatvena tasya mahimA varddhate tarhi kasmAdahaM vicAre'parAdhitvena gaNyo bhavAmi?
8 Եւ ինչո՞ւ պատշաճ չէ ըսել. «Չարիք գործենք՝ որ բարիք յառաջ գայ», ինչպէս ոմանք մեզի հայհոյելով կը զրպարտեն՝՝ թէ մենք այդպէս կ՚ըսենք: Ատոնց դատապարտութիւնը արդարացի է:
maGgalArthaM pApamapi karaNIyamiti vAkyaM tvayA kuto nocyate? kintu yairucyate te nitAntaM daNDasya pAtrANi bhavanti; tathApi tadvAkyam asmAbhirapyucyata ityasmAkaM glAniM kurvvantaH kiyanto lokA vadanti|
9 Ուրեմն ա՛լ ի՞նչ ըսենք, գերազա՞նց ենք հեթանոսներէն: Ո՛չ մէկ կերպով. որովհետեւ նախապէս մեղադրեցինք Հրեաները եւ Յոյները, թէ բոլո՛րը մեղքի տակ են,
anyalokebhyo vayaM kiM zreSThAH? kadAcana nahi yato yihUdino 'nyadezinazca sarvvaeva pApasyAyattA ityasya pramANaM vayaM pUrvvam adadAma|
10 ինչպէս գրուած է. «Ո՛չ մէկ արդար կայ, ո՛չ իսկ մէկ հատ:
lipi ryathAste, naikopi dhArmmiko janaH|
11 Ո՛չ մէկը կայ որ հասկնայ, ո՛չ մէկը կայ որ փնտռէ Աստուած:
tathA jJAnIzvarajJAnI mAnavaH kopi nAsti hi|
12 Բոլո՛րը խոտորեցան, միասին անպէտ դարձան. ո՛չ մէկ բարիք ընող կայ, ո՛չ իսկ մէկ հատ»:
vimArgagAminaH sarvve sarvve duSkarmmakAriNaH| eko janopi no teSAM sAdhukarmma karoti ca|
13 «Անոնց կոկորդը բաց գերեզման է, իրենց լեզուով նենգաւոր եղան»: «Իժերու թոյն կայ անոնց շրթունքներուն տակ»:
tathA teSAntu vai kaNThA anAvRtazmazAnavat| stutivAdaM prakurvvanti jihvAbhiste tu kevalaM| teSAmoSThasya nimne tu viSaM tiSThati sarppavat|
14 «Անոնց բերանը լեցուն է անէծքով ու դառնութեամբ»:
mukhaM teSAM hi zApena kapaTena ca pUryyate|
15 «Անոնց ոտքերը կ՚աճապարեն արիւն թափելու.
raktapAtAya teSAM tu padAni kSipragAni ca|
16 կործանում եւ թշուառութիւն կայ անոնց ճամբաներուն մէջ:
pathi teSAM manuSyANAM nAzaH klezazca kevalaH|
17 Չճանչցան խաղաղութեան ճամբան»:
te janA nahi jAnanti panthAnaM sukhadAyinaM|
18 «Աստուծոյ վախը չկայ անոնց աչքերուն առջեւ»:
paramezAd bhayaM yattat taccakSuSoragocaraM|
19 Բայց գիտենք թէ ի՛նչ որ կ՚ըսէ Օրէնքը, կ՚ըսէ անո՛նց՝ որ Օրէնքին տակ են, որպէսզի ամէն բերան գոցուի եւ ամբողջ աշխարհը դատապարտուի Աստուծոյ առջեւ:
vyavasthAyAM yadyallikhati tad vyavasthAdhInAn lokAn uddizya likhatIti vayaM jAnImaH| tato manuSyamAtro niruttaraH san Izvarasya sAkSAd aparAdhI bhavati|
20 Ուստի ո՛չ մէկ մարմին պիտի արդարանայ անոր առջեւ Օրէնքին գործերով, քանի որ Օրէնքին միջոցով կ՚ըլլայ մեղքի գիտակցութիւնը:
ataeva vyavasthAnurUpaiH karmmabhiH kazcidapi prANIzvarasya sAkSAt sapuNyIkRto bhavituM na zakSyati yato vyavasthayA pApajJAnamAtraM jAyate|
21 Բայց հիմա՝ առանց Օրէնքին՝ Աստուծոյ արդարութիւնը բացայայտ եղած է, վկայուած ըլլալով Օրէնքէն ու Մարգարէներէն.
kintu vyavasthAyAH pRthag IzvareNa deyaM yat puNyaM tad vyavasthAyA bhaviSyadvAdigaNasya ca vacanaiH pramANIkRtaM sad idAnIM prakAzate|
22 այսինքն Աստուծոյ արդարութիւնը՝ որ Յիսուս Քրիստոսի վրայ եղած հաւատքով է բոլոր հաւատացողներուն համար, քանի որ խտրութիւն չկայ:
yIzukhrISTe vizvAsakaraNAd IzvareNa dattaM tat puNyaM sakaleSu prakAzitaM sat sarvvAn vizvAsinaH prati varttate|
23 Արդարեւ բոլորը մեղանչեցին, եւ զրկուած են Աստուծոյ փառքէն.
teSAM kopi prabhedo nAsti, yataH sarvvaeva pApina IzvarIyatejohInAzca jAtAH|
24 բայց ձրի կ՚արդարանան անոր շնորհքով, Քրիստոս Յիսուսով եղած ազատագրութեամբ:
ta IzvarasyAnugrahAd mUlyaM vinA khrISTakRtena paritrANena sapuNyIkRtA bhavanti|
25 Աստուած նախապէս սահմանեց զայն՝ քաւութիւն ըլլալու անոր արիւնին հաւատացողներուն, որպէսզի ցոյց տայ իր արդարութիւնը՝ ներելով նախապէս - Աստուծոյ հանդուրժողութեան ժամանակ - գործուած մեղքերը:
yasmAt svazoNitena vizvAsAt pApanAzako balI bhavituM sa eva pUrvvam IzvareNa nizcitaH, ittham IzvarIyasahiSNutvAt purAkRtapApAnAM mArjjanakaraNe svIyayAthArthyaM tena prakAzyate,
26 Այսինքն՝ իր արդարութիւնը այս ատեն ցոյց տալու համար, որպէսզի ինք արդար ըլլայ եւ արդարացնէ Յիսուսի հաւատացողը:
varttamAnakAlIyamapi svayAthArthyaM tena prakAzyate, aparaM yIzau vizvAsinaM sapuNyIkurvvannapi sa yAthArthikastiSThati|
27 Ուրեմն ո՞ւր մնաց պարծանքը. բացառուեցաւ: Ո՞ր Օրէնքէն, գործերո՞ւ Օրէնքէն: Ո՛չ, հապա հաւատքի Օրէնքէն.
tarhi kutrAtmazlAghA? sA dUrIkRtA; kayA vyavasthayA? kiM kriyArUpavyavasthayA? itthaM nahi kintu tat kevalavizvAsarUpayA vyavasthayaiva bhavati|
28 որովհետեւ մենք կը հետեւցնենք թէ մարդ կ՚արդարանայ հաւատքով՝ առանց Օրէնքին գործերուն:
ataeva vyavasthAnurUpAH kriyA vinA kevalena vizvAsena mAnavaH sapuNyIkRto bhavituM zaknotItyasya rAddhAntaM darzayAmaH|
29 Միթէ Աստուած միայն Հրեաներո՞ւնն է ու հեթանոսներունը չէ՞. այո՛, նաեւ հեթանոսներունը:
sa kiM kevalayihUdinAm Izvaro bhavati? bhinnadezinAm Izvaro na bhavati? bhinnadezinAmapi bhavati;
30 Քանի որ մէ՛կ Աստուած կայ, որ թլփատութիւնը կ՚արդարացնէ հաւատքով, նաեւ անթլփատութիւնը՝ նոյն հաւատքով:
yasmAd eka Izvaro vizvAsAt tvakchedino vizvAsenAtvakchedinazca sapuNyIkariSyati|
31 Ուստի մենք կ՚ոչնչացնե՞նք Օրէնքը հաւատքով: Ամե՛նեւին. նոյնիսկ կը հաստատե՛նք Օրէնքը:
tarhi vizvAsena vayaM kiM vyavasthAM lumpAma? itthaM na bhavatu vayaM vyavasthAM saMsthApayAma eva|
