ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ 15

1 Ուստի մենք, որ զօրաւոր ենք, պարտաւոր ենք կրել տկարներուն տկարութիւնը, եւ ո՛չ թէ հաճեցնել մենք մեզ:

As for us who are strong, our duty is to bear with the weaknesses of those who are not strong, and not seek our own pleasure.

2 Մեզմէ իւրաքանչիւրը թող հաճեցնէ իր ընկերը՝ շինութեան համար, անոր բարիքին համար:

Let each of us endeavour to please his fellow Christian, aiming at a blessing calculated to build him up.

3 Քանի որ Քրիստոս ալ չհաճեցուց ինքզինք, հապա՝ ինչպէս գրուած է. «Քեզ անարգողներուն նախատինքները ինկան իմ վրաս»:

For even the Christ did not seek His own pleasure. His principle was, "The reproaches which they addressed to Thee have fallen on me."

4 Որովհետեւ նախապէս գրուած ամէն ինչ՝ գրուեցաւ որ մե՛նք սորվինք, որպէսզի յոյս ունենանք՝ համբերութեամբ ու Գիրքերուն մխիթարութեամբ:

For all that was written of old has been written for our instruction, so that we may always have hope through the power of endurance and the encouragement which the Scriptures afford.

5 Ուրեմն համբերութեան ու մխիթարութեան Աստուածը թող շնորհէ ձեզի համախոհ ըլլալ իրարու հետ՝ Քրիստոս Յիսուսի համաձայն,

And may God, the giver of power of endurance and of that encouragement, grant you to be in full sympathy with one another in accordance with the example of Christ Jesus,

6 որպէսզի միաբան ու միաբերան փառաբանէք Աստուած, մեր Տէրոջ՝ Յիսուս Քրիստոսի Հայրը:

so that with oneness both of heart and voice you may glorify the God and Father of our Lord Jesus Christ.

7 Ուստի ընդունեցէ՛ք զիրար, ինչպէս Քրիստոս ալ ընդունեց մեզ՝ Աստուծոյ փառքին համար:

Habitually therefore give one another a friendly reception, just as Christ also has received you, and thus promote the glory of God.

8 Արդարեւ կ՚ըսեմ թէ Յիսուս Քրիստոս սպասարկու եղաւ թլփատութեան՝ Աստուծոյ ճշմարտութեան համար, որպէսզի հաստատէ նախահայրերուն տրուած խոստումները

My meaning is that Christ has become a servant to the people of Israel in vindication of God's truthfulness-- in showing how sure are the promises made to our forefathers--

9 եւ հեթանոսները Աստուած փառաբանեն՝ իր ողորմութեան համար, ինչպէս գրուած է. «Ասոր համար պիտի ներբողեմ քեզ հեթանոսներուն մէջ, եւ սաղմոս պիտի երգեմ քու անունիդ»:

and that the Gentiles also have glorified God in acknowledgment of His mercy. So it is written, "For this reason I will praise Thee among the Gentiles, and sing psalms in honour of Thy name."

10 Դարձեալ կ՚ըսէ. «Հեթանոսնե՛ր, ուրախացէ՛ք անոր ժողովուրդին հետ»:

And again the Psalmist says, "Be glad, ye Gentiles, in company with His People."

11 Եւ դարձեալ. «Գովաբանեցէ՛ք Տէրը, բոլո՛ր հեթանոսներ, ու գովեցէ՛ք զայն, բոլո՛ր ժողովուրդներ»:

And again, "Praise the Lord, all ye Gentiles, and let all the people extol Him."

12 Դարձեալ Եսայի կ՚ըսէ. «Յեսսէի մէկ արմատը պիտի ըլլայ, եւ կանգնելով՝ հեթանոսներուն վրայ պիտի իշխէ. անո՛ր պիտի յուսան հեթանոսները»:

And again Isaiah says, "There shall be the Root of Jesse and One who rises up to rule the Gentiles. On Him shall the Gentiles build their hopes."

13 Ուրեմն յոյսի Աստուածը թող լեցնէ ձեզ ամէն ուրախութեամբ ու խաղաղութեամբ՝ ձեր հաւատքին համեմատ, որպէսզի ձեր յոյսը առատանայ Սուրբ Հոգիին զօրութեամբ:

May God, the giver of hope, fill you with continual joy and peace because you trust in Him--so that you may have abundant hope through the power of the Holy Spirit.

14 Ես ինքս ալ համոզուած եմ ձեր մասին, ի՛մ եղբայրներս, թէ դո՛ւք ալ լի էք բարութեամբ, ամէն գիտութեամբ լեցուած, եւ կրնաք զիրար խրատել:

But as to you, brethren, I am convinced-- yes, I Paul am convinced--that, even apart from my teaching, you are already full of goodness of heart, and enriched with complete Christian knowledge, and are also competent to instruct one another.

15 Սակայն, եղբայրներ, կերպով մը աւելի՛ յանդգնութեամբ գրեցի ձեզի, իբր թէ յիշեցնելով ձեզի, Աստուծմէ ինծի տրուած շնորհքին պատճառով՝

But I write to you the more boldly--partly as reminding you of what you already know--because of the authority graciously entrusted to me by God,

16 որ Յիսուս Քրիստոսի պաշտօնեան ըլլամ հեթանոսներուն մէջ, Աստուծոյ աւետարանին քահանայութիւնը կատարելով, որպէսզի հեթանոսները ըլլան ընդունելի ընծայ՝ Սուրբ Հոգիով սրբացած:

that I should be a minister of Christ Jesus among the Gentiles, doing priestly duties in connexion with God's Good News so that the sacrifice--namely the Gentiles--may be acceptable to Him, being (as it is) an offering which the Holy Spirit has made holy.

17 Ուրեմն Քրիստոս Յիսուսի միջոցով պատճառ ունիմ պարծենալու Աստուծոյ վերաբերող բաներուն մէջ:

I can therefore glory in Christ Jesus concerning the work for God in which I am engaged.

18 Բայց չեմ յանդգնիր խօսիլ այն բաներէն որեւէ մէկուն մասին, որ Քրիստոս ինձմով գործադրած չէ հեթանոսները հնազանդեցնելու համար, խօսքով ու գործով,

For I will not presume to mention any of the results that Christ has brought about by other agency than mine in securing the obedience of the Gentiles by word or deed,

19 զօրաւոր նշաններով ու սքանչելիքներով, Աստուծոյ Հոգիին զօրութեամբ. այնպէս որ, սկսելով Երուսաղէմէն եւ անոր շրջակայքէն՝ մինչեւ Իլլիւրիկում, լիովին քարոզեցի Քրիստոսի աւետարանը:

with power manifested in signs and marvels, and through the power of the Holy Spirit. But--to speak simply of my own labours--beginning in Jerusalem and the outlying districts, I have proclaimed without reserve, even as far as Illyricum, the Good News of the Christ;

20 Այսպէս, պատիւ համարեցի աւետարանել հո՛ն՝ ուր Քրիստոս քարոզուած չէր, որպէսզի ուրիշի մը դրած հիմին վրայ չկառուցանեմ, հապա՝ ինչպէս գրուած է.

making it my ambition, however, not to tell the Good News where Christ's name was already known, for fear I should be building on another man's foundation.

21 «Անոնք՝ որոնց չէր պատմուած անոր մասին՝ պիտի տեսնեն, եւ անոնք որ չէին լսած՝ պիտի հասկնան»:

But, as Scripture says, "Those shall see, to whom no report about Him has hitherto come, and those who until now have not heard shall understand."

22 Ատոր համար ալ շատ անգամ արգիլուեցայ ձեզի գալէ:

And it is really this which has again and again prevented my coming to you.

23 Իսկ հիմա, այս կողմերը այլեւս քարոզելու տեղ չունենալով, ու շատ տարիներէ ի վեր տենչալով ձեզի գալ,

But now, as there is no more unoccupied ground in this part of the world, and I have for years past been eager to pay you a visit,

24 երբ դէպի Սպանիա ճամբորդեմ՝ կը յուսամ ճամբորդութեանս ընթացքին ձեզի հանդիպիլ, ու ձեզմէ ուղարկուած հոն երթալ, անշուշտ նախ ձեզմով մասամբ յագենալէ ետք:

I hope, as soon as ever I extend my travels into Spain, to see you on my way and be helped forward by you on my journey, when I have first enjoyed being with you for a time.

25 Իսկ հիմա Երուսաղէմ կ՚երթամ՝ սուրբերուն սպասարկելու:

But at present I am going to Jerusalem to serve God's people,

26 Որովհետեւ Մակեդոնացիներն ու Աքայիացիները բարեհաճեցան հաղորդակից ըլլալ Երուսաղէմ եղող աղքատ սուրբերու կարիքներուն:

for Macedonia and Greece have kindly contributed a certain sum in relief of the poor among God's people, in Jerusalem.

27 Իսկապէս բարեհաճեցան, եւ անոնց պարտական ալ են: Որովհետեւ եթէ հեթանոսները հաղորդակցեցան անոնց հոգեւոր բաներուն, պարտաւոր են նաեւ օգնել անոնց՝ մարմնաւոր բաներուն մէջ:

Yes, they have kindly done this, and, in fact, it was a debt they owed them. For seeing that the Gentiles have been admitted in to partnership with the Jews in their spiritual blessings, they in turn are under an obligation to render sacred service to the Jews in temporal things.

28 Ուրեմն երբ կատարեմ ասիկա եւ կնքեմ անոնց այս պտուղը, Սպանիա պիտի երթամ ձեր քովէն անցնելով:

So after discharging this duty, and making sure that these kind gifts reach those for whom they are intended, I shall start for Spain, passing through Rome on my way there;

29 Եւ գիտեմ թէ երբ գամ ձեզի՝ պիտի գամ Քրիստոսի աւետարանին օրհնութեան լիութեամբ:

and I know that when I come to you it will be with a vast amount of blessing from Christ.

30 Կ՚աղաչե՛մ ձեզի, եղբայրնե՛ր, մեր Տէրոջմով՝ Յիսուս Քրիստոսով ու Հոգիին սիրով, որ պայքարիք ինծի հետ ձեր աղօթքներուն մէջ՝ որոնք Աստուծոյ ուղղուած են ինծի համար,

But I entreat you, brethren, in the name of our Lord Jesus Christ and by the love which His Spirit inspires, to help me by wrestling in prayer to God on my behalf,

31 որպէսզի ազատիմ Հրէաստանի անհնազանդներէն, եւ սուրբերէն ընդունուի Երուսաղէմի մէջ ընելիք իմ սպասարկութիւնս,

asking that I may escape unhurt from those in Judaea who are disobedient, and that the service which I am going to Jerusalem to render may be well received by the Church there,

32 ու ես ուրախութեամբ գամ ձեզի Աստուծոյ կամքով, եւ հանգստանամ ձեզի հետ:

in order that if God be willing I may come to you with a glad heart, and may enjoy a time of rest with you.

33 Խաղաղութեան Աստուածը ձեր բոլորին հետ: Ամէն:

May God, who gives peace be with you all! Amen.