ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ 15

1 Ուստի մենք, որ զօրաւոր ենք, պարտաւոր ենք կրել տկարներուն տկարութիւնը, եւ ո՛չ թէ հաճեցնել մենք մեզ:

We then who are strong ought to hear the infirmities of the weak, and not to please ourselves.

2 Մեզմէ իւրաքանչիւրը թող հաճեցնէ իր ընկերը՝ շինութեան համար, անոր բարիքին համար:

Let each one of us please his neighbor, to promote what is good, for edification.

3 Քանի որ Քրիստոս ալ չհաճեցուց ինքզինք, հապա՝ ինչպէս գրուած է. «Քեզ անարգողներուն նախատինքները ինկան իմ վրաս»:

For Christ did not seek his own pleasure, but, as it is written, “The reproaches of those who reproached thee fell on me.”

4 Որովհետեւ նախապէս գրուած ամէն ինչ՝ գրուեցաւ որ մե՛նք սորվինք, որպէսզի յոյս ունենանք՝ համբերութեամբ ու Գիրքերուն մխիթարութեամբ:

For whatever things were written aforetime, were written for our instruction; that we through the patience and the consolation of the Scriptures might have hope.

5 Ուրեմն համբերութեան ու մխիթարութեան Աստուածը թող շնորհէ ձեզի համախոհ ըլլալ իրարու հետ՝ Քրիստոս Յիսուսի համաձայն,

And may the God of patience and consolation grant that ye may be of the same mind one with another, according to Christ Jesus;

6 որպէսզի միաբան ու միաբերան փառաբանէք Աստուած, մեր Տէրոջ՝ Յիսուս Քրիստոսի Հայրը:

that with one accord ye may with one mouth glorify God, the Father of our Lord Jesus Christ.

7 Ուստի ընդունեցէ՛ք զիրար, ինչպէս Քրիստոս ալ ընդունեց մեզ՝ Աստուծոյ փառքին համար:

Wherefore receive ye one another, as Christ received you to the glory of God.

8 Արդարեւ կ՚ըսեմ թէ Յիսուս Քրիստոս սպասարկու եղաւ թլփատութեան՝ Աստուծոյ ճշմարտութեան համար, որպէսզի հաստատէ նախահայրերուն տրուած խոստումները

For I say that Christ became a minister to the circumcised for the sake of God's truth, in order to make sure the promises given to the fathers;

9 եւ հեթանոսները Աստուած փառաբանեն՝ իր ողորմութեան համար, ինչպէս գրուած է. «Ասոր համար պիտի ներբողեմ քեզ հեթանոսներուն մէջ, եւ սաղմոս պիտի երգեմ քու անունիդ»:

and that the gentiles glorified God for his mercy, as it is written, “For this cause I will give praise to thee among the gentiles, and sing to thy name.”

10 Դարձեալ կ՚ըսէ. «Հեթանոսնե՛ր, ուրախացէ՛ք անոր ժողովուրդին հետ»:

And again he saith: “Rejoice, ye gentiles, with his people.”

11 Եւ դարձեալ. «Գովաբանեցէ՛ք Տէրը, բոլո՛ր հեթանոսներ, ու գովեցէ՛ք զայն, բոլո՛ր ժողովուրդներ»:

And again: “Praise the Lord, all ye gentiles, and let every people praise him.”

12 Դարձեալ Եսայի կ՚ըսէ. «Յեսսէի մէկ արմատը պիտի ըլլայ, եւ կանգնելով՝ հեթանոսներուն վրայ պիտի իշխէ. անո՛ր պիտի յուսան հեթանոսները»:

And again Isaiah saith: “There shall be the shoot from Jesse, and he that riseth up to rule the gentiles; in him shall the gentiles hope.”

13 Ուրեմն յոյսի Աստուածը թող լեցնէ ձեզ ամէն ուրախութեամբ ու խաղաղութեամբ՝ ձեր հաւատքին համեմատ, որպէսզի ձեր յոյսը առատանայ Սուրբ Հոգիին զօրութեամբ:

And may the God of hope fill you with all joy and peace in believing, that ye may abound in hope, through the power of the Holy Spirit.

14 Ես ինքս ալ համոզուած եմ ձեր մասին, ի՛մ եղբայրներս, թէ դո՛ւք ալ լի էք բարութեամբ, ամէն գիտութեամբ լեցուած, եւ կրնաք զիրար խրատել:

But I myself am persuaded of you, my brethren, that ye are even of yourselves full of goodness, filled with all knowledge, able also to admonish one another.

15 Սակայն, եղբայրներ, կերպով մը աւելի՛ յանդգնութեամբ գրեցի ձեզի, իբր թէ յիշեցնելով ձեզի, Աստուծմէ ինծի տրուած շնորհքին պատճառով՝

But I have written to you, brethren, in a manner somewhat bold on some subjects, as putting you in mind, on account of the grace given me by God

16 որ Յիսուս Քրիստոսի պաշտօնեան ըլլամ հեթանոսներուն մէջ, Աստուծոյ աւետարանին քահանայութիւնը կատարելով, որպէսզի հեթանոսները ըլլան ընդունելի ընծայ՝ Սուրբ Հոգիով սրբացած:

that I should be a minister of Christ Jesus to the gentiles, performing the office of a priest in respect to the gospel of God, that the oblation of the gentiles may be acceptable, being sanctified by the Holy Spirit.

17 Ուրեմն Քրիստոս Յիսուսի միջոցով պատճառ ունիմ պարծենալու Աստուծոյ վերաբերող բաներուն մէջ:

I have then ground for glorying in Christ Jesus in regard to the things pertaining m God.

18 Բայց չեմ յանդգնիր խօսիլ այն բաներէն որեւէ մէկուն մասին, որ Քրիստոս ինձմով գործադրած չէ հեթանոսները հնազանդեցնելու համար, խօսքով ու գործով,

For I will not be bold to say anything hut of what Christ hath actually wrought by me to bring the gentiles to obedience by word and deed,

19 զօրաւոր նշաններով ու սքանչելիքներով, Աստուծոյ Հոգիին զօրութեամբ. այնպէս որ, սկսելով Երուսաղէմէն եւ անոր շրջակայքէն՝ մինչեւ Իլլիւրիկում, լիովին քարոզեցի Քրիստոսի աւետարանը:

by the power of signs and wonders, by the power of the Spirit; so that from Jerusalem, and in the country around even to Illyricum, I have fully made known the gospel of Christ;

20 Այսպէս, պատիւ համարեցի աւետարանել հո՛ն՝ ուր Քրիստոս քարոզուած չէր, որպէսզի ուրիշի մը դրած հիմին վրայ չկառուցանեմ, հապա՝ ինչպէս գրուած է.

but always earnestly desirous to preach it in this manner, —not where Christ had been named, that I might not build on another's foundation,

21 «Անոնք՝ որոնց չէր պատմուած անոր մասին՝ պիտի տեսնեն, եւ անոնք որ չէին լսած՝ պիտի հասկնան»:

but, as it is written: “They, to whom no tidings concerning him came, shall see; and they that have not heard shall understand.”

22 Ատոր համար ալ շատ անգամ արգիլուեցայ ձեզի գալէ:

For which cause also, for the most part, I have been hindered from coming to you.

23 Իսկ հիմա, այս կողմերը այլեւս քարոզելու տեղ չունենալով, ու շատ տարիներէ ի վեր տենչալով ձեզի գալ,

But now having no more opportunity in these regions, and having had for many years a great desire to come to you,

24 երբ դէպի Սպանիա ճամբորդեմ՝ կը յուսամ ճամբորդութեանս ընթացքին ձեզի հանդիպիլ, ու ձեզմէ ուղարկուած հոն երթալ, անշուշտ նախ ձեզմով մասամբ յագենալէ ետք:

when I go to Spain, I will come to you; for I hope to see you on my way, and to be helped forward thither by you, after I have in some degree satisfied myself with your company.

25 Իսկ հիմա Երուսաղէմ կ՚երթամ՝ սուրբերուն սպասարկելու:

But now I am going to Jerusalem on a service of relief to the saints.

26 Որովհետեւ Մակեդոնացիներն ու Աքայիացիները բարեհաճեցան հաղորդակից ըլլալ Երուսաղէմ եղող աղքատ սուրբերու կարիքներուն:

For Macedonia and Achaia have thought it good to make a contribution for the poor among the saints in Jerusalem.

27 Իսկապէս բարեհաճեցան, եւ անոնց պարտական ալ են: Որովհետեւ եթէ հեթանոսները հաղորդակցեցան անոնց հոգեւոր բաներուն, պարտաւոր են նաեւ օգնել անոնց՝ մարմնաւոր բաներուն մէջ:

They have thought it good, and they owed it to them. For if the gentiles have shared in their spiritual things, they ought in return to minister to them in temporal things.

28 Ուրեմն երբ կատարեմ ասիկա եւ կնքեմ անոնց այս պտուղը, Սպանիա պիտի երթամ ձեր քովէն անցնելով:

When therefore I have completed this business, and secured to them this fruit, I shall set out to pass through you to Spain.

29 Եւ գիտեմ թէ երբ գամ ձեզի՝ պիտի գամ Քրիստոսի աւետարանին օրհնութեան լիութեամբ:

And I know that when I come to you, I shall come in the fullness of the blessing of Christ.

30 Կ՚աղաչե՛մ ձեզի, եղբայրնե՛ր, մեր Տէրոջմով՝ Յիսուս Քրիստոսով ու Հոգիին սիրով, որ պայքարիք ինծի հետ ձեր աղօթքներուն մէջ՝ որոնք Աստուծոյ ուղղուած են ինծի համար,

But I beseech you, by our Lord Jesus Christ, and by the love produced by the Spirit, that ye strive together with me in prayers to God for me;

31 որպէսզի ազատիմ Հրէաստանի անհնազանդներէն, եւ սուրբերէն ընդունուի Երուսաղէմի մէջ ընելիք իմ սպասարկութիւնս,

that I may be delivered from the unbelievers in Judaea, and that my service for Jerusalem may prove acceptable to the saints;

32 ու ես ուրախութեամբ գամ ձեզի Աստուծոյ կամքով, եւ հանգստանամ ձեզի հետ:

so that, through the will of God, I may come to you in joy, and may with you be refreshed.

33 Խաղաղութեան Աստուածը ձեր բոլորին հետ: Ամէն:

And may the God of peace be with you all. Amen.