ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ 14

1 Ընդունեցէ՛ք հաւատքի մէջ տկար եղողը՝ առանց քննադատելու կարծիքները.

യോ ജനോഽദൃഢവിശ്വാസസ്തം യുഷ്മാകം സങ്ഗിനം കുരുത കിന്തു സന്ദേഹവിചാരാർഥം നഹി|

2 քանի որ մէկը կը հաւատայ թէ ամէն բան կրնայ ուտել, իսկ ուրիշ մը՝ որ տկար է՝ բանջարեղէն կ՚ուտէ:

യതോ നിഷിദ്ധം കിമപി ഖാദ്യദ്രവ്യം നാസ്തി, കസ്യചിജ്ജനസ്യ പ്രത്യയ ഏതാദൃശോ വിദ്യതേ കിന്ത്വദൃഢവിശ്വാസഃ കശ്ചിദപരോ ജനഃ കേവലം ശാകം ഭുങ്ക്തം|

3 Ա՛ն որ կ՚ուտէ՝ թող չանարգէ չուտողը, եւ ա՛ն որ չ՚ուտեր՝ թող չդատէ ուտողը, որովհետեւ Աստուած ընդունած է զայն:

തർഹി യോ ജനഃ സാധാരണം ദ്രവ്യം ഭുങ്ക്തേ സ വിശേഷദ്രവ്യഭോക്താരം നാവജാനീയാത് തഥാ വിശേഷദ്രവ്യഭോക്താപി സാധാരണദ്രവ്യഭോക്താരം ദോഷിണം ന കുര്യ്യാത്, യസ്മാദ് ഈശ്വരസ്തമ് അഗൃഹ്ലാത്|

4 Դուն ո՞վ ես՝ որ կը դատես ուրիշին ծառան. հաստատուն կենայ կամ իյնայ՝ իր իսկական Տէրոջ համար է: Բայց կանգուն պիտի պահուի, որովհետեւ Աստուած կարող է կանգուն պահել զայն:

ഹേ പരദാസസ്യ ദൂഷയിതസ്ത്വം കഃ? നിജപ്രഭോഃ സമീപേ തേന പദസ്ഥേന പദച്യുതേന വാ ഭവിതവ്യം സ ച പദസ്ഥ ഏവ ഭവിഷ്യതി യത ഈശ്വരസ്തം പദസ്ഥം കർത്തും ശക്നോതി|

5 Մէկը կը նկատէ օր մը ուրիշէ մը գերադաս, միւսն ալ կը նկատէ բոլոր օրերը հաւասար. իւրաքանչիւրը լման համոզուած թող ըլլայ իր միտքին մէջ:

അപരഞ്ച കശ്ചിജ്ജനോ ദിനാദ് ദിനം വിശേഷം മന്യതേ കശ്ചിത്തു സർവ്വാണി ദിനാനി സമാനാനി മന്യതേ, ഏകൈകോ ജനഃ സ്വീയമനസി വിവിച്യ നിശ്ചിനോതു|

6 Ա՛ն որ համարում կ՛ընծայէ մէկ օրուան՝ Տէրո՛ջ համար համարում կ՛ընծայէ, իսկ ա՛ն որ համարում չ՚ընծայեր մէկ օրուան, Տէրո՛ջ համար համարում չ՚ընծայեր: Ա՛ն որ կ՚ուտէ՝ Տէրո՛ջ համար կ՚ուտէ, քանի որ Աստուծմէ շնորհակալ կ՚ըլլայ. իսկ ա՛ն որ չ՚ուտեր, Տէրո՛ջ համար չ՚ուտեր, բայց Աստուծմէ շնորհակալ կ՚ըլլայ:

യോ ജനഃ കിഞ്ചന ദിനം വിശേഷം മന്യതേ സ പ്രഭുഭക്ത്യാ തൻ മന്യതേ, യശ്ച ജനഃ കിമപി ദിനം വിശേഷം ന മന്യതേ സോഽപി പ്രഭുഭക്ത്യാ തന്ന മന്യതേ; അപരഞ്ച യഃ സർവ്വാണി ഭക്ഷ്യദ്രവ്യാണി ഭുങ്ക്തേ സ പ്രഭുഭക്തയാ താനി ഭുങ്ക്തേ യതഃ സ ഈശ്വരം ധന്യം വക്തി, യശ്ച ന ഭുങ്ക്തേ സോഽപി പ്രഭുഭക്ത്യൈവ ന ഭുഞ്ജാന ഈശ്വരം ധന്യം ബ്രൂതേ|

7 Արդարեւ մեզմէ ո՛չ մէկը ինքնիրեն համար կ՚ապրի, կամ ինքնիրեն համար կը մեռնի.

അപരമ് അസ്മാകം കശ്ചിത് നിജനിമിത്തം പ്രാണാൻ ധാരയതി നിജനിമിത്തം മ്രിയതേ വാ തന്ന;

8 քանի որ եթէ ապրինք՝ Տէրո՛ջ համար կ՚ապրինք, ու եթէ մեռնինք՝ Տէրո՛ջ համար կը մեռնինք: Ուրեմն թէ՛ ապրինք եւ թէ մեռնինք՝ մենք Տէրո՛ջն ենք:

കിന്തു യദി വയം പ്രാണാൻ ധാരയാമസ്തർഹി പ്രഭുനിമിത്തം ധാരയാമഃ, യദി ച പ്രാണാൻ ത്യജാമസ്തർഹ്യപി പ്രഭുനിമിത്തം ത്യജാമഃ, അതഏവ ജീവനേ മരണേ വാ വയം പ്രഭോരേവാസ്മഹേ|

9 Որովհետեւ Քրիստոս սա՛ նպատակով մեռաւ ու վերապրեցաւ, որպէսզի Տէր ըլլայ թէ՛ մեռելներուն եւ թէ ողջերուն:

യതോ ജീവന്തോ മൃതാശ്ചേത്യുഭയേഷാം ലോകാനാം പ്രഭുത്വപ്രാപ്ത്യർഥം ഖ്രീഷ്ടോ മൃത ഉത്ഥിതഃ പുനർജീവിതശ്ച|

10 Իսկ դուն ինչո՞ւ կը դատես եղբայրդ, կամ ինչո՞ւ կ՚անարգես եղբայրդ, քանի բոլորս ալ պիտի ներկայանանք Քրիստոսի դատարանը:

കിന്തു ത്വം നിജം ഭ്രാതരം കുതോ ദൂഷയസി? തഥാ ത്വം നിജം ഭ്രാതരം കുതസ്തുച്ഛം ജാനാസി? ഖ്രീഷ്ടസ്യ വിചാരസിംഹാസനസ്യ സമ്മുഖേ സർവ്വൈരസ്മാഭിരുപസ്ഥാതവ്യം;

11 Արդարեւ գրուած է. «Ես կ՚ապրի՛մ, - կ՚ըսէ Տէրը.- ամէն ծունկ պիտի կքի իմ առջեւս, եւ ամէն լեզու պիտի դաւանի զիս իբր Աստուած»:

യാദൃശം ലിഖിതമ് ആസ്തേ, പരേശഃ ശപഥം കുർവ്വൻ വാക്യമേതത് പുരാവദത്| സർവ്വോ ജനഃ സമീപേ മേ ജാനുപാതം കരിഷ്യതി| ജിഹ്വൈകൈകാ തഥേശസ്യ നിഘ്നത്വം സ്വീകരിഷ്യതി|

12 Ուրեմն մեզմէ իւրաքանչիւրը հաշիւ պիտի տայ Աստուծոյ՝ ինքնիրեն համար:

അതഏവ ഈശ്വരസമീപേഽസ്മാകമ് ഏകൈകജനേന നിജാ കഥാ കഥയിതവ്യാ|

13 Ուստի ա՛լ չդատենք զիրար. այլ մանաւանդ սա՛ վճռեցէք, որ ո՛չ մէկը սայթաքում կամ գայթակղութիւն դնէ իր եղբօր առջեւ:

ഇത്ഥം സതി വയമ് അദ്യാരഭ്യ പരസ്പരം ന ദൂഷയന്തഃ സ്വഭ്രാതു ർവിഘ്നോ വ്യാഘാതോ വാ യന്ന ജായേത താദൃശീമീഹാം കുർമ്മഹേ|

14 Գիտե՛մ, ու համոզուած եմ Տէր Յիսուսով, թէ ոչի՛նչ ինքնիրմէ պիղծ է. բայց ո՛վ որ պիղծ կը սեպէ որեւէ բան, անո՛ր համար պիղծ է ատիկա:

കിമപി വസ്തു സ്വഭാവതോ നാശുചി ഭവതീത്യഹം ജാനേ തഥാ പ്രഭുനാ യീശുഖ്രീഷ്ടേനാപി നിശ്ചിതം ജാനേ, കിന്തു യോ ജനോ യദ് ദ്രവ്യമ് അപവിത്രം ജാനീതേ തസ്യ കൃതേ തദ് അപവിത്രമ് ആസ്തേ|

15 Սակայն եթէ եղբայրդ տրտմի կերակուրի համար, ա՛լ սիրով չես ընթանար. քու կերակուրովդ մի՛ կորսնցներ ա՛ն՝ որուն համար Քրիստոս մեռաւ:

അതഏവ തവ ഭക്ഷ്യദ്രവ്യേണ തവ ഭ്രാതാ ശോകാന്വിതോ ഭവതി തർഹി ത്വം ഭ്രാതരം പ്രതി പ്രേമ്നാ നാചരസി| ഖ്രീഷ്ടോ യസ്യ കൃതേ സ്വപ്രാണാൻ വ്യയിതവാൻ ത്വം നിജേന ഭക്ഷ്യദ്രവ്യേണ തം ന നാശയ|

16 Ուրեմն հայհոյութիւն թող չըլլայ ձեր բարիին համար,

അപരം യുഷ്മാകമ് ഉത്തമം കർമ്മ നിന്ദിതം ന ഭവതു|

17 քանի որ Աստուծոյ թագաւորութիւնը կերակուր ու խմելիք չէ, հապա արդարութիւն, խաղաղութիւն եւ ուրախութիւն՝ Սուրբ Հոգիով:

ഭക്ഷ്യം പേയഞ്ചേശ്വരരാജ്യസ്യ സാരോ നഹി, കിന്തു പുണ്യം ശാന്തിശ്ച പവിത്രേണാത്മനാ ജാത ആനന്ദശ്ച|

18 Արդարեւ ո՛վ որ այս կերպով Քրիստոսի կը ծառայէ՝ Աստուծոյ հաճելի ու մարդոցմէ գնահատուած է:

ഏതൈ ര്യോ ജനഃ ഖ്രീഷ്ടം സേവതേ, സ ഏവേശ്വരസ്യ തുഷ്ടികരോ മനുഷ്യൈശ്ച സുഖ്യാതഃ|

19 Ուրեմն հետամո՛ւտ ըլլանք այն բաներուն՝ որոնք խաղաղութիւն կը հայթայթեն, եւ այն բաներուն՝ որոնցմով շինութիւն կ՚ըլլայ իրարու:

അതഏവ യേനാസ്മാകം സർവ്വേഷാം പരസ്പരമ് ഐക്യം നിഷ്ഠാ ച ജായതേ തദേവാസ്മാഭി ര്യതിതവ്യം|

20 Մի՛ քանդէք Աստուծոյ գործը կերակուրի համար: Արդարեւ բոլոր բաները մաքուր են. սակայն գէշ են այն մարդուն համար՝ որ կ՚ուտէ գայթակղեցնելով:

ഭക്ഷ്യാർഥമ് ഈശ്വരസ്യ കർമ്മണോ ഹാനിം മാ ജനയത; സർവ്വം വസ്തു പവിത്രമിതി സത്യം തഥാപി യോ ജനോ യദ് ഭുക്ത്വാ വിഘ്നം ലഭതേ തദർഥം തദ് ഭദ്രം നഹി|

21 Լաւ է ո՛չ միս ուտել, ո՛չ գինի խմել, ո՛չ ալ որեւէ բան ընել՝ որով եղբայրդ կը սայթաքի, կը գայթակղի կամ կը տկարանայ:

തവ മാംസഭക്ഷണസുരാപാനാദിഭിഃ ക്രിയാഭി ര്യദി തവ ഭ്രാതുഃ പാദസ്ഖലനം വിഘ്നോ വാ ചാഞ്ചല്യം വാ ജായതേ തർഹി തദ്ഭോജനപാനയോസ്ത്യാഗോ ഭദ്രഃ|

22 Դուն հաւա՞տք ունիս. քեզի՛ վերապահէ զայն՝ Աստուծոյ առջեւ. երանի՜ անոր, որ չի դատապարտեր ինքզինք անով՝ որ ինք կը գնահատէ՝՝:

യദി തവ പ്രത്യയസ്തിഷ്ഠതി തർഹീശ്വരസ്യ ഗോചരേ സ്വാന്തരേ തം ഗോപയ; യോ ജനഃ സ്വമതേന സ്വം ദോഷിണം ന കരോതി സ ഏവ ധന്യഃ|

23 Բայց ա՛ն որ կը տատամսի, եթէ ուտէ՝ կը դատապարտուի, քանի որ հաւատքով չէ որ կ՚ուտէ. արդարեւ ամէն ինչ որ հաւատքով չէ՝ մեղք է:

കിന്തു യഃ കശ്ചിത് സംശയ്യ ഭുങ്ക്തേഽർഥാത് ന പ്രതീത്യ ഭുങ്ക്തേ, സ ഏവാവശ്യം ദണ്ഡാർഹോ ഭവിഷ്യതി, യതോ യത് പ്രത്യയജം നഹി തദേവ പാപമയം ഭവതി|