ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ 12

1 Ուրեմն կ՚աղաչե՛մ ձեզի, եղբայրնե՛ր, Աստուծոյ կարեկցութեամբ, որ ձեր մարմինները ներկայացնէք որպէս ապրող զոհ մը՝ սուրբ, աստուածահաճոյ. ա՛յդ է ձեր բանական պաշտամունքը:

ഹേ ഭ്രാതര ഈശ്വരസ്യ കൃപയാഹം യുഷ്മാൻ വിനയേ യൂയം സ്വം സ്വം ശരീരം സജീവം പവിത്രം ഗ്രാഹ്യം ബലിമ് ഈശ്വരമുദ്ദിശ്യ സമുത്സൃജത, ഏഷാ സേവാ യുഷ്മാകം യോഗ്യാ|

2 Եւ մի՛ համակերպիք այս աշխարհին, հապա փոխակերպուեցէ՛ք ձեր միտքին նորոգութեամբ, որպէսզի քննէք թէ ի՛նչ է Աստուծոյ կամքը, որ բարի, հաճելի եւ կատարեալ է: (aiōn g165)

അപരം യൂയം സാംസാരികാ ഇവ മാചരത, കിന്തു സ്വം സ്വം സ്വഭാവം പരാവർത്യ നൂതനാചാരിണോ ഭവത, തത ഈശ്വരസ്യ നിദേശഃ കീദൃഗ് ഉത്തമോ ഗ്രഹണീയഃ സമ്പൂർണശ്ചേതി യുഷ്മാഭിരനുഭാവിഷ്യതേ| (aiōn g165)

3 Քանի որ ինծի տրուած շնորհքով կ՚ըսեմ ձեզմէ ամէն մէկուն, որ իր մասին աւելի բարձր համարում չունենայ՝ քան ինչ որ պէտք է մտածէ, հապա խոհեմութեա՛մբ մտածէ, հաւատքի չափին համեմատ՝ որ Աստուած բաշխած է իւրաքանչիւրին:

കശ്ചിദപി ജനോ യോഗ്യത്വാദധികം സ്വം ന മന്യതാം കിന്തു ഈശ്വരോ യസ്മൈ പ്രത്യയസ്യ യത്പരിമാണമ് അദദാത് സ തദനുസാരതോ യോഗ്യരൂപം സ്വം മനുതാമ്, ഈശ്വരാദ് അനുഗ്രഹം പ്രാപ്തഃ സൻ യുഷ്മാകമ് ഏകൈകം ജനമ് ഇത്യാജ്ഞാപയാമി|

4 Որովհետեւ ինչպէս մէկ մարմինի մէջ ունինք շատ անդամներ, եւ այդ բոլոր անդամները միեւնոյն պաշտօնը չունին,

യതോ യദ്വദസ്മാകമ് ഏകസ്മിൻ ശരീരേ ബഹൂന്യങ്ഗാനി സന്തി കിന്തു സർവ്വേഷാമങ്ഗാനാം കാര്യ്യം സമാനം നഹി;

5 նոյնպէս մենք՝ շատ ըլլալով՝ մէ՛կ մարմին ենք Քրիստոսով, եւ իւրաքանչիւրս՝ իրարու անդամներ:

തദ്വദസ്മാകം ബഹുത്വേഽപി സർവ്വേ വയം ഖ്രീഷ്ടേ ഏകശരീരാഃ പരസ്പരമ് അങ്ഗപ്രത്യങ്ഗത്വേന ഭവാമഃ|

6 Ուստի՝ ունենալով շնորհներ, որոնք կը տարբերին այն շնորհքին համեմատ՝ որ մեզի տրուած է, եթէ մարգարէութիւն է՝ մարգարէանա՛նք հաւատքին համեմատութեամբ,

അസ്മാദ് ഈശ്വരാനുഗ്രഹേണ വിശേഷം വിശേഷം ദാനമ് അസ്മാസു പ്രാപ്തേഷു സത്സു കോപി യദി ഭവിഷ്യദ്വാക്യം വദതി തർഹി പ്രത്യയസ്യ പരിമാണാനുസാരതഃ സ തദ് വദതു;

7 եթէ սպասարկութիւն՝ սպասարկե՛նք. ա՛ն որ կը սորվեցնէ՝ թող յարատեւէ սորվեցնելով,

യദ്വാ യദി കശ്ചിത് സേവനകാരീ ഭവതി തർഹി സ തത്സേവനം കരോതു; അഥവാ യദി കശ്ചിദ് അധ്യാപയിതാ ഭവതി തർഹി സോഽധ്യാപയതു;

8 ա՛ն որ կը յորդորէ՝ յորդորելով. ա՛ն որ կը բաշխէ՝ թող յարատեւէ պարզամտութեամբ, ա՛ն որ վերակացու է՝ փութաջանութեամբ, ա՛ն որ կ՚ողորմի՝ ուրախութեամբ:

തഥാ യ ഉപദേഷ്ടാ ഭവതി സ ഉപദിശതു യശ്ച ദാതാ സ സരലതയാ ദദാതു യസ്ത്വധിപതിഃ സ യത്നേനാധിപതിത്വം കരോതു യശ്ച ദയാലുഃ സ ഹൃഷ്ടമനസാ ദയതാമ്|

9 Սէրը թող ըլլայ առանց կեղծիքի. չարէն զզուեցէ՛ք, բարիի՛ն յարեցէք:

അപരഞ്ച യുഷ്മാകം പ്രേമ കാപട്യവർജിതം ഭവതു യദ് അഭദ്രം തദ് ഋതീയധ്വം യച്ച ഭദ്രം തസ്മിൻ അനുരജ്യധ്വമ്|

10 Իրարու հանդէպ գորովալի՛ց եղէք՝ եղբայրական սիրով. պատուելու մէջ՝ զիրա՛ր գերադասեցէք:

അപരം ഭ്രാതൃത്വപ്രേമ്നാ പരസ്പരം പ്രീയധ്വം സമാദരാദ് ഏകോഽപരജനം ശ്രേഷ്ഠം ജാനീധ്വമ്|

11 Փութաջանութեան մէջ ծոյլ մի՛ ըլլաք. եռանդո՛ւն հոգիով Տէրոջ ծառայեցէք:

തഥാ കാര്യ്യേ നിരാലസ്യാ മനസി ച സോദ്യോഗാഃ സന്തഃ പ്രഭും സേവധ്വമ്|

12 Յոյսո՛վ ուրախացէք. տառապանքի մէջ համբերեցէ՛ք. աղօթքի մէջ յարատեւեցէ՛ք:

അപരം പ്രത്യാശായാമ് ആനന്ദിതാ ദുഃഖസമയേ ച ധൈര്യ്യയുക്താ ഭവത; പ്രാർഥനായാം സതതം പ്രവർത്തധ്വം|

13 Սուրբերու կարիքներուն հաղորդակի՛ց եղէք. հիւրասիրութեան հետամո՛ւտ եղէք:

പവിത്രാണാം ദീനതാം ദൂരീകുരുധ്വമ് അതിഥിസേവായാമ് അനുരജ്യധ്വമ്|

14 Ձեզ հալածողները օրհնեցէ՛ք. օրհնեցէ՛ք եւ մի՛ անիծէք:

യേ ജനാ യുഷ്മാൻ താഡയന്തി താൻ ആശിഷം വദത ശാപമ് അദത്ത്വാ ദദ്ധ്വമാശിഷമ്|

15 Ուրախացողներուն հետ ուրախացէ՛ք, ու լացողներուն հետ լացէ՛ք:

യേ ജനാ ആനന്ദന്തി തൈഃ സാർദ്ധമ് ആനന്ദത യേ ച രുദന്തി തൈഃ സഹ രുദിത|

16 Իրարու հանդէպ միեւնո՛յն մտածումը ունեցէք: Բարձր բաներու վրայ մի՛ մտածէք, հապա խոնարհեցէ՛ք դէպի նուաստները. դուք ձեզ իմաստուն մի՛ սեպէք:

അപരഞ്ച യുഷ്മാകം മനസാം പരസ്പരമ് ഏകോഭാവോ ഭവതു; അപരമ് ഉച്ചപദമ് അനാകാങ്ക്ഷ്യ നീചലോകൈഃ സഹാപി മാർദവമ് ആചരത; സ്വാൻ ജ്ഞാനിനോ ന മന്യധ്വം|

17 Չարիքի փոխարէն չարիք մի՛ հատուցանեցէք ոեւէ մէկուն. մտադրեցէ՛ք ընել ինչ որ պարկեշտ է բոլոր մարդոց առջեւ:

പരസ്മാദ് അപകാരം പ്രാപ്യാപി പരം നാപകുരുത| സർവ്വേഷാം ദൃഷ്ടിതോ യത് കർമ്മോത്തമം തദേവ കുരുത|

18 Որչափ կարելի է ձեզի՝ խաղաղութի՛ւն պահեցէք ամէն մարդու հետ:

യദി ഭവിതും ശക്യതേ തർഹി യഥാശക്തി സർവ്വലോകൈഃ സഹ നിർവ്വിരോധേന കാലം യാപയത|

19 Սիրելինե՛ր, վրէժխնդիր մի՛ ըլլաք դուք ձեզի համար, հապա տե՛ղ տուէք Աստուծոյ բարկութեան. որովհետեւ գրուած է. «Վրէժխնդրութիւնը ի՛մս է, ե՛ս պիտի հատուցանեմ, - կ՚ըսէ Տէրը»:

ഹേ പ്രിയബന്ധവഃ, കസ്മൈചിദ് അപകാരസ്യ സമുചിതം ദണ്ഡം സ്വയം ന ദദ്ധ്വം, കിന്ത്വീശ്വരീയക്രോധായ സ്ഥാനം ദത്ത യതോ ലിഖിതമാസ്തേ പരമേശ്വരഃ കഥയതി, ദാനം ഫലസ്യ മത്കർമ്മ സൂചിതം പ്രദദാമ്യഹം|

20 Ուրեմն «եթէ քու թշնամիդ անօթեցած է՝ սնուցանէ՛ զայն, ու եթէ ծարաւցած է՝ խմցո՛ւր անոր. քանի որ այսպէս ընելով՝ կրակի կայծեր պիտի կուտակես անոր գլուխին վրայ»:

ഇതികാരണാദ് രിപു ര്യദി ക്ഷുധാർത്തസ്തേ തർഹി തം ത്വം പ്രഭോജയ| തഥാ യദി തൃഷാർത്തഃ സ്യാത് തർഹി തം പരിപായയ| തേന ത്വം മസ്തകേ തസ്യ ജ്വലദഗ്നിം നിധാസ്യസി|

21 Չարէն մի՛ յաղթուիր, հապա բարիո՛վ յաղթէ չարին:

കുക്രിയയാ പരാജിതാ ന സന്ത ഉത്തമക്രിയയാ കുക്രിയാം പരാജയത|