< ՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ 4 >

1 Ասկէ ետք՝ նայեցայ, եւ ահա՛ դուռ մը բացուած էր երկինքի մէջ, ու ինծի հետ խօսող առաջին ձայնը - փողի մը պէս - որ լսած էի՝ ըսաւ. «Հո՛ս բարձրացիր, եւ ցոյց պիտի տամ քեզի ինչ որ պէտք է ըլլայ ասկէ ետք»:
ತತಃ ಪರಂ ಮಯಾ ದೃಷ್ಟಿಪಾತಂ ಕೃತ್ವಾ ಸ್ವರ್ಗೇ ಮುಕ್ತಂ ದ್ವಾರಮ್ ಏಕಂ ದೃಷ್ಟಂ ಮಯಾ ಸಹಭಾಷಮಾಣಸ್ಯ ಚ ಯಸ್ಯ ತೂರೀವಾದ್ಯತುಲ್ಯೋ ರವಃ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಶ್ರುತಃ ಸ ಮಾಮ್ ಅವೋಚತ್ ಸ್ಥಾನಮೇತದ್ ಆರೋಹಯ, ಇತಃ ಪರಂ ಯೇನ ಯೇನ ಭವಿತವ್ಯಂ ತದಹಂ ತ್ವಾಂ ದರ್ಶಯಿಷ್ಯೇ|
2 Իսկոյն լեցուեցայ Հոգիով, եւ ահա՛ գահ մը դրուած էր երկինքի մէջ, ու մէկը բազմած էր գահին վրայ:
ತೇನಾಹಂ ತತ್ಕ್ಷಣಾದ್ ಆತ್ಮಾವಿಷ್ಟೋ ಭೂತ್ವಾ ಽಪಶ್ಯಂ ಸ್ವರ್ಗೇ ಸಿಂಹಾಸನಮೇಕಂ ಸ್ಥಾಪಿತಂ ತತ್ರ ಸಿಂಹಾಸನೇ ಏಕೋ ಜನ ಉಪವಿಷ್ಟೋ ಽಸ್ತಿ|
3 Բազմողին տեսքը նման էր յասպիս եւ սարդիոն քարերու, ու գահին շուրջը կար ծիածան մը՝ տեսքով զմրուխտի նման:
ಸಿಂಹಾಸನೇ ಉಪವಿಷ್ಟಸ್ಯ ತಸ್ಯ ಜನಸ್ಯ ರೂಪಂ ಸೂರ್ಯ್ಯಕಾನ್ತಮಣೇಃ ಪ್ರವಾಲಸ್ಯ ಚ ತುಲ್ಯಂ ತತ್ ಸಿಂಹಾಸನಞ್ಚ ಮರಕತಮಣಿವದ್ರೂಪವಿಶಿಷ್ಟೇನ ಮೇಘಧನುಷಾ ವೇಷ್ಟಿತಂ|
4 Գահին շուրջը կային քսանչորս գահեր, եւ այդ գահերուն վրայ բազմած էին՝՝ քսանչորս երէցներ. ճերմակ հանդերձներ հագած էին, ու ոսկիէ պսակներ ունէին իրենց գլուխին վրայ:
ತಸ್ಯ ಸಿಂಹಾಸನೇ ಚತುರ್ದಿಕ್ಷು ಚತುರ್ವಿಂಶತಿಸಿಂಹಾಸನಾನಿ ತಿಷ್ಠನ್ತಿ ತೇಷು ಸಿಂಹಾಸನೇಷು ಚತುರ್ವಿಂಶತಿ ಪ್ರಾಚೀನಲೋಕಾ ಉಪವಿಷ್ಟಾಸ್ತೇ ಶುಭ್ರವಾಸಃಪರಿಹಿತಾಸ್ತೇಷಾಂ ಶಿರಾಂಸಿ ಚ ಸುವರ್ಣಕಿರೀಟೈ ರ್ಭೂಷಿತಾನಿ|
5 Գահէն կ՚ելլէին փայլակներ, ձայներ եւ որոտումներ, ու գահին առջեւ կային եօթը հրավառ ջահեր, որոնք Աստուծոյ եօթը Հոգիներն են:
ತಸ್ಯ ಸಿಂಹಾಸನಸ್ಯ ಮಧ್ಯಾತ್ ತಡಿತೋ ರವಾಃ ಸ್ತನಿತಾನಿ ಚ ನಿರ್ಗಚ್ಛನ್ತಿ ಸಿಂಹಾಸನಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ಚ ಸಪ್ತ ದೀಪಾ ಜ್ವಲನ್ತಿ ತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಪ್ತಾತ್ಮಾನಃ|
6 Գահին առջեւ կար ապակեղէն ծով մը՝ բիւրեղի նման, իսկ գահին մէջտեղը եւ գահին շուրջը կային չորս էակներ, աչքերով լեցուն՝ առջեւէն ու ետեւէն:
ಅಪರಂ ಸಿಂಹಾಸನಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ಸ್ಫಟಿಕತುಲ್ಯಃ ಕಾಚಮಯೋ ಜಲಾಶಯೋ ವಿದ್ಯತೇ, ಅಪರಮ್ ಅಗ್ರತಃ ಪಶ್ಚಾಚ್ಚ ಬಹುಚಕ್ಷುಷ್ಮನ್ತಶ್ಚತ್ವಾರಃ ಪ್ರಾಣಿನಃ ಸಿಂಹಸನಸ್ಯ ಮಧ್ಯೇ ಚತುರ್ದಿಕ್ಷು ಚ ವಿದ್ಯನ್ತೇ|
7 Առաջին էակը նման էր առիւծի, երկրորդ էակը նման էր զուարակի, երրորդ էակը ունէր մարդու երեւոյթ, իսկ չորրորդ էակը նման էր թռչող արծիւի:
ತೇಷಾಂ ಪ್ರಥಮಃ ಪ್ರಾಣೀ ಸಿಂಹಾಕಾರೋ ದ್ವಿತೀಯಃ ಪ್ರಾಣೀ ಗೋವಾತ್ಸಾಕಾರಸ್ತೃತೀಯಃ ಪ್ರಾಣೀ ಮನುಷ್ಯವದ್ವದನವಿಶಿಷ್ಟಶ್ಚತುರ್ಥಶ್ಚ ಪ್ರಾಣೀ ಉಡ್ಡೀಯಮಾನಕುರರೋಪಮಃ|
8 Չորս էակներէն ամէն մէկը վեց թեւ ունէր շուրջը, եւ ներսէն լեցուն էր աչքերով: Անոնք առանց հանգստանալու՝ ցերեկ ու գիշեր կ՚ըսէին. «Սո՜ւրբ, Սո՜ւրբ, Սո՜ւրբ է Տէրը, Ամենակալ Աստուածը, որ էր, որ է եւ որ պիտի գայ»:
ತೇಷಾಂ ಚತುರ್ಣಾಮ್ ಏಕೈಕಸ್ಯ ಪ್ರಾಣಿನಃ ಷಟ್ ಪಕ್ಷಾಃ ಸನ್ತಿ ತೇ ಚ ಸರ್ವ್ವಾಙ್ಗೇಷ್ವಭ್ಯನ್ತರೇ ಚ ಬಹುಚಕ್ಷುರ್ವಿಶಿಷ್ಟಾಃ, ತೇ ದಿವಾನಿಶಂ ನ ವಿಶ್ರಾಮ್ಯ ಗದನ್ತಿ ಪವಿತ್ರಃ ಪವಿತ್ರಃ ಪವಿತ್ರಃ ಸರ್ವ್ವಶಕ್ತಿಮಾನ್ ವರ್ತ್ತಮಾನೋ ಭೂತೋ ಭವಿಷ್ಯಂಶ್ಚ ಪ್ರಭುಃ ಪರಮೇಶ್ವರಃ|
9 Երբ այդ էակները փառք ու պատիւ կու տային եւ շնորհակալ կ՚ըլլային գահին վրայ բազմողէն, որ դարէ դար՝՝ կ՚ապրի, (aiōn g165)
ಇತ್ಥಂ ತೈಃ ಪ್ರಾಣಿಭಿಸ್ತಸ್ಯಾನನ್ತಜೀವಿನಃ ಸಿಂಹಾಸನೋಪವಿಷ್ಟಸ್ಯ ಜನಸ್ಯ ಪ್ರಭಾವೇ ಗೌರವೇ ಧನ್ಯವಾದೇ ಚ ಪ್ರಕೀರ್ತ್ತಿತೇ (aiōn g165)
10 քսանչորս երէցները կ՚իյնային գահին վրայ բազմողին առջեւ ու կ՚երկրպագէին անոր՝ որ դարէ դար կ՚ապրի, եւ իրենց պսակները կը ձգէին գահին առջեւ՝ ըսելով. (aiōn g165)
ತೇ ಚತುರ್ವಿಂಶತಿಪ್ರಾಚೀನಾ ಅಪಿ ತಸ್ಯ ಸಿಂಹಾಸನೋಪವಿಷ್ಟಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ಪ್ರಣಿನತ್ಯ ತಮ್ ಅನನ್ತಜೀವಿನಂ ಪ್ರಣಮನ್ತಿ ಸ್ವೀಯಕಿರೀಟಾಂಶ್ಚ ಸಿಂಹಾಸನಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ನಿಕ್ಷಿಪ್ಯ ವದನ್ತಿ, (aiōn g165)
11 «Արժանի ես, Տէ՛ր, փառք, պատիւ ու զօրութիւն ընդունելու, որովհետեւ դո՛ւն ստեղծեցիր բոլոր բաները. քո՛ւ կամքովդ անոնք գոյութիւն ունին եւ ստեղծուեցան»:
ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಈಶ್ವರಾಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಭಾವಂ ಗೌರವಂ ಬಲಂ| ತ್ವಮೇವಾರ್ಹಸಿ ಸಮ್ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ಯತ್ ಸರ್ವ್ವಂ ಸಸೃಜೇ ತ್ವಯಾ| ತವಾಭಿಲಾಷತಶ್ಚೈವ ಸರ್ವ್ವಂ ಸಮ್ಭೂಯ ನಿರ್ಮ್ಮಮೇ||

< ՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ 4 >