< ՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ 16 >

1 Լսեցի տաճարէն հզօր ձայն մը՝ որ կ՚ըսէր եօթը հրեշտակներուն. «Գացէ՛ք, թափեցէ՛ք Աստուծոյ զայրոյթին (եօթը) սկաւառակները երկրի վրայ»:
تَتَح پَرَں مَنْدِراتْ تانْ سَپْتَدُوتانْ سَمْبھاشَمانَ ایشَ مَہارَوو مَیاشْراوِ، یُویَں گَتْوا تیبھْیَح سَپْتَکَںسیبھْیَ اِیشْوَرَسْیَ کْرودھَں پرِتھِوْیاں سْراوَیَتَ۔
2 Առաջին հրեշտակը գնաց եւ թափեց իր սկաւառակը երկրի վրայ. գէշ ու չարորակ պալար մը եղաւ այն մարդոց վրայ՝ որ ունէին գազանին դրոշմը, եւ անոնց վրայ՝ որ կ՚երկրպագէին անոր պատկերին:
تَتَح پْرَتھَمو دُوتو گَتْوا سْوَکَںسے یَدْیَدْ اَوِدْیَتَ تَتْ پرِتھِوْیامْ اَسْراوَیَتْ تَسْماتْ پَشوح کَلَنْکَدھارِناں تَتْپْرَتِماپُوجَکاناں مانَواناں شَرِیریشُ وْیَتھاجَنَکا دُشْٹَوْرَنا اَبھَوَنْ۔
3 Երկրորդ հրեշտակը թափեց իր սկաւառակը ծովուն վրայ. ջուրերը մեռած մարդու մը արիւնին պէս եղան, ու ծովուն մէջի բոլոր կենդանիները մեռան:
تَتَح پَرَں دْوِتِییو دُوتَح سْوَکَںسے یَدْیَدْ اَوِدْیَتَ تَتْ سَمُدْرے سْراوَیَتْ تینَ سَ کُنَپَسْتھَشونِتَرُوپْیَبھَوَتْ سَمُدْرے سْتھِتاشْچَ سَرْوّے پْرانِنو مرِتْیُں گَتاح۔
4 Երրորդ հրեշտակը թափեց իր սկաւառակը գետերուն եւ ջուրերու աղբիւրներուն վրայ, ու անոնք արիւն եղան:
اَپَرَں ترِتِییو دُوتَح سْوَکَںسے یَدْیَدْ اَوِدْیَتَ تَتْ سَرْوَّں نَدِیشُ جَلَپْرَسْرَوَنیشُ چاسْراوَیَتْ تَتَسْتانِ رَکْتَمَیانْیَبھَوَنْ۔ اَپَرَں تویانامْ اَدھِپَسْیَ دُوتَسْیَ واگِیَں مَیا شْرُتا۔
5 Լսեցի ջուրերուն հրեշտակը՝ որ կ՚ըսէր. «Արդա՛ր ես, դուն՝ որ ես եւ որ էիր, ու սո՛ւրբ ես՝ որ ա՛յսպէս դատեցիր,
وَرْتَّمانَشْچَ بھُوتَشْچَ بھَوِشْیَںشْچَ پَرَمیشْوَرَح۔ تْوَمیوَ نْیایَّکارِی یَدْ ایتادرِکْ تْوَں وْیَچارَیَح۔
6 որովհետեւ անոնք թափեցին սուրբերուն եւ մարգարէներուն արիւնը. դուն արիւն խմել տուիր անոնց՝ քանի որ արժանի են»:
بھَوِشْیَدْوادِسادھُوناں رَکْتَں تَیریوَ پاتِتَں۔ شونِتَں تْوَنْتُ تیبھْیو داسْتَتْپانَں تیشُ یُجْیَتے۔۔
7 Ու զոհասեղանէն լսեցի՝ որ կ՚ըսէր. «Այո՛, Տէ՛ր, Ամենակա՛լ Աստուած, քու դատաստաններդ ճշմարիտ եւ արդար են»:
اَنَنْتَرَں ویدِیتو بھاشَمانَسْیَ کَسْیَچِدْ اَیَں رَوو مَیا شْرُتَح، ہے پَرَشْوَرَ سَتْیَں تَتْ ہے سَرْوَّشَکْتِمَنْ پْرَبھو۔ سَتْیا نْیایّاشْچَ سَرْوّا ہِ وِچاراجْناسْتْوَدِییَکاح۔۔
8 Չորրորդ հրեշտակը թափեց իր սկաւառակը արեւին վրայ,
اَنَنْتَرَں چَتُرْتھو دُوتَح سْوَکَںسے یَدْیَدْ اَوِدْیَتَ تَتْ سَرْوَّں سُورْیّے سْراوَیَتْ تَسْمَے چَ وَہْنِنا مانَوانْ دَگْدھُں سامَرْتھْیَمْ اَدایِ۔
9 ու զօրութիւն տրուեցաւ անոր՝ որ կրակով տօթակէզ ընէ մարդիկը: Մարդիկ տօթակէզ եղան սաստիկ տօթէն, եւ հայհոյեցին անունը Աստուծոյ՝ որ իշխանութիւն ունի այս պատուհասներուն վրայ. բայց չապաշխարեցին՝ որ փառք տան անոր:
تینَ مَنُشْیا مَہاتاپینَ تاپِتاسْتیشاں دَنْڈانامْ آدھِپَتْیَوِشِشْٹَسْییشْوَرَسْیَ نامانِنْدَنْ تَتْپْرَشَںسارْتھَنْچَ مَنَحپَرِوَرْتَّنَں ناکُرْوَّنْ۔
10 Հինգերորդ հրեշտակը թափեց իր սկաւառակը գազանին գահին վրայ, ու անոր թագաւորութիւնը խաւարեցաւ: Ցաւէն՝ մարդիկ կը ծամէին իրենց լեզուն,
تَتَح پَرَں پَنْچَمو دُوتَح سْوَکَںسے یَدْیَدْ اَوِدْیَتَ تَتْ سَرْوَّں پَشوح سِںہاسَنے سْراوَیَتْ تینَ تَسْیَ راشْٹْرَں تِمِراچّھَنَّمْ اَبھَوَتْ لوکاشْچَ ویدَناکارَناتْ سْوَرَسَنا اَدَںدَشْیَتَ۔
11 ու հայհոյեցին երկինքի Աստուծոյն՝ իրենց ցաւերուն եւ պալարներուն պատճառով. բայց չապաշխարեցին իրենց գործերէն:
سْوَکِییَوْیَتھاوْرَنَکارَناچَّ سْوَرْگَسْتھَمْ اَنِنْدَنْ سْوَکْرِیابھْیَشْچَ مَناںسِ نَ پَراوَرْتَّیَنْ۔
12 Վեցերորդ հրեշտակը թափեց իր սկաւառակը Եփրատ մեծ գետին վրայ, ու անոր ջուրերը ցամքեցան, որպէսզի պատրաստուի արեւելքի թագաւորներուն ճամբան:
تَتَح پَرَں شَشْٹھو دُوتَح سْوَکَںسے یَدْیَدْ اَوِدْیَتَ تَتْ سَرْوَّں پھَراتاکھْیو مَہانَدے سْراوَیَتْ تینَ سُورْیّودَیَدِشَ آگَمِشْیَتاں راجْناں مارْگَسُگَمارْتھَں تَسْیَ تویانِ پَرْیَّشُشْیَنْ۔
13 Տեսայ թէ վիշապին բերանէն, գազանին բերանէն եւ սուտ մարգարէին բերանէն դուրս ելան երեք անմաքուր ոգիներ՝ գորտերու նմանող:
اَنَنْتَرَں ناگَسْیَ وَدَناتْ پَشو رْوَدَناتْ مِتھْیابھَوِشْیَدْوادِنَشْچَ وَدَناتْ نِرْگَچّھَنْتَسْتْرَیو شُچَیَ آتْمانو مَیا درِشْٹاسْتے مَنْڈُوکاکاراح۔
14 Արդարեւ անոնք դեւերու ոգիներ էին, որ նշաններ կ՚ընէին ու կ՚երթային ամբողջ երկրագունդի թագաւորներուն, որպէսզի հաւաքեն զանոնք Ամենակալ Աստուծոյ այդ մեծ օրուան պատերազմին համար:
تَ آشْچَرْیَّکَرْمَّکارِنو بھُوتانامْ آتْمانَح سَنْتِ سَرْوَّشَکْتِمَتَ اِیشْوَرَسْیَ مَہادِنے یینَ یُدّھینَ بھَوِتَوْیَں تَتْکرِتے کرِتْسْرَجَگَتو راجْناح سَںگْرَہِیتُں تیشاں سَنِّدھِں نِرْگَچّھَنْتِ۔
15 (Ահա՛ գողի պէս կու գամ. երանի՜ անոր՝ որ արթուն կը կենայ եւ կը պահէ իր հանդերձները, որպէսզի մերկ չշրջի ու իր անվայելչութիւնը չտեսնուի: )
اَپَرَمْ اِبْرِبھاشَیا ہَرْمَّگِدّونامَکَسْتھَنے تے سَنْگرِہِیتاح۔
16 Եւ հաւաքեցին զանոնք տեղ մը, որ եբրայերէն Արմագեդոն կը կոչուի:
پَشْیاہَں چَیرَوَدْ آگَچّھامِ یو جَنَح پْرَبُدّھَسْتِشْٹھَتِ یَتھا چَ نَگْنَح سَنْ نَ پَرْیَّٹَتِ تَسْیَ لَجّا چَ یَتھا درِشْیا نَ بھَوَتِ تَتھا سْوَواساںسِ رَکْشَتِ سَ دھَنْیَح۔
17 Եօթներորդ հրեշտակը թափեց իր սկաւառակը օդին մէջ, ու երկինքի տաճարէն՝ գահէն հզօր ձայն մը ելաւ, որ կ՚ըսէր. «Եղա՛ւ»:
تَتَح پَرَں سَپْتَمو دُوتَح سْوَکَںسے یَدْیَدْ اَوِدْیَتَ تَتْ سَرْوَّمْ آکاشے سْراوَیَتْ تینَ سْوَرْگِییَمَنْدِرَمَدھْیَسْتھَسِںہاسَناتْ مَہارَوو یَں نِرْگَتَح سَماپْتِرَبھَوَدِتِ۔
18 Եւ փայլակներ, ձայներ ու որոտումներ՝՝ եղան: Հզօր երկրաշարժ մըն ալ եղաւ. այդպիսի մեծ ու հզօր երկրաշարժ եղած չէր երկրի վրայ՝ մարդոց ըլլալէն ի վեր:
تَدَنَنْتَرَں تَڈِتو رَواح سْتَنِتانِ چابھَوَنْ، یَسْمِنْ کالے چَ پرِتھِوْیاں مَنُشْیاح سرِشْٹاسْتَمْ آرَبھْیَ یادرِنْمَہابھُومِکَمْپَح کَداپِ نابھَوَتْ تادرِگْ بھُوکَمْپو بھَوَتْ۔
19 Մեծ քաղաքը երեք մաս եղաւ, եւ ազգերուն քաղաքները կործանեցան: Մեծ Բաբելոնը յիշուեցաւ Աստուծոյ առջեւ, որպէսզի տայ անոր իր զայրագին բարկութեան գինիին բաժակը:
تَدانِیں مَہانَگَرِی تْرِکھَنْڈا جاتا بھِنَّجاتِییاناں نَگَرانِ چَ نْیَپَتَنْ مَہابابِلْ چیشْوَرینَ سْوَکِییَپْرَچَنْڈَکوپَمَدِراپاتْرَدانارْتھَں سَںسْمرِتا۔
20 Ամէն կղզի փախաւ, ու լեռները չգտնուեցան:
دْوِیپاشْچَ پَلایِتا گِرَیَشْچانْتَہِتاح۔
21 Գրեթէ տաղանդ մը կշռող խոշոր կարկուտ իջաւ երկինքէն՝ մարդոց վրայ. եւ մարդիկ հայհոյեցին Աստուծոյ՝ կարկուտի պատուհասին համար, որովհետեւ այդ պատուհասը չափազանց սաստիկ էր:
گَگَنَمَنْڈَلاچَّ مَنُشْیانامْ اُپَرْیّیکَیکَدْرونَپَرِمِتَشِلاناں مَہاورِشْٹِرَبھَوَتْ تَچّھِلاورِشْٹیح کْلیشاتْ مَنُشْیا اِیشْوَرَمْ اَنِنْدَمْ یَتَسْتَجّاتَح کْلیشو تِیوَ مَہانْ۔

< ՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ 16 >