ՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ 16

1 Լսեցի տաճարէն հզօր ձայն մը՝ որ կ՚ըսէր եօթը հրեշտակներուն. «Գացէ՛ք, թափեցէ՛ք Աստուծոյ զայրոյթին (եօթը) սկաւառակները երկրի վրայ»:

ತತಃ ಪರಂ ಮನ್ದಿರಾತ್ ತಾನ್ ಸಪ್ತದೂತಾನ್ ಸಮ್ಭಾಷಮಾಣ ಏಷ ಮಹಾರವೋ ಮಯಾಶ್ರಾವಿ, ಯೂಯಂ ಗತ್ವಾ ತೇಭ್ಯಃ ಸಪ್ತಕಂಸೇಭ್ಯ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಕ್ರೋಧಂ ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ಸ್ರಾವಯತ|

2 Առաջին հրեշտակը գնաց եւ թափեց իր սկաւառակը երկրի վրայ. գէշ ու չարորակ պալար մը եղաւ այն մարդոց վրայ՝ որ ունէին գազանին դրոշմը, եւ անոնց վրայ՝ որ կ՚երկրպագէին անոր պատկերին:

ತತಃ ಪ್ರಥಮೋ ದೂತೋ ಗತ್ವಾ ಸ್ವಕಂಸೇ ಯದ್ಯದ್ ಅವಿದ್ಯತ ತತ್ ಪೃಥಿವ್ಯಾಮ್ ಅಸ್ರಾವಯತ್ ತಸ್ಮಾತ್ ಪಶೋಃ ಕಲಙ್ಕಧಾರಿಣಾಂ ತತ್ಪ್ರತಿಮಾಪೂಜಕಾನಾಂ ಮಾನವಾನಾಂ ಶರೀರೇಷು ವ್ಯಥಾಜನಕಾ ದುಷ್ಟವ್ರಣಾ ಅಭವನ್|

3 Երկրորդ հրեշտակը թափեց իր սկաւառակը ծովուն վրայ. ջուրերը մեռած մարդու մը արիւնին պէս եղան, ու ծովուն մէջի բոլոր կենդանիները մեռան:

ತತಃ ಪರಂ ದ್ವಿತೀಯೋ ದೂತಃ ಸ್ವಕಂಸೇ ಯದ್ಯದ್ ಅವಿದ್ಯತ ತತ್ ಸಮುದ್ರೇ ಽಸ್ರಾವಯತ್ ತೇನ ಸ ಕುಣಪಸ್ಥಶೋಣಿತರೂಪ್ಯಭವತ್ ಸಮುದ್ರೇ ಸ್ಥಿತಾಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇ ಪ್ರಾಣಿನೋ ಮೃತ್ಯುಂ ಗತಾಃ|

4 Երրորդ հրեշտակը թափեց իր սկաւառակը գետերուն եւ ջուրերու աղբիւրներուն վրայ, ու անոնք արիւն եղան:

ಅಪರಂ ತೃತೀಯೋ ದೂತಃ ಸ್ವಕಂಸೇ ಯದ್ಯದ್ ಅವಿದ್ಯತ ತತ್ ಸರ್ವ್ವಂ ನದೀಷು ಜಲಪ್ರಸ್ರವಣೇಷು ಚಾಸ್ರಾವಯತ್ ತತಸ್ತಾನಿ ರಕ್ತಮಯಾನ್ಯಭವನ್| ಅಪರಂ ತೋಯಾನಾಮ್ ಅಧಿಪಸ್ಯ ದೂತಸ್ಯ ವಾಗಿಯಂ ಮಯಾ ಶ್ರುತಾ|

5 Լսեցի ջուրերուն հրեշտակը՝ որ կ՚ըսէր. «Արդա՛ր ես, դուն՝ որ ես եւ որ էիր, ու սո՛ւրբ ես՝ որ ա՛յսպէս դատեցիր,

ವರ್ತ್ತಮಾನಶ್ಚ ಭೂತಶ್ಚ ಭವಿಷ್ಯಂಶ್ಚ ಪರಮೇಶ್ವರಃ| ತ್ವಮೇವ ನ್ಯಾಯ್ಯಕಾರೀ ಯದ್ ಏತಾದೃಕ್ ತ್ವಂ ವ್ಯಚಾರಯಃ|

6 որովհետեւ անոնք թափեցին սուրբերուն եւ մարգարէներուն արիւնը. դուն արիւն խմել տուիր անոնց՝ քանի որ արժանի են»:

ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿಸಾಧೂನಾಂ ರಕ್ತಂ ತೈರೇವ ಪಾತಿತಂ| ಶೋಣಿತಂ ತ್ವನ್ತು ತೇಭ್ಯೋ ಽದಾಸ್ತತ್ಪಾನಂ ತೇಷು ಯುಜ್ಯತೇ||

7 Ու զոհասեղանէն լսեցի՝ որ կ՚ըսէր. «Այո՛, Տէ՛ր, Ամենակա՛լ Աստուած, քու դատաստաններդ ճշմարիտ եւ արդար են»:

ಅನನ್ತರಂ ವೇದೀತೋ ಭಾಷಮಾಣಸ್ಯ ಕಸ್ಯಚಿದ್ ಅಯಂ ರವೋ ಮಯಾ ಶ್ರುತಃ, ಹೇ ಪರಶ್ವರ ಸತ್ಯಂ ತತ್ ಹೇ ಸರ್ವ್ವಶಕ್ತಿಮನ್ ಪ್ರಭೋ| ಸತ್ಯಾ ನ್ಯಾಯ್ಯಾಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವಾ ಹಿ ವಿಚಾರಾಜ್ಞಾಸ್ತ್ವದೀಯಕಾಃ||

8 Չորրորդ հրեշտակը թափեց իր սկաւառակը արեւին վրայ,

ಅನನ್ತರಂ ಚತುರ್ಥೋ ದೂತಃ ಸ್ವಕಂಸೇ ಯದ್ಯದ್ ಅವಿದ್ಯತ ತತ್ ಸರ್ವ್ವಂ ಸೂರ್ಯ್ಯೇ ಽಸ್ರಾವಯತ್ ತಸ್ಮೈ ಚ ವಹ್ನಿನಾ ಮಾನವಾನ್ ದಗ್ಧುಂ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮ್ ಅದಾಯಿ|

9 ու զօրութիւն տրուեցաւ անոր՝ որ կրակով տօթակէզ ընէ մարդիկը: Մարդիկ տօթակէզ եղան սաստիկ տօթէն, եւ հայհոյեցին անունը Աստուծոյ՝ որ իշխանութիւն ունի այս պատուհասներուն վրայ. բայց չապաշխարեցին՝ որ փառք տան անոր:

ತೇನ ಮನುಷ್ಯಾ ಮಹಾತಾಪೇನ ತಾಪಿತಾಸ್ತೇಷಾಂ ದಣ್ಡಾನಾಮ್ ಆಧಿಪತ್ಯವಿಶಿಷ್ಟಸ್ಯೇಶ್ವರಸ್ಯ ನಾಮಾನಿನ್ದನ್ ತತ್ಪ್ರಶಂಸಾರ್ಥಞ್ಚ ಮನಃಪರಿವರ್ತ್ತನಂ ನಾಕುರ್ವ್ವನ್|

10 Հինգերորդ հրեշտակը թափեց իր սկաւառակը գազանին գահին վրայ, ու անոր թագաւորութիւնը խաւարեցաւ: Ցաւէն՝ մարդիկ կը ծամէին իրենց լեզուն,

ತತಃ ಪರಂ ಪಞ್ಚಮೋ ದೂತಃ ಸ್ವಕಂಸೇ ಯದ್ಯದ್ ಅವಿದ್ಯತ ತತ್ ಸರ್ವ್ವಂ ಪಶೋಃ ಸಿಂಹಾಸನೇ ಽಸ್ರಾವಯತ್ ತೇನ ತಸ್ಯ ರಾಷ್ಟ್ರಂ ತಿಮಿರಾಚ್ಛನ್ನಮ್ ಅಭವತ್ ಲೋಕಾಶ್ಚ ವೇದನಾಕಾರಣಾತ್ ಸ್ವರಸನಾ ಅದಂದಶ್ಯತ|

11 ու հայհոյեցին երկինքի Աստուծոյն՝ իրենց ցաւերուն եւ պալարներուն պատճառով. բայց չապաշխարեցին իրենց գործերէն:

ಸ್ವಕೀಯವ್ಯಥಾವ್ರಣಕಾರಣಾಚ್ಚ ಸ್ವರ್ಗಸ್ಥಮ್ ಅನಿನ್ದನ್ ಸ್ವಕ್ರಿಯಾಭ್ಯಶ್ಚ ಮನಾಂಸಿ ನ ಪರಾವರ್ತ್ತಯನ್|

12 Վեցերորդ հրեշտակը թափեց իր սկաւառակը Եփրատ մեծ գետին վրայ, ու անոր ջուրերը ցամքեցան, որպէսզի պատրաստուի արեւելքի թագաւորներուն ճամբան:

ತತಃ ಪರಂ ಷಷ್ಠೋ ದೂತಃ ಸ್ವಕಂಸೇ ಯದ್ಯದ್ ಅವಿದ್ಯತ ತತ್ ಸರ್ವ್ವಂ ಫರಾತಾಖ್ಯೋ ಮಹಾನದೇ ಽಸ್ರಾವಯತ್ ತೇನ ಸೂರ್ಯ್ಯೋದಯದಿಶ ಆಗಮಿಷ್ಯತಾಂ ರಾಜ್ಞಾಂ ಮಾರ್ಗಸುಗಮಾರ್ಥಂ ತಸ್ಯ ತೋಯಾನಿ ಪರ್ಯ್ಯಶುಷ್ಯನ್|

13 Տեսայ թէ վիշապին բերանէն, գազանին բերանէն եւ սուտ մարգարէին բերանէն դուրս ելան երեք անմաքուր ոգիներ՝ գորտերու նմանող:

ಅನನ್ತರಂ ನಾಗಸ್ಯ ವದನಾತ್ ಪಶೋ ರ್ವದನಾತ್ ಮಿಥ್ಯಾಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಶ್ಚ ವದನಾತ್ ನಿರ್ಗಚ್ಛನ್ತಸ್ತ್ರಯೋ ಽಶುಚಯ ಆತ್ಮಾನೋ ಮಯಾ ದೃಷ್ಟಾಸ್ತೇ ಮಣ್ಡೂಕಾಕಾರಾಃ|

14 Արդարեւ անոնք դեւերու ոգիներ էին, որ նշաններ կ՚ընէին ու կ՚երթային ամբողջ երկրագունդի թագաւորներուն, որպէսզի հաւաքեն զանոնք Ամենակալ Աստուծոյ այդ մեծ օրուան պատերազմին համար:

ತ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಕರ್ಮ್ಮಕಾರಿಣೋ ಭೂತಾನಾಮ್ ಆತ್ಮಾನಃ ಸನ್ತಿ ಸರ್ವ್ವಶಕ್ತಿಮತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಮಹಾದಿನೇ ಯೇನ ಯುದ್ಧೇನ ಭವಿತವ್ಯಂ ತತ್ಕೃತೇ ಕೃತ್ಸ್ರಜಗತೋ ರಾಜ್ಞಾಃ ಸಂಗ್ರಹೀತುಂ ತೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧಿಂ ನಿರ್ಗಚ್ಛನ್ತಿ|

15 (Ահա՛ գողի պէս կու գամ. երանի՜ անոր՝ որ արթուն կը կենայ եւ կը պահէ իր հանդերձները, որպէսզի մերկ չշրջի ու իր անվայելչութիւնը չտեսնուի: )

ಅಪರಮ್ ಇಬ್ರಿಭಾಷಯಾ ಹರ್ಮ್ಮಗಿದ್ದೋನಾಮಕಸ್ಥನೇ ತೇ ಸಙ್ಗೃಹೀತಾಃ|

16 Եւ հաւաքեցին զանոնք տեղ մը, որ եբրայերէն Արմագեդոն կը կոչուի:

ಪಶ್ಯಾಹಂ ಚೈರವದ್ ಆಗಚ್ಛಾಮಿ ಯೋ ಜನಃ ಪ್ರಬುದ್ಧಸ್ತಿಷ್ಠತಿ ಯಥಾ ಚ ನಗ್ನಃ ಸನ್ ನ ಪರ್ಯ್ಯಟತಿ ತಸ್ಯ ಲಜ್ಜಾ ಚ ಯಥಾ ದೃಶ್ಯಾ ನ ಭವತಿ ತಥಾ ಸ್ವವಾಸಾಂಸಿ ರಕ್ಷತಿ ಸ ಧನ್ಯಃ|

17 Եօթներորդ հրեշտակը թափեց իր սկաւառակը օդին մէջ, ու երկինքի տաճարէն՝ գահէն հզօր ձայն մը ելաւ, որ կ՚ըսէր. «Եղա՛ւ»:

ತತಃ ಪರಂ ಸಪ್ತಮೋ ದೂತಃ ಸ್ವಕಂಸೇ ಯದ್ಯದ್ ಅವಿದ್ಯತ ತತ್ ಸರ್ವ್ವಮ್ ಆಕಾಶೇ ಽಸ್ರಾವಯತ್ ತೇನ ಸ್ವರ್ಗೀಯಮನ್ದಿರಮಧ್ಯಸ್ಥಸಿಂಹಾಸನಾತ್ ಮಹಾರವೋ ಽಯಂ ನಿರ್ಗತಃ ಸಮಾಪ್ತಿರಭವದಿತಿ|

18 Եւ փայլակներ, ձայներ ու որոտումներ՝՝ եղան: Հզօր երկրաշարժ մըն ալ եղաւ. այդպիսի մեծ ու հզօր երկրաշարժ եղած չէր երկրի վրայ՝ մարդոց ըլլալէն ի վեր:

ತದನನ್ತರಂ ತಡಿತೋ ರವಾಃ ಸ್ತನಿತಾನಿ ಚಾಭವನ್, ಯಸ್ಮಿನ್ ಕಾಲೇ ಚ ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ಮನುಷ್ಯಾಃ ಸೃಷ್ಟಾಸ್ತಮ್ ಆರಭ್ಯ ಯಾದೃಙ್ಮಹಾಭೂಮಿಕಮ್ಪಃ ಕದಾಪಿ ನಾಭವತ್ ತಾದೃಗ್ ಭೂಕಮ್ಪೋ ಽಭವತ್|

19 Մեծ քաղաքը երեք մաս եղաւ, եւ ազգերուն քաղաքները կործանեցան: Մեծ Բաբելոնը յիշուեցաւ Աստուծոյ առջեւ, որպէսզի տայ անոր իր զայրագին բարկութեան գինիին բաժակը:

ತದಾನೀಂ ಮಹಾನಗರೀ ತ್ರಿಖಣ್ಡಾ ಜಾತಾ ಭಿನ್ನಜಾತೀಯಾನಾಂ ನಗರಾಣಿ ಚ ನ್ಯಪತನ್ ಮಹಾಬಾಬಿಲ್ ಚೇಶ್ವರೇಣ ಸ್ವಕೀಯಪ್ರಚಣ್ಡಕೋಪಮದಿರಾಪಾತ್ರದಾನಾರ್ಥಂ ಸಂಸ್ಮೃತಾ|

20 Ամէն կղզի փախաւ, ու լեռները չգտնուեցան:

ದ್ವೀಪಾಶ್ಚ ಪಲಾಯಿತಾ ಗಿರಯಶ್ಚಾನ್ತಹಿತಾಃ|

21 Գրեթէ տաղանդ մը կշռող խոշոր կարկուտ իջաւ երկինքէն՝ մարդոց վրայ. եւ մարդիկ հայհոյեցին Աստուծոյ՝ կարկուտի պատուհասին համար, որովհետեւ այդ պատուհասը չափազանց սաստիկ էր:

ಗಗನಮಣ್ಡಲಾಚ್ಚ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಮ್ ಉಪರ್ಯ್ಯೇಕೈಕದ್ರೋಣಪರಿಮಿತಶಿಲಾನಾಂ ಮಹಾವೃಷ್ಟಿರಭವತ್ ತಚ್ಛಿಲಾವೃಷ್ಟೇಃ ಕ್ಲೇಶಾತ್ ಮನುಷ್ಯಾ ಈಶ್ವರಮ್ ಅನಿನ್ದಮ್ ಯತಸ್ತಜ್ಜಾತಃ ಕ್ಲೇಶೋ ಽತೀವ ಮಹಾನ್|